Blacklist พิชิตใจยัยจอมแสบ
เขียนโดย ChiaraCastiglione
วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.27 น.
แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 01.34 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) ฉากสุดท้าย(จูบ)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันเดินหนีป๊อปปี้ออกมา ระหว่างทางน้ำใสๆก็ออกมาจากตา “นี่ฉันเป็นอะไร ทำไมฉันถึงเจ็บตรงนี้นะ” ฉันพูดและจับตรงหัวใจ ฉันพยายามเรียกสติตัวเองและปาดน้ำตาทำให้ตัวเองเป็นปกติที่สุด
“ฟาง ทำไมแกเข้าห้องน้ำนานจัง” หวายที่เห็นฉันเดินเข้ามาก็บ่นใส่ฉันไม่หยั่ง
“ขอโทษทีนะ”
“เคๆ ไม่เป็นไร งั้นแกไปแต่งหน้าเหอะ จะได้ถ่ายสักที” ฉันเดินไปนั่งและให้พี่เค้า แต่งหน้าให้ สักพักป๊อปปี้ก็เดินเข้ามา เขาเงียบไม่พูดไม่จาและเดินไปห้องแต่งตัว
พอทุกอย่างเรียบร้อย หวายก็เดินมาตรงที่ฉันและป๊อปยืนอยู่เพื่อมาจัดแจงและบอกคิวของเราสองคน
“ฉากนี้จะเป็นฉากที่ฟางหลับอยู่แล้วป๊อปปี้ แอบจูบฟางตอนหลับนะ” พอฉันได้ยินว่ามีฉากจูบฉันก็รีบพูดขึ้นทันที
“ใช้มุมกล้องนะ”
“แกไม่ต้องห่วง มุมกล้องแน่นอน”
“ป๊อปปี้มุมกล้องนะ” หวายหันไปบอกป๊อปปี้ เขาพยักหน้าตอบหวาย
“อ่ะ โอเค ฉากพร้อม นักแสดงพร้อม แอ็คชั่น!” พอผู้กำกับสั่ง ทุกอย่างเดินตามคิวที่วางไว้ ฉันนอนหลับเหมือนที่หวายบอกให้ฉันทำ และเหมือนหน้าใครบางคนขยับเข้ามาใกล้ๆและสิ่งที่ฉันคาดไม่ถึงก็เกิดขึ้น
ริมฝีปากของป๊อปปี้ประกบลงที่ริมฝีปากฉัน ฉันลืมตาขึ้นก็พบกับแววตาของชายหนุ่ม ฉันพยายามดิ้นกะจะเอาริมฝิปากของฉันออก แต่เขากับกดริมฝีปากแน่นมากกว่าเดิม
“คัท ดีมาก” สิ้นเสียงผู้กำกับ ฉันรีบผละป๊อปปี้ออกอย่างรวดเร็ว แล้วลุกขึ้นออกจากฉาก ฉันเดินตรงไปหาหวาย “ไหนแกว่ามุมกล้องไง” ฉันถามอย่างเอาเรื่อง
“ใจเย็นๆดิฟาง อย่างคิดมากเลย อีกอย่างภาพเมื่อกี้สวยมากเลยนะแก” หวายพูดและอินไปกับฉากเมื่อกี้
“ฉันจะกลับบ้านล่ะ ไม่มีอะไรอีกแล้วใช่ไหม” ฉันพูดและหวายก็พยักหน้า ฉันจึงรีบไปห้องแต่งตัวเพื่อเปลี่ยนชุดและกลับบ้านทันที
>>Pim<<
หลังจากที่ป๊อปปี้ถ่าย Mv เสร็จ ป๊อปปี้ก็ขับรถมาส่งฉันที่บ้าน “ป๊อปค่ะ คุณเป็นอะไรหรือป่าว ทำไมคุณดูเงียบ ไม่พูดเลย” ฉันถามเขา
“ป่าวครับ ผมเหนื่อยอ่ะ” เขาตอบและยิ้ม
“เหรอค่ะ”
“งั้นผมส่งพิมแค่นี้นะ” ป๊อปพูดก่อนจะยิ้มให้ฉันอีกครั้ง
“ค่ะ งั้นขับรถดีๆนะคะป๊อป” ฉันพูดก่อนและเปิดประตูลงจากรถ และโบกมือให้เขาและเขาก็โบกมือกลับ
ฉันยืนมองรถคันหรูที่ขับออกไป และเดินเข้ามาในบ้าน
“กลับมาแล้วเหรอค่ะ คุณหนู ทานอะไรมาหรือยังค่ะ”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ” และฉันก็เดินขึ้นบันไดเพื่อไปยังห้องนอน ฉันเปิดประตูห้องและเดินไปยังเตียงแล้วล้มตัวลงนอนและฉันก็คิดถึงเรื่องวันนี้ ที่กองถ่ายฉันเห็นภาพที่ป๊อปจูบฟาง และดาดฟ้าฉันได้ยินทุกอย่างที่เขาสองคนคุยกัน จริงๆแล้วฉันรู้เรื่องของเขาตั้งแต่ที่พวกเขาไปเดินตลาด เพราะมีรุ่นน้องสาขาของฉันมาเล่าให้ฟัง
ตอนแรกฉันก็ยังไม่เอะใจเชื่อ แต่มาวันนี้ตรงที่ดาดฟ้า ฉันถึงรู้ว่าป๊อปปี้เขาไม่ได้รักฉันแล้ว ในตอนนี้เขารักฟางเพียงคนเดียวเท่านั้น แต่ถึงยังไงฉันก็ไม่อยากเสียป๊อปไป เพราะฉันรักเขา
ฝากด้วยนะ อย่าเพิ่งเบื่อกันล่ะ ความสนุกยังไม่จบแค่นี้แน่ (ขอบคุณที่ติดตามนะคะ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