ชินโดxคิริโนะ (Inazuma go) V.2
8.9
เขียนโดย DreamAngels
วันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 12.43 น.
25 ตอน
35 วิจารณ์
51.54K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 14.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
23) เสียใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สามวันต่อมา
"คิริโนะ"
"ไง ชินโด" ผมยิ้มให้เขา คำพูดของชินโดวันนี้ทำให้ผมดีใจเป็นพิเศษ ก็เพราะว่าวันนี้เป็นวันเกิดผมยังไงล้ะ>~<
"วันนี้ไปบ้านฉันมั้ย"เขากอดผมจากด้านหลัง"คุณแม่กับคุณพ่อของฉันอยากคุยกับนาย"
"หืม? คุณป้ากับคุณลุงน่ะนะ?"
"อืม"(ชินโด:ไซร้ซอกคอ หอมจัง)
"นายบอกพวกท่านแล้วหรอ"ฉันขนลุกเกรียว ถึงผมจะชอบพวกท่านมากแต่ผมก็ไม่ใช่ผู้หญิงมีชาติตระกูลอะไร
"ยังเลย"เขาขยับยุกยิกไปมา"เดี๋ยวบอกวันนี้ก็ได้นี่"
"อะ...อืม" รู้สึกแปลกๆแฮะ ว่าแต่...เขาจำวันเกิดผมไม่ได้หรอเนี่ย!!!
คฤหาสถ์ ทาคุโตะ
"นายเกร็งไปแล้วนะ"ชินโดจับแก้มผมเบาๆ"เป็นอะไร"
"ก็...ฉันกลัวน่ะ"
"555นายบ้ารึปล่าว พ่อแม่ฉันชอบนายจะตาย~"
"ไม่ใช่อย่างนั้น "ผมหลุบตาหนี ฉันกลัวนายลืมวันเกิดฉันต่างหากเว้ย!
"เอาน่าๆ"เขาเลื่อนมือมาจับมือผมไว้แน่น"ฉันอยู่ตรงนี้นายก็ไม่มีอะไรต้องกลัว"
"-///-อ่า คนบ้า พูดอะไรตอนนี้"
"5555"
แล้วหลังจากนั้นไม่นาน คุณลุงคุณป้าก็เดินเข้ามานั่งด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
"นี่คิริโนะ ลุงฝากดูแลเจ้าชินโดด้วยนะ"
"ครับ?!?" ผมสะดุ้งโหยง นี่พวกท่านดูออกงั้นหรอ
"ก็..."คุณป้าเอื้อมมือมาแตะที่หน้าอกของผม"...กันแล้วไม่ใช่หรอจ้ะ"
"0-0!!!"
"คุณแม่!-///-" ชินโดสะดุ้งโหยง มือเย็นเฉียบกว่าผมซะอีก(--)
"ฮ่าๆๆ บอดี้การ์ดแกรายงานฉันทุกเรื่อง"
"เดี๋ยวผมจะไปไล่ออกให้หมด!!!"
หลังจากคุยซักไซร้ไล่เรียงกันเสร็จ
"ดึกแล้ว นายนอนนี่สิ"ชินโดดึงมือผมไปที่ห้องนอน"ใส่ชุดฉันก่อนก็ได้"
"อืม" ผมพยักหน้า"
"..."
"นายลืมอะไรรึปล่าว?" รีบนึกให้ออกสิฟะ!!!
"หืม ก็ไม่นะ"เขายิ้มสงสัยให้ผม "นายมีอะไรอยากบอกให้ฉันรู้มั้ยล่ะ เผื่อฉันลืม"
พลั่ก!!!
"ถ้านายจำไม่ได้..."ผมผลักเขาออกจนชนกรอบรูปที่ตั้งสูงอยู่"นายก็อย่านึกอะไรอีกแล้ว!!!"
