[BK]THE FIRST CUPCAKE คัพเค้กแรกของหัวใจ
-
เขียนโดย BPbaiplu
วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.37 น.
3 ตอน
6 วิจารณ์
6,467 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2558 13.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) ไม่แต่ง ยังไงก็ไม่แต่ง/ตัวช่วยใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "กรี๊ดดด"เสียงกรี๊ดของฟางทำให้คนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารหันมามองกัน เฟย์กับแก้วที่มาใหม่ๆก็งงว่ากรี๊ดอะไร
"เธอ!!"ป็อปปี้ลุกขึ้นมาแล้วชี้หน้าสาวหวานทันที ฟางเห็นป็อปปี้ที่ชี้หน้าตัวเองก็เลือดขึ้นหน้าเพราะว่าเหมือนดูถูกเธอ
"แม่ค่ะนายนี่มาทำไมค่ะ"ฟางไม่ตอบแต่กลับหันไปถามแม่เธอแทนแม่เธอก็ได้แต่เหวอๆที่ลูกสาวเปลี่ยนอารมณ์ได้เร็วขนาดนี้
"นี่ป็อปปี้คู่หมั้นลูกไงจ่ะฟาง"คุณหญิงเฟี๊ยตบอกลูกสาวตัวเอง ฟางกับป็อปปี้ได้ยินถึงกับเหวอเพราะแม่ของทั้งสองไม่ได้บอกอะไรเลย ฟางจึงบอกด้วยน้ำเสียงละล่ำละลัก
"ฟางไม่แต่งกับนายใจทรามนะค่ะแม่ ที่สำคัญฟางมีคนที่ฟางชอบแล้ว ฟางไม่ได้ชอบนายหน้าหมีนี่!!!"ฟางพูดแล้วเดอรกระแทกเท้ามาที่หาป็อปปี้ แล้วจิ้มอกป็อปปี้แรง
"โอ้ยย นี่เธอคิดว่าฉันชอบเธอตายแหละคนอะไรเตี้ยก็เตี้ย อ้วนก็อ้วน และที่สำคัญฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เค้านิสัยดีกว่าเธอตั้งเยอะ ไม่ขี้วีน ไม่โวยวาย ไม่จิกกัดแบบเธอหรอก คนที่ฉันชอบเนี่ยเป็นคนอ่อนโยน อ่อนหวาน ถึงแม้จะกวนไปหน่อยก็เถอะไม่เหมือนเธอหรอก"ป็อปปี้พูด ฟางได้แต่เหวอเพราะไม่เคยมีใครมาว่าเธอขนาดนี้ ฟาวได้แต่กำมือแน่น น้ำตาคลอเบ้า เพราะมองเห็นสายตาเย็นชาของป็อปปี้ ทำไมนายถึงมีผลกระทบจิตใจฉันนะ...
"ไม่ค่ะแม่ ฟางไม่แต่ง แม่ดูสิค่ะเค้าว่าลูกแม่นะค่ะ ฮึกๆ เค้าว่าลูกสาวคนโตของแม่นะค่ะ"ฟางพูดพร้อมยกมือเช็ดน้ำตา ป็อปปี้ได้แต่เบือนหน้าไปทางอื่นเพราะไม่อยากเห็นฟางร้องไห้มันใจหวิวๆแปลกๆ แต่นั่นก็แค่มารยาไม่มีใครดีเท่าเธอคนที่เค้าชอบหรอก...
