ชินโดxคิริโนะ (Inazuma go) V.2

     วันต่อมา
ปรากฎว่าผมตากฝนจนไม่สบาย เมื่อวานเล่นยืนอยู่จนฝนตกแล้วหยุดนู้น=_= อาการหนักเหมือนกันนะนี่เรา เห้อ...ถึงอย่างนั้นก็ยังกังวลเรื่องที่ชินโดทำท่าเหมือนอยากรู้อะไรที่ไม่ควรรู้อีก 
"คิริโนะจ้ะ"
"ครับแม่..."
"สีหน้าลูกดูไม่ดีเท่าไรเลยนะ กินข้าวสักหน่อยเถอะ"แม่พยายามยัดเยียดข้าวต้มใส่ปากผม แต่มันไม่หิวนี่นา-3-
"ไม่เอาครับ! ช่วยออกไปทีเถอะ!"ผมปัดมือของแม่ออกอย่างไม่ทันคิด ท่าทางแม่จะดูเสียใจมากเพราะผมไม่เคยดื้อมาก่อน...
"คิริโนะ..."
"...ขอโทษครับ"
"มะ...ไม่เป็นไรจ้ะ"แม่ยิ้มแห้งๆ"เอาไว้ถ้าหิวค่อยเรียกนะจ้ะ"
"...ครับ"
     ตอนเที่ยง
"อ่า...แย่ชะมัด" ผมปวดหัวจนลุกไม่ขึ้น สงสัยเพราะเมื่อวานเดินตากฝนนานเกินไปแน่เลย"ขยับตัวไม่ไหวเลย"
ก๊อกๆๆ
"ผมยังไม่หิวครับแม่"
"..."
"ช่วยออกไปเถอะนะครับ"
"..."
ขวับ!
ชินโดพลิกตัวผมให้หันหน้าไปหา เหงื่อบนหน้าทำให้ผมรู้ว่าเขารีบวิ่งมาแน่ๆ
"ชินโด..."
"นายเป็นบ้ารึไง!!!"เขาตวาดใส่หน้าผม"นายตากฝนทำไม"
"..."
"ตอบสิ!"เขาเริ่มเขย่าตัวผม
"เจ็บ..."ผมพูดออกไปแค่นั้นเขาก็รีบหยุด"นายตะคอกใส่ฉันทำไม คนที่ทิ้งฉันไว้เมื่อวานคือนายไม่ใช่รึไง"โอ้ยย ปวดหัวจัง...
"!!!"
"นายน่ะ...นายน่ะ"น้ำตาผมไหลออกมา"พูดเหมือนไม่เชื่อใจฉันสักนิด"
"คิริโนะ...ฉัน"
"อย่าพูดเลย ชินโด"
"..."
"ฉันยังมีเรื่องปิดบังนายอยู่จริงๆแหละ"ผมพูดเบาๆแต่เขาก็หันมาฟัง
"บอกฉันไม่ได้เลยหรอ"เขาจับผมของผมมาม้วนเล่นๆ ความรู้สึกมันอ่อนโยนจริงๆ ต่างกับชินโดคนเมื่อวานนี้เลย...
"...ไม่ได้หรอก"
"ทำไมล่ะ เราเป็นเพื่อนสนิทกันไม่ใช่หรอ"
"ก็..." ผมจะบอกได้ยังไง ก็มันอาจทำให้เราไม่เหมือนเดิมก็ได้นี่นา
"ฉันน่ะ"เขามองมาในตาผม"อยากรู้เกี่ยวกับนายให้มากกว่านี้"
"ชินโด"ผมรีบจับข้อมือของเขาเอาไว้"ฉันสัญญา ถ้าถึงเวลาเมื่อไรฉันจะบอก...โอ้ยย"
"นายเป็นอะไร!"เขารีบประคองตัวผมเอาไว้ อาาา...ปวดหัว มึนไปหมด ไม่ไหวแล้วจริงๆ