ถ้ารักกันเปิดใจได้มั้ยเธอ

แก้ว:ปล่อยเถอะนะ ฉันขอร้อง

โทโมะ:ไม่มีทาง

โทโมะไม่ยอมปล่อยแก้วและได้ทำสิ่งที่ทำให้แก้วเสียใจที่สุด

เช้าวันต่อมา

แก้วพยายามลุกขึ้นจากเตียงแต่โทโมะดึงให้กลับไปนอนที่เดิม

แก้ว:โอ๊ย 

โทโมะ:จะรีบลุกไปไหน

แก้ว:ปล่อยนะ 

โทโมะ:ฉันไม่ปล่อย และวันนี้ฉันจะอยู่กับเธอในห้องนี้ทั้งวัน

แก้ว:ไม่ 

โทโมะ:กล้าขัดใจฉันหรอ

แก้ว:ทำไมฉันจะไม่กล้า

โทโมะ:เรื่องเมื่อคืนนี่ไม่เข็ดใช่มั้ย

แก้ว:ฉันไม่แคร์หรอก

โทโมะ:แน่ใจหรอ แต่นั่นมันครั้งแรกของเธอนะไม่แคร์จริงหรอ

แก้ว:นายรู้ได้ไงฉันอาจจะเคยมีอะไรกับใครมาแล้วก็ได้

โทโมะ:หึ โกหกฉํนได้แต่โกหกตัวเองได้หรอ

แก้ว:ปล่อย

แก้วพยายามลุกแต่โทโมะกอดไว้แน่ไม่ยอมให้ลุก

แก้ว:ปล่อย บอกให้ปล่อยไง

โทโมะ:ไม่ ถ้าเธอลุกไปแล้วเกิดล้มฉันลงไปรับเะอไม่ทันหรอกนะ

แก้ว:ไม่ได้ขอให้ลงมารับฉํนหนิ

โทโมะ:หึ ยังไงฉันก็ไม่ให้เธอไปไหนทั้งนั้นแหละ นอนซะ

แก้ว:.....

โทโมะ:ถ้าไม่นอนฉันจะต่อจากเมื่อคืน

แก้วยอมนอนและทั้งสองก็หลับไปอีกครั้ง