ชินโดxคิริโนะ (Inazuma go) V.2
8.9
เขียนโดย DreamAngels
วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 12.43 น.
25 ตอน
35 วิจารณ์
52.32K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 14.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25) ที่รัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เป็นของฉันเถอะ...คิริโนะ"ชินโดพูดเสียงแผ่วเบาราวกับกระซิบ"ฉันทนไม่ไหวแล้ว"
"ฉะ..ฉันโกรธนายอยู่นะเฟ้ย"ผมส่ายหน้าไปมา
"อย่างอนนานนักสิ ฉันง้อไม่เก่ง"
"นาย จำไม่ได้รึไงกัน"
"อ่า...เรื่องนี้เองหรอ"เขายกยิ้มอ่อนโยน"แน่นอนว่าจำได้ ฉันแค่อยากเซอร์ไพรซ์นายเฉยๆน่า"
"0_0"
ชินโดประทับรอยจูบมาอีกหน คราวนี้มันอ่อนโยนและเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ผมไม่มีสติด้วยซ้ำตอนเขาถอดเสื้อผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายของผมออกไป ในหัวผมมีแต่หน้าของเขาเต็มไปหมด ตรงหัวใจก็เต้นเหมือนจะออกจากอกมาเสียให้ได้
"สุขสันต์วันเกิดครับ...ที่รักของผม"ชินโดใช้น้ำเสียงนุ่มนวลจนผมใจอ่อนวาบ มือหนาของเขาลูบเบาๆที่แก่นกายของผมอย่างเร้าอารมณ์
"อือ...อาาา"
ไม่มีบทสนทนาใดๆระหว่างเราอีก ชินโดเล้าโลมให้ผมพร้อมอยู่เพียงครู่ก่อนสอดแก่นกายของตัวเองเข้ามาในช่องทางรักของผม มันทั้งร้อนทั้งเจ็บและเสียวซ่านไปในเวลาเดียวกันจนผมแทบทนไม่ไหว ไม่นานนักเขาก็เริ่มขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้า
"อ๊าา ชินโด ฉัน อาา ชอบนาย"
"อืม...ฉันรู้"เขายิ้มเหมือนเหนือกว่าพลางขยับแก่นกายให้เร็วขึ้นอีก"แต่ฉันรักนายเลยล่ะ"
"บ้า-///-"
"รักนาย รักนาย รักนาย"เขาพูดซ้ำไปเรื่อยๆจนผมแทบคลั่ง ไม่นานเท่าสายธารอุ่นก็ถูกส่งเข้ามาในตัวผมจนสะดุ้งเฮือก ผมกอดชินโดเอาไว้แน่นก่อนผล่อยหลับไปเพราะเหนื่อยอ่อน
เช้าวันต่อมา
กรี๊งงงง กรี๊งงงง กรี๊งงงง
เสียงโทรศัพท์เจ้ากรรมดังไม่หยุดจนผมหนวกหูลุกขึ้นจะไปหยิบมารับสาย แต่เพียงแค่ก้าวขาก็กลับรู้สึกเจ็บแปลบที่สะโพกจนต้องทรุดนั่งกับเตียงอกครั้ง
"โอ้ย"
"สมน้ำหน้า อยากซ่าลุกออกจากเตียงเร็วทำไม"ชินโดหัวเราะแต่กลับขยับมากอดผมเอาไว้ด้วยอ้อมแขนอบอุ่น
"อย่ามาล้อฉันนะ-3-"ผมทำหน้าบูด
"มานี่เดี๋ยวฉันไปรับให้เอง"เขาลุกขึ้นไปกดรับสายพร้อมเปิดสปีดเกอร์โฟน
(คิริโน้ะะะะะะะะะะะะะะะ ทำไมเมื่อวานลูกไม่กลับบ้าน!!! รู้มั้ยว่าแม่โทรไปหากี่สาย จะเป็นอะไรรึปล่าวแม่ก็ไม่รู้!)
"เอ่อ...คุณน้าครับ"
(เอ๋ ชินโดคุงเองหรอ แล้วคิริโนะล่ะ)
"ผมอยู่นี่ครับแม่ มีอะไรรึปล่าว"
(แหม่ ยังมีหน้ามาถามว่ามีอะไรรึปล่าวอีก! รู้มั้ยว่าเราน่ะทำตัวให้แม่เป็นห่วง)
"ผมขอโทษครับ...ผมค้างที่บ้านชินโด"
(กรี้ด จริงหรอจ้ะ)แม่ทำเสียงดี๊ด๊า(งั้นแม่ไม่กวนล้ะ บายยยย ตี๊ด...)
