รักสุดฤทธิ์
8.7
เขียนโดย chadaapp
วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.05 น.
46 ตอน
0 วิจารณ์
43.88K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 09.49 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ระหว่างรัก (4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความระหว่างรัก (4)
“กัป!!!”
“มึงอยู่กับกุ….แล้วมึงไม่มีความสุขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ…ปาย!!”
“มะ…ไม่ใช่นะ…อ่อ…ปายแค่อยากให้กัปให้อิสระปายบ้าง…อยากให้กัปปล่อยปายบ้าง…”
“ปล่อย….ปล่อยให้มึงทิ้งกู…งั้นเหรอ”
“กัป…ปายไม่ได้ทิ้งกัปนะ…ทุกอย่างระหว่างเรายังเหมือนเดิม….ไม่เปลี่ยนแปลง...”
“กู!!...ไม่!!!...ปล่อย!!!...ถ้ามึงจะให้กูปล่อย…กูยอมเลิกกับมึงเลยดีกว่า”
“กัป!!!!!”
“ทำไมกัปไม่เข้าใจปายบ้าง…ปายแค่ขออิสระ…ขอเวลาส่วนตัวบ้าง”
“มึงจะให้กู…ทำไงก็ได้กูยอมทุกอย่าง…ขอแค่มึงอย่าทำแบบนี้”
“กัป….บอกว่าให้ปายได้ทุกอย่าง…งั้นปายขอให้กัปมาเจอปายแค่วันเว้นวัน…ได้ไหม.”
“หึ…หึ…ได้….กูตกลง.”
“กัปสัญญาแล้วนะ…อ่อ…ปายเชื่อใจกัปได้ใช่ไหม”
“ได้…..”
ผมลอบมองกัปตัน…ที่วันนี้มาแปลก…ปกติ…เวลาผมขอเรื่องนี้กัปมักจะปฎิเสธ…แต่วันนี้กลับยอมรับมันง่ายดายขนาดนี้…กัปกำลังทำอะไรรึเปล่า
“ไอ้ไวท์!!!...กริชชวนไปทานข้าวเย็นที่ห้องข้าง ๆ อะ”
“ห้องข้าง ๆ.”
“อืม”
“ห้องใครเหรอ….”
“ไม่รู้สิ…เดี๋ยวไปถึงก็รู้เอง”
“ส่วนมึง!!!...ไอ้ปาย….มากับกู.”
“ดะ…เดี๋ยว…กัปจะพาปายไปไหน…ปายยังไม่ได้จัดขอเลย”
“ค่อยจัดดิว่ะ….”
“ปัง!!!...” กัปไขประตูห้องตรงหน้าเข้าไป…ภายในห้องมีของทุกอย่างที่ผมชอบ….มีทวิตตี้ตัวโตสีเหลืองวางอยู่ตรงกลางห้อง…มีขวดโหลดรูปหัวใจ…วางตรงริมหน้าต่าง….ทุกอย่างมันคือขอขงของผมที่กัปให้ไว้…น้ำตาผมมันอ่อล้นออกมาจนไหลนองหน้าผมไปหมด…ความอึดอัด…ความกังวล…มันหายไปกับหยดน้ำตาหมดแล้ว…
“กะ…กัป…”
“อะไร….”
“นี่…กะ…กัปเช่าห้องนี้เหรอ….”
