รักสุดฤทธิ์

ระหว่างรัก(1)
……….รุ่งเช้า……(ข้างมอเชียงใหม่)……
“นี่….ไอ้ไวท์….มึงย้ายไปอยู่หอนอก…มึง…ไม่บอกกูสักคำ…” กริชโวยวายเมื่อรู้ว่าผมออกมาพักอยู่ที่หอนอกไม่ได้พักอยู่หอในแล้ว…
“กริช…ไวท์ก็กำลังจะบอกอยู่เนี่ย”
“ก็ถ้ากูไม่มาส่งมึงกูก็ไม่รู้…ว่ามึงปิดบังกู”
“กริช….วันนี้อารมณ์เสียอะไรมา…ไวท์บอกแล้วไงว่า..กำลังจะบอก”
“แล้ว…ทำไมมึงไม่บอกกู…ก่อนหน้านี้ว่ะ” ผมโครตอารมเสียเลยเมื่อรู้ว่ามันย้ายมาอยู่หอนอก…ไม่ใช่อะไรเลยครับ…ผมแค่หวงมัน…ยิ่งมันซื่อ ๆใสๆ…แบบนี้…ผมยิ่งหวง
“ไม่งอนสิ….นะ…นะ…นะ.”
“งอน…ถ้ามึงอยากให้กูหายมึงต้อง…ต้อง…”
“โอ๊ย!!...ต้องอะไร…พูดมาสิ…”
“ต้องให้กูค้างที่นี่…คืนนี้…!!.”
“ห๊ะ!!!...ค้างที่นี่…มะ…ไม่ได้นะกริช…”
“ทำไม…มึงแอบช่อนใครไว้รึไง”
“ไม่ใช่…คือหอนี้เค้าไม่ให้คนนอกเข้า…ยิ่งมาค้างคืนด้วยแล้ว…ไม่ได้เลย.”
“แล้วถ้ากูทำได้…มึงให้กูค้างไหมล่ะ.” กริชก้าวเท้ามาที่ผมอย่างเร็วพร้อมกับมองหน้าผมด้วยความท้าทาย…รอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์นั้น…ผมรู้สึกหนาว ๆ
“กริช!!...”
“ว่าไง…ถ้ากูค้างได้…มึงต้อง…ให้กู…ค้าง!!!”
“ชิ…เบื่อคนชอบเผด็จการ….”
“ไอ้เจ…มึงมีเพื่อนเป็นเจ้าของหอใช่ไหมว่ะ…กูขอสายหน่อย.”
ผมลืมไปได้ไงว่ากริชมีเพื่อนเยอะมาก…จึงไม่ใช่เรื่องยากเลยถ้ากริชจะขออะไรสักอย่าง…
“หึ…หึ…กู…ขอได้แล้ว…มึงอย่าลืม!!...มึงต้องให้กูค้าง”
“ได้…แต่กริชต้องนอนตรงนี้…ผมชี้ไปที่เก้าอี้ยาวตัวหนึ่งที่มันตั้งไว้กลางห้อง.”
“เออ…ก็ได้…กูนอนตรงนี้ก็ได้…”
ผมแปลกใจที่กริชยอมนอนตรงนั้น…ทั้งๆ ที่ผมแค่อยากจะแกล้งเท่านั้นเอง…แต่คิดอีกทีก็ดีเหมือนกัน…ผมจะได้นอนสบาย ๆ …
“ไอ้ไวท์….กูหิว!”
“หิวก็ออกไปหาไรกินสิ…มาบอกไวท์..แล้วจะอิ่มไหม”
“อิ่มสิ…อิ่มมากกว่ากินข้าวชะอีก” กริชขึ้นค่อมบนตัวผมอย่างเร็ว…จนผมตกใจ
“กริช!!!...อ่อ…ไปกินข้าวเที่ยงกัน..ดีกว่า..นะ…นะ”
“หึ…หึ…” ผมลอบมองคนตรงหน้าที่ตอนนี้หน้าแดงเป็นแตงโมล่ะ…ผมชอบที่มันเป็นแบบนี้…ชอบที่มันตกใจแล้วหน้าแดงแบบนี้…
………ร้านอาหาร……..
“พี่ไวท์!!!!...คิดถึงจังเลย…”
ทันทีที่ก้าวเข้ามาในร้าน เสียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ตะโกนเรียกไวท์พร้อมกับเดินเข้ามาควงแขนอย่างน่าหมั่นไส้…ไว้ไวท์ก็ยิ้มหน้าระรื่นอยู่ได้…หงุดหงิดชะมัด…หึ..หึ…กลับถึงหอ..มีเคลียร์แน่ไอ้สติชจอมอ่อย…
...........จบตอนแรกของ รักสุดฏทธิ์แล้วค่ะ.........สนุกไหมค่ะ^^..........