อเมริกันเกิร์ลสุดเฉิ่มกับบอสาวสุดแซ่บ (Yuri)
เขียนโดย 
the_2n
วันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 12.32 น.
แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 13.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) กินแห้วเหมือนกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“ งั้นชั้นขอตอบว่า…….ไม่ได้ ค่ะเพราะอะไรใช่มั๊ยคะ ”
*หงึก หงึก* เจสสิก้าพยักหน้า
“ ก็เพราะว่า หนึ่งคือเรายังรู้จักกันไม่ถึงหนึ่งวัน สองเรายังไม่ได้เรียนรู้นิสัยซึ่งกันละกัน และสามคือคุณยังไม่จีบดิชั้นเลยนิคะ ”
“ ระ หรอคะ งั้น……เจจะจีบฟานี่ค่ะ ^^ ”
“ คุณจะจีบดิชั้น งั้นเหรอคะ แต่คุณคงต้องรู้เอาไว้ด้วยว่าดิชั้นจีบยากพอสมควร และคุณยังคงต้องแข่งกับใครอีกหลายคนเลยนะคะ คุณ เจ ”
ทิฟานี่พูดจบก็เดินหนีเจสสิก้าไปจากตรงนั้น ทำเอาเจสสิก้าถึงกับอึ่งเล็กน้อย พอได้สติก็รีบวิ่งไปดักหน้าอีกคนเอาไว้
“ ดะ เดี๋ยวสิคะ งั้น เจจะตามจีบคุณให้ติดให้ได้เลยคะ ” เจสสิก้าพูดด้วยสีหน้าจริงจังปนกับกับอาการหอบเหนื่อยนิดนิดๆหลังจากวิ่งตามอีกคนมา
“ ก็ ลอง ดู สิ คะ…………ดิชั้นต้องไปสอนแล้ว ขอตัวนะคะ ”
ทิฟฟานี่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ส่งมาให้อีกคนและเดินจากไป ทิ้งแต่เพียงประโยคหนึ่งเอาไว้ทำให้เจสสิก้าต้องยืนอึ่งอีกรอบ
“ มันคงไม่ง่ายอย่างที่คุณคิดหรอกคะ……..เจ ”
สมองของเจสสิก้าประมวลผลอย่างเชื่องช้า จนเจ้าตัวอดคิดไม่ได้ว่าคนเฉิ่มๆแบบทิฟฟานี่ก็ร้ายไม่เบาเช่นกัน
“ แล้วตรูจะทำยังไงดีวะเนี้ย เฮ้ออออ ” เจสสิก้าสบทออกมา แล้วเดินกลับไปยังรถของตัวเอง
.
.
.
.
“ อ้าว แล้วไอ้ลิงมันหายหัวไปไหนอีกเนี้ย โอ๊ย คนสวยอยากจะบ้าตาย ” -_____-
“ ไม่ต้องบ่นหรอกสิก้าเพื่อนรัก ไอไปทำภารกิจพิชิตหัวใจมานะสิ ”
ยูริเดินมาตบบ่าเพื่อนรักเบาๆ แล้วพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
“ แล้วเป็นไงบ้าละ สำเร็จมั๊ย ”
“ คนอย่าง ควอน ยูริ น่ะหรอ มีรึจะไม่สำเร็จ ” ( ยิ้มอ่อน ) ส่งมาให้เพื่อน
