รักในแสงเทียน

 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้าว สวัสดีครับคุณฟาง”โทโมะที่เห็นป๊อปปี้ควงฟางมาด้วยก็ทักทาย
 
 
 
 
 
 
“สวัสดีค่ะ คุณโทโมะ”ฟางตอบกลับแล้วส่งยิ้มให้โทโมะ
 
 
 
 
 
 
“คนนี้ของกุ อย่ามายุ่ง!!”ป๊อปปี้ที่เห็นฟางยิ้มให้โทโมะก็หึง ก่อนที่จะว่าโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“โหดว่ะ ประทานรอมึงอยู่ข้างในแล้วล่ะ”เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
“ข้าไปก่อนนะ”ป๊อปปี้พูดพร้อมเดินเข้าไปพร้อมฟาง
 
 
 
 
 
 
“สวัสดีครับ พ่อ”ป๊อปปี้พูดอึกอัก เพราะเขากับพ่อไม่ค่อยจะลงลอยกันเท่าไหร่นัก จะคุยแต่เฉพาะเรื่องงานหรือเรื่องที่จำเป็นเท่านั้นส่วนแม่ของเขานั้นได้เสียไปตอนที่เขาอายุ18แล้ว
 
 
 
 
 
 
“นี่หรอค่ะ ลูกชายคุณ”หญิงผู้มีฐานะคนหนึ่งพูด
 
 
 
 
 
 
“ครับ นี่คุณหญิงกุลมาศ ไหว้สิ”พ่อของป๊อปปี้แนะนำให้ทั้งสองรู้จัก
 
 
 
 
 
 
“แม่นี่ใคร”พ่อป๊อปปี้ถามเมื่อเห็นป๊อปปี้ที่ควงฟางมาด้วย
 
 
 
 
 
 
“หนูปะ/เธอเป็นแฟนของผมครับ”ป๊อปปี้พูดแทนฟาง
 
 
 
 
 
 
“นั่งก่อนสิพ่อหนุ่ม หนูด้วย”คุณหยิงกุลมาศพูดเสียงนิ่มนวลก่อนจะพูดเสียงแข็งกับฟาง
 
 
 
 
 
 
“ชั้นจะบอกแกว่าคุณหญิงกุลมาศจะเป็นคุณหญิงคนใหม่ของตระกูลเรา”พ่อป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มหวานใส่คุณหญิงกุลมาศ
 
 
 
 
 
 
“ที่พ่อจัดงานเลี้ยงนี้ ไม่ใช้งานเลี้ยงครบรอบ10ปีบริษัทเราไม่ใช่หรอครับ”ป๊อปปี้ที่ได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกโกรธแต่ก้ต้องเก็บอาการไว้
 
 
 
 
 
 
“ใช่ แล้วนี่ก็คือของขวัญ”พ่อป๊อปปี้บอก
 
 
 
 
 
 
“ของขวัญที่จะเอาผู้หญิงต่ำๆคนนี้มาแทนแม่งั้นหรอครับ ถ้าเป็นของขวัญก็คงจะเป็นของขวัญราคาต่ำที่สุดแม้แต่คนรับใช้ยังสุงกว่าแม่นี่เลย ส่วนพ่อจะทำอะไรก็เชิญเลยนะครับ แต่ผมไม่มีวันนับผู้หญิงคนนี้เป็นญาติเด็ดขาด”ป๊อปปี้พูดด้วยอารมณ์โกรธจัด ก็พูดออกมาก เพราะตอนที่แม่ของเขายังอยู่พ่อของเขามักหาผู้หญิงหลายหน้าเข้ามาในบ้านโดยที่ไม่ให้เกียรติ์แม่เลย ทำให้แม่ของเขาเครียดจนเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต
 
 
 
 
 
 
“ส่วนคุณก็เหมือนกัน ผมรู้ว่าที่คุณเข้ามายุ่งกับพ่อของผมเนี่ยมันไม่ใช้ความรักหรือความผูกพันหรอก แต่คุณอยากได้สมบัติมากกว่า ถ้าคุณคิดอย่างนั้นว่าอย่าหวังว่าคุณจะมีความสุขกับการหากินในตระกูลของผมเลย ไปเถอะฟางป๊อปปี้พูดแล้วพาฟางออกไปจากตรงนั้น”เมื่อคุณหญิงกุลมาศได้ยินเช่นนั้นก็หน้าเสียไปเล็กน้อย แต่ภายในใจรู้สึกแค้นป๊อปปี้มากกว่า
 
