แอบรัก
เขียนโดย 
Omoji
วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.27 น.
แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558 15.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
37) แอบรัก ตอนที่37
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่37
……………..ต่อ……………
ฉันเดินมาตามที่คนลากจะลากฉันมา พี่ป๊อปจะปล่อยให้ฉันแสดงอีกจริงๆน่ะหรอ…TT ทำไมใจร้ายอย่างนี้นะ!
“พี่ป๊อปฉันไม่ไปนะ!”
พี่ป๊อปไม่ฟังอะไรฉันเลย เขาลากฉันมาเหมือนเห็นฉันเป็นลูกหมาอย่างนั้นแหละ!
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงกรี๊ดดังขึ้นพร้อมเพลงโคฟเว่อร์ที่ดึงขึ้น ฉันคิดว่าตอนนี้พี่มินคงตัดสินใจแสดงเดี่ยวไปแล้วล่ะ..
โอ๊ะ!....พี่ป๊อปเดินพาฉันมาที่หลังโรงเรียน…แสดงว่าไม่ได้พาฉันไปแสดงน่ะสิ!
“พี่ป๊อปจะพาฉันไปไหนน่ะ” ฉันถูกพี่ป๊อปยัดใส่เบาะรถข้างคนขับ
“เงียบเถอะน่า” พี่ป๊อปพูดกับฉันแค่นั้น แล้วปิดประตูฝั่งฉันจานั้นพี่ป๊อปก็เดินไปขึ้นฝั่งคนขับ
ทิ้งให้ฉันนั่งเงียบไม่กล้าแม้ที่จะเอ่ยถามอะไรออกไปแม้ในใจจะมีหลายคำถามก็เถอะ..
…………………ต่อ……………..
ผมรู้อยู่หรอกว่าฟางต้องคิดว่าผมพาเธอขึ้นแสดงอีกแน่ๆ ผมได้แต่แอบขำในใจ ความจริงผมไม่ใช่คนใจร้ายอะไรขนาดนั้น
ผมยัดฟางเข้าไปนั่งในรถแล้วจากนั้นผมก็ออกรถไปทันที…
ผมเอง…
ก็ไม่ยอมให้ฟางขึ้นแสดงในสภาพแบบนี้เหมือนกัน…
-///-!!
ผมพาฟางมาที่…สวนสาธารณะ ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงต้องพามาที่นี่ -_- แค่อยากพามาเฉยๆ เพราะผมยังมีเรื่องอยากจะถามเธออีกมากมาย..
“พี่ป๊อปพาฉันมาที่นี่ทำไมคะ” ยัยบื้อถามผม
“ไม่รู้”
“อ้าว”
มาอ้งมาอ้าวอะไรฟร้ะ?! ไม่รู้จริงๆนี่หว่า!!!!
“ถามจริงๆเถอะ..” ผมเอ่ยขึ้น
“คะ?”
“เสื้อเธอหายไปไหน -//-” ถามเองก็หน้าร้อนเอง โว้ยย ให้ตายเถอะ!
“คือ..ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“อ้าว”
“ก็พอฉันจะเปลี่ยนปุ๊บมันก็ไม่มีแล้วนี่ ตอนนั้นฉันตกใจมากและกังวลมากเลยจริงๆนะคะ…”
“….”
“งานโรงเรียนครั้งนี้..ฉันตั้งใจมากๆ”
“เพราะได้เต้นกันไอมินรึไง?” ผมพูดออกไปแล้วนึกหงุดหงิดใจชะมัด!
“ไม่ใช่สักหน่อย…”
“เหอะ ไม่เชื่อ”
“ก็เพราะพี่ป๊อปนั่นแหละ!”
“O_O”
“ทำไมชอบหาเรื่องกันอยู่เรื่อยนะ! ฉันไม่ได้ชอบพี่มินสักหน่อย ชอบยัดเยียดใส่ฉันอยู่ได้อ่ะ!”