“ แล้ว สำเร็จ รึเปล่าล่ะ ”
“ ฮึๆ………… พลาดวะ เฮ้อออ ผู้หญิงอะไรใจดำชะมัด ถ้าไม่ติดว่า รัก ไปแล้วละก็ แม่จะใยดีเลยคอยดูสิ ”
“ เอาน่า…….ไงก็สู้ๆ” (บอกตัวเองก่อนเถอะคะ) เจสสิก้าคิดในใจ
“ แล้วทางแกละว่าไง เฉิ่มๆ แบบคุณทิฟฟานี่ไม่น่าจะอยากหรอกมั้ง? ”
“ ไม่ยากกับผีบ้านแกอะดิ ไอ้ยูล กินแห้วเหมือนกันกับแกนั่นแหละ แต่ยังดีที่เค้ายังให้ชั้นจีบได้อยู่ แต่ไม่ดีตรงที่ว่า…………. ”
เจสสิก้าทำสีหน้าขุ่นคิด
“ โอ๊ยยยย อิบ้าสิก้า จะเว้นวรรคอะไรนานขนาดนี้ ตรูนี่รอฟังจนหายตื่นเต้นล่ะ เร็วๆ พูดมาดิ้ ”
“ ไม่ดีตรงที่ว่า เค้าบอกว่าให้ชั้นแข่งกับใครอีกตั้งหลายคน แล้วแถมเค้ายังจีบยากอีกด้วยวะ เฮ้อออ ”
เจสสิก้าพูดไปก็ทำหน้าหงอยไป ยูริเห็นแบบนั้นก็อดสงสารเพื่อนไม่ได้ ก็แหงล่ะสิ ไม่เคยมีใครปฏิเศษเราสองคนเลยนี่นา จะมีแต่ยัยครูสองคนนี้แหละ เฮ้ออออ ( ยูริถอนหายใจตามเพื่อน )
“ เอาน่า ชั้นว่าเราสองคนอย่างพึ่งท้อเลย เราต้องหา ผู้ช่วย แล้วละสิก้า แต่ตอนนี้รีบกลับเหอะ ตรูหิวจะตายอยู่แล้ว ”
“ อื้มๆ ไป ไปขึ้นรถสิวะ รออะไรล่ะ ”
แล้วทั้งสองก็เข้ามานั่งในรถหรูราคาแสนแพงของเจสสิก้า และขับออกไปจากโรงเรียน
“ เออ ไอ้ยูล ว่าแต่ที่จริง นางฟ้าหมูปิ้งของแก เค้าชื่อว่าอะไรวะ? ”
“ จะเป็นชื่อที่ชั้นจดจำไปตลอดชีวิตเลยล่ะ คนอะไรแสบชะมัด ฮรื้ยยยย ”
“ แล้วตกลงว่า เค้า ชื่อ อะ ไร? ”
“ แทยอน เค้าชื่อ คิม แทยอน ”
จากนั้นยูริก็ทำหน้าเหมือนโกรธแค้นอะไรมาอย่างนั้น
“ นี่ไอ้ยูล แกเป็นอะไรเปล่าวะ แปลกๆ เหมือนโกรธใครมา ”
“ แกเดาไม่ผิดหรอกเพื่อน ชั้นจะต้องเอาคืน ยัยครูแสบ นั่นให้ได้ เอามาทำเมียเลยยิ่งดี ฮึๆ ” ยูริพูดด้วยสีหน้าเจ็บใจแต่แฝงด้วยความเจ้าเล่ห์ไว้
“ ไง๋ เรียกเค้าแบบนั้นล่ะ ไม่เรียก นางฟ้าหมูปิ้ง แล้วรึไง ”
“ ก็อยากเรียกแบบเดิมอยู่นะ แต่พอคิดถึงเรื่องที่ยัยครูแสบนั่นทำกับชั้นไว้ มันก็เรียกไม่ลงวะ ”
“ แล้วเค้าทำอะไรให้แกวะ ขาว( มาก ) สวย หมวยเล็ก สะขนาดนั้น จะทำอะไร ลิงยักษ์ อย่างแกได้วะ ”
