Love meหนี้รักหยุดหัวใจนายคาสโนว่า
-
เขียนโดย yoyoyoyo
วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 13.36 น.
6 ตอน
15 วิจารณ์
9,660 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน พ.ศ. 2558 15.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) สุดท้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ*พี่เป็นไงบ้าง*
เเก้วตาถาม
*เขาบอกว่าเอิ่ม ...เขาจะให้หนูไปทำงานชดใช้หนี้ที่บ้านเขาหน่ะค่ะ3เดือนเเม่ว่าเอิ่มเป็นไงบ้างค่ะ*
หญิงสาวพูดโกหก เพราะไม่อยากให้ผู้เป้นเเม่ลำบากใจ
*จริงหลอลูกเเค่ไปทำงานที่บ้านเขาก็ชดใช้หยี้สิบล้านได้เลยหรอลูก*
เเม่พูดอย่างเป้นห่วง
*เออใช่พี่*
เเก้วตาเสริม
*ใช่ค่ะคือหนูไปเป็นเลขาหน่ะค่ะ*
*หลอลูก*
*ค่ะพรุ่งนี้หนูต้องไปบอกเขาหน่ะค่ะ*
*อ้อๆจ่ะลูก*
*ค่ะเเม่*
*พี่ไปพักเทอะเดี้ยวพรุ่งนี้ไม่มีเเรงต่อปากต่อคำน่ะ555*
น้องสาวพูดให้กำลังใจพี่สาว
*ขอบใจน่ะเเก้วตา*
*ค่ะ*
ช้างๆๆน้องเคยเห็นช้างอ่ะป่าว เสียงเรียกเข้าดังขึ้นทำให้คนที่กำลังนอนอยู่ตื่นขึ้นมา
*ฮัลโหล ยัยเเอนมีรัยย่ะ*
*เเกคิดถึงอ่ะวันไหนเราจะได้เจอกันอีกอ่ะตั้งเเต่จบมหาลัยก็ไม่ได้เจอเลย นัดยัยเเมงหวี่ กับเเก้วตามาด้วยกันสิ*
*ชั้นก็ไม่รุ้สิเดี้ยวนี้ยุ่งๆ*
*เเกมีอ่ะไรปรึกษษชั้นได้น่ะ*
*ยัยเเอนเเกดูเเลเเม่เเทนฉันได้ไหมตอนฉันไม่อยู่เเกมมานอนที่ห้องฉันมาอยู่เป็นเพื่อนเเม่หน่อยได้ไหม*
*เเกจะไปไหนอ่ะยัยใหม่*
*คือ ฉันเอิ่ม.ต้องไปทำงานที่บ้านของนายหน่ะสาวเือน*
*โหไม่เป้นไรฉันเอายัยเเมงหวี่ไปด้วยน่ะ*
*อืมโอเค*
-วันต่อมา
8โมงกว่าวันใหม่รีบขี่รถออกไปหาคนที่ตกลงทำข้อเสนอเเต่ขอเเค่ ให้น้องกับเเม่อยู่เป็นสุขก้พอ
ก๊อกๆๆ
เสียงดังหน้าประตูดังขึ้น
*เข้ามา*
*ชั้นเอง*
*ชั้นว่าคำตอบของเธอคงมีคำตอบเดียว*
*ตกลง*
*โอเคงันพรุ่งนี้เก้บของๆเธอย้ายมาที่บ้านฉันได้เลย*
*เเล้วพ่อเเม่นายร่ะ*
*พ่อเเม่ฉันหร่ะหรอ ไปลาสเวกัสไปดูงานที่นั่น3เดือน เขาก็กับมาอนเธอไปพอดีไม่ต้องห่วง*
ติ้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเสียงโทรศัพของโทนี่ดังขึ้น
*คุณไปรับโทรศัพก่อนเทอะ*
เขาเดินออกไปจากห้องชั้นก็เหลือบไปเห็นรูปผู้หญิงหน้าตาจิ้มลิ้มอยู่บนโต๊ะทำงานของเขาชั้นหยิบขึ้นมาดูอย่างสงใส
*เธอทำอ่ะไร*
*เอ่อฉันไม่ได้ตั้ใจน่ะ*
*อย่ามายุ่งกับของๆชั้นอีก*
*นายก็มีเเฟนอยู่เเล้วเเล้วจะมายุ่งกับชั้นอีกทำไมนายไม่คิดหรอว่าเเฟนนายจะเสียใสขนาดไหน*
*เขาไม่อยู่เเล้ว*
*เเฟนนาย......*
*เธอคือคู่หมั้นฉันเธอถูกรถชนตาย*
*นั่นยิ่งทำให้คุณควรจะให้เกรียติ์เธอบ้างน่ะ*
*หึ*เขาเดินมาใกล้ฉันใกล้เเละใกล้เข้ามาอีก
*ออกไปห่างๆน่ะถ้าไม่อยากเจอท่าไม้ตายของฉัน*
*คิดว่าชั้นจะกลัวหรอ*
เขาเขยิบๆเข้ามาๆๆๆๆ
