ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word)

ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) POPPY-FANG II

 

 

 

ปัง

 

 

"ป๊อปค่ะ นี่มันหมายความว่ายังไงค่ะ!?"พิมเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของชายหนุ่มแล้วถามเสียงดังด้วยความไม่พอใจ

 

 

"ก็ไม่ได้หมายความว่ายังไงหรอกค่ะคุณพิม ฉันคิดว่าคุณป๊อปไม่จำเป็นต้องมีเลขานุการอีกต่อไป เพราะฉันจะเข้ามาทำหน้าที่นั่นแทน หวังว่าคุณคงเข้าใจนะคุณพิม!"ฟางตอบแทนชายหนุ่มที่นั่งทำงานนิ่ง กลีบปากบางเหยียดยิ้มให้พิมอย่างสะใจ ยิ่งเห็นอีกฝ่ายยืนเต้นเร้าๆ เธอยิ่งถูกใจมากกว่าเดิม

 

 

"ไม่!!! ฉันไม่ยอม!!! ป๊อปค่ะ คุณช่วยพูดอะไรหน่อยสิ! พิมเป็นเมียคุณเหมือนกันนะ!"พิมโวยวายเสียงดัง

 

 

"หึ! เมียน้อยของเธอมีสิทธิ์เรียกร้องหรือไง?"ฟางกอดอกถามเสียงเรียบ นัยน์ตาหวานมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วยสายตาสมเพชที่ฉายชัดออกมาจนพิมรู้สึกได้

 

 

พิมยืนกำมือแน่นด้วยความแค้น เธอเดินมาไกลถึงขั้นนี้แล้ว ต่อให้คนอื่นจะมองเธอยังไงเธอไม่สนใจ เธอสนเพียงอย่างเดียวคือเธอจะต้องได้ป๊อปปี้คืน!!! และผู้หญิงที่ปากดียืนอยู่ตรงหน้าเธอนี้ เธอจะฆ่าด้วยมือของเธอเอง

 

 

"ต่อให้ฉันเป็นเมียน้อยเมียเก็บ ฉันก็ได้ชื่อว่าเป็นแม่ของลูกป๊อปปี้!!!"พิมตอกกลับเสียงดัง ทำให้ป๊อปปี้นิ่งอึ้งไปทันที ส่วนฟางยังคงเฉยราวกับไม่รู้สึกอะไร

 

 

"หมายความว่ายังไง!?"ป๊อปปี้ถามเสียงดัง เพราะทุกครั้งที่เขากับเธอมีอะไรกัน ก็ป้องกันทุกครั้งแล้วเธอจะท้องได้ยังไง?

 

 

"พิมท้องค่ะ พิมอยากมีลูกกับคุณ แต่ทุกครั้งที่เรามีอะไรกัน คุณก็ป้องกันทุกครั้ง พิมเก็บของคุณไปให้คุณหมอ"พิมเอ่ย แต่เธอคงไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่เธอพูดมาเป็นเรื่องตลกสำหรับหญิงสาวอีกคนมากแต่ไหน

 

 

"อืม... ลูกของคุณสินะคุณป๊อป... หึ! งั้นเรามาพิสูจน์กันว่าสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้พูดมันเป็นความจริงหรือเปล่า?"ฟางว่า พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรหาใครสักคน

 

 

ป๊อปปี้ทำได้เพียงแค่มองภรรยาสาวอย่างเงียบๆ เธอเปลี่ยนไปมาก ช่วงหลังๆ มานี้เธอชอบทำตัวลับๆ ล่อๆ และมักจะออกไปไหนในเวลากลางคืน เวลาเขาตามไปก็มักจะเจอเธออยู่กับชายคนนั้น... คนที่เขาเข้าไปต่อยคืนนั้น และเธอมักจะทำตัวปกติเวลาอยู่ต่อหน้าเขา

 

 

เขาอยากรู้ว่าเธอคิดจะทำอะไร?

 

 

                    --------------------

 

 

ก๊อกๆๆ

 

 

เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง เสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้น ก่อนที่ฟางจะเดินไปเปิดประตูให้กับบุคคลที่มาใหม่

 

 

 เควิน...

 

 

"ไง เควิน ได้เรื่องไหม?"ฟางถามพร้อมรอยยิ้มที่ดูยังไง ก็เหมือนเธอกำลังสนุกอยู่

 

 

"ได้ครับ ระดับเควินไม่มีคำว่าพลาดอยู่แล้ว"เควินตอบยิ้มๆ ก่อนจะส่งซองสีน้ำตาลให้ฟางได้อ่านรายละเอียดข้างใน

 

 

"ขอบใจนะเควิน แล้วคนที่ทำล่ะ?"ฟางถามคำถามที่รู้กันเพียงแค่สองคน ทำให้ป๊อปปี้กับพิมมองฟางกับเควินอย่างไม่เข้าใจ

 

 

"เขาบอกว่าถูกสั่งให้ทำ"เควินพูดพร้อมกับหันมามองพิมด้วยสายตาแปลกๆ

 

 

"อืม... หึ! น่าสนุกจัง ชักอยากจะรู้แล้วสิว่าตอนจบจะเป็นยังไง?"ฟางว่า พร้อมกับรอยยิ้มที่เยืยกเย็น มองพิมด้วยสายตาที่เรียกได้ว่าน่ากลัวจนพิมต้องหลบสายตา

 

 

สั่งฆ่าฉันเพียงเพื่อความสุขของตัวเอง คนอย่างเธอต้องตายด้วยน้ำมือตัวเอง!!!

 

 

ฟางส่งซองสีน้ำตาลให้ป๊อปปี้ได้อ่าน แล้วกอดอกยืนมองอาการของชายหนุ่มนิ่งๆ

 

 

นัยน์ตาคมเบิกกว้าง เมื่อได้อ่านรายละเอียดทั้งหมด ความจริงที่ได้รู้มันทำให้เขาโกรธจนทนไม่ไหว ตวัดสายตาไปมองหญิงสาวที่อ้างตัวว่ากำลังจะแม่ของลูกเขาทันที

 

 

 

--------------------------------------------

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คัททททททททททททททททททท

 

 

พี่ฟางทำอะไรอ่ะ ใครอยากรู้ต้องติดตามในตอนต่อไป!!!