มารักกันไหมเธอ

 
 
 
          "นินายมาอยู่ทำไมตรงนี้...ทำไมไม่เข้าไปกินต่อ"ฉันมาถึงรถก็เขาไปถามนายนั้นที่นั้งอยู่บนรถ...แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับเลย
 
          "นินาย...ฉันถามได้ยินไหมเป็นอะไรของนายเนี้ย"ฉันถามนายนั้นไปอยากอารมณืเสียอยู่ดีๆก็ไม่คุยกับฉันสะงั้น"
 
          "ป่าว"ถ้าจะตอบมาแค่นี้ไม่ต้องตอบก็ได้นะ...ไอ้หมีมันงอนฉันหรอเนี้ยแล้วทำไมฉันถึงต้องแคร์มันด้วยนะ...โอ๊ยอยากเพิ่งคิดเรื่องนี้หาทางง้อมันดีกว่า
 
          "นินาย..ถ้าจะตอบมาแค่นี้ก็ไม่ต้องตอบก็ได้นะ"ฉันก็พูดใส่มันไปไอ้หมีบ้าวันนี้ไม่ได้กินน้ำผึ้งมาหรืออย่างไงอารมณ์เสียง่ายจัง
 
          "อืม"อร๊ายยย...อยากจะกรี๊ดใส่หน้ามันตอบมาได้
 
          "โอ๊ยนาย..นี้นายเป็นอะไรของนายเนี้ยงอนอะไรฉัน..ไม่พูดไม่คุยเลย...ฉันมาง้อนะเนี้ย"ฉันตะคอกใส่มันไปเลย...
 
          "แคร์ฉันด้วยหรอ"โอ๊ยนี้ยังจะถามอีกใช่ไหม....ไม่แคร์ก็ไม่ตามมาหรอกเว้ย
 
          "ก็เอออะสิ...ไม่แคร์ก็คงไม่ออกมาหาอย่างนี้หรอก..งั้นฉันไปแหละคนวิสามาง้นงอนบ้าอะไรก็ไม่รู้"พอฉันพูดเสร็จฉันก็เอามือไปเปิดประตู...แต่โดนมือไอ้มือนั้นจับไว้แล้วกระชากฉันให้หันหน้ามาหามันตอนนี้หน้าเราอู่ใกล้กันมาก...ฉันรู้สึกว่าหน้าฉันร้อนจังเลยใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ
 
          "เพิ่งรู้นะเนี้ยว่าเธอแคร์ฉัน....ไหนๆเธอก็แคร์ฉันแล้วอะ..งั้นฉันถามตรงๆเลยนะเธอชอบฉันบ้างหรือป่าว"อะไอ้นี้ถามกันตรงๆเลยหรอ...ตอนนี้ใจฉันเต้งแรงไม่เป็นจังหวังและแถบจะหลุดออกมาแล้วด้วย
 
          "ฉะ..ฉัน..มะ..ไม่..รู้อะ"ฉันตอบไปด้วยเสียงสั้นๆและตะกุกตะกักเล็กน้อย
 
          "หรอ...โอเคฉันยังมีเวลาให้เธอคิดอีกเยอะ..."เดียวนะยังมรเวลาให้เธออีกเยอะนายนี้หมายความว่าไงอะ
 
          "นะ...นาย..หมายความ..วะ..ว่าไงกันแน่..."ฉันยังตอบออกไปด้วยเสียงเดิมก็หน้าเรายังใกล้กันอยู่นิ
 
          "ก็อย่างทีค่ได้ยิน...ไปๆเข้าไปในร้านกันเถอะ"แล้วนายนั้นก็ลากฉันกลับเขามาในร้าน
 

 
จบไปแล้วกับการง้องอนของ...ป๊อปปี้ฟาง    เจอกันตอนหน้าน้า
ขอบคุณทุกกำลังใจน้า...ฝากเม้นฝากติดตามด้วยนะ
ฝากฟิคเรื่อง ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ  ด้วยนะ