“ก็เออดิ…ห้องนี้กูจัดไว้ให้มึง” ไอ้ปายมันคงต้องใจจนร้องไห้เลยมั้ง…น้ำตามันที่ไหลต่อหน้าผม…ผมอยากเข้าไปปาดน้ำตาให้เหลือเกิน…แต่ถ้าผมทำแบบนั้น…ปายมันจะอึดอัดหรือเปล่า…
“หมับ!!!!...ขอบคุณนะ…ขอบคุณ…” ผมเข้าใจแล้ว…ว่ากัปทำทุกอย่างเพื่อผม….เข้าใจแล้วว่า…กัปรักผมแค่ไหน…
“มึง…ร้องไห้ทำไมว่ะ”
“กัป…ปายขอโทษ…ขอโทษที่มองข้ามความรักของเราไป…ต่อไปปายจะพยายามอดทน…และใจเย็นกว่านี้….ขอโทษนะครับ…”
“แต่…ถ้ามึงอยากได้อิสระ….กูให้มึงได้นะ…กูไม่อยากเห็นมึงอึดอัด…”
“กัป….ปายไม่ต้องการแล้ว…สิ่งที่ปายต้องการคือ…จุ๊บ!!!!”
“ปะ…ปายมึง…” ผมตกใจที่อยู่ ๆ ปายกระโดดจูบผม…มันคงไม่เป็นไรหรอกถ้าปายจะหยุดมันแค่จูบ….ไม่ใช่…
“อืออออ…ฮุบ…กัป….ปายขอให้หัวใจของปายดวงนี้…กับกัปคนเดียวนะครับ…รักษามันไว้ให้ดีนะ…ปายไม่ขอคืน”
ปายดูดปากผมอย่างแรง…ผมก็อยากจะตอบกัลป์ไปนะ…แต่ปายมันดันถอนจูบชะก่อน….ผมจึงทำได้แค่รั้งกอดมันไว้…
“มึง…คือกัวใจของกู…ทุกอย่างที่เป็นของกู…มันก็เหมือนของมึงนะปาย…โดยเฉพาะตรงนี้…” กัปรั้งกอดผมไว้แล้วจับมือผมให้มาคลุมตรงหัวใจกัป…ผมจึงพลิกมือกัปแล้วประสานมือผมเข้าไป…พร้อมกับกระชับมันแน่น…
“ปาย…สัญญา…ต่อไปปายจะ…ไม่ทำแบบนี้อีก…สัญญาด้วยหัวใจ…”
.........จบตอนแล้วววววว........คู่นี้มาหวานเลยค่ะ...............ถูกใจกันไหมค่ะ^^
“กัป!!!”
“มึงอยู่กับกุ….แล้วมึงไม่มีความสุขนาดนั้นเลยเหรอว่ะ…ปาย!!”
“มะ…ไม่ใช่นะ…อ่อ…ปายแค่อยากให้กัปให้อิสระปายบ้าง…อยากให้กัปปล่อยปายบ้าง…”
“ปล่อย….ปล่อยให้มึงทิ้งกู…งั้นเหรอ”
“กัป…ปายไม่ได้ทิ้งกัปนะ…ทุกอย่างระหว่างเรายังเหมือนเดิม….ไม่เปลี่ยนแปลง...”
“กู!!...ไม่!!!...ปล่อย!!!...ถ้ามึงจะให้กูปล่อย…กูยอมเลิกกับมึงเลยดีกว่า”
“กัป!!!!!”
“ทำไมกัปไม่เข้าใจปายบ้าง…ปายแค่ขออิสระ…ขอเวลาส่วนตัวบ้าง”
“มึงจะให้กู…ทำไงก็ได้กูยอมทุกอย่าง…ขอแค่มึงอย่าทำแบบนี้”
“กัป….บอกว่าให้ปายได้ทุกอย่าง…งั้นปายขอให้กัปมาเจอปายแค่วันเว้นวัน…ได้ไหม.”
“หึ…หึ…ได้….กูตกลง.”
“กัปสัญญาแล้วนะ…อ่อ…ปายเชื่อใจกัปได้ใช่ไหม”
“ได้…..”
ผมลอบมองกัปตัน…ที่วันนี้มาแปลก…ปกติ…เวลาผมขอเรื่องนี้กัปมักจะปฎิเสธ…แต่วันนี้กลับยอมรับมันง่ายดายขนาดนี้…กัปกำลังทำอะไรรึเปล่า
“ไอ้ไวท์!!!...กริชชวนไปทานข้าวเย็นที่ห้องข้าง ๆ อะ”
“ห้องข้าง ๆ.”