“นี่..ธะ..เธอ..”
“ฉันชอบแค่พี่ป๊อปอ่ะชอบแค่พี่! ไม่หัดเข้าใจบ้างรึไงเล่า!”
1
2
3
ตู้ม!!!!
กูจะไม่ทน!
“ยัยบื้อ!-//-“ ผมผลักหัวของฟางจนเซไปอีกข้าง
“อะ..อ้าว ทำไมด่ากันเฉยเลย”
“ยัยโง่!”
“เออ! ฉันมันโง่! ทั้งโง่ทั้งบื้อเลย!”
“นี่เธอคิดจะบอกรักฉันตอนไหนก็ได้รึไงฮะ?”
กูก็เขินเป็นนะครับ--*
“ไม่รู้สิ ^^”
“-///-“ สงสารหัวใจกูหน่อยเถอะTOT
“แต่ที่ฉันพูดมันเป็นเรื่องจริงนี่..”
เออ-_- อันนี้ผมรู้ว่ายัยนี่พูดจริง..แต่ก็ไม่ต้องพูดตลอดเวลาที่เจอก็ได้นี่หว่า
“เอาเถอะ! แล้วเธอจะเอายังไงกลับหอเลยหรอ” ผมมองดูยัยบื้อที่ก้มหน้างุดๆ ทำไมถึงชอบก้มหน้าแบบนั้น? ผมไม่ชอบมันเลยจริงๆ
“ไม่เอาอ่ะ..ไม่อยากกลับก่อนที่นี่เงียบดี” ฟางว่าจบก็นั่งแผละลงกับพื้นในทันที
“นี่เธอจะนั่งตรงนี้เลยหรอ”
“อื้ม พี่ป๊อปนั่งด้วยกันมั้ยล่ะ” ก็ไม่ได้อยากนั่งหรอกครับ แต่ก้นผมมันก็นั่งแผละอยู่ข้างๆยัยนี่จนได้
“…”
“…”
ไม่มีเสียงพูดที่ดังเล็ดรอดออกมาจากปากของผมและฟาง..บรรยากาศกำลังปกคลุมไปด้วยความเงียบพร้อมเสียงสายลมอ่อนๆที่มากระทบหน้า ผมเหลียวไปมองเสี้ยงหน้าของฟางน้อยๆ และมันทำให้ผมใจเต้นรัว เมื่อเห็นรอยยิ้มน้อยๆนั่น
ผมจึงรีบหันกลับทันทีที่ยัยนั่นหันมา..
“วันนี้อากาศดีนะพี่ป๊อป..”
“อะ..อื้ม”
..................……………………..
“เห้ยแก้ว แกเห็นฟางป่าววะแล้วทำไมฟางถึงไม่ขึ้นแสดง ฟางเป็นอะไรรึเปล่า เกิดอะไรขึ้นวะ?” เควินที่หลังจากงานโรงเรียนจบเขาก็วิ่งงกรูเข้ามาหาแก้วทันที
เขาตั้งใจจะมาดูการแสดงของฟางและดูเหมือนจะซื้อดอกกุหลาบไว้เสียเปล่าซะด้วย…
“ใจเย็นๆแก เอาทีละคำถาม” แก้วบอกอย่างเอือมๆกับเพื่อนคนนี้
“ทำไมฟางไม่ขึ้นแสดง”
“ไม่รู้”
“เกิดอะไรขึ้นกับฟาง”
“โดนแกล้งน่ะ”
“แกล้ง?! ใคร?! ใครแกล้งว่ะ?! ห้ะแก้ว! ใครแกล้งฟาง!” เควินดูตกใจมาก เขารู้สึกหัวใจร้อนรุ่มไปหมด
“ไม่รู้ ฉันเห็นเสื้อผ้าของฟางอยู่ในถังขยะ ฉันก็เลยคิดว่า..น่าจะโดนแกล้ง”
“แล้วตอนนี้ฟางอยู่ไหน” เควินถามด้วยเสียงต่ำ เขากำมือตัวเองแน่นเพราะตอนนี้เขารู้สึกเป็นห่วงฟางเหลือเกิน
“ไม่รู้”
“เห้ยแก้ว! ทำไมแกตอบแต่ไม่รู้ๆๆๆๆ แกไม่เป็นห่วงฟางบ้างรึไงวะ!” เควินเขย่าแขนแก้วอย่างแรงด้วยความโมโห
แต่แล้วเขากระถูกใครบางคนเข้ามาผลักออกจากแก้วจนเขาเซเกือบล้ม
“ทำเหี้ยไรวะไอน้อง?!” โทโมะเดินเข้ามาคุ้มกันแก้วเอาไว้พลางดึงแก้วเข้าไปอยู่ข้างหลัง
“…..” เควินเงียบลงไปทันที ตอนนี้เขาอยากรู้แค่ว่าฟางอยู่ไหนเท่านั้น..