"แม่ เดี๋ยวสิ แม่"ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ นี่แม่กะประเคนผมให้ชินโดง่ายๆอย่างนี้เลยหรอ-0-
"ฮ่าๆๆ ดูท่าทางแม่นายจะชอบนะ"ชินโดทำเสียงยียวนกอดหอมแก้มผมฟอดใหญ่"อีกสักรอบล้ะกัน"
"ไม่นะ ฉันยังระบมอยู่เลย ม่ายยยยยยยยยยยยย"
"ฉะ..ฉันโกรธนายอยู่นะเฟ้ย"ผมส่ายหน้าไปมา
"อย่างอนนานนักสิ ฉันง้อไม่เก่ง"
"นาย จำไม่ได้รึไงกัน"
"อ่า...เรื่องนี้เองหรอ"เขายกยิ้มอ่อนโยน"แน่นอนว่าจำได้ ฉันแค่อยากเซอร์ไพรซ์นายเฉยๆน่า"
"0_0"
ชินโดประทับรอยจูบมาอีกหน คราวนี้มันอ่อนโยนและเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก ผมไม่มีสติด้วยซ้ำตอนเขาถอดเสื้อผ้าที่ห่อหุ้มร่างกายของผมออกไป ในหัวผมมีแต่หน้าของเขาเต็มไปหมด ตรงหัวใจก็เต้นเหมือนจะออกจากอกมาเสียให้ได้
"สุขสันต์วันเกิดครับ...ที่รักของผม"ชินโดใช้น้ำเสียงนุ่มนวลจนผมใจอ่อนวาบ มือหนาของเขาลูบเบาๆที่แก่นกายของผมอย่างเร้าอารมณ์
"อือ...อาาา"
ไม่มีบทสนทนาใดๆระหว่างเราอีก ชินโดเล้าโลมให้ผมพร้อมอยู่เพียงครู่ก่อนสอดแก่นกายของตัวเองเข้ามาในช่องทางรักของผม มันทั้งร้อนทั้งเจ็บและเสียวซ่านไปในเวลาเดียวกันจนผมแทบทนไม่ไหว ไม่นานนักเขาก็เริ่มขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้า
"อ๊าา ชินโด ฉัน อาา ชอบนาย"
"อืม...ฉันรู้"เขายิ้มเหมือนเหนือกว่าพลางขยับแก่นกายให้เร็วขึ้นอีก"แต่ฉันรักนายเลยล่ะ"
"บ้า-///-"
"รักนาย รักนาย รักนาย"เขาพูดซ้ำไปเรื่อยๆจนผมแทบคลั่ง ไม่นานเท่าสายธารอุ่นก็ถูกส่งเข้ามาในตัวผมจนสะดุ้งเฮือก ผมกอดชินโดเอาไว้แน่นก่อนผล่อยหลับไปเพราะเหนื่อยอ่อน
เช้าวันต่อมา
กรี๊งงงง กรี๊งงงง กรี๊งงงง
เสียงโทรศัพท์เจ้ากรรมดังไม่หยุดจนผมหนวกหูลุกขึ้นจะไปหยิบมารับสาย แต่เพียงแค่ก้าวขาก็กลับรู้สึกเจ็บแปลบที่สะโพกจนต้องทรุดนั่งกับเตียงอกครั้ง
"โอ้ย"
"สมน้ำหน้า อยากซ่าลุกออกจากเตียงเร็วทำไม"ชินโดหัวเราะแต่กลับขยับมากอดผมเอาไว้ด้วยอ้อมแขนอบอุ่น
"อย่ามาล้อฉันนะ-3-"ผมทำหน้าบูด
"มานี่เดี๋ยวฉันไปรับให้เอง"เขาลุกขึ้นไปกดรับสายพร้อมเปิดสปีดเกอร์โฟน
(คิริโน้ะะะะะะะะะะะะะะะ ทำไมเมื่อวานลูกไม่กลับบ้าน!!! รู้มั้ยว่าแม่โทรไปหากี่สาย จะเป็นอะไรรึปล่าวแม่ก็ไม่รู้!)
"เอ่อ...คุณน้าครับ"
(เอ๋ ชินโดคุงเองหรอ แล้วคิริโนะล่ะ)
"ผมอยู่นี่ครับแม่ มีอะไรรึปล่าว"
(แหม่ ยังมีหน้ามาถามว่ามีอะไรรึปล่าวอีก! รู้มั้ยว่าเราน่ะทำตัวให้แม่เป็นห่วง)
"ผมขอโทษครับ...ผมค้างที่บ้านชินโด"
(กรี้ด จริงหรอจ้ะ)แม่ทำเสียงดี๊ด๊า(งั้นแม่ไม่กวนล้ะ บายยยย ตี๊ด...)
"แม่ เดี๋ยวสิ แม่"ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ นี่แม่กะประเคนผมให้ชินโดง่ายๆอย่างนี้เลยหรอ-0-
"ฮ่าๆๆ ดูท่าทางแม่นายจะชอบนะ"ชินโดทำเสียงยียวนกอดหอมแก้มผมฟอดใหญ่"อีกสักรอบล้ะกัน"
"ไม่นะ ฉันยังระบมอยู่เลย ม่ายยยยยยยยยยยยย"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