วุ่นรักหัวใจนายเพลย์บอย
-
เขียนโดย ซีครีม5
วันที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.21 น.
8 ตอน
11 วิจารณ์
11.97K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 13.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันต่อมา...
เมื่อวานหลังจากที่ฉันอาบน้ำเส็ด ก็พักผ่อนด้วยความเหนื่อย กะว่าจะไปหาแก้ว แต่ก็ลากร่างกายออกไปไม่ไหว
วันนี้ฉันกับเฟย์จะไปหาแก้วล่ะ เราสองคนพึ่งรู้จักแก้วก่อนฉันจะไปต่างประเทศไม่กี่เดือน เรารู้จักกันเพราะ พ่อกับแม่ของฉันทำธุรกิจร่วมกับทางบ้านแก้วน่ะ
บ้านแก้ว
"แก้ว!!! แก้วอยู่หรือป่าว"ฉันกับเฟย์ตะโกนเรียกอยู่นาน แต่ก็มีผู้ชายหน้าหล่อคนนึงออกมาเปิด
"เอ่อ.. หวัดดีค่ะ พี่แก้วอยู่หรือป่าวคะ"เฟย์ยกมือไหว้ และเขาก็ไหว้ตอบ
"อยู่ข้างในน่ะคับ เข้ามาก่อนๆ"เขาหลีกทางให้ฉันกับเฟย์เข้าไปในบ้าน และปิดประตู
''ใครมาน่ะ โทโมะ"ยัยแก้วที่กำลังจัดของถามขึ้น นายนั่นคงจะชื่อโทโมะสินะ
"ยัยแก้ว ฉันเอง"ฉันเดินไปจับบ่าเพื่อนสุดที่รัก
"เฮ้ย! ยัยฟาง แกมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย!"ยัยแก้วกับฉันโผเข้ากอดกัน
"ฉันกลับมาเมื่อวานน่พ ว่าจะมาหาแก แต่ฉันออกมาไม่ไหว ก็เลยมาหาวันนี้"
"โห โทรมาบอกซักคำก็ได้ ฉันไปหาแกที่บ้านก็ได้หนิ จะได้หนีอีตาโทโมะ มาบ้านฉันได้ทุกวัน"
"ก็ฉันเหงานี่หว่า"โทโมะที่นั่งดูทีวีหันมา
"ฉันบอกแกก่อนก็ไม่เซอร์ไพรส์อ่ะดิ มาๆ แกพาฉันไปเดินช้อปปิ้งเลย ฉันเรียนอย่างเดียว อยากช้อปปิ้งกับแก"ฉันอยากช้อปปิ้งกับมันมาก เพราะมันสบายใจดีน่ะ
"เคๆ แกจะไปไหมไอ้โมะ ถ้าไม่ไปก็กลับบ้านแกไปเลยไป"แก้วท่าทางจะรำคาญโทโมะมาก
"ไม่เอาอ่ะ ฉันไปกับแกดีกว่า บ้านฉันไม่มีคนอยู่ ฉันขอไปด้วยคนนะเอ่อ.."โทโมะหันมาบอกฉัน
"ฉันชื่อฟางน่ะ แล้วนี่น้องฉันชื่อเฟย์นะ นายไปกับพวกฉันก็ได้ ไปด้วยกันหมดนี่แหละ"ฉันตอบอย่างเป็นมิตร
"เพื่อนแกนี่ดูใจดีกว่าแกเยอะเลย แถมยังสวยด้วย"โทโมะหันไปแขวะแก้ว
"ย่ะ ฉันยอมรับว่าฉันไม่สวย"แก้วค้อน
"5555"พวกเราทั้ง4คนหัวเราะกัน
"พี่ฟาง เลี้ยงไอศกรีมเฟย์ด้วยนะคะ เฟย์อยากกินอ่ะ"เฟย์อ้อนเหมือนเด็กๆ