“แก้วเธอเป็นอะไรรึเปล่า” โทโมะเอ่ยถามคนข้างกายด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกว่าเป็นห่วงจริงๆ
“ฉันไม่เป็นไรน่า” แก้วพยายามดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของโทโมะที่เนียนโอบกอดเอวเธอไว้
แก้วเดินตรงไปหาเควินที่ยืนกำมือตัวเองแน่นพลางก้มหน้าอย่างกดดัน เธอรู้ดีว่าตอนนี้เควินเป็นห่วงฟางมากแค่ไหน…
“เห้ยแก ฉันขอโทษเว้ย แต่ฉัน..ไม่รู้จริงๆ” แก้วเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
“….”
“แต่แกไม่ต้องห่วงนะเควิน ฉันคิดว่าตอนนี้ฟางน่าจะอยู่กับพี่ป๊อป” แก้วเอ่ยขึ้นหลังจากเห็นอาการของเพื่อนรักเริ่มที่จะไม่สู้ดีนัก
“พี่ป๊อป? ไอหมอนั่นอีกแล้วหรอ?” ยิ่งพูดเขาก็ยิ่งเจ็บใจ
ทำไม…ทำไมถึงไม่ให้โอกาสเขาได้อยู่ใกล้ชิดฟางบ้าง…เควินคิดอย่างนั้น
“….” แก้วพยักหน้าตอบ
“โถ่เว้ย!” เควินเผลอผลักแก้วให้ออกห่างจนทำให้เธอล้มลงกับพื้น เควินไม่ได้คิดจะขอโทษแต่อย่างใดเพราะตอนนี้เขากำลังโกรธ…โกรธมาก เขาตัดสินใจเดินออกไปทันที
“เห้ยแก้ว!” โทโมะวิ่งเข้ามาประคองแก้วอย่างรวดเร็ว
“ไอเด็กเหี้ย! มึงจะไปไหนวะ! ไอตุ๊ดมึงกลับมา! มานี่เลยนะมึง! โหยย ไอ้…” โทโมะกะว่าจะเข้าไปชกเควินสักหมัดสองหมัดแต่แล้วก็ทำไม่ได้เมื่อแก้วรั้งแขนของเขาเอาไว้
“ปล่อยมันไปเถอะ…มันคงอยากอยู่คนเดียวมากกว่า” แก้วจับแขนโทโมะไว้เพื่อปล่อยเควินไป..
“ เจ็บตรงไหนรึเปล่า” ว่าแล้วโทโมะก็จับแก้วสำรวจซ้ายขวาพลิกหน้าพลิกหลังในทันที
“ฉันไม่ได้เป็นอะไร” แก้วพูดปัดๆ เธอแค่กำลังเขินเท่านั้นเอง… -///-
“ไอเด็กนั่นเป็นห่าอะไร ทำไมต้องผลักแก้วขนาดนี้” โทโมะถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“พี่ดูไม่ออกหรอ…ว่าเควินน่ะ…มันคิดยังไงกับฟาง”
“….”