“ เฮอะ ทำได้ไม่ได้ ยัยนั่นทำก็ชั้นมาแล้วแหละ ” T____T
“ เค้าทำอะไรให้แกล่ะ เล่ามาดิ ”
“ เรื่องมันมีอยู่ว่า………… ”
ตัวหนังสือสีน้ำเงินคืออดีต สีดำคือปัจจุบัน
“ เอ่อ มาหาดิชั้นมธุระอะรึเปล่าค่ะ? ”
“ มีค่ะ นางฟ้าหมูปิ้งของยูล เราไปคุยกันตรงนู้นเถอะคะ ”
ยูริไม่พูดเปล่าพร้อมกับฉุดดึงร่างเล็กไป แล้วทั้งสองก็มาหยุดนั่งอยู่ตรงม้าหินอ่อนข้างๆอาคารเรียน
“ ยูลว่าเรานั่งคุยกันตรงนี้เถอะนะคะ ^^ ”
“ ก็ได้ค่ะ ”
“ คุณครูนางฟ้า เอ่ย คุณครูชื่ออะไรเหรอค่ะ? ”
“ ชั้นชื่อ แทยอน ค่ะ คิม แทยอน ”
“ แทยอน ชื่อเพราะจังเลยนะคะ ^^ ”
“ อา……ขอบคุณค่ะ ”
“ แล้วคุณแทยอนสอนอยู่ ป. อะไรคะ บ้านอยู่ที่ไหน แล้วมีแฟนรึยังล่ะคะ ”
“ อา……….คุณค่อยๆถามทีละคำถามก็ได้นะคะ ดิชั้นสอนอยู่ ป.5 สอนอยู่ชั้นเดียวกับทิฟฟานี่แหละค่ะ ”
“ อ๋อ สอนอยู่ ป.5 แล้วบ้านคุณครูแทยอนอยู่ที่ไหนค่ะ? ”
“ บ้านดิชั้นอยู่แถบชาญเมืองนี้แหละ ห่างจากโรงเรียนไปไม่ไกลเท่าไร่นะคะ ”
“ แล้วคุณครูแทยอน อะ เอ่อ มีแฟนรึยังคะ? >////< ”
ยูริพูดไปก็เขินไป ทำให้แทยอนค่อนข้างจะตกใจมากที่ยูริถามแบบนี้ ไหนว่ามีธุระกับเธอทำไมถึงได้มาซักถามประวัติอย่างนี้กัน เธอจึงลุกขึ้นจากม้าหินอ่อนด้วนอารมณ์ที่ค่อนข้างไม่พอใจ
“ นี่คุณค่ะ ถ้าคุณมีธุระกับดิชั้น เพราะมาจะมาซักถามประวัติส่วนตัวของดิชั้นล่ะก็ เชิญกลับไปเถอะค่ะ เพราะดิชั้นไม่ชอบ และอย่าหวังว่าดิชั้นจะชอบคุณนะคะ คุณไม่ใช่สเป็คชั้นสักนิดเลยค่ะ ดิชั้นขอตัว ”
จากนั้นแทยอนพยายามจะออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด แต่ยูริมาดึงข้อมือร่างเล็กไว้
“ เดี๋ยวสิค่ะ คุณแทยอน คือ ยูลยอมรับนะคะว่ายูลอยากรู้จักคุณและอยากรู้ว่าคุณมีแฟนรึยัง ยูลอยากจะจีบคุณเพราะคุณทำให้ยูลรู้ว่า รักแรกพบ คืออะไร แต่สิ่งที่คุณพูดมันไม่ได้ให้เกียรติดิชั้นเลยนะคะ ถึงแม้ว่ายูลจะเป็นผู้หญิงแต่ยูลก็สามารถดูแลคุณได้ไม่แพ้พวกผู้ชายหรอกนะคะคุณแทยอน ”