"ไม่ได้จ่ะต้องแต่ง....ฟางแม่ขอนะลูกแต่งๆไปก็รักกันเองล่ะจ่ะ แม่ขอให้ตายตาหลับล่ะนะ"แม่ฟางพูดแล้วเดินไปจับมือลูกสาวเบาๆ เชิงขอร้อง
"แม่ค่ะ...แต่ฟางมีคนที่ชอบแล้ว นายนั่นก็มีคนที่ชอบแล้วฟางไม่แต่งไม่ได้หรอค่ะ"ฟางพูดแล้วยกมือเช็ดน้ำตาที่รื้นๆมาอีกครั้ง เฟย์และแก้วเห็นจึงเดินไปจับบ่าฟาง ป็อปปี้ยืนดูภาพนั้นเงียบๆ
"เหอะ ไอ้ตานั่นที่ไม่รู้ว่าใครหรอ แม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เลิกคุย ทำไมลูกไม่เชื่อแม่บ้าง ถ้าลูกไม่แต่งงานงั้นเราจะตัดแม่ตัดลูกกัน"คุณหญิงเฟี๊ยตพูดพร้ิมเดินนี้ไปทันที ทิ้งให้คำพูดของเธอนั้นหลอกหลอนฟางครั้งแล้วครั้งเล่าๆ ฟางได้แต่ทรุดลงร้องไห้แก้วและเฟย์เห็นจึงกอดปลอบ ป็อปปี้มิงดูภาพนั้นแล้วยิ้มคิดอะไรออก
"นี่ฉันจะแต่งงานกับเธอ....แล้วค่อยหย่ากัน โอเคไหมแล้วฉันจะมาเอาคำตอบพรุ่งนี้นะ"ป็อปปี้บอกฟางแล้วเดินมาที่หน้าฟางพร้อมยืนมือมาช่วยฟางลุกขึ้น ฟางมองมือป็อปปี้อย่างชั่งใจก่อนจะลุกขึ้น ฟางได้แต่คิดคำพูดป็อปปี้ในใจ แล้วเดินขึ้นห้องไป
ยัยหัวเห็ด-นี่นายฉันโดนจับแต่งงานอ่ะทำไงดี...
ตาม่องลาย-ใจเย็นน่า เธอก็แต่งแล้วค่อยหย่าสิแต่อย่าเผลอไปรักเค้าล่ากิ๊วๆ
ยัยหัวเห็ด-ไอ้บ้า ฉันไม่มีทางชอบหรอกเพราะฉันมีคนที่ชอบแล้ว....แต่ก็ขอบคุณนะ
ใบหน้าหวานได้แต่ยิ้มกับข้อความนั่น...ฉันชอบนายนะรู้ไหม
"สวัสดีค่ะบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าหรอค่ะ คะ..ฉันจะขอรับเลี้ยงเด็กคนนึงน่ะค่ะ"เสียงสาววัยกลางคนพูดแล้วยิ้มออกมาอย่างมีแผนการ
---------------------------------------
5555มาแล้วว ใครทำอะไรหนออ อย่าลืมติดตามนะค่ะ อย่าลืมเม้นด้วยย ไปละบายย
"เธอ!!"ป็อปปี้ลุกขึ้นมาแล้วชี้หน้าสาวหวานทันที ฟางเห็นป็อปปี้ที่ชี้หน้าตัวเองก็เลือดขึ้นหน้าเพราะว่าเหมือนดูถูกเธอ
"แม่ค่ะนายนี่มาทำไมค่ะ"ฟางไม่ตอบแต่กลับหันไปถามแม่เธอแทนแม่เธอก็ได้แต่เหวอๆที่ลูกสาวเปลี่ยนอารมณ์ได้เร็วขนาดนี้
"นี่ป็อปปี้คู่หมั้นลูกไงจ่ะฟาง"คุณหญิงเฟี๊ยตบอกลูกสาวตัวเอง ฟางกับป็อปปี้ได้ยินถึงกับเหวอเพราะแม่ของทั้งสองไม่ได้บอกอะไรเลย ฟางจึงบอกด้วยน้ำเสียงละล่ำละลัก
"ฟางไม่แต่งกับนายใจทรามนะค่ะแม่ ที่สำคัญฟางมีคนที่ฟางชอบแล้ว ฟางไม่ได้ชอบนายหน้าหมีนี่!!!"ฟางพูดแล้วเดอรกระแทกเท้ามาที่หาป็อปปี้ แล้วจิ้มอกป็อปปี้แรง
"โอ้ยย นี่เธอคิดว่าฉันชอบเธอตายแหละคนอะไรเตี้ยก็เตี้ย อ้วนก็อ้วน และที่สำคัญฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เค้านิสัยดีกว่าเธอตั้งเยอะ ไม่ขี้วีน ไม่โวยวาย ไม่จิกกัดแบบเธอหรอก คนที่ฉันชอบเนี่ยเป็นคนอ่อนโยน อ่อนหวาน ถึงแม้จะกวนไปหน่อยก็เถอะไม่เหมือนเธอหรอก"ป็อปปี้พูด ฟางได้แต่เหวอเพราะไม่เคยมีใครมาว่าเธอขนาดนี้ ฟาวได้แต่กำมือแน่น น้ำตาคลอเบ้า เพราะมองเห็นสายตาเย็นชาของป็อปปี้ ทำไมนายถึงมีผลกระทบจิตใจฉันนะ...