"ได้เลยน้องสาว"แล้วพวกเราทั้ง4ก็นั่งรถโดยโทโมะเป็นคนขับ
ห้างสรรพสินค้า
"ไอ้โมะ แกคงไม่ไปช้อปกับพวกฉันหรอกนะ"แก้วเอ่ยขึ้น
"อืม ฉันนัดเพื่อนเอาไว้แล้วอ่ะ งั้นแยกเลยนะ เจอกันตรงนี้"โทโมะพูดจบก็แยกไป
"ไปค่ะ พี่ฟางต้องเลี้ยงเฟย์นะ"เฟย์พูดขึ้นสายตานี่เป็นประกายเชียวนะยะ
"จ้า ถือว่าเป็นของขวัญละกันนะ"แล้วเราสามสาวก็ช้อปกันอย่างเมามัน
3ชั่วโมงต่อมา
"เห้อ!ไม่ได้ช้อปนาน รู้สึกเหนื่อยชะมัด"แก้วพูดขึ้น สงสัยจะเหนื่อยจิงๆละมั้ง
"ต่อไปนี้แกคงจะได้ช้อปบ่อยแล้วล่ะนะ สาวนักช้อปอย่างฉันกลับมาแล้วนี่555"ฉันพูดถือของด้วยท่าทางทะมัดทะเเมง
"พี่ฟางลืมอะไรหรือป่าวคะ"เฟย์พูดขึ้น ฉันรู้ทันเลยแหละ ฉันต้องเลี้ยงไอศกรีมเธอนี่นา
"ลืมไปแล้วอ่ะ เอ๊..ลืมอะไรน้า"ฉันแกล้งลืม
"ง่าาT^T พี่แก้วบอกพี่ฟางสิคะ ว่าพี่ฟางลืมอะไร"เฟย์ทำหน้างอน
"55 ยัยฟางแกกับเฟย์ไปรอฉันในร้านไอศกรีมเลย ฉันจะชวนไอ้โมะและเพื่อนมันมากินด้วย"
"อืมๆ เจอกันร้านไอศกรีมนะ"แล้วเฟย์ก็รีบวิ่งนำหน้าฉันอย่างกับเด็กได้ของเล่นใหม่ น้องฉันนี่โตแต่ตัวจิงเลยนะ แล้วเธอไม่เคยกินไอศกรีมหรือไงยะ-*-
แล้วเพื่อนของนายโมะนี่ใครอีกล่ะ กลับมาคราวนี้ฉันรู้จักเพื่อนใหม่เยอะจัง
เมื่อวานหลังจากที่ฉันอาบน้ำเส็ด ก็พักผ่อนด้วยความเหนื่อย กะว่าจะไปหาแก้ว แต่ก็ลากร่างกายออกไปไม่ไหว
วันนี้ฉันกับเฟย์จะไปหาแก้วล่ะ เราสองคนพึ่งรู้จักแก้วก่อนฉันจะไปต่างประเทศไม่กี่เดือน เรารู้จักกันเพราะ พ่อกับแม่ของฉันทำธุรกิจร่วมกับทางบ้านแก้วน่ะ
บ้านแก้ว
"แก้ว!!! แก้วอยู่หรือป่าว"ฉันกับเฟย์ตะโกนเรียกอยู่นาน แต่ก็มีผู้ชายหน้าหล่อคนนึงออกมาเปิด
"เอ่อ.. หวัดดีค่ะ พี่แก้วอยู่หรือป่าวคะ"เฟย์ยกมือไหว้ และเขาก็ไหว้ตอบ
"อยู่ข้างในน่ะคับ เข้ามาก่อนๆ"เขาหลีกทางให้ฉันกับเฟย์เข้าไปในบ้าน และปิดประตู
''ใครมาน่ะ โทโมะ"ยัยแก้วที่กำลังจัดของถามขึ้น นายนั่นคงจะชื่อโทโมะสินะ
"ยัยแก้ว ฉันเอง"ฉันเดินไปจับบ่าเพื่อนสุดที่รัก
"เฮ้ย! ยัยฟาง แกมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย!"ยัยแก้วกับฉันโผเข้ากอดกัน
"ฉันกลับมาเมื่อวานน่พ ว่าจะมาหาแก แต่ฉันออกมาไม่ไหว ก็เลยมาหาวันนี้"