แทยอนได้ฟังแบบนั้นก็อดสงสังกับคำพูดของยูริไม่ได้ ( เอ๋ะ รึเราจะพูดไม่กระจ่าง ) แทยอนเลยตัดสินใจพูดไป
“ คุณกรุณาปล่อยมือดิชั้นด้วยค่ะ ”
แล้วยูริก็ปล่อยมือของแทยอนและสังเกตเห็นว่ามันมีรอยแดงตรงข้อมือของร่างเล็กเพราะเกิดจากฝีมือตนเอง
“ คุณครูแทยอน คือ ยูลขอโทษนะคะ คุณเจ็บมากมั๊ย ให้ยูลดูนะคะ ”
ยูริเป็นห่วงแทยอน จะขอดูข้อมือของอีกฝ่ายแต่แทยอนกลับชักมือหนี
“ ฮึ ชั่งมันเถอะคะ เรื่องนี้มันแค่จิ๊บๆสำหรับดิชั้น แต่ดิชั้นจะพูดให้เคียร์นะคะ ดิชั้นไม่ได้ไม่ชอบผู้หญิง ดิชั้นชอบผู้หญิงแล้วก็ชอบมากด้วย แต่ดิชั้นไม่ชอบผู้หญิงอย่างคุณ คือคุณไม่ใช่สเป็คของดิชั้นเลยสักกะนิดเดียวแล้วเราก็เป็นเหมือนกัน คุณคงไม่ได้ชอบหรอกใช่มั๊ยคะ ชั้นก็ เมะ คุณก็ เมะ อย่างหวังว่าเมะๆอย่างเราจะไปกันลอดเลยนะคะ อีกอย่างอันที่จริงดิชั้นยังไม่มีแฟนหรอกนะคะ แต่ดิชั้นจีบคนๆนึงอยู่ คุณคงไม่คิดว่าดิชั้นจะล้มเลิกง่ายๆหรอกนะ เพราะดิชั้น จีบทิฟฟานี่มา 2 ปี แล้ว และคุณก็พึ่งเข้ามา ดิชั้นคงไม่เลือกเมะอ้วนดำอย่างคุณหรอกค่ะ เคียร์นะคะ ลาก่อนค่ะ ”
จากนั้นแทยอนก็เดินห่างออกไป ทำให้ยูริยืนนิ่งในคำพูดของนางฟ้าของตน
( นี่เรากำลังจะจีบ เมะ ด้วยกัน แล้วยังมาด่าว่าเรา อ้วน ดำ อีก โอ๊ยยย ยูลอยากจะบ้าตายนี่ตรูรักคนแบบนี้ไปได้ไงเนี้ย แต่……..เอ๋ะๆ เมะ ได้ ก็ เคะ ได้ นี่หว่า ) ยูริคิดในใจ
“ เฮ้ เดี๋ยวคุณครูแทยอน ฟังยูลก่อน รอด้วย ”
ยูริรีบวิ่งตามแทยอนไป
“ มีอะไรอีกเหรอคะ ดิชั้นต้องรีบไปทานข้าวแล้วไปสอนต่อ หวังว่าคุณคงฟังภาษาคุณรู้เรื่องนะคะ เอ๋……รึคุณไม่ใช่คนเลยฟังไม่รู้เรื่อง คงแน่ล่ะสิ ลิงอ้วนดำอย่างคุณ คงฟังภาษาคนไม่เข้าใจ ไปไป๋ ชิ้วๆ ”
แทยอนไล่ยูริอย่างกะหมา
“ อ้าวววว นี่คุณมันจะมากไปหน่อยแล้ว คนน่ะไม่ใช่ลิง แล้วยังจะมาไล่ยังกะหมาอีก คนเหมือนกันนะ ฮรื้ยย ตอนแรกกะจะยอมแล้วนะ แต่มาพูดแบบนี้มันต้องเจอกันสักตั้งหน่อยแล้วยัยครูตัวแสบ ชั้นจะบอกอะไรให้นะ ชั้นน่ะ อยากได้อะไรก็ต้องได้ ชั้นจะตามจีบเธอทุกๆวันจนกว่าเธอจะยอมรับชั้น และชั้นก็ไม่สนใจว่าเธอจะจีบใครที่ไหนด้วยนะยัยตัวแสบ เธอจะต้องเป็นเมียชั้นและเธอก็จะต้องรักชั้น ชั้นจะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆแน่ แบบนี้ยูลชอบ ฮึๆ คิม แท ยอน ”