“อืม”
“ห้องใครเหรอ….”
“ไม่รู้สิ…เดี๋ยวไปถึงก็รู้เอง”
“ส่วนมึง!!!...ไอ้ปาย….มากับกู.”
“ดะ…เดี๋ยว…กัปจะพาปายไปไหน…ปายยังไม่ได้จัดขอเลย”
“ค่อยจัดดิว่ะ….”
“ปัง!!!...” กัปไขประตูห้องตรงหน้าเข้าไป…ภายในห้องมีของทุกอย่างที่ผมชอบ….มีทวิตตี้ตัวโตสีเหลืองวางอยู่ตรงกลางห้อง…มีขวดโหลดรูปหัวใจ…วางตรงริมหน้าต่าง….ทุกอย่างมันคือขอขงของผมที่กัปให้ไว้…น้ำตาผมมันอ่อล้นออกมาจนไหลนองหน้าผมไปหมด…ความอึดอัด…ความกังวล…มันหายไปกับหยดน้ำตาหมดแล้ว…
“กะ…กัป…”
“อะไร….”
“นี่…กะ…กัปเช่าห้องนี้เหรอ….”
“ก็เออดิ…ห้องนี้กูจัดไว้ให้มึง” ไอ้ปายมันคงต้องใจจนร้องไห้เลยมั้ง…น้ำตามันที่ไหลต่อหน้าผม…ผมอยากเข้าไปปาดน้ำตาให้เหลือเกิน…แต่ถ้าผมทำแบบนั้น…ปายมันจะอึดอัดหรือเปล่า…
“หมับ!!!!...ขอบคุณนะ…ขอบคุณ…” ผมเข้าใจแล้ว…ว่ากัปทำทุกอย่างเพื่อผม….เข้าใจแล้วว่า…กัปรักผมแค่ไหน…
“มึง…ร้องไห้ทำไมว่ะ”
“กัป…ปายขอโทษ…ขอโทษที่มองข้ามความรักของเราไป…ต่อไปปายจะพยายามอดทน…และใจเย็นกว่านี้….ขอโทษนะครับ…”
“แต่…ถ้ามึงอยากได้อิสระ….กูให้มึงได้นะ…กูไม่อยากเห็นมึงอึดอัด…”
“กัป….ปายไม่ต้องการแล้ว…สิ่งที่ปายต้องการคือ…จุ๊บ!!!!”
“ปะ…ปายมึง…” ผมตกใจที่อยู่ ๆ ปายกระโดดจูบผม…มันคงไม่เป็นไรหรอกถ้าปายจะหยุดมันแค่จูบ….ไม่ใช่…
“อืออออ…ฮุบ…กัป….ปายขอให้หัวใจของปายดวงนี้…กับกัปคนเดียวนะครับ…รักษามันไว้ให้ดีนะ…ปายไม่ขอคืน”
ปายดูดปากผมอย่างแรง…ผมก็อยากจะตอบกัลป์ไปนะ…แต่ปายมันดันถอนจูบชะก่อน….ผมจึงทำได้แค่รั้งกอดมันไว้…
“มึง…คือกัวใจของกู…ทุกอย่างที่เป็นของกู…มันก็เหมือนของมึงนะปาย…โดยเฉพาะตรงนี้…” กัปรั้งกอดผมไว้แล้วจับมือผมให้มาคลุมตรงหัวใจกัป…ผมจึงพลิกมือกัปแล้วประสานมือผมเข้าไป…พร้อมกับกระชับมันแน่น…
“ปาย…สัญญา…ต่อไปปายจะ…ไม่ทำแบบนี้อีก…สัญญาด้วยหัวใจ…”
.........จบตอนแล้วววววว........คู่นี้มาหวานเลยค่ะ...............ถูกใจกันไหมค่ะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