พี่ชายน้องสาวกับเด็กหลงทาง

 
  แล้วพิชชี่ก็เดินมาหาฟางเข้าไปทัก
 
 
พิชชี่//ไงฟางมาเล่นน้ำทะเลที่นี่ด้วยหรอเนี่ย//พิชชี่ยิ้มให้กับฟางแล้วฟางก็ตอบแล้วยิ้มให้
 
 
ฟาง//อื้มใช่พิชก็มาด้วยหรอสนุกมากเลยนะ//โทโมะรู้สึกหงุดหงิดมากอยากจะไปดึงฟางกลับที่พักมากตอนนี้แต่ก็กลัวๆางจะหายสนุกก็เลยข่มอารมณ์ตัวเองเอาไว้
 
 
พิชชี่//แล้วเด็กคนนี่ใครหรอ//พิชชี่ชี้ไปที่น้องต้นกอดจะพูด
 
 
ฟาง//น้องต้นน่ะเด็กหลงฟางเลยเก็บมาเลี้นงกับพี่โมะน่ะ//พิชชี่โล่งอกเมื่อรู้ว่าเป็นแค่เด็กหลง
 
 
ฟาง//น้องต้นครับไปนั่งเล่นกับพ่อโมะก่อนนะค่ะโอเคนะ
 
 
น้องต้น//ฮะก็ได้ฮะ//แล้วน้องต้นก็วิ่งไปนั่งข้างๆโทโมะนั่งดื่มน้ำอยู่
 
 
 
 
พิชชี่//ฟางน่ารักมากเลยนะวันนี้//พิชชี่จับมือฟางก่อนจะพูด(ทนไว้ไอโมะทนไว้//โทโมะ)
 
 
 
ฟาง//ขอบใจนะพิช
 
 
 
หมับ
 
 
 
พิชชี่เข้ากอดฟางอย่างเต็มที่
 
 
 
ฟาง//นี่พิชปล่อยฟางนะจะทำอะไร//พิชชี่กอดฟาง
 
 
 
พิชชี่//ก็พิชคิดถึงฟางนิ//พิชชี่กล่าวออกมา(ทนไม่ไหวแล้วโว้ยไอ้หน้าอ่อน//โทโมะ)
 
 
 
ผัวะ  โทโมะต่อจเข้าเต็มหน้าพิชชี่
 
 
 
โทโมะ//อย่ามากอดแฟนชาวบ้านแบบนี้หาแฟนเองไม่เป็นรึไง...ฟางมานี้//แล้วโทโมะก็จับมือฟางพาฟางกลับมาที่บ้านพักนั่งลงที่ห้องพร้อมกับน้องต้นนั้นเอง
 
 
 
ในห้อง ขนาดที่น้องต้นนอนหลับอยู่โทโมะก็ยังคุยกับฟางอยู่ตรงโซฟา
 
 
 
โทโมะ//คราวหลังเจอพิชชี่หนีมาหาพี่เลยนะอย่าให้มันกอดเข้าใจมั้ย//ฟางก็แอบอบยิ้มอาการหึงของโทโมะ
 
 
ฟาง//รู้แล้วน่าแล้วทำไมอะถึงไม่ให้ฟางเข้าใกล้พิชละ//โทโมะพูดอย้างจริงจัง
 
 
โทโมะ//พี่หึงฟางเข้าใจนะ//ก่อนทั้งคู่จะสบตากันแล้วหน้าของทั้งคู่ใกล้กันมากขึ้นสัมผัสถึงลมหายใจแล้วริมฝีปากของโทโมะก็
 
 
-----------
ก็อะไรเล่นไว้ตอนหน้าละกัน
ฝากเรื่งนี้ด้วยนะเม้นให้หน่อย
แล้วเจอกันเน้อ