Blacklist พิชิตใจยัยจอมแสบ
เขียนโดย 
ChiaraCastiglione
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.27 น.
แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 01.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
27) บังเอิญ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ>>Faye<<
ฉันที่โดนเขื่อนลากมาเรียนตอนนี้เขาก็มานั่งเรียนข้างๆฉัน “นี่นาย อยู่เฉยๆหน่อยได้ไหม”ฉันพูดขึ้นเมื่อเขาเอาแต่กวนฉัน
“ก็มันน่าเบื่อนิ” เขาพูดขึ้นหลังจากกวนฉัน เขากวนฉันยังไงอ่ะเหรอ ทั้งเอานิ้วมาจิ้มแขนฉันบ้างล่ะ เอาปากกาสีมาวาดหัวใจในสมุดโน้ตฉัน แถมยังเอาหูฟังมายัดใส่หูฉันให้ฟังเพลงอะไรก็ไม่รู้
“ถ้าเบื่อก็ออกไป เห็นไหมฉันกำลังเรียนอยู่เนี้ย ไม่มีสมาธิ” ฉันหันไปว่าเขา
“ไม่ก็.. ผมอยากอยู่ใกล้เฟย์นิ” เขาตีหน้าเศร้า
“งั้นก็อยู่เฉยๆ” ฉันทำหน้าดุใส่เขา
“ก็ได้” เขาตอบแล้วก็นั่งเงียบ
5 นาทีผ่านไป
“เฟย์ เมื่อไหร่จะหมดคาบอ่ะ”
“นี่เรานั่งเรียนได้แค่ครึ่งชั่วโมงเองนะ”
“ทำไมผมรู้สึกว่ามันนานจังล่ะ ผมว่าเราออกไปกันเถอะ ไปหาอะไนทานกันหรือไปดูหนังดี”
“ไม่เอาฉันจะเรียน!..นายจะไปไหนก็ไปเลยนะ” ฉันตะโกนขึ้นจนเพื่อนๆหันมามอง แล้วอาจารย์ที่สอนก็หันมามอง
“ออกไปทั้งสองคนนั้นแหล่ะ..เชิญ” อาจารย์พูดขึ้น “ผมมองพวกคุณสองคนตั้งนานแล้วนะ”
ฉันที่โดนอาจารย์ว่าก็ทำได้แต่เพียงก้มหน้า เก็บของแล้วเดินออกไปเขื่อนก็เดินตามออกมา พอพ้นจากหน้าห้อง ฉันก็หันไปว่าเขาอย่างโมโห
“เพราะนายคนเดียวเลย..ทำให้ฉันต้องโดนไล่ออกมาจากห้องแบบนี้”
“เฟย์..อย่าซีเรียสเลย ผมว่าเราไปหาอะไรทานกันดีกว่าเนอะ” เขื่อนไม่มีทีท่าว่ารู้สึกผิดอะไรเลย แถมเขายังมีหน้ามาชวนฉันไปหาอะไรกินอีก
“ฉันไม่มีอารมณ์จะมานั่งกินข้าวกับนายหรอกนะ” ฉันพูดจบก็เดินหนีไม่รอให้เขื่อนได้พูดอะไร
“เฟย์เดี๋ยวก่อนสิ .. ผมขอโทด” เขื่อนวิ่งตามแล้วขวางไม่ให้ฉันไป ฉันจ้องหน้าเขาอย่างโกรธเคือง
“นาย...อยู่หายๆฉันไว้เลยนะแล้วไม่ต้องตามมาด้วย” ฉันยืนคำขาดแล้วเดินหนีเขาอีกครั้ง
>>Koen<<
“เฟย์...” ผมมองตามแผ่นหลังของสาวร่างบาง ผมจึงหันหลังแล้วเดินไปหาพวกเพื่อนๆผมที่อยู่ห้องชมรม
“อ้าว...ไอ้เขื่อน ทำไมทำหน้าแบบนั้นว่ะ”ป๊อปปี้ที่เห็นผมเดินเข้าก็ทัก “อ้อๆหรือว่าที่รักแกไล่แกมา” พอผมได้ยินแบบนั้นก็หันไปจ้องมัน
“หึว่าแต่ฉันแล้วแกล่ะ...ชอบฟางไม่ใช่เหรอ แล้วไหนถึงยังคบกับพิม” ผมหันไปพูดใส่มันบ้าง จงเบที่กำลังนั่งเล่นเกมส์ก็หันมาถามบ้าง
“ฟางคือใครอ่ะ”
“ฟางคือที่คนที่ถ่ายMV เพลงของพวกเราไง แถมยังป๊อปปี้มันชอบด้วย ฟางเรียนบัญชีปี3 น่ารักๆหน่อยอ่ะ”
“แต่ป๊อปปี้คบกับพิมไม่ใช่เหรอ”
“ก็ใช่ไง...แต่มันจะยอมเลิกกะพิมเพื่อคบฟางเลยนะ แต่ฟางเขาไม่ยอมอ่ะ” ผมเล่าให้จงเบฟัง แล้วก็หันถามป๊อปปี้ต่อ
“ว่าแต่แกได้เจอฟางบ้างไหม?”
