I Hate You ฉันเกลียดเธอ

ร่างของฟางตกน้ำด้ฝยควาทที่เธอเอาแต่นั่งตากแดดจนเป็นลมไปป๊อปปี้รีบโดดลงไปช่วยก่อนจะเขย่าตัวฟางแล้วพูด

"เฮ้ยเธอตื่นอย่ามาสำออยมันใช้ไม่ได้ผลกับฉัน"เขย่าร่างฟางเรื่อยๆแต่ฟางก็ยังไม่ตื่นป๊อปปี้ก็ยังคิดว่าฟางแกล้งเพราะจะเอาตัวรอด

""เฮ้ยถ้าเธอไม่ตื่นฉันจะโยนเธอลงซะอีกรอบนะ"แต่ฟางก็ยังไม่ตื่นป๊อปปี้ตกใจทันทีเมื่อรู้ว่าฟางไม่ได้แกล้งหลับแต่ฟางสลบไป

"อย่าเป็นอะไรนะฟาง"ก่อนจะอุ้มฟางไปที่ห้องตัวเองเอายาดมมาจ่อที่จมูกขาวๆของฟางเพื่อให้รู้สึกตัวผ่านไปสักพักฟางลืมตาขึ้นมาพร้อจำได้ว่าเธอตกน้ำแค่นั้นแลเวมองไปรอบๆก็เห็นป๊อปปี้นอนอยู่บนโซฟาเธอพยายามจะลุกออกจากห้องไม่ให้รู้ตัวแต่

"โอ้ยปวดหัวจัง"เสียงของเธอทำให้เขาตื่นแล้วเดินมานั่งข้างๆเธอก่อนจะพูดว่า

"ป่วยแล้วยังจะอวดเแงอีกนะ"ฟางงงมากทำไมเขาถึงช่วยเธอเขาเกลียดเธอไม่ใช่หรอทำไมละ

"มาช่วยฟางทำไมค่ะคุณเกลียดฟางมากไม่ใช่หรอไม่ปล่อยให้ฟางตายไปละ"เสียงของเธอเริ่มสั่นๆคล้ายๆว่ากำลังจะร้องไห้อยู่ในใจของตัวเองไม่ให้ใครรู้

"ฉันแค่ไม่อยากให้ใครมาตายในบ้านก็เท่านั้นถ้าปวดหัวก็..อะยา..นี้น้ำ..กินซะจะได้หายปวดหัว"ฟางก็หยิบยาจากมือป๊อปปี้แล้วกินยาพร้อมตามด้วยน้ำเข้าไป

"ขอบคุณนะค่ะคุณป๊อป"ป๊อปปี้กระตุกยิ้ม..นี่กูเป็นไรวะเนี่ย...แล้วป๊อปปี้ก็พูดขึ้นว่า

"ไม่ต้องขอบคุณฉันแค่อยากให้เธออยู่ให้ฉันแก้แค้นแทนแม่ฉันก่อนก็แค่นั้น"ฟางที่ได้ยินประโยคนั้นจากปากป๊อปปี้ก็สลดทันทีเธอลุกขึ้นมาแล้วเดินออกไป

"หึ...เธอต้องได้รับความทรมานที่เธอทำให้แม่ฉันต้องตายฟาง"แล้วก็ผ่าไปอีกคืนนึง

เช้าวันต่อมาป๊อปปี้ไปทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง

"ป๊อปค่ะ..พิมคิดถึงป๊อปจังเลยค่ะ"แฟนสาวของป๊อปแต่ป๊อปคิดแค่เป็นคู่นอนเท่านั้นก็ทักทายขึ้น

"วันนี้ไปกับป๊อปสิครับเราจะไปสนุกกันให้หายคิดะงที่บ้านป๊อปนะ"พิมยักหน้าเหมือนเข้าใจแล้วทั้งคู่แล้วก็ไปทำงานตามปกติจนดึกดื้นกลับมา

ป๊อปปี้พาพิมขึ้นไปบนห้องแล้วดำเนินบทรักบำเรอตัวเองฟางที่เห็นป๊อปปี้กลับมากับพิม..ก็เศร้าใจทันท้...ยัยฟางแกต้อลมีสตินะคนอย่างคุณป๊อปเขาไม่สนใจแกหรอกมีสติไว้...ก่อนที่ฟางจะหยิบนมอุ่นๆกะจะเอาไปให้ป๊อปปี้แต่ประตูยังปิดไม่สนิทฟางส่องเข้าไปแล้วก็เห็นทั้งสองคนกำลังมีบทรักด้วยกันมีเสียงครางของพิมมากมายฟางน้ำตาไหลออกพรากทันทีทันไหลมาได้ยังไง

"อ๊าาา..ป๊อปป...จัดหนักๆ..อ๊าาา..เลยนะค่ะ...อ๊าาา..พิมขอ..อ๊าาา..ให้หายคิดถึง"เสียงครางของพิมดังไปทั่วฟางก็ยังแอบดูถึงแม้ว่าเธอจะเสียใจแค่ไหนยังไงป๊อปปี้ก็ไม่มีวันจะมามองเธอได้

"พิม..อ่าห์...พิม..ป๊อปป..อ่าห์..เสร็จแล้ว"

"อ๊าาา..."

เพล้ง เสียงถานล่วงพร้อมกับแก้วแตกทำให้ทั้งสองคนนั้นหันมามองที่หน้าประตูพบว่ามีคนแอบดูฟางที่รู้ตัวก็รีบวิ่งกลับมาที่เรือนของคนใช้ทันที

"เป็นตากุ้งยิงมั้ยเนี้ยเราให้ตายเถอะ"ก่อนจะมีคนเปิดประตูเข้ามาแล้วล็อกประตูเอาไว้ฟางที่กำลังจะหันมามองแต่ป๊อปปี้ก็ผลักฟางลงเตียงแล้วคร่อมฟางเอาไว้แล้วถามฟางว่า

"มาแอบดูฉันแบพิมเนี่ยเธออยากเป็นเมียฉันจนตัวสั่นละสิ"ฟางส่ายหน้าปฏิเสธ

"ไม่ใช่นะค่ะมันบังเอิญขอโทษนะค่ะที่ขัดแต่ฟางไม่ขัดแล้วคุณกลับไปเถอะมาเรือนคนใช้แบบนี้ถ้ามีใครมาเห็นมันจะดูดไม่ดีนะค่ะคุณป๊อป"ป๊อปปี้ทำท่าเหมือนจะลุกแต่ก็ไซร้คอขาวๆของฟาง

"คุณป๊อปอย่าค่ะ...อย่า.."ป๊อปปี้เอาหน้าออกมาก่อนจะพูดว่า

"ถ้าเธออยากจะเป็นเมียของฉันมากละก็อยู่เฉยๆ"

------------

ฟางแย่แล้วทำไงดี

ฝากเรื่องนี้ด้วยนะค่ะเม้นให้หน่อยจิ

แล้วเจอกันเน้อ