“มันชอบฟาง”
“O[]O! เชี่ย!”
“พี่ด่าฉันหรอ?!”
“ปะ….เปล่านะไม่ใช่อย่างนั้น”
“ไอบ้า! พูดแรงไปป่ะถามจริง! นี่พี่ด่าฉันขนาดนี้เลยหรอ?! ไอ้บ้าๆๆๆๆ” แก้วทุบตีอกแกร่งที่เจ้าของเริ่มจะเอามือทาบเป็นกากบาทป้องกันหนำซ้ำยังร้องโอดโอย(ตอแหล-ไรเตอร์)
“พอๆๆ ที่ฉันพูดอย่างนั้นอ่ะนะ ก็เพราะตอนนี้ไอป๊อปมันคงต้องลำบากหน่อย” เมื่อเขาพูดอย่างนั้นแก้วจึงชะงักแล้วหยุดการทำร้ายร่างกายของโทโมะทันที
“ลำบากยังไง”
“ก็…มันคงมีคู่แข่งถึงสองคนและดูเหมือนจะไม่ง่ายเลยแฮะ” โทโมะว่างพลางใช่ความคิด
ถ้าหากป๊อปปี้ยังปากแข็งอยู่แบบนี้ล่ะก็…มีหวังต้องเสียฟางไปเป็นแน่
“ฉันขอให้พี่ป๊อปแพ้ละกัน”
“อ้าวไหงแก้วพูดงี้ล่ะ”
“ก็ฉันอยู่ข้างฟาง ฉันไม่อยากเห็นเพื่อนฉันเจ็บนานหรอกนะ”
“โถ่แก้ว ไอป๊อปมันก็อย่างนี้แหละ ให้โอกาสมันสิ”
“เหมือนที่..แก้วให้โอกาสฉันไง ^^” โทโมะพูดเสียงแหบพร่าจนคนฟังเริ่มขนลุก มือหนาเลื่อนโอบรัดเอวของแก้วให้มาประชิดตัว…
“โอ้ย!” แต่แล้วก็ถูกข้อศอกของแก้วกระแทกเข้าให้ที่หน้าท้องแบนราบจนจุก
“เนียนแล้ะ” แก้วสะบัดตัวออกจากอ้อมกอดของอีกฝ่ายก่อนจะกระทืบเท้าเดินออกไป
“แก้วๆ หึ” ถึงจะเป็นอย่างนั้นแต่โทมะก็ยังรักแก้วที่แก้วเป็นแบบนี้…
เขาชอบที่แก้วชก ชอบที่แก้วหวงตัว ชอบที่แก้วด่าเขาเหมือนไม่นับถือเรื่องอายุ…เขาชอบทุกอย่าง..ที่เป็นแก้ว J
…………………………………
“เสียดายจัง..ฉันน่าจะได้เต้นสักหน่อย อุตส่าห์ซ้อมมาดี” ยัยนี่พูดแล้วทำหน้างอใส่ผม และผมก็ไม่ชอบสาบตาแบบนี้เพราะมันทำให้ผมใจอ่อน
“เห่อะ..ซ้อมกับไอมินมีความสุขมากล่ะสิ” นึกแล้วก็หงุดหงิดครับ!เห็นยัยนี่ซ้อมกับไอเหี้ยมินทีไรผมก็เลือดขึ้นหน้าและคุมอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่ตลอด
“เปล่าสักหน่อย..”
………..ต่อ……………….
