ภรรยาที่รัก > <

ฟางมาที่ร้านแบรนด์ตัวเองพร้อมหยิบเสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่ที่เพิ่งสั่งมาลงวันนี้ออกมาเลือก
"น้องสาวคุณตัวประมาณไหนอ้ะ"
"ประมาณนี้" ธามไททำม้อให้ดู ฟางพยักหน้าเธอหยิบชุดออกมาหนึ่งชุดเป็นเดรสสีขาว ออกแบบดีไซน์เก๋โดยตัวเธอเองพร้อมยิ่นให้พนักงานไปใส่กล่อง
"ตัวนี้คอลเลคชั่นใหม่ยังไม่ได้ขึ้นหน้าร้านน้องสาวคุณไม่มีแน่นอน ฉันให้คุณ ตอบแทนที่พามาดินเนอร์"
"ได้ไงล้ะ ของขวัญน้องผมผมต้องซื้อมั้ย"
"เอาเป็นว่าถือว่าฉันให้น้องสาวคุณด้วยล้ะกัน"
"งั้นผมจะบอกว่าของขวัญจากพี่สะไภ้ล้ะกัน"
"นี่คุณ!" ฟางตีแขนธามไปหนึ่งที
"เอ่อ งั้นวันเกิดน้องผมคุณไปด้วยน้ะ"
"ไปทำไมฉันไม่ได้รู้จักน้องคุณสักหน่อย"
"ไปเป็นเพื่อนผมก็ได้ วันเกิดน้องไม่ไปก็ไม่ได้แต่ก็คงจะไม่รู้จักใครเลย"
"เอ่ออ" ฟางเห็นหน้าออดอ้อนของธามไทก็พยักหน้ารับอย่างเสียไม่ได้
"ป้ะไปทานข้าวกัน" สารวัตรเดินจูงมือฟางไปยังร้านอย่างมีความสุข

ด้านป๊อปแก้ว ในขณะที่แก้วนั่งทานอาหารญี่ปุ่นอย่างมีความสุข ป๊อปก็หน้าเครียดกดโทรศัพท์หาฟางถี่ยิบถึงแม้ว่าฟางจะปิดเครื่องไปแล้วก็ตาม
"นี่ฉันให้มากินเป็นเพื่อน ไม่ใช่ให้นายมานั่งกดโทรศัพท์น้ะ เอามานี่" แก้วที่รำคาญชายหนุ่มก็คว้าโทรศัพท์มาจากมือชายหนุ่ม
"ได้ไงอ้ะ" ก่อนที่ป๊อปจะโวยวาย แก้วอาศัยจังหวะอ้าปากของป๊อปคีบซูชิเข้าปากชายหนุ่มทันที ชายหนุ่มสำลักคว้าแก้วน้ำมาดื่ม แก้วนั่งหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง โดยภาพทั้งหมดนั้นอยู่ในสายตาของโทโมะพอดี เขาโดนแก้วไล่ให้กลับมาหลังจากที่รับโทรศัพท์สายนึง เขาหงุดหงิดเขาเลยโทรตามสาวในสต้อกของเขามาเดินเล่นเป็นเพื่อนแต่ก็ไม่คิดง่าจะเจอเพื่อนเขากับคู่หมั้นมานั่งทานข้าวด้วยกัน เร็วกว่าใจคิดโทโมะก็เดินเข้าไปในร้านแล้ว
"นี่คือเหตุผลที่ไม่ไปเลือกแหวนหรอแก้ว" โทโมะคว้าแขนของแก้วไว้ แก้วมองหน้าโทโมะอย่างงงๆ แต่ก็ต้องเปลี่ยนเป็นตาขวางเมื่อมีผู้หญิงคนนึงเดินตามมาพร้อมเกาะแขนโทโมะหน้าตาเฉย
"ใครอ้ะดาร์ลิ้ง" เมื่อได้ยินสรรพนามที่เรียกแก้วก็สบัดแขนออกพร้อมกับมองหน้าโทโมะอย่างเอาเรื่อง
"แล้วจะทำไม ป๊อปเราเปลี่ยนร้านเห้อะ แถวนนี้มลพิษเยอะ" ป๊อปที่นั่งเหวอก็ได้แต่ส่ายหน้าเพื่อบอกโทโมะว่าไม่มีอะไรแต่แก้วก็คว้าแขนเขาออกมาก่อน
"แก้ว แก้ว โธ่เว้ย" โทโมะตะโกนจนคนหันมองทั้งร้าน แต่แก้วไม่หันมองเขาสักนิด เธอกับเขาต้องมีเรื่องคิดบัญชีกันแน่ ไอ้เพื่อนเวรนั่นด้วยเมียไปไหนว้ะ โทโมะคิดในใจ

ด้านฟางที่ทานข้าวกับสารวัตรธามในร้านอาหารแห่งหนึ่งยังไม่เสร็จ
"อุ้ยดูคนนั้นสิ สวยจัง" ฟางพูดขึ้นเมื่อเห็นสาวเปรี้ยวที่ดูมั่นใจในตัวเองคนนึงเดินเข้ามาในร้านอาหารพร้อมการ์ดอีกสองคนธามไทหันไปมองก็ต้องขมวดคิ้ว ไม่ทันที่จะสงสัยนาน ผู้หญิงคนนั้นก็เดินเข้ามาหาสารวัตรธาม
"ไม่เจอกันนานน้ะ"
"ลมอะไรถึงหอบคุณหนูโฟร์มาทานข้าวถึงที่นี่ล้ะครับ" ธามไทถามด้วยหน้านิ่งๆ
"ก็แค่เปลี่ยนบรรยากาศ แล้วผู้หญิงคนนี้" แค่เธอมองฟางผ่านแว่นตาดำก็ทำฟางกลัวได้
"ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ"
"หึ ฉันก็หวังว่าจะไม่เกี่ยวให้ได้ตลอด" เมื่อพูดเสร็จหฯญิงสาวก็เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะตัวเอง โต๊ะที่เห็นพวกเขาทั้งคู่ชัดที่สุด สายตาแข็งกร้าวเมื่อกี้อ่อนลง เปลี่ยนเป็นสายตาเศร้า เธอก็บ้าเห็นเขาจูงมือถือแขนกันไม่พอต้องมาดูระยะประชิดขนาดนี้อีก ผู้หญิงธรรมดาที่เรียกรอยยิ้มจากชายคนนั้นได้โชคดีจัง ถ้าเธอไม่ได้เป็นหลานของตระกูลมาเฟียที่เป็นศัตรูกับตำรวจอย่างเขา เธอก็คงจะเป็นผู้หญิงที่นั่งตรงนั้น ผู้หญิงที่โชคดี

ตัวละครเพิ่มใหม่ เอ๊ะเยอะไปรึป่าว
แค่อยากให้ทุกคนมีคู่อ่าาา 5555