เสพติดความรัก
amerrors
11) ให้เพื่อน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" อ้าว จินนี่ มาตั้งแต่เมื่อไหร่ เอ่อ จริงสิ ป๊อปปี้เขาถามหาเธอนะ " ธนันต์ธรญ์พูดโกหกเขริกาไป
เมื่อเห็นเขริกานั่งเล่นที่โซฟา
" หรอ จินเพิ่งกลับมาเมื่อเช้านี้แหละ " เขริกาบอกเพื่อนเธอ เมื่อคืนเธอไปนอนกับแม่มา เธอไม่ได้
อยากนอนนะ เธอถูกแม่บังคับ พอเช้าเธอเลยรีบบึ่งรถมาที่บ้านของธนันต์ธรญ์ทันที ไม่รู้ว่าเกิดอะไร
ขึ้นบ้างนะ
" อ่อ " ธนันต์ธรญ์ยิ้มรับ
" แล้วคุณป๊อปล่ะ ยังไม่ตื่นหรอ " เขริกาชะเง้อคอมองหาชายหนุ่มที่เธอพูดถึง
" ไม่รู้สิ ฟางเพิ่งตื่น หิว เลยมาหาอะไรกิน " ธนันต์ธรญ์พูดแล้วเอามือลูบท้อง เมื่อคืนเธอมัวแต่
คิดถึงเรื่องของเขา เขาที่บอกรักเธอ แต่เธอรับรักนั้นไม่ได้
" อ่าห้ะ คงยังไม่ตื่นมั้ง " เขริกาพูดแล้วนั่งจิ้มมือถือของเธอ ส่วนธนันต์ธรญ์เดินเข้าไปในครัว เพื่อ
หาอะไรใส่ลงท้องบ้าง
" อ้าว คุณจินนี่ กลับมาแล้วหรอครับ " ภาณุที่เมื่อคืนเขาไปค้างที่วัดกับหลวงตาบุญ พอได้เล่า
อะไรที่มันทุกข์ใจให้ท่านฟัง เขารู้สึกโอเคขึ้นเยอะ เช้านี้เขาเลยแวะไปซื้อกับข้าวที่ตลาดมาฝาก
สองสาว
" ค่ะ คุณป๊อปได้อะไรมาเยอะแยะเลย " เขริกาเงยหน้าขานรับ วางมือถือลง แล้วเดินไปหาภาณุที่
ยืนมองหาใครบางคนอยู่
" กับข้าวจากตลาดน่ะครับ ถ้าไม่รังเกียจ ทานด้วยกันนะครับ " ภาณุชวนเขริกาตามมารยาท ถึง
เขาจะไม่ได้ชอบเธอแบบคนรัก แต่มันไม่จำเป็นที่เขาจะต้องทำตัวเหมือนเกลียดเธอ เธอและเขา
เป็นเพื่อนกันได้ เขาเชื่อแบบนั้น
" ค่ะ จินนี่ไม่รังเกียจหรอก จินนี่จะรังเกียจคนที่จินนี่รู้สึกดีด้วยได้ยังไงกันค่ะ " เขริกาพูดแล้วเอื้อม
มือไปจับมือของภาณุข้างที่เขาไม่ได้ถือกับข้าว มองตาอย่างสื่อความหมาย
" คุณจินนี่ " ภาณุมองหน้าเขริกาด้วยความตกใจ เมื่อเธอกล้าที่จะบอกความรู้สึกของเธอ เขาก็
กล้าที่จะบอกความรู้สึกของเขาเช่นกัน
" จินนี่ชอบคุณนะคะ ป๊อปปี้ " เขริกาตัดสินใจพูดความรู้สึกตั้งแต่แรกพบกับเขาออกไป
" ผมรักฟะ .. " เขากำลังจะปฏิเสธ แต่
" เขาก็ชอบเธอเหมือนกันจินนี่ ใช่ไหมนาย ฉันยินดีกับแกจริงๆนะ รักกันนานๆล่ะ " ธนันต์ธรญ์
โพล่งออกมาจากห้องครัวเมื่อภาณุจะพูดคำต้องห้ามกับเขริกา เพื่อนเธอต้องมีความสุข
" ฟาง ทำไม " ภาณุมองหน้าธนันต์ธรญ์อย่างไม่เข้าใจ เขาก็บอกเธอไปแล้วว่าความรู้สึกแบบนั้น
เขามีให้ใคร เธอไม่เข้าใจหรอกเหรอ
" อะไร นายบอกฉันว่านายรักจินนี่ " ธนันต์ธรญ์โกหกคำโตออกไป เขริกามองหน้าธนันต์ธรญ์ด้วย