แล้วยูริก็เดินไปจากตรงนั้น แทยอนอึ่งกับคำพูดและสีหน้าจริงจังของยูริ
( คุณไม่เหมือนใครจริงๆ จะพยายามเหรอ เฮอะ คงจะสำเร็จสินะ ไอ้ลิงอ้วนดำ ) แทยอนคิด
“ นี่ ถ้าเธอแน่จริงก็ไปลดหุ่นให้ได้ก่อนเถอะ ไอ้ลิงอ้วนดำ ”
แทยอนตะโกนออกไป จนทำให้ยูริต้องหันมาตามเสียง
“ ชั้นจะต้องทำให้ได้ยัยครูตัวแสบ เชอะ ”
ยูริตะโกนตอบแทยอน แล้วรีบเดินกลับไปยังรถของเจสสิก้า เพราะว่าเด็กๆนั้นหันมามองเธอกับแทยอนตะโกนคุยกันใหญ่แล้ว ( ก็อายสิใครไม่อายบ้างล่ะ )
“ ทำเป็น เชอะ สะบัดคอแรงระวังหักน่ะ ฮึๆ เมะ อะไรขี้งอนชะมัด เธอต่างหากที่จะต้องเป็นเคะ ไม่ใช่ชั้น ฮึๆ ชั้นจะคอยดูว่าเธอจะไปได้สักกี่น้ำกัน ไอ้ลิงอ้วนดำ ”
.
.
.
.
.
หลังจากที่ยูริเล่าให้เพื่อนรักของตนฟัง เจสสิก้าก็ระเบิดเสียงหัวเราะสะยกใหญ่ส่งไปให้ยูริ
“ ฮ่าๆ ไอ้ลิงอ้วนดำ ชั้นว่าชื่อนี้มันเหมาะกับแกมากเลยว่ะ ฮ่า โอ๊ย ขำชิบ ฮ่าๆ ”
“ พอเลยๆ ไอ้เงิง เดี๋ยวแม่ตบให้ฟันเหยินกว่าเดิมเลยไอ้บ้านี่ ชิๆ ”
“ โอ้ๆ ยูลของเค้าไม่งอน น้า ยูลคนสวย ”
“ โอ๊ย ชั้นเป็นเมะไม่ใช่เคะอย่ามาทำแบบนี้นะไอ้สิก้า มันเสียศักดิ์ศรีเมะพอดี ฮรื้ยยย ”
“ จ๊าๆ แม่คนเมะ? ขี้งอนแบบแกเปลี่ยนเป็นเคะดีกว่า แบบที่คุณครูแทยอนบอกอ่ะถูกแล้ว เมะอะไร ขี้งอนแบบนี้ว่ะ ฮ่าๆ ”
“ ไอ้คุณจอง ซูยอน ถ้าไม่หุบปาก ชั้นจะไม่จีบยัยครูแสบนั่นแล้ว แกก็อย่าได้หวังว่าจะมีเมียชื่อทิฟฟานี่เลยว่ะ ก็ลองคิดดูให้ดีๆนะ ยัยครูตัวแสบนั่นจีบว่าที่เมียแกมาตั้ง 2 ปียังไม่ติดเลยแล้วแกจะเอาอะไรปสู้เค้าว่ะสิก้าเพื่อรัก ”
“ เออๆ ก็ได้ ว่าแต่เราจะไปหาใครมาเป็น ผู้ช่วย เราดีวะไอ้ยูล ”
“ ชั้นมีคิดว่าเรามีอยู่แล้วว่ะ แต่ตอนนี้ตรูว่าเราไปหาอะไรใส่ท้องกันก่อน ที่เหลือเอาไว้ก่อน ตรูหิวจนจะกินยัยครูแสบนั่นตอนที่เถียงกันแหละ? ”
.
.
.
.
.
.
.