*บอกให้ถอยไป*ชั้นเตะไปตรงเป้าของเขาเต็มๆ
*โอ๊ยยัยตัวเเสบคอยดูเทอะท่ามันใช้ไม่ได้ขึ้นมาผู้หญิงเกือบครึ่งโลกจะเสียใจเเค่ไหน*
*เรื่องของนาย ชิ*
เเก้วตาถาม
*เขาบอกว่าเอิ่ม ...เขาจะให้หนูไปทำงานชดใช้หนี้ที่บ้านเขาหน่ะค่ะ3เดือนเเม่ว่าเอิ่มเป็นไงบ้างค่ะ*
หญิงสาวพูดโกหก เพราะไม่อยากให้ผู้เป้นเเม่ลำบากใจ
*จริงหลอลูกเเค่ไปทำงานที่บ้านเขาก็ชดใช้หยี้สิบล้านได้เลยหรอลูก*
เเม่พูดอย่างเป้นห่วง
*เออใช่พี่*
เเก้วตาเสริม
*ใช่ค่ะคือหนูไปเป็นเลขาหน่ะค่ะ*
*หลอลูก*
*ค่ะพรุ่งนี้หนูต้องไปบอกเขาหน่ะค่ะ*
*อ้อๆจ่ะลูก*
*ค่ะเเม่*
*พี่ไปพักเทอะเดี้ยวพรุ่งนี้ไม่มีเเรงต่อปากต่อคำน่ะ555*
น้องสาวพูดให้กำลังใจพี่สาว
*ขอบใจน่ะเเก้วตา*
*ค่ะ*
ช้างๆๆน้องเคยเห็นช้างอ่ะป่าว เสียงเรียกเข้าดังขึ้นทำให้คนที่กำลังนอนอยู่ตื่นขึ้นมา
*ฮัลโหล ยัยเเอนมีรัยย่ะ*
*เเกคิดถึงอ่ะวันไหนเราจะได้เจอกันอีกอ่ะตั้งเเต่จบมหาลัยก็ไม่ได้เจอเลย นัดยัยเเมงหวี่ กับเเก้วตามาด้วยกันสิ*
*ชั้นก็ไม่รุ้สิเดี้ยวนี้ยุ่งๆ*
*เเกมีอ่ะไรปรึกษษชั้นได้น่ะ*
*ยัยเเอนเเกดูเเลเเม่เเทนฉันได้ไหมตอนฉันไม่อยู่เเกมมานอนที่ห้องฉันมาอยู่เป็นเพื่อนเเม่หน่อยได้ไหม*
*เเกจะไปไหนอ่ะยัยใหม่*
*คือ ฉันเอิ่ม.ต้องไปทำงานที่บ้านของนายหน่ะสาวเือน*
*โหไม่เป้นไรฉันเอายัยเเมงหวี่ไปด้วยน่ะ*
*อืมโอเค*
-วันต่อมา
8โมงกว่าวันใหม่รีบขี่รถออกไปหาคนที่ตกลงทำข้อเสนอเเต่ขอเเค่ ให้น้องกับเเม่อยู่เป็นสุขก้พอ
ก๊อกๆๆ
เสียงดังหน้าประตูดังขึ้น
*เข้ามา*
*ชั้นเอง*
*ชั้นว่าคำตอบของเธอคงมีคำตอบเดียว*
*ตกลง*
*โอเคงันพรุ่งนี้เก้บของๆเธอย้ายมาที่บ้านฉันได้เลย*
*เเล้วพ่อเเม่นายร่ะ*
*พ่อเเม่ฉันหร่ะหรอ ไปลาสเวกัสไปดูงานที่นั่น3เดือน เขาก็กับมาอนเธอไปพอดีไม่ต้องห่วง*
ติ้ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเสียงโทรศัพของโทนี่ดังขึ้น
*คุณไปรับโทรศัพก่อนเทอะ*
เขาเดินออกไปจากห้องชั้นก็เหลือบไปเห็นรูปผู้หญิงหน้าตาจิ้มลิ้มอยู่บนโต๊ะทำงานของเขาชั้นหยิบขึ้นมาดูอย่างสงใส
*เธอทำอ่ะไร*
*เอ่อฉันไม่ได้ตั้ใจน่ะ*
*อย่ามายุ่งกับของๆชั้นอีก*
*นายก็มีเเฟนอยู่เเล้วเเล้วจะมายุ่งกับชั้นอีกทำไมนายไม่คิดหรอว่าเเฟนนายจะเสียใสขนาดไหน*
*เขาไม่อยู่เเล้ว*
*เเฟนนาย......*
*เธอคือคู่หมั้นฉันเธอถูกรถชนตาย*
*นั่นยิ่งทำให้คุณควรจะให้เกรียติ์เธอบ้างน่ะ*
*หึ*เขาเดินมาใกล้ฉันใกล้เเละใกล้เข้ามาอีก
*ออกไปห่างๆน่ะถ้าไม่อยากเจอท่าไม้ตายของฉัน*
*คิดว่าชั้นจะกลัวหรอ*
เขาเขยิบๆเข้ามาๆๆๆๆ
*บอกให้ถอยไป*ชั้นเตะไปตรงเป้าของเขาเต็มๆ
*โอ๊ยยัยตัวเเสบคอยดูเทอะท่ามันใช้ไม่ได้ขึ้นมาผู้หญิงเกือบครึ่งโลกจะเสียใจเเค่ไหน*
*เรื่องของนาย ชิ*
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