"โห โทรมาบอกซักคำก็ได้ ฉันไปหาแกที่บ้านก็ได้หนิ จะได้หนีอีตาโทโมะ มาบ้านฉันได้ทุกวัน"
"ก็ฉันเหงานี่หว่า"โทโมะที่นั่งดูทีวีหันมา
"ฉันบอกแกก่อนก็ไม่เซอร์ไพรส์อ่ะดิ มาๆ แกพาฉันไปเดินช้อปปิ้งเลย ฉันเรียนอย่างเดียว อยากช้อปปิ้งกับแก"ฉันอยากช้อปปิ้งกับมันมาก เพราะมันสบายใจดีน่ะ
"เคๆ แกจะไปไหมไอ้โมะ ถ้าไม่ไปก็กลับบ้านแกไปเลยไป"แก้วท่าทางจะรำคาญโทโมะมาก
"ไม่เอาอ่ะ ฉันไปกับแกดีกว่า บ้านฉันไม่มีคนอยู่ ฉันขอไปด้วยคนนะเอ่อ.."โทโมะหันมาบอกฉัน
"ฉันชื่อฟางน่ะ แล้วนี่น้องฉันชื่อเฟย์นะ นายไปกับพวกฉันก็ได้ ไปด้วยกันหมดนี่แหละ"ฉันตอบอย่างเป็นมิตร
"เพื่อนแกนี่ดูใจดีกว่าแกเยอะเลย แถมยังสวยด้วย"โทโมะหันไปแขวะแก้ว
"ย่ะ ฉันยอมรับว่าฉันไม่สวย"แก้วค้อน
"5555"พวกเราทั้ง4คนหัวเราะกัน
"พี่ฟาง เลี้ยงไอศกรีมเฟย์ด้วยนะคะ เฟย์อยากกินอ่ะ"เฟย์อ้อนเหมือนเด็กๆ
"ได้เลยน้องสาว"แล้วพวกเราทั้ง4ก็นั่งรถโดยโทโมะเป็นคนขับ
ห้างสรรพสินค้า
"ไอ้โมะ แกคงไม่ไปช้อปกับพวกฉันหรอกนะ"แก้วเอ่ยขึ้น
"อืม ฉันนัดเพื่อนเอาไว้แล้วอ่ะ งั้นแยกเลยนะ เจอกันตรงนี้"โทโมะพูดจบก็แยกไป
"ไปค่ะ พี่ฟางต้องเลี้ยงเฟย์นะ"เฟย์พูดขึ้นสายตานี่เป็นประกายเชียวนะยะ
"จ้า ถือว่าเป็นของขวัญละกันนะ"แล้วเราสามสาวก็ช้อปกันอย่างเมามัน
3ชั่วโมงต่อมา
"เห้อ!ไม่ได้ช้อปนาน รู้สึกเหนื่อยชะมัด"แก้วพูดขึ้น สงสัยจะเหนื่อยจิงๆละมั้ง
"ต่อไปนี้แกคงจะได้ช้อปบ่อยแล้วล่ะนะ สาวนักช้อปอย่างฉันกลับมาแล้วนี่555"ฉันพูดถือของด้วยท่าทางทะมัดทะเเมง
"พี่ฟางลืมอะไรหรือป่าวคะ"เฟย์พูดขึ้น ฉันรู้ทันเลยแหละ ฉันต้องเลี้ยงไอศกรีมเธอนี่นา
"ลืมไปแล้วอ่ะ เอ๊..ลืมอะไรน้า"ฉันแกล้งลืม
"ง่าาT^T พี่แก้วบอกพี่ฟางสิคะ ว่าพี่ฟางลืมอะไร"เฟย์ทำหน้างอน
"55 ยัยฟางแกกับเฟย์ไปรอฉันในร้านไอศกรีมเลย ฉันจะชวนไอ้โมะและเพื่อนมันมากินด้วย"
"อืมๆ เจอกันร้านไอศกรีมนะ"แล้วเฟย์ก็รีบวิ่งนำหน้าฉันอย่างกับเด็กได้ของเล่นใหม่ น้องฉันนี่โตแต่ตัวจิงเลยนะ แล้วเธอไม่เคยกินไอศกรีมหรือไงยะ-*-
แล้วเพื่อนของนายโมะนี่ใครอีกล่ะ กลับมาคราวนี้ฉันรู้จักเพื่อนใหม่เยอะจัง
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