“เจอ!”
“ที่ไหนอ่ะ...ก็ไม่ได้ถ่ายMV ด้วยกันแล้วนิ”
“ที่บ้าน”
“ห่ะ!!... ที่บ้านเนี้ยนะ ได้ไงอ่ะ แกต้องเล่า” ป๊อปปี้เล่าทุกอย่างให้พวกเราฟัง และน่าอึ้งที่สุดก็คงไม่พ้น “เห้ยยย..แกบอกว่าน้องชายแกตามจีบฟางงั้นเหรอ”
“อืม..”
“ป๊อปแล้วแกทำใจได้ไง”
“ไม่!.. ทุกครั้งที่ฉันเห็นสองคนนั้น ฉันอยากจะลากคอไอ้ไปป์ให้อยู่ห่างๆฟาง”
“เห้ยยย...ใจเย็นดิไอ้ป๊อป” เคนตะที่เงียบมานานก็พูดขึ้น ขณะที่พวกเรากำลังเมาส์กันอย่างเมามัน ก็มีร่างสูงใส่แว่นเปิดประตูเข้ามา
“เฮ้ย...โทโมะไปไหนมาว่ะ”จงเบถามขึ้น
“ไปทานข้าวมา”
“แกอย่าบอกนะว่าไปกับ...”ผมขึ้นแล้วชี้หน้ามัน
“ใช่...ก็แกให้ฉันช่วยไม่ใช่เหรอ”
“ก็ฉันไม่คิดว่าแกจะไปกินข้าวกับเธอนิ”
“เออโทโมะว่าแต่ ฉันได้ยินมาว่าพ่อแกหาคู่หมั้นให้แกแล้วนิ..ว่าแต่ใครว่า” ป๊อปปี้ถามบ้าง
“ก็คนที่ฉันไปกินข้าวมาเมื่อกี้ไง” ผมที่ได้ยินแบบนั้นก็ตกใจ
“จริงดิ!?”
“เออ”
“ใครว่าเขื่อน” ป๊อปปี้หันมาถามผม
“ชื่ออะไรฉันไม่รู้แต่ที่รู้ๆเป็นเพื่อนกับเฟย์ฟาง”
“ชื่อแก้วอ่ะ” โทโมะพูดขึ้น
“เดี๋ยวนะ...เดี๋ยวนะ ก็หมายความว่าคนที่พวกแกชอบหรือพัวพันด้วยพวกเธอเป็นเพื่อนกัน..แมร่งโคตรบังเอิญ” จงเบพูดขึ้น
“จะเป็นหรือไม่เป็นก็ช่างเถอะ” โทโมะพูดแล้วเดินไปนั่งบนโซฟา
>>Fang<<
ฉันนั่งอ่านหนังสืออยู่ไม้หินอ่อนหน้าตึกเรียน จู่ๆก็มีช่อดอกไหมปริศนาวางอยู่ตรงหน้า ฉันเหลือบมองขึ้นไปเพื่อดูว่าใครเอามาให้ ฉันจ้องหน้าร่างสูงด้วยความสงสัย
“ผมให้...รับไปสิ” ไปป์มองหน้าฉันแล้วยิ้มก่อนจะนั่งลงข้างๆ
“ใครอนุญาตให้มานั่งข้างๆฉัน”
“โหยยย...นั่งแค่นี้ก็ไม่ได้..งก!” ฉันหันไปมองร่างสูงแล้วทำหน้าดุ
“ผมพูดเล่นอ่ะ....น่ากลัวชะมัด” ประโยคหลังเขาพูดเบาๆ
“ฉันได้ยินนะ”
“อ่ะ... ไม่พูดแล้วก็ได้ วันนี้ไปกินข้าวกันไหม?”
“ไม่...วันนี้ฉันมีเรียนค่ำนายไปคนเดี๋ยวเถอะ”
“งั้นเดี๋ยวผมรอก็ได้...เลิกกี่โมงอ่ะ”
“ไม่บอก!” ฉันพูดแล้วเก็บของบนโต๊ะก็เดินหนีออกไปแต่ก็ยังมีเสียงตามหลังมา
“ยังไงผมก็จะรอนะ” ฉันเดินต่อไปโดยที่ไม่หันกลับไปมองไปป์
มาแล้วววววว...ขอโทดนะที่ให้รอนาน อย่าโกรธเค้านะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