"ไม่ค่ะแม่ ฟางไม่แต่ง แม่ดูสิค่ะเค้าว่าลูกแม่นะค่ะ ฮึกๆ เค้าว่าลูกสาวคนโตของแม่นะค่ะ"ฟางพูดพร้อมยกมือเช็ดน้ำตา ป็อปปี้ได้แต่เบือนหน้าไปทางอื่นเพราะไม่อยากเห็นฟางร้องไห้มันใจหวิวๆแปลกๆ แต่นั่นก็แค่มารยาไม่มีใครดีเท่าเธอคนที่เค้าชอบหรอก...
"ไม่ได้จ่ะต้องแต่ง....ฟางแม่ขอนะลูกแต่งๆไปก็รักกันเองล่ะจ่ะ แม่ขอให้ตายตาหลับล่ะนะ"แม่ฟางพูดแล้วเดินไปจับมือลูกสาวเบาๆ เชิงขอร้อง
"แม่ค่ะ...แต่ฟางมีคนที่ชอบแล้ว นายนั่นก็มีคนที่ชอบแล้วฟางไม่แต่งไม่ได้หรอค่ะ"ฟางพูดแล้วยกมือเช็ดน้ำตาที่รื้นๆมาอีกครั้ง เฟย์และแก้วเห็นจึงเดินไปจับบ่าฟาง ป็อปปี้ยืนดูภาพนั้นเงียบๆ
"เหอะ ไอ้ตานั่นที่ไม่รู้ว่าใครหรอ แม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เลิกคุย ทำไมลูกไม่เชื่อแม่บ้าง ถ้าลูกไม่แต่งงานงั้นเราจะตัดแม่ตัดลูกกัน"คุณหญิงเฟี๊ยตพูดพร้ิมเดินนี้ไปทันที ทิ้งให้คำพูดของเธอนั้นหลอกหลอนฟางครั้งแล้วครั้งเล่าๆ ฟางได้แต่ทรุดลงร้องไห้แก้วและเฟย์เห็นจึงกอดปลอบ ป็อปปี้มิงดูภาพนั้นแล้วยิ้มคิดอะไรออก
"นี่ฉันจะแต่งงานกับเธอ....แล้วค่อยหย่ากัน โอเคไหมแล้วฉันจะมาเอาคำตอบพรุ่งนี้นะ"ป็อปปี้บอกฟางแล้วเดินมาที่หน้าฟางพร้อมยืนมือมาช่วยฟางลุกขึ้น ฟางมองมือป็อปปี้อย่างชั่งใจก่อนจะลุกขึ้น ฟางได้แต่คิดคำพูดป็อปปี้ในใจ แล้วเดินขึ้นห้องไป
ยัยหัวเห็ด-นี่นายฉันโดนจับแต่งงานอ่ะทำไงดี...
ตาม่องลาย-ใจเย็นน่า เธอก็แต่งแล้วค่อยหย่าสิแต่อย่าเผลอไปรักเค้าล่ากิ๊วๆ
ยัยหัวเห็ด-ไอ้บ้า ฉันไม่มีทางชอบหรอกเพราะฉันมีคนที่ชอบแล้ว....แต่ก็ขอบคุณนะ
ใบหน้าหวานได้แต่ยิ้มกับข้อความนั่น...ฉันชอบนายนะรู้ไหม
"สวัสดีค่ะบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าหรอค่ะ คะ..ฉันจะขอรับเลี้ยงเด็กคนนึงน่ะค่ะ"เสียงสาววัยกลางคนพูดแล้วยิ้มออกมาอย่างมีแผนการ
---------------------------------------
5555มาแล้วว ใครทำอะไรหนออ อย่าลืมติดตามนะค่ะ อย่าลืมเม้นด้วยย ไปละบายย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