หน้าขึ้นสี เธอกำลังเขินในสิ่งที่ธนันต์ธรญ์พูด
" จริงๆหรอค่ะคุณป๊อป " เขริกาถามใจเต้นรัว
" ฉันบอกเธอแบบนั้นหรอ " ภาณุปลดมือที่เขริกาจับเขา เอากับข้าวไปวางบนโต๊ะ และเดินมาหยุด
ตรงหน้าธนันต์ธรญ์
" ใช่ไง นายลืมหรอ ฮ่าๆๆ นายลืมมันได้ไงกัน " ธนันต์ธรญ์พูดเมื่อเห็นสีหน้าแปลกๆของเขริกาที่
มองเธอและภาณุ
" มันไม่ตลกเลยนะฟาง " ภาณุมองหน้าธนันต์ธรญ์แบบทีเล่นทีจริง
" คุณป๊อปพูดแบบนี้ มะ หมายความว่าไงค่ะ " เขริกามองภาณุ
" ไม่มีอะไรหรอกจินนี่ นายนี่คงแค่ล้อเล่น " ธนันต์ธรญ์เริ่มยิ้มไม่ออกเมื่อเห็นสีหน้าของเขริกาและ
ภาณุที่มองเธอ
" จะให้ฉันบอกอีกครั้งใช่มั้ยว่า ฉัน รัก .. " ภาณุกำลังจะพูดแบบที่เขาเคยพูดกับเธอ
ตรืดดดดด ตรืดดดด --- เสียงสั่นของโทรศัพท์ของธนันต์ธรญ์ดังขึ้นขัดจังหวะ เธอเลยหยิบมาดู
หน้าจอ
---- Ton :) -----
" ต้น " ธนันต์ธรญ์พูดชื่อนี้เบาๆกับตัวเอง ต้นคือแฟนเก่าที่มอบความรักหลอกลวงและจอมปลอม
นั้นให้เธอ เขาโทรมาทำไมกัน
" ใครโทรมาฟาง รับสิ " เขริกาแอบมองหน้าจอโทรศัพท์ของธนันต์ธรญ์ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่าง
พอใจ
" เอ่อ อื้ม " ธนันต์ธรญ์ลังเล ก่อนจะมองหน้าภาณุ และตัดสินใจกดรับ
" สวัสดี " ธนันต์ธรญ์ทักปลายเสียง
" ฟาง สบายดีไหม ต้นคิดถึงฟางนะ " นิติหรือต้น พูดกลับมา
" อือ ฟาง.. " ธนันต์ธรญ์ลอบมองหน้าภาณุ เขาคงรู้ว่าปลายสายนี้เป็นผู้ชาย เขาถึทำหน้าไม่
พอใจขนาดนั้น เอาล่ะ เธอจะทำให้ภาณุกับเขริกาได้รักกัน ขอโทษนะต้น
" ก็คิดถึงต้น " ธนันต์ธรญ์พูดแล้วหลับตาลง เธอไม่อยากใช้นิติเป็นเครื่องมือหรอกนะ แต่มันไม่มี
วิธีที่ดีกว่านี้แล้ว
" ขอตัวก่อนนะ ฉันจะไปคุยกับต้น " ธนันต์ธรญ์มองหน้าภาณุอีกครั้งและขึ้นไปข้างบน ปล่อยให้
ชายหนุ่มมองตามหลังบอบบางนั่น
" เราทานข้าวกันเถอะค่ะคุณป๊อป ยัยฟางคงยังไม่หิว " เขริกาดึงมือภาณุที่มองตามเพื่อนเธอให้ไป
ทานข้าวเช้าด้วยกัน
" แค่นี้ก่อนนะ ฟางมีธุระ " ธนันต์ธรญ์พูดและกดวางสายจากนิติโดยไม่ฟังคำทักท้วงของเขาเลย
" ฮึก นายป๊อป นายมันบ้า ฮึก นายทำให้ฉันอ่อนแอ " ธนันต์ธรญ์น้ำตาซึมเมื่อคิดถึงเขา เธอคง
จะรักเขาจริงๆนั่นแหละ ถึงแม้ความรู้สึกของเธอกับเขาจะตรงกัน แต่เธอเสียเขริกาไปไม่ได้
_____________________________________________________________________________
เค้าขอโต๊ดดดด เค้าเปิดเทอมอ่ะตัว งานรุม พรุ่งนี้เค้าจะมาอัพอีกนะ :)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
