มารักกันไหมเธอ

 
 
 
 
          "มาๆกินกันเลยดีกว่าเนอะพี่ฟางแก้ว"ยัยเฟย์พูดเมื่ออาหารมาเสริฟจนครบ...นิน้องฉันหรอเนี้ยตามันเป็นประกายเลยเมื่อเห็นอาหารตรงหน้า
 
          "อะฟาง...แก้วตักให้"ยัยแก้วตักอาหารให้ฉันมันก็เป็นปรกติอยู่แล้วแหละเพราะยัยแก้วมันตักให้ฉันทุกครั้งเดียวนะมีอยากอย่างที่แปลกไปนายโทโมะที่นั้งอยู่ตรงข้ามแก้ว...ทำไมนายโทโมะทำหน้าเหมือนไปพอใจเลยอะ...พอหันมาหานายป๊อปปี้มันมองฉันเหมือนอยากจะกลืนกินฉันไปทั้งตัว....คนสวยทำอะไรผิดT_T
 
          "เอ่อ..แก้วขอบคุณนะ"ฉันหันไปขอบคุณแก้วและก็ตั้งหน้าตั้งตากินเพื่อนพยายามหลบสายตาของไอ้หมีบ้านั้น
 
          poppy
          
          ตอนนี้ผมกำลังจะตักอาหารเลยแต่ก็ต้องหยุดเพราะ...ยัยแก้วมันตักอาหหารให้ฟางแล้วดูสายตายัยแก้วสิ...ไม่ได้นะฉันมีสิทธิ์คนเดียว..ผมเลยหันไปหาไอ้โทโมะเพื่อจะว่ามันนั้นแหละที่ยอมให้คนที่มันชอบมาทำแบบนี้กับฟาง....แต่พอหันไปก็เจอกับไอ้โทโมะที่กำลังสงสายตาหงุดหงิดให้แก้ว     
          ผมเลยทำมั้งสงสายตาไปหายัยเตี้ยนิ...บอกได้เลยว่าผมหึงมาก
 
          "ขอตัวนะ"ผมกับไอ้โมะพูดพร้อมกันและก็เดินออกไปพร้อมกันแต่ไปคนละทางก็ทนไม่ได้อะเดียวก็ตักอาหารให้กัน...ยิ้มให้กัน..พูดหวานใส่กัน
 
          fang
 
          พอฉันนั้งไปสักพักโดยที่มียายแก้วบริการอยากดี...และสายตาของไอ้หมีที่สงมาให้ฉัน
อยู่ดีๆไอ้หมีก็เป็นไรก็ไม่รู้เดินออกไปพร้อมๆนายโทโมะ.....ตอนแรกฉันก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกแต่ไอ้หมีบ้านั้นไปนานแล้วนะทำไมไม่มาสักที่ฉันเลยตัดสินใจส่งข้อความทางไลน์ไปหานายนั้น
 
          fang "นายทำอะไรอยู่.."มันอ่านแต่ไม่ตอบ
 
          fang"ทำไมไม่เข้ามาสักที่"แต่ก็ยังเหมือนเดิมอ่านแล้วไม่ตอบ
 
          fanf"นินายทำไมอ่านแล้วไม่ตอบ...อยู่ไหนจะไปหา"ฉันถามกับไปด้วยอารมณ์โกรธเล็กน้อย
 
          poppy"อยู่ที่รถ"พอนายนั้นตอบมาฉันก็เลยออกไปหานายนั้นทันที...ไอ้หมีบ้าเป็นอะไรของมันนะ
 
          
 
          kaew
 
          ฉันนั้งตักกับข้างให้ฟางตามปรกติที่ฉัรเคยทำ....แต่ทำไมสายตาของนายโทโมะที่มองฉันมันหงุดหงิดอย่างนั้นอ่า...อยู่ดีๆนายโทโมะก็เดินออกไปพร้อมนายป๊อปปี้แต่ไปคนละทาง...ฉันก็ไ่ได้สนใจอะไร....แต่นานแล้วนะทำไมนายโทโมะยังไ่ม่มาอีกเนี้ยไปไหนนะฉันเริ่มมองหานายนั้นแต่ไม่เจอก็เลยขอตัวออกมาเดินตามหานายนั้น....โดยที่มียัยฟางขอตัวไปหานายป๊อปปี้ก่อนแล้ว
 

 
 
เอาแล้วไง...ความเคยชินทำให้คนที่ยังไม่ชินโกรธไปแล้ว
ฝากติดตามกันด้วยน้า....รู้ว่ามันไมสนุก
แต่สัญญาว่าจะแต่งให้จบน้าา
และก็ขอบคุณทุกกำลังใจนะค่ะ