ถ้ารักกันเปิดใจได้มั้ยเธอ

แก้ว:ปล่อยเถอะนะ ฉันขอร้อง
โทโมะ:ไม่มีทาง
โทโมะไม่ยอมปล่อยแก้วและได้ทำสิ่งที่ทำให้แก้วเสียใจที่สุด
 
เช้าวันต่อมา
แก้วพยายามลุกขึ้นจากเตียงแต่โทโมะดึงให้กลับไปนอนที่เดิม
แก้ว:โอ๊ย 
โทโมะ:จะรีบลุกไปไหน
แก้ว:ปล่อยนะ 
โทโมะ:ฉันไม่ปล่อย และวันนี้ฉันจะอยู่กับเธอในห้องนี้ทั้งวัน
แก้ว:ไม่ 
โทโมะ:กล้าขัดใจฉันหรอ
แก้ว:ทำไมฉันจะไม่กล้า
โทโมะ:เรื่องเมื่อคืนนี่ไม่เข็ดใช่มั้ย
แก้ว:ฉันไม่แคร์หรอก
โทโมะ:แน่ใจหรอ แต่นั่นมันครั้งแรกของเธอนะไม่แคร์จริงหรอ
แก้ว:นายรู้ได้ไงฉันอาจจะเคยมีอะไรกับใครมาแล้วก็ได้
โทโมะ:หึ โกหกฉํนได้แต่โกหกตัวเองได้หรอ
แก้ว:ปล่อย
แก้วพยายามลุกแต่โทโมะกอดไว้แน่ไม่ยอมให้ลุก
แก้ว:ปล่อย บอกให้ปล่อยไง
โทโมะ:ไม่ ถ้าเธอลุกไปแล้วเกิดล้มฉันลงไปรับเะอไม่ทันหรอกนะ
แก้ว:ไม่ได้ขอให้ลงมารับฉํนหนิ
โทโมะ:หึ ยังไงฉันก็ไม่ให้เธอไปไหนทั้งนั้นแหละ นอนซะ
แก้ว:.....
โทโมะ:ถ้าไม่นอนฉันจะต่อจากเมื่อคืน
แก้วยอมนอนและทั้งสองก็หลับไปอีกครั้ง