ฉันรู้สึกดีมากๆเลยที่ได้มานั่งอยู่ข้างๆพี่ป๊อปแบบนี้ แต่ก็นะ..โอกาสดีๆแบบนี้มันไม่ได้มีบ่อยขนาดนั้น..แต่จริงๆแล้วฉันก็รู้สึกเสียดายอยู่เหมือนกันค่ะ เพราะฉันตั้งใจซ้อมเพื่องานนี้แท้ๆสุดท้ายก็ไม่ได้แสดงจริง
“เห่อะ..ซ้อมกับไอมินมีความสุขล่ะสิท่า”
ฉันไม่เข้าใจพี่ป๊อปเลยจริงๆว่าทำไมถึงต้องชอบถึงฉันกับพี่มินอยู่เรื่อย!หน้าฉันเหมือนคนที่ง่ายกับทุกคนเลยรึไง
“เปล่าสักหน่อย..” ฉันไม่ได้มีความสุขเลยเวลาซ้อมกับพี่มิน..ชิส์ แต่ถ้าเป็นพี่ป๊อปก็คงมีความสุขไม่น้อย
“แล้วที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่จับมือควงแขนกัน เขาไม่เรียกว่ามีความสุขหรอ” อีกแล้ะ!
“พี่ป๊อปก็คงมีความสุขเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ!”
“อะไรของเธอ”
“ก็พี่ป๊อปได้ซ้อมกับจินนี่มีความสุขมากเลยล่ะสิ ชิ ความจริงก็ต้องขอบคุณพี่ป๊อปที่พูดกันตรงๆ อย่างวันนั้น…”
นึกแล้วก็อยากจะร้องไห้ พอนึกถึงวันที่พี่ป๊อปบอกว่าไม่อยากคู่กับฉันสักเท่าไหร่ T_T แล้วไหนที่จินนี่บอกกับฉันอีก ฉันเองก็ไม่อยากจะสู้หน้าพี่ป๊อปเลยสักนิด
“หึ ก็ฉันพูดจริง”
เจ็บกว่านี้ไม่มีอีกแล้วล่ะ…ตอกย้ำกันเข้าไป หัวใจฉันก็เริ่มเล็กลงทุกทีเหมือนกัน…
“จะก้มหน้าอีกนานมั๊ย” พี่ป๊อปเอ่ยถามฉัน
ฉันยังคงดื้อดึงไม่ยอมเงยหน้า ก็จะให้ฉันเงยขึ้นไปได้ยังไงกันเล่า…ฉันกำลังจะร้องไห้อีกแล้วน่ะสิ
“เด็กดื้อ” O[]O!
“ว่าไงนะ?!”
“เด็ก-ดื้อ!”
“ฉันไม่ใช่เด็กสักหน่อย!”
“เด็กดื้อ!”
“นี่พี่ป๊อปจะด่าฉันทั้งบื้อทั้งดื้อเลยใช่มั๊ย?!”
พี่ป๊อปยกยิ้มร้ายกาจ เหอะ! ไอบ้า! แต่แล้วจู่ๆพี่ป๊อปก็ยืนขึ้นแล้วยื่นมือส่งมาที่ฉัน…
“เห?”
“ลุก”
“….” ฉันยังคงมึนงงอยู่ ทำไมฉันต้องลุก? จะพาฉันกลับงั้นหรอ?
“ลุกเถอะน่า” พี่ป๊อปคว้ามือของฉันไปจับไว้ทั้งสองข้างแล้วดึงขึ้นด้วยแรงของเขาทำให้ร่างของฉันก็ลุกขึ้นตาม
-////-!!!
“เต้นกันเถอะ”
“เต้น?”
“อือ” พี่ป๊อปพยักหน้าตอบแต่สายตากลับโหวกเหวกมองไปทางอื่น
“ตะ…เต้นอะไร”
“ก็แบบนี้ไง”
เอาแค่นี้ก่อนนะทุกคน ค้างแป๊ป5555 เม้นอยู่หนายยยยยยยยยยยย ฮือออออTT ฝากเม้นเป็นกำลังใจด้วยเน้อ ตอนหน้ามาลุ้นกันว่าจะมีฉากจูบรึเปล่า >< ขอบคุณงับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