หลังจากนั้นเจสสิก้าก็พายูริไปทานข้าว แล้วก็กลับมาบริษัทเธออีกครั้ง
“ อ้าวบอส พี่คิดว่าบอสจะเข้าประชุมเลยสะอีกค่ะ ” โบอาหรือเลขาเจสสิก้าถามผู้เป็นเจ้านาย
“ ตอนแรกก็ว่าจะเข้าตอนนั้นเลยแหละค่ะ พอดีนึกได้ว่าต้องอ่านเอกสารก่อนเข้าประชุมเลยเข้ามาก่อนค่ะพี่ ”
“ อ๋อ ค่ะ อ้าว คุณยูริ ยังไม่กลับเลยเหรอคะเนี้ย ”
“ แม้ๆ ไล่ยูลจังนะคะพี่ เบื่อยูลแล้วเหรอคะ ”
“ เปล่าคะ พี่แค่แปลกใจว่าทำไมคุณยังไม่กลับไปทำงานคุณอีกก็เท่านั้นแหละค่ะ อิๆ ”
“ โถ่ พี่โบอาก็ ยูลทำงานเสร็จแล้วต่างหากถึงมาที่นี่ได้ พูดแบบนี้ยูลน้อยใจนะ ”
“ โอ้ๆ พี่ขอโทษนะคะ ไม่น้อยใจนะ เดี๋ยวพี่เอาขนมไปให้ทานที่ห้องบอสนะคะ คนเก่ง ”
“ ว้าววว จริงเหรอคะ งั้นยูลไม่น้อยใจแล้วคะ ไปเถอะสิก้าเข้าห้องแกกัน ชั้นจะได้กินขนมไวๆ ”
“ อ้าวว ไอ้ยูลจะรีบไปไหนของมัน ไหนบอกจะลดหุ่นไงไอ้เพื่อนบ้า อ๋อๆ พี่ค่ะ เอาเอกสารไปเจสดูด้วยนะคะ ”
“ ค่ะ บอส ”
หลังจากนั้นเจสสิก้าก็ตามยูริเข้ามาในห้องทำงานของตน
“ นี่แกชั้นถามอะไรแกหน่อยได้ป่ะว่ะ แกต้องตอบความจริงนะไอ้สิก้า ” ยูริบอกเพื่อน
“ เออๆ ว่ามา ”
“ คือ แกว่าชั้น อ้วนมากป่ะวะ แต่ชั้นว่าหุ่นชั้นก็ดีนะ แถมยังเล่นโยคะบ่อยๆด้วย มันอ้วนตรงไหนวะ แค่มีพุงนิดๆพอเป็นพิธี ”
“ เอ่อ…………..ไอ้ยูลโยคะมันไม่ได้ช่วยให้แกผอมหรอกนะ พอแกเหนื่อยจากเล่นโยคะมาแกก็กินสะสบั่นหั่นแหลกแบบนี้ แกเลยมีพุง แล้วแกก็เลย อ้วน ไงว่ะเพื่อน ”
“ ชั้นจะลดหุ่นเพื่อยัยครูแสบนั่น ” ยูริพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“ แกไม่ได้ชอบเค้าจะทำแบบนั้นไปทำไมว่ะ ”
“ แกรู้ได้ไงว่าชั้นไม่ได้ชอบเค้า ชั้นก็แค่………………รักเค้าไปแล้ว จะให้ทำไงล่ะ เฮ้อออออออออ ”
“ เออ ชั่งเหอะ แล้วไหนแกว่าเรามี ผู้ช่วยแล้ว ใครเหรอว่ะ ”
“ ฮึๆ คนนี้ขั้นเทพแกไม่ต้องห่วง เดี๋ยวชั้นจะโทรหามันให้มันช่วยเราสองคน รับรองแผนที่เราจะมีเมียมันต้องสำเร็จแน่ๆ ฮึๆ ” ยูริพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์
“ รีบๆ โทรดิว่ะ ”
“ เออๆ ก็จะโทรอยู่นี่ไง ”
หลังจากนั้นยูริก็โทรหาบุคคลที่จะเป็นผู้ช่วยของเค้าทั้งสอง
.
.
.
.
.
.
.
.
.
TBC…………………………………………………………………………………………
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
