รักในแสงเทียน

 

 

 

 

 

 

 

 

"ป้าแจ่มเอาข้าวต้มนี้ไปให้พี่เฟย์บนห้องให้หน่อยนะ"แก้วที่อาสาทำอาหารเช้าก็ทำข้าวต้มกุ้งของโปรดพี่สาวให้เธอทาน

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ คุณหนู"แจ่มคนใช้ที่รับใช้บ้านหลังนี่มากว่า10ปีพูด

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆ

 

 

 

 

 

 

"คุณเฟย์ค่ะ แจ่มเอาข้าวต้มกุ้งมะ คุณเฟย์!!"แจ่มหยุดพูดเมื่อเห็นสภาพเฟย์ที่เต็มไปด้วยเลือดและในมือมีรูปภาพเธอกับป๊อปปี้ไปเที่ยวด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

"มีอะไรค่ะป้าแจ่ม พี่เฟย์!!"แก้วที่ได้ยินเสียงตะโกนก็รีบขึ้นมาดู

 

 

 

 

 

 

"เรียกรถพยาบาลให้แก้วหน่อยค่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"ค่ะๆ"แจ่มพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่พี่ป๊อปไม่มีงานทำหรือไงค่ะ นั่งจ้องฟางอยู่ได้"ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้มาเฝ้าเธอที่บ้านทั้งวัน

 

 

 

 

 

 

"มีค่ะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

“แล้วทำไมไม่ไปทำงานหล่ะค่ะ”ฟางทำหน้ากวนๆ

 

 

 

 

 

 

“ก็งานเฝ้าเมียไงค่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆหน้าฟาง

 

 

 

 

 

 

“บ้า ไปไหนก็ไปเลย”ฟางพูดแก้เขิน แล้วไล่ป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปเอาคุกกี้กับโอวันตินมาให้นะค่ะ”ป๊อปปี้พูด แล้วเดินออกจากห้องไปปล่อยให้ฟางนั่งเขินอยู่คนเดียว

 

 

 

 

 

 

“เอ้า คุณป๊อปมีอะไรให้พิมช่วยไหมค่ะ”พิมสาวหวานถามป๊อปปี้เมื่อเธอเห็นเขาชงโอวันตินอยู่

 

 

 

 

 

 

“ผมกำลังเอาโอวันตินกับคุกกี้ไปให้ฟางอ่ะครับ”ป๊อปปี้ตอบพิม เขารู้ว่าพิมคิดยังไงกับเขา แต่เขาคิดกับเธอเป็นได้แค่พี่น้องเท่านั้น

 

 

 

 

 

 

“ให้พิมช่วยไหมค่ะ”พิมพูดพร้อมเข้าไปใกล้ป๊อปปี้แล้วค่อยๆลูบไหล้หน้าอกของป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“อะ เอ่อ ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมเอาอาหารว่างไปให้ฟางก่อนนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วพยายามเดินออกจากพิม

 

 

 

 

 

“กรี๊ด ชั้นจะคอยดูว่าคุณจะใจแข็งกับชั้นไปได้ถึงเมื่อไหร่”พิมกรี๊ดเบาๆแล้วพูดอย่างแค้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ ยัยแก้วแกจะนั่งเงียบอีกนานไหมเนี่ย ห๊ะ”โฟร์เพื่อนสาวพูด เมื่อเห็นแก้วนัดโฟร์และธามไทมาที่ร้ากาแฟของตน

 

 

 

 

 

 

“อะ เอ่อชั้นขอโทษ”แก้วที่หลุดออกจากภวังค์ก็พูด

 

 

 

 

 

 

“เหม่อๆอย่างนี้คิดถึงใครหล่ะซี่”ธามไทหนุ่มกวนแซวแก้ว

 

 

 

 

 

 

“บ้าหรอ ฉันแกแค่คิดเรื่องพี่เฟย์หน่ะ”แก้วพูดแล้วคิดถึงเรื่องพี่สาวของตน ที่เข้าโรงพยาบาลถึงสภาพภายนอกไม่ได้เป็นอะไรมาก แต่สภาพจิตใจของเธอยังคงแย่ลงทุกวันๆ

 

 

 

 

 

 

“นี่แกเอาเรื่องตัวเองให้รอดก่อนไหมห๊ะ แล้วค่อยคิดเรื่องพี่”ธามไทพูดพลางชี้หน้าแก้ว แล้วจิบกาแฟ

 

 

 

 

 

 

“เรื่องตัวเอง เรื่องตัวเองอะไรว่ะ”แก้วถามอย่างไม่เข้าใจในสิ่งที่ธามไทพูดเช่นเดียวกับโฟร์ที่นั่งจ้องหน้าธามไทอย่างงงๆ

 

 

 

 

 

 

“แหมๆ อายุปานนี้แล้วเมื่อไหร่จะลงจากคานซะทีเนี่ย”ธามไทแซวแก้วเพราะแก้วโฟร์ธามอายุไม่เท่ากัน โฟร์เป็นพี่โตสุดส่วนแก้วเป็นพี่คนกลาง และธามเป็นน้องคนเล็กสุด แต่ทั้งสามก็ไม่ได้เคร่งเครียดเรื่องอายุซะเท่าไหร่ ที่ทั้งสามได้มาเจอกันเพราะทั้งสามเคยไปเข้าค่ายเกี่ยวกับธรรมชาติด้วยกันจึงได้ติดต่อกันตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา

 

 

 

 

 

 

“นี่คนที่แกควรจะพูดอ่ะไม่ใช่ชั้น แต่เป็น...”แก้วพูดไม่จบแต่มองไปทางโฟร์ที่นั่งนิ่งอยู่

 

 

 

 

 

 

“นี่แกมองอะไรชั้นย่ะ ถึงชั้นจะแก่ แต่ชั้นก็สวยและรวยมากนะย่ะ”โฟร์พูดแบบเชิดๆแล้วหัวเราะ

 

 

 

 

 

 

“แต่ก็ไม่มีคนคอยดูแลใจ55 แต่ชั้นว่าแถวๆนี้มีคนสนใจอยู่น้า”แก้วพูดแขวะธามไทแล้วลอยน้าลอยตา

 

 

 

 

 

 

“บ้าหรอ คนแถวๆนี้ไม่มีใครสนใจชั้นหรอก ถึงเขาสนใจชั้นก็ไม่สนหรอก”โฟร์พูดแล้วดื่มช็อกโกเย็นต่อ ทำให้ธามไทที่ได้ยินก็แอบซึมลงไปทันที แก้วที่รู้ความรู้สึกเพื่อนชายก็ยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“นังฟาง ชั้นจะเอาของๆชั้นคืน”เฟย์พูดแล้วค่อยๆฉีกรูปฟางออกทีละชิ้นๆลงบนพื้นแล้วเหยียบอย่างเลือดเย็น

 

 

 

 

 

 

---

 

 

 

 

เฟย์ร้ายอีกแล้ว ใครจะเปลี่ยนเฟย์ได้บ้างเนี่ย

 

 

ส่วนป๊อปฟางก็หวานได้ตลอดดด

 

 

เม้นให้เค้าด้วยนะ