พี่ชายน้องสาวกับเด็กหลงทาง

วันต่อมา
 
โทโมะ//ฟางวันนี้พี่ชวยร้านเค้กฟางนะพี่พึ่งกลับมายังหางานไม่ได้เลย//โทโมะขอช่วยฟางที่เปิดร้านขนมเค้กคุกกี้
 
ฟาง//ก็ได้งั้นพี่ทำอะไรเป็นบ้างอะทำเค้กคุกกี้หรือน้ำผลไม้ฟางจะได้ให้พี่ช่วยถูก//โทโมะตอบตรงๆกับฟางว่า
 
โทโมะ//ไม่เป็นซักอย่างอะ//ฟางตกใจทันทีพี่ชายตัวเองทำไม่เป็นแม้แต่น้ำผลไม้หรอเนี่ย
 
ฟาง//นี่ไปเรียนตั้งอเมริกากลับมาทำอะไรไม่เป็นเลยรึไง//โทโมะจ๋อยไปเลยพูดออกไปว่า
 
โทโมะ//พี่เรียนฝ่ายบริหารบริษัทอะไรพวกนี้ไม่ได้เรียนเชฟนะยัยบื้อเอ้ย//ฟางของขึ้นเลยที่จู่โทโมะก็เอานิ้วมาดีดหน้าผากตัวเอง
 
ฟาง//อย่ามาเรียกฟางว่ายัยบื้อนะ..เชอะ...ถ้าเรียนมาด้านบริหารก็ไปต้อนรับลูกค้าและเสิรฟอาหารให้ลูกค้าแล้วกัน//และทั้งสองคนก็ช่วยกันหารายได้ไปมาๆจนลูกค้าเริ่มจะน้อยแล้วสิโทโมะก็ถามถึงเรื่องแม่
 
โทโมะ//ฟางว่าแต่แม่ไปไหนตั้งแต่พี่กลับมายังไม่เจอแม่เลยเนี่ย//ฟางก็หันมาตอบโทโมะทันที
 
ฟาง//แม่น่ะหรอไปต่างจังหวัดน่ะอีกสองวันคงกลับละ//และโทโมะกับฟางก็ทำงานไปเรื่อยๆจนถึงตอนเย็นใกล้จะปิดร้านแล้วแต่ได้ยินเสียงคนฮือฮากันว่าเด็กถูกรถชนแล้วทั้งสองคนก็วิ่งไปดู
 
ชาวบ้านแถวนั้น//ดูสิลูกเต้าเลาใครเนี่ยน่าสงสารโดนรถชน
 
และโทโมะกับฟางก็วิ่งเข้าไปดูอาการของเด็คนนั้นมีเลือดซิบๆตรงหัวกับเข่าทั้งสองข้าง
 
โทโมะ//หนูเป็นอะไรรึป่าว//โทโมะเขย่าตัวเด็กนิดนึงก่อนที่เด็กคนนั้นจะรู้สึกตัว
 
ชาวบ้านแถวนั้น//เด็กฟื้นมาแล้วดูสิๆ//เด็กลืมตาขึ้นมาก็มองหน้าฟางกับโทโมะและพูดออกมาว่า
 
เด็กยังไม่ได้ตั้งชื่อแหะๆ//พ่อครับ...แม่ครับ//ทำไมให้คนที่อยู่บริเวณนั้นตกใจฟางกับโทโมะก็เช่นกันและมีเสียงชาวบ้านพูดนินทากันใหญ่เลย
 
ชาวบ้าน//ลูกของพ่อหนุ่มกับสาวน้อยหรอเนี่ยทำไมไม่ดูลูกให้ดีๆนะ
 
ชาวบ้าน//เฮ้อเด็กสมัยเนี่ยมีลูกเร็วจริงๆน่าสงสารดูแม่สิน่าตายังสาวอยู่เลยพ่อก็เหมือนกันยังหนุ่มยังแน่นไมรู้ว่าจะรีบมีลูกทำไม
 
โทโมะ//ฟางพี่ว่าพาเด็กไปโรงพยาบาลก่อนเถอะ//โทโมะหันไปถามฟางแบบอายๆชาวบ้านเข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว
 
ฟาง//นั้นสิไปกันเถอะค่ะพี่โมะ//และโทโมะก็อุ้มเด็กขึ้นรถไปพร้อมปิดร้านเค้กก่อนจะพาเด็กคนนั้นไปโรงพยาบาลโดยไม่สนคำนินทาทันที
 
---------------------------
ขอเปลี่ยนชื่อเรื่องหน่อยนะจ้าาจบไปอีกตอนมีเรื่องต้องคิดหนักอีกแล้ว
ลูกใครก็ไม่รู้ฝากเรื่องนี้ด้วยน๊าาเม้นให้กำลังใจกันหน่อยจิ
แล้วเจอกันนะจ้าจุ๊บๆ