ชินโดxคิริโนะ (Inazuma go) V.2

8.9

เขียนโดย DreamAngels

วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 12.43 น.

  25 ตอน
  35 วิจารณ์
  52.32K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 14.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

25) ที่รัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
"เป็นของฉันเถอะ...คิริโนะ"ชินโดพูดเสียงแผ่วเบาราวกับกระซิบ"ฉันทนไม่ไหวแล้ว"
"ฉะ..ฉันโกรธนายอยู่นะเฟ้ย"ผมส่ายหน้าไปมา
"อย่างอนนานนักสิ ฉันง้อไม่เก่ง"
"นาย จำไม่ได้รึไงกัน"
"อ่า...เรื่องนี้เองหรอ"เขายกยิ้มอ่อนโยน"แน่นอนว่าจำได้ ฉันแค่อยากเซอร์ไพรซ์นายเฉยๆน่า"
"0_0"
     ชินโดประทับรอยจูบมาอีกหน คราวนี้มันอ่อนโยนและเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ผมไม่มีสติด้วยซ้ำตอนเขาถอดเสื้อผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายของผมออกไป ในหัวผมมีแต่หน้าของเขาเต็มไปหมด ตรงหัวใจก็เต้นเหมือนจะออกจากอกมาเสียให้ได้
"สุขสันต์วันเกิดครับ...ที่รักของผม"ชินโดใช้น้ำเสียงนุ่มนวลจนผมใจอ่อนวาบ มือหนาของเขาลูบเบาๆที่แก่นกายของผมอย่างเร้าอารมณ์
"อือ...อาาา"
     ไม่มีบทสนทนาใดๆระหว่างเราอีก ชินโดเล้าโลมให้ผมพร้อมอยู่เพียงครู่ก่อนสอดแก่นกายของตัวเองเข้ามาในช่องทางรักของผม มันทั้งร้อนทั้งเจ็บและเสียวซ่านไปในเวลาเดียวกันจนผมแทบทนไม่ไหว ไม่นานนักเขาก็เริ่มขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้า
"อ๊าา ชินโด ฉัน อาา ชอบนาย"
"อืม...ฉันรู้"เขายิ้มเหมือนเหนือกว่าพลางขยับแก่นกายให้เร็วขึ้นอีก"แต่ฉันรักนายเลยล่ะ"
"บ้า-///-"
"รักนาย รักนาย รักนาย"เขาพูดซ้ำไปเรื่อยๆจนผมแทบคลั่ง ไม่นานเท่าสายธารอุ่นก็ถูกส่งเข้ามาในตัวผมจนสะดุ้งเฮือก ผมกอดชินโดเอาไว้แน่นก่อนผล่อยหลับไปเพราะเหนื่อยอ่อน
 
     เช้าวันต่อมา
กรี๊งงงง กรี๊งงงง กรี๊งงงง
     เสียงโทรศัพท์เจ้ากรรมดังไม่หยุดจนผมหนวกหูลุกขึ้นจะไปหยิบมารับสาย แต่เพียงแค่ก้าวขาก็กลับรู้สึกเจ็บแปลบที่สะโพกจนต้องทรุดนั่งกับเตียงอกครั้ง
"โอ้ย"
"สมน้ำหน้า อยากซ่าลุกออกจากเตียงเร็วทำไม"ชินโดหัวเราะแต่กลับขยับมากอดผมเอาไว้ด้วยอ้อมแขนอบอุ่น
"อย่ามาล้อฉันนะ-3-"ผมทำหน้าบูด
"มานี่เดี๋ยวฉันไปรับให้เอง"เขาลุกขึ้นไปกดรับสายพร้อมเปิดสปีดเกอร์โฟน
(คิริโน้ะะะะะะะะะะะะะะะ ทำไมเมื่อวานลูกไม่กลับบ้าน!!! รู้มั้ยว่าแม่โทรไปหากี่สาย จะเป็นอะไรรึปล่าวแม่ก็ไม่รู้!)
"เอ่อ...คุณน้าครับ"
(เอ๋ ชินโดคุงเองหรอ แล้วคิริโนะล่ะ)
"ผมอยู่นี่ครับแม่ มีอะไรรึปล่าว"
(แหม่ ยังมีหน้ามาถามว่ามีอะไรรึปล่าวอีก! รู้มั้ยว่าเราน่ะทำตัวให้แม่เป็นห่วง)
"ผมขอโทษครับ...ผมค้างที่บ้านชินโด"
(กรี้ด จริงหรอจ้ะ)แม่ทำเสียงดี๊ด๊า(งั้นแม่ไม่กวนล้ะ บายยยย ตี๊ด...)
"แม่ เดี๋ยวสิ แม่"ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ นี่แม่กะประเคนผมให้ชินโดง่ายๆอย่างนี้เลยหรอ-0-
"ฮ่าๆๆ ดูท่าทางแม่นายจะชอบนะ"ชินโดทำเสียงยียวนกอดหอมแก้มผมฟอดใหญ่"อีกสักรอบล้ะกัน"
"ไม่นะ ฉันยังระบมอยู่เลย ม่ายยยยยยยยยยยยย"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา