รักในแสงเทียน

10.0

เขียนโดย Fahfah

วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.11 น.

  16 ตอน
  62 วิจารณ์
  19.66K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2558 19.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

9) งานเลี้ยง2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าว สวัสดีครับคุณฟาง”โทโมะที่เห็นป๊อปปี้ควงฟางมาด้วยก็ทักทาย

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีค่ะ คุณโทโมะ”ฟางตอบกลับแล้วส่งยิ้มให้โทโมะ

 

 

 

 

 

 

“คนนี้ของกุ อย่ามายุ่ง!!”ป๊อปปี้ที่เห็นฟางยิ้มให้โทโมะก็หึง ก่อนที่จะว่าโทโมะ

 

 

 

 

 

 

“โหดว่ะ ประทานรอมึงอยู่ข้างในแล้วล่ะ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

“ข้าไปก่อนนะ”ป๊อปปี้พูดพร้อมเดินเข้าไปพร้อมฟาง

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีครับ พ่อ”ป๊อปปี้พูดอึกอัก เพราะเขากับพ่อไม่ค่อยจะลงลอยกันเท่าไหร่นัก จะคุยแต่เฉพาะเรื่องงานหรือเรื่องที่จำเป็นเท่านั้นส่วนแม่ของเขานั้นได้เสียไปตอนที่เขาอายุ18แล้ว

 

 

 

 

 

 

“นี่หรอค่ะ ลูกชายคุณ”หญิงผู้มีฐานะคนหนึ่งพูด

 

 

 

 

 

 

“ครับ นี่คุณหญิงกุลมาศ ไหว้สิ”พ่อของป๊อปปี้แนะนำให้ทั้งสองรู้จัก

 

 

 

 

 

 

“แม่นี่ใคร”พ่อป๊อปปี้ถามเมื่อเห็นป๊อปปี้ที่ควงฟางมาด้วย

 

 

 

 

 

 

“หนูปะ/เธอเป็นแฟนของผมครับ”ป๊อปปี้พูดแทนฟาง

 

 

 

 

 

 

“นั่งก่อนสิพ่อหนุ่ม หนูด้วย”คุณหยิงกุลมาศพูดเสียงนิ่มนวลก่อนจะพูดเสียงแข็งกับฟาง

 

 

 

 

 

 

“ชั้นจะบอกแกว่าคุณหญิงกุลมาศจะเป็นคุณหญิงคนใหม่ของตระกูลเรา”พ่อป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มหวานใส่คุณหญิงกุลมาศ

 

 

 

 

 

 

“ที่พ่อจัดงานเลี้ยงนี้ ไม่ใช้งานเลี้ยงครบรอบ10ปีบริษัทเราไม่ใช่หรอครับ”ป๊อปปี้ที่ได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกโกรธแต่ก้ต้องเก็บอาการไว้

 

 

 

 

 

 

“ใช่ แล้วนี่ก็คือของขวัญ”พ่อป๊อปปี้บอก

 

 

 

 

 

 

“ของขวัญที่จะเอาผู้หญิงต่ำๆคนนี้มาแทนแม่งั้นหรอครับ ถ้าเป็นของขวัญก็คงจะเป็นของขวัญราคาต่ำที่สุดแม้แต่คนรับใช้ยังสุงกว่าแม่นี่เลย ส่วนพ่อจะทำอะไรก็เชิญเลยนะครับ แต่ผมไม่มีวันนับผู้หญิงคนนี้เป็นญาติเด็ดขาด”ป๊อปปี้พูดด้วยอารมณ์โกรธจัด ก็พูดออกมาก เพราะตอนที่แม่ของเขายังอยู่พ่อของเขามักหาผู้หญิงหลายหน้าเข้ามาในบ้านโดยที่ไม่ให้เกียรติ์แม่เลย ทำให้แม่ของเขาเครียดจนเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิต

 

 

 

 

 

 

“ส่วนคุณก็เหมือนกัน ผมรู้ว่าที่คุณเข้ามายุ่งกับพ่อของผมเนี่ยมันไม่ใช้ความรักหรือความผูกพันหรอก แต่คุณอยากได้สมบัติมากกว่า ถ้าคุณคิดอย่างนั้นว่าอย่าหวังว่าคุณจะมีความสุขกับการหากินในตระกูลของผมเลย ไปเถอะฟางป๊อปปี้พูดแล้วพาฟางออกไปจากตรงนั้น”เมื่อคุณหญิงกุลมาศได้ยินเช่นนั้นก็หน้าเสียไปเล็กน้อย แต่ภายในใจรู้สึกแค้นป๊อปปี้มากกว่า

 

 

 

 

 

 

“คุณอย่าไปสนใจคำพูดของลูกชายของผมเลยนะครับ”พ่อป๊อปปี้พูดกับคุณหญิงกุลมาศทำให้เธอมั่นใจว่าถึงแม้ว่าป๊อปปี้จะพูดหรือใส่ร้ายอะไรเธอ เขาก็คงไม่เชื่อคำพูดของลูกชายมากกว่าคำพูดของเธออย่างแน่นอน

 

 

 

 

 

 

“นั่นมันพี่ป๊อปนิ นังฟาง”เฟย์ที่ยืนอีกมุมหนึ่งก็เห้นป๊อปปี้ที่ควงฟางมาด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

“เฮ้อ ชั้นคงไม่ใช่ผู้ชนะใช่ไหม”เฟย์พูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะกระดกไวน์ในแก้วจนหมดแล้วกระดกแก้วไหม่ต่อ

 

 

 

 

 

 

“ยัยแก้ว นั่นพี่ป๊อปกับฟางอะไรนั่นนิ”โฟร์ที่มางานพร้อมกับธามไทและแก้วก้พูด

 

 

 

 

 

 

“นั่นสิ ชั้นว่าไม่ใช่เรื่องดีแน่เลยพี่ป๊อปถึงทำหน้าแบบนั้น”แก้วพูดเมื่อเห็นป๊อปปี้มีสีหน้าอารมณ์เสีย

 

 

 

 

 

 

“อ้าวคุณ ไม่ยกรู้ว่าจะมากับเค้าด้วย”โทโมะพูดเมื่อเห็นแก้ว

 

 

 

 

 

 

“อร้าย นั่นมันคุณโทโมะนิ หล่อชะมัด”โฟร์พูดทำให้ธามไทแอบเคืองนิดๆ

 

 

 

 

 

 

“ชั้นมาไม่ได้รึไง”แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

“โฟร์ธามไปเถอะ แถวนี้มีแต่มลพิษเสีย”แก้วพูดก่อนจะลากธามและโฟร์ไปที่อื่นแต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นพี่สาวที่อยู่ในสภาพเมาไม่ได้สติเดินมาโดยที่มีเขื่อยประคอกมา

 

 

 

 

 

 

“พี่เฟย์”แก้วพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นพี่สาวในสภาพนี้

 

 

 

 

 

 

“ชั้นแพ้แล้วใช่ไหม”เฟย์พูดอย่างไม่ได้สติ

 

 

 

 

 

 

“เฮ้อ เมาอีกแล้ว”แก้วพูดก่อนจะส่ายหน้าแล้วช่วยเขื่อนพยุงเฟย์แล้วให้ธามไทช่วยพยุงแทนเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ขอบคุณคุณเขื่อนมากนะค่ะที่ช่วย”แก้วกล่าวขอบคุณเขื่อน

 

 

 

 

 

 

“แก้วขอตัวก่อนนะค่ะ”แก้วพูดแล้วพยุงพี่สาวไปที่รถ ทำให้โทโมะที่ดูเหตุการณ์อยู่ยืนอย่างงงๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ป๊อปทำแบบนี้ไม่กลัวพ่อจะว่าเอาหรอ”ฟางถามป๊อปปี้เมื่ออยู่ในรถกับเหตุการณ์เมื่อกี้

 

 

 

 

 

 

“พ่อทำแบบนี้ก็ไม่ถูกนะฟาง จะเอาผู้หญิงจากไหนก็ไม่รู้มาอยู่ด้วยอีก แม่คงหลุดพ้นจากเรื่องพวกนี้แล้วแหละ”ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“อย่าคิดมากนะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปสู้ๆ”ฟางพูดให้กำลังใจป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“ให้กำลังใจหน่อย”ป๊อปปี้พูดแล้วทำแก้มป่องทั้งสองข้าง

 

 

 

 

 

 

“ฟอด ฟอด”ฟางหอมแก้มป๊อปปี้ทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว

 

 

 

 

 

 

“ถึงบ้านแล้ว ฟางเข้าบ้านก่อนนะ กู๊ดไนท์นะค่ะ”ฟางพูดแล้วเข้าบ้านไป

 

 

 

 

 

 

“ฝันดีครับ นางฟ้าของผม”ป๊อปปี้พูดยิ้มๆแล้วขับรถออกไป

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

เม้น+โหวตให้เค้าด้วยน้า

ขอบคุณค้า

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา