Blacklist พิชิตใจยัยจอมแสบ
8.4
เขียนโดย ChiaraCastiglione
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.27 น.
41 ตอน
253 วิจารณ์
54.65K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 01.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) อดีต
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ>>Fang<<
หลังจากที่กลับมาจากถ่ายMV ตอนนี้ฉันอยู่ที่คอนโดของฉัน ฉันเปิดประตูห้องเข้าไปและพบกับเฟย์ที่นั่งรอฉันอยู่เช่นเคย
“พี่ฟาง เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม” เฟย์ถามฉันเมื่อเห็นสภาพฉันในตอนนี้ฉันไม่พูดอะไร ฉันเดินเข้าไปหาเฟย์และกอดน้องสาว เธอแปลกใจในการกระทำของฉัน
“พี่ฟาง บอกเฟย์มาว่ามันเกิดอะไรขึ้น” ฉันมองน้องสาวและเล่าเรื่องราวทุกอย่างวันนี้ให้เฟย์ฟังกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เฟย์ถึงกับอึ้ง
“พี่ฟางรักป๊อปปี้ใช่ไหม” เฟย์จ้องหน้าฉันอย่างเอาคำตอบฉันพยักหน้าให้น้องสาว”ใช่ พี่รักเขา”และน้ำตาฉันก็ยิ่งไหลมากยิ่งขึ้น
“แล้วทำไมพี่ฟางไม่บอกเขาล่ะ”
“เพราะเขามีพิม พี่ไม่อยากแย่งแฟนเพื่อน”
“เพราะเรื่องนั้นใช่ไหมพี่ฟาง” เรื่องนั้นคือ เมื่อ 2 ปีก่อน วันนั้นเป็นวันวาเลนไทน์ ฉันนัดกับแฟนหนุ่มของฉันเขาชื่อกั้ง ฉันนัดเขาทานข้าว เพราะเป็นวันครบรอบ 4 ปีที่เราคบกัน และฉันก็มีเพื่อนคนหนึ่งชื่อมีน พวกเราสามคนสนิทกันมาก เวลาไปไหนไปด้วยกัน จนช่วงหลังๆ ฉันไม่ค่อยไปไหนกับพวกเขา จนวันนั้น
“เมื่อไหร่จะมานะ” ฉันรอเพื่อนและแฟนของฉัน “ผ่านไปสามชั่วโมงแล้ว ถ้ายังไม่มาในอีกครึ่งชั่วโมงฉันจะกลับแล้วนะ” ฉันบ่นกับตัวเองและมองนาฬิกาข้อมือผ่านไปได้ 15 นาที ฉันก็เห็นกั้งกับมีนเดินมาด้วยกัน
“ทำไมมาช้าจังล่ะ ป่ะๆ ไปหาอะไรทาน ฉันหิวจะแย่อยู่แล้วนะ” ฉันทำหน้างอนใส่เพื่อนและแฟน แล้วเดินนำจะไปร้านอาหาร แต่กั้งกับพูดขัด
“เดี๋ยวฟาง คือกั้งมีเรื่องจะคุยกับฟางก่อน”
“เดี๋ยวค่อยคุยนะ ตอนนี้ฟางหิวแล้วอ่ะ”
“ไม่ได้ฟาง ต้องพูดตอนนี้”
“อ่ะๆ มีเรื่องอะไรเหรอ” ฉันยอมฟังกั้งพูด เขามีสีหน้าจริงจัง
“ฟางคือ..... เราคบกับมีน” พอฉันได้ยินสิ่งที่กั้งพูด ทำให้ฉันถึงกับนิ่งไปเลย ในความรู้สึกตอนนี้ เหมือนโดนอะไรมาแทงข้างหลังฉัน และสักพักกั้งก็พูดต่อ
“เราคบกันได้ 1 เดือนแล้ว จริงๆเราจะบอกฟางตั้งนานแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาส” กั้งพูดและจับมือมีน ฉันมองมือของทั้งสองและยิ่งเจ็บปวดเข้าไปอีก
“ฟาง ฉันขอโทดนะ” มีนเดินมาจับมือฉันได้ขอโทดฉันมองหน้ามีนเลยสะบัดทิ้ง “ขอให้สองคนรักกันนานๆนะ” ฉันพูดและยิ้มให้ทั้งสองคน แล้วเดินแทรกระหว่างสองคนนั้น อยู่ๆน้ำตาที่อัดอั้นมานานมันก็ไหลออก ฉันรักเขาทั้งสองคนมาก คนนึ่งก็เพื่อน คนนึ่งก็แฟน แต่สิ่งที่พวกเขาทำกับฉันสิ
พอฉันกับมาจากคอนโด เฟย์เห็นฉันร้องไห้กลับมาเธอถามฉัน และปลอบฉันวั้นนั้นฉันร้องไห้ทั้งคืนหลังจากวันนั้น ฉันก็ไม่ได้ติดต่อกับพวกเขา ฉันพยายามไม่เจอหน้าพวกเขา และเรื่องนี้ก็มีเฟย์กับแก้วเท่านั้นที่รู้เรื่องเพราะฉันไม่ได้เล่าให้ใครฟังอีก
