I Hate You ฉันเกลียดเธอ

  หลายปีผ่านมาวันที่แม่เขาตายเพราะถูกแม่ของเธอคนนั้นแย่งชิงสามีไปจึงตรอมใจตายเขาไม่มีทางญาติดีกับเธอเด็ดขาด

ระหว่างที่ป๊อปปี้กำลังเดินไปทางห้องครัวเพื่อจะไปดื่มน้ำเดินผ่านห้องจัดอกไม้เห็นฟางกำลังจัดดอกไม้อยู่นั่งจ้องมองด้วยความแค้นที่เธอเกิดมาแล้วทำให้แม่ฉันตรอมใจตาย..ประมาณนี่ฟางที่ก้มผน้ากำลังเดินออกมาแต่ชนเข้ากับอกกว้างของป๊อปปี้เงยหน้าจึ้นมาตกใจมาก

"คุณป๊อป..เอ่อ...ฟางขอโทษค่ะ..หลีกทางให้ฟางหน่อยค่ะฟางจะไปทำอาหารค่ะ"แล้วป๊อปปี้ก็หลีกทางให้ฟางกำลังเดินออกไปแต่ป๊อปี้เข้าไปกอดจากด้านหลังทำให้ฟางตกใจว่าทำไมเขาทำแบบนี้

"เธอกล้าสั่งฉันหรอฮะ!"ฟางพยายามดิ้นให้หลุดแต่ก็ไม่เป็นผลเลย

"ปล่อยฟางนะค่ะ..ปล่อยฟางน๊าปล่อยค่ะ//ฟางดิ้นจนหลุดออกจากตัวป๊อปปี้แล้วก็กำลังจะวิ่งหนีแต่ป๊อปปี้จับข้อมือฟางเอาไว้แล้วพลิกให้ฟางหันหน้ามาก่อนจะจูบบดขยี้ริมฝีปากอย่างโหดร้ายแล้วป๊อปปี้ถอดจูบออกมาก่อนจะพูดว่า

"คนใช้สั่งเจ้านายก็ต้องโดนทำโทษ"ฟางที่ได้ยินอย่างงั้นก็คิดว่า..เป็นคนใช้มาทำแบบนี้ฟางก็มีหัวใจนะคนใจร้าย...ก่อนที่ฟางจะ

เพี๊ยะ

ยกมือฟาดลงไปที่แก้มของป๊อปปี้แล้วพูดออกมาว่า

"คุณมันเลวฉันเกลียดคุณ..อุ๊บ..อือ"สิ้นสุดเสียงของฟางป๊อปปี้ก็บดขยี้จูบอีกครั้งแล้วถอดจูบออกแล้วพูดว่า

"นี้คือโทษที่เธอมาตบฉันพร้อมด่าฉัน..แล้วอย่าคิดว่าฉันจะหวั่นไหวอย่าสำคัญตัวเองผิดไป..ฉันก็เกลียดเธอเหมือนกันนั้นละ"สิ้นสุดเสียงป๊อปปี้ฟางก็พูดแทรกว่า

"เลวที่สุด"ก่อนจะวิ่งออกไปทิ้งให้ป๊อปปี้ยืนอยู่คนเดียว

"เธอก็เลวเหมือนกันเกิดมาทำให้แม่ฉันต้องตรอมใจเธอมันลูกฆ่าตกรฟาง"ก่อนจะกระตุกยิ้มด้วยความที่แก้แค้นครังเมื่อกี้เขาเห็นน้ำตาของฟาง

พอฟางวิ่งออกมาก็มานั่งที่สระน้ำนั่งร้องไห้แล้วก็นั่งบ่นถึงแต่ป๊อปปี้

"ทำไมฟางต้องรักคนอย่างคุณด้วย..ฮึก..ฮือๆ...คุณป๊อป..ทำไม..ฮือๆ"นั่งร้องไห้อยู่สระน้ำสักพักก่อนจะลุกไปทำอาหารก่อนจะจัดโต๊ะแล้วฝากให้นมคนใช้อีกคนของบ้านมาเรียกป๊อปปี้ลงมาทานข้าวพ่อของป๊อปปี้ไมทอยู่ตอนนี้ไปทำงานที่ต่างประเทศประมาณ2-3เดือนกว่าจะกลับมา

ระหว่างที่ทานข้าวป๊อปปี้สงสัยว่าฟางหายไปไหนปกติจะค่อยนั่งอยู่ตรงนี้จึงถามนมว่า

"นมครับฟางไปไหนครับ"นมที่ได้ยินก่อนจะยิ้มแล้วตอบออกมา

"ฟางเขาอยู่ตรงสระน้ำน่ะค่ะคุณป๊อปกำลังทำความสะอาดแถวนั้นะค่ะ"ป๊อปปี้รู้ก็รีบลุกจากเก้าอี้ทันทีพร้อมบอกนมว่า

"นมครับผมอิ่มแล้วเก็บได้เลยครับ"ก่อนจะเดินไปทางสระน้ำนมก็ได้แต่ยิ้มท่าทางของคุณหนูของเจาจริงๆนมดูออกว่าป๊อปปี้ไม่ได้แค้นหรอกแต่กำลังแอบชอบฟางแต่ป๊อปปี้ก็ดันรวมเรื่องที่แม่เขาเสียชีวิตก็เพราะฟางจึงทำให้ป๊อปปี้แค้นฟางมากมันไม่ได้เกี่ยวกับฟางเป็นเพราะแม่ฟางต่างหากละ

"ขอให้คุณหนูรู้ใจตัวเองไวๆนะค่ะ"นมยิ้มก่อนจะพูดลอยๆออกมา

ป๊อปปี้เดินไปทางสระน้ำก็เห็นฟางนั่งเขียน้ำอยู่ก็ทักด้วยเสียงเรียบนิ่ง

"นั่งอู้งานว่างมากนักรึไง"ถามพร้อมเดินเข้าไปขว้างมือฟางแต่ฟางก็ตอบแบบไม่สบตาป๊อปปี้

"ขอโทษค่ะคุณป๊อปปล่อยฟางเถอะค่ะเดี๋ยวฟางจะไปทำงานต่อ"ป๊อปปี้โกรธมากเจาไม่รู้ทำไมถึงโกรธทำไมฟางถึงไม่สบตากับเขาเวลาคุยทำไม

"หลบหน้าฉันทำไมมองหน้าฉันเวลาตอบ"ป๊อปปี้ช้อนคางเรียวนุ่มมาใกล้ๆก่อนจะจ้องตากันฟางรีบแก้ตัวทันที

"ฟางไม่ได้หลบ..วูบ"

ตู้ม

--------------

ตัดดดดดดด

ฟางเป็นอะไรเนี่ย

ฝากเรื่องใหม่หน่อยค่ะเม้นให้หน่อยนะค่ะจุ๊บๆ

แล้วเจอกันค่ะ