สวัสดีอีกครั้งค่ะรีดเดอร์ทุกท่านนนนน><~ ไรท์กลับมาแล้วพร้อมความแซบยืดอายุ555 ถึงงานจะเยอะและพรุ่งนี้จะสอบมิดเทอมไรท์ก็หาได้หวั่นแต่อย่างใด ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่ยังติดตามเค้าอยู่นะงับ555 กลับมาคราวนี้จะไม่ทำให้ผิดหวังเยย คิกๆๆ และก็ต้องขออภัยกับคนที่ขอnc แต่ไรท์แต่งไม่เก่งเลย TT ตอนหน้าจะลงncให้ล้ะกานนนน
"คิริโนะ"
"ไง ชินโด" ผมยิ้มให้เขา คำพูดของชินโดวันนี้ทำให้ผมดีใจเป็นพิเศษ ก็เพราะว่าวันนี้เป็นวันเกิดผมยังไงล้ะ>~<
"วันนี้ไปบ้านฉันมั้ย"เขากอดผมจากด้านหลัง"คุณแม่กับคุณพ่อของฉันอยากคุยกับนาย"
"หืม? คุณป้ากับคุณลุงน่ะนะ?"
"อืม"(ชินโด:ไซร้ซอกคอ หอมจัง)
"นายบอกพวกท่านแล้วหรอ"ฉันขนลุกเกรียว ถึงผมจะชอบพวกท่านมากแต่ผมก็ไม่ใช่ผู้หญิงมีชาติตระกูลอะไร
"ยังเลย"เขาขยับยุกยิกไปมา"เดี๋ยวบอกวันนี้ก็ได้นี่"
"อะ...อืม" รู้สึกแปลกๆแฮะ ว่าแต่...เขาจำวันเกิดผมไม่ได้หรอเนี่ย!!!
คฤหาสถ์ ทาคุโตะ
"นายเกร็งไปแล้วนะ"ชินโดจับแก้มผมเบาๆ"เป็นอะไร"
"ก็...ฉันกลัวน่ะ"
"555นายบ้ารึปล่าว พ่อแม่ฉันชอบนายจะตาย~"
"ไม่ใช่อย่างนั้น "ผมหลุบตาหนี ฉันกลัวนายลืมวันเกิดฉันต่างหากเว้ย!
"เอาน่าๆ"เขาเลื่อนมือมาจับมือผมไว้แน่น"ฉันอยู่ตรงนี้นายก็ไม่มีอะไรต้องกลัว"
"-///-อ่า คนบ้า พูดอะไรตอนนี้"
"5555"
แล้วหลังจากนั้นไม่นาน คุณลุงคุณป้าก็เดินเข้ามานั่งด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
"นี่คิริโนะ ลุงฝากดูแลเจ้าชินโดด้วยนะ"
"ครับ?!?" ผมสะดุ้งโหยง นี่พวกท่านดูออกงั้นหรอ
"ก็..."คุณป้าเอื้อมมือมาแตะที่หน้าอกของผม"...กันแล้วไม่ใช่หรอจ้ะ"
"0-0!!!"
"คุณแม่!-///-" ชินโดสะดุ้งโหยง มือเย็นเฉียบกว่าผมซะอีก(--)
"ฮ่าๆๆ บอดี้การ์ดแกรายงานฉันทุกเรื่อง"
"เดี๋ยวผมจะไปไล่ออกให้หมด!!!"
หลังจากคุยซักไซร้ไล่เรียงกันเสร็จ
"ดึกแล้ว นายนอนนี่สิ"ชินโดดึงมือผมไปที่ห้องนอน"ใส่ชุดฉันก่อนก็ได้"
"อืม" ผมพยักหน้า"
"..."
"นายลืมอะไรรึปล่าว?" รีบนึกให้ออกสิฟะ!!!
"หืม ก็ไม่นะ"เขายิ้มสงสัยให้ผม "นายมีอะไรอยากบอกให้ฉันรู้มั้ยล่ะ เผื่อฉันลืม"
พลั่ก!!!
"ถ้านายจำไม่ได้..."ผมผลักเขาออกจนชนกรอบรูปที่ตั้งสูงอยู่"นายก็อย่านึกอะไรอีกแล้ว!!!"
สวัสดีอีกครั้งค่ะรีดเดอร์ทุกท่านนนนน><~ ไรท์กลับมาแล้วพร้อมความแซบยืดอายุ555 ถึงงานจะเยอะและพรุ่งนี้จะสอบมิดเทอมไรท์ก็หาได้หวั่นแต่อย่างใด ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่ยังติดตามเค้าอยู่นะงับ555 กลับมาคราวนี้จะไม่ทำให้ผิดหวังเยย คิกๆๆ และก็ต้องขออภัยกับคนที่ขอnc แต่ไรท์แต่งไม่เก่งเลย TT ตอนหน้าจะลงncให้ล้ะกานนนน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