 
 
 
 
 
“คุณอย่าไปสนใจคำพูดของลูกชายของผมเลยนะครับ”พ่อป๊อปปี้พูดกับคุณหญิงกุลมาศทำให้เธอมั่นใจว่าถึงแม้ว่าป๊อปปี้จะพูดหรือใส่ร้ายอะไรเธอ เขาก็คงไม่เชื่อคำพูดของลูกชายมากกว่าคำพูดของเธออย่างแน่นอน
 
 
 
 
 
 
“นั่นมันพี่ป๊อปนิ นังฟาง”เฟย์ที่ยืนอีกมุมหนึ่งก็เห้นป๊อปปี้ที่ควงฟางมาด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
“เฮ้อ ชั้นคงไม่ใช่ผู้ชนะใช่ไหม”เฟย์พูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะกระดกไวน์ในแก้วจนหมดแล้วกระดกแก้วไหม่ต่อ
 
 
 
 
 
 
“ยัยแก้ว นั่นพี่ป๊อปกับฟางอะไรนั่นนิ”โฟร์ที่มางานพร้อมกับธามไทและแก้วก้พูด
 
 
 
 
 
 
“นั่นสิ ชั้นว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่เลยพี่ป๊อปถึงทำหน้าแบบนั้น”แก้วพูดเมื่อเห็นป๊อปปี้มีสีหน้าอารมณ์เสีย
 
 
 
 
 
 
“อ้าวคุณ ไม่ยกรู้ว่าจะมากับเค้าด้วย”โทโมะพูดเมื่อเห็นแก้ว
 
 
 
 
 
 
“อร้าย นั่นมันคุณโทโมะนิ หล่อชะมัด”โฟร์พูดทำให้ธามไทแอบเคืองนิดๆ
 
 
 
 
 
 
“ชั้นมาไม่ได้รึไง”แก้วพูด
 
 
 
 
 
 
“โฟร์ธามไปเถอะ แถวนี้มีแต่มลพิษเสีย”แก้วพูดก่อนจะลากธามและโฟร์ไปที่อื่นแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นพี่สาวที่อยู่ในสภาพเมาไม่ได้สติเดินมาโดยที่มีเขื่อยประคอกมา
 
 
 
 
 
 
“พี่เฟย์”แก้วพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นพี่สาวในสภาพนี้
 
 
 
 
 
 
“ชั้นแพ้แล้วใช่ไหม”เฟย์พูดอย่างไม่ได้สติ
 
 
 
 
 
 
“เฮ้อ เมาอีกแล้ว”แก้วพูดก่อนจะส่ายหน้าแล้วช่วยเขื่อนพยุงเฟย์แล้วให้ธามไทช่วยพยุงแทนเขื่อน
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ขอบคุณคุณเขื่อนมากนะค่ะที่ช่วย”แก้วกล่าวขอบคุณเขื่อน
 
 
 
 
 
 
“แก้วขอตัวก่อนนะค่ะ”แก้วพูดแล้วพยุงพี่สาวไปที่รถ ทำให้โทโมะที่ดูเหตุการณ์อยู่ยืนอย่างงงๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ป๊อปทำแบบนี้ไม่กลัวพ่อจะว่าเอาหรอ”ฟางถามป๊อปปี้เมื่ออยู่ในรถกับเหตุการณ์เมื่อกี้
 
 
 
 
 
 
“พ่อทำแบบนี้ก็ไม่ถูกนะฟาง จะเอาผู้หญิงจากไหนก็ไม่รู้มาอยู่ด้วยอีก แม่คงหลุดพ้นจากเรื่องพวกนี้แล้วแหละ”ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
 
“อย่าคิดมากนะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปสู้ๆ”ฟางพูดให้กำลังใจป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
“ให้กำลังใจหน่อย”ป๊อปปี้พูดแล้วทำแก้มป่องทั้งสองข้าง
 
 
 
 
 
 
“ฟอด ฟอด”ฟางหอมแก้มป๊อปปี้ทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว
 
 
 
 
 
 
“ถึงบ้านแล้ว ฟางเข้าบ้านก่อนนะ กู๊ดไนท์นะค่ะ”ฟางพูดแล้วเข้าบ้านไป
 
 
 
 
 
 
“ฝันดีครับ นางฟ้าของผม”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆแล้วขับรถออกไป
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
เม้น+โหวตให้เค้าด้วยน้า
ขอบคุณค้า