มันเป็นอดีตที่ฉันไม่มีวันลืม
หน้าเห็นใจฟางนะ ทำไมต้องเจอเรื่องที่ช้ำใจด้วย
หลังจากที่กลับมาจากถ่ายMV ตอนนี้ฉันอยู่ที่คอนโดของฉัน ฉันเปิดประตูห้องเข้าไปและพบกับเฟย์ที่นั่งรอฉันอยู่เช่นเคย
“พี่ฟาง เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม” เฟย์ถามฉันเมื่อเห็นสภาพฉันในตอนนี้ฉันไม่พูดอะไร ฉันเดินเข้าไปหาเฟย์และกอดน้องสาว เธอแปลกใจในการกระทำของฉัน
“พี่ฟาง บอกเฟย์มาว่ามันเกิดอะไรขึ้น” ฉันมองน้องสาวและเล่าเรื่องราวทุกอย่างวันนี้ให้เฟย์ฟังกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เฟย์ถึงกับอึ้ง
“พี่ฟางรักป๊อปปี้ใช่ไหม” เฟย์จ้องหน้าฉันอย่างเอาคำตอบฉันพยักหน้าให้น้องสาว”ใช่ พี่รักเขา”และน้ำตาฉันก็ยิ่งไหลมากยิ่งขึ้น
“แล้วทำไมพี่ฟางไม่บอกเขาล่ะ”
“เพราะเขามีพิม พี่ไม่อยากแย่งแฟนเพื่อน”
“เพราะเรื่องนั้นใช่ไหมพี่ฟาง” เรื่องนั้นคือ เมื่อ 2 ปีก่อน วันนั้นเป็นวันวาเลนไทน์ ฉันนัดกับแฟนหนุ่มของฉันเขาชื่อกั้ง ฉันนัดเขาทานข้าว เพราะเป็นวันครบรอบ 4 ปีที่เราคบกัน และฉันก็มีเพื่อนคนหนึ่งชื่อมีน พวกเราสามคนสนิทกันมาก เวลาไปไหนไปด้วยกัน จนช่วงหลังๆ ฉันไม่ค่อยไปไหนกับพวกเขา จนวันนั้น
“เมื่อไหร่จะมานะ” ฉันรอเพื่อนและแฟนของฉัน “ผ่านไปสามชั่วโมงแล้ว ถ้ายังไม่มาในอีกครึ่งชั่วโมงฉันจะกลับแล้วนะ” ฉันบ่นกับตัวเองและมองนาฬิกาข้อมือผ่านไปได้ 15 นาที ฉันก็เห็นกั้งกับมีนเดินมาด้วยกัน
“ทำไมมาช้าจังล่ะ ป่ะๆ ไปหาอะไรทาน ฉันหิวจะแย่อยู่แล้วนะ” ฉันทำหน้างอนใส่เพื่อนและแฟน แล้วเดินนำจะไปร้านอาหาร แต่กั้งกับพูดขัด
“เดี๋ยวฟาง คือกั้งมีเรื่องจะคุยกับฟางก่อน”
“เดี๋ยวค่อยคุยนะ ตอนนี้ฟางหิวแล้วอ่ะ”
“ไม่ได้ฟาง ต้องพูดตอนนี้”
“อ่ะๆ มีเรื่องอะไรเหรอ” ฉันยอมฟังกั้งพูด เขามีสีหน้าจริงจัง
“ฟางคือ..... เราคบกับมีน” พอฉันได้ยินสิ่งที่กั้งพูด ทำให้ฉันถึงกับนิ่งไปเลย ในความรู้สึกตอนนี้ เหมือนโดนอะไรมาแทงข้างหลังฉัน และสักพักกั้งก็พูดต่อ
“เราคบกันได้ 1 เดือนแล้ว จริงๆเราจะบอกฟางตั้งนานแล้ว แต่ยังไม่มีโอกาส” กั้งพูดและจับมือมีน ฉันมองมือของทั้งสองและยิ่งเจ็บปวดเข้าไปอีก
“ฟาง ฉันขอโทดนะ” มีนเดินมาจับมือฉันได้ขอโทดฉันมองหน้ามีนเลยสะบัดทิ้ง “ขอให้สองคนรักกันนานๆนะ” ฉันพูดและยิ้มให้ทั้งสองคน แล้วเดินแทรกระหว่างสองคนนั้น อยู่ๆน้ำตาที่อัดอั้นมานานมันก็ไหลออก ฉันรักเขาทั้งสองคนมาก คนนึ่งก็เพื่อน คนนึ่งก็แฟน แต่สิ่งที่พวกเขาทำกับฉันสิ
พอฉันกับมาจากคอนโด เฟย์เห็นฉันร้องไห้กลับมาเธอถามฉัน และปลอบฉันวั้นนั้นฉันร้องไห้ทั้งคืนหลังจากวันนั้น ฉันก็ไม่ได้ติดต่อกับพวกเขา ฉันพยายามไม่เจอหน้าพวกเขา และเรื่องนี้ก็มีเฟย์กับแก้วเท่านั้นที่รู้เรื่องเพราะฉันไม่ได้เล่าให้ใครฟังอีก
มันเป็นอดีตที่ฉันไม่มีวันลืม
หน้าเห็นใจฟางนะ ทำไมต้องเจอเรื่องที่ช้ำใจด้วย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