มารักกันไหมเธอ
9.5
เขียนโดย nutpao
วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 12.11 น.
31 ตอน
43 วิจารณ์
35.78K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2558 12.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
31) ปล่อยตัวปล่อยใจ2....31
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความtomo
ตอนนี้ผมพาแก้วมาในห้องตอนนี้ผมว่าผมเมาจนเริ่มไม่ค่อยรู้ตัวแล้ว
"แก้วโมะรักแก้วนะ"ผมพูดออกไปแล้วจบแก้วมาจ้องหน้าผม
"แก้วก็รักโมะนะ"เธอพูดพร้อมจับหน้าผมแต่อะไรก็ไม่รู้ดลใจให้ผมขยับหน้าเข้าไปใกล้เธอ
"อือ"ผมจูบเธออย่างร้องแรงแต่ก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นจูบที่อ่อนโยนและก็ถอนจูบออกมาเพื่อนให้เธอได้พักหายใจ
"แหกๆๆ"เธอและผมหอบออกมาตอนนี้อารมณ์ผมมันหยุดไปอยู่แล้วพมรีบจูบเธออีกครังทันทีและดันเธอในนอนลงไปกับเตียงและจากนั้นก็ปลดปล่อไปตามอารมณ์ของเราสองคน
keng
"อือ"ผมตกใจหลังจากที่เขามาในห้องแล้วผมหันไปปิดประตูและพอหันมาเฟย์ก็ดึงผมไปจูบทันทีมีรึที่ผมจะยอมผมก็จูบเธอกลับไปทันที่ตอนนี้เธอกำลังปลุกอารมณ์ผม...คงเป็นเพราะเธอเมา
"กบน้อยตัวเร็กรักกบน้อยนะ"เธอพูดหลังจากถอนจูบออกมาแล้วแต่พอพูดจบเธอก็จูบผมอีกทันทีผมอุ้มเธอมาที่เตียงทั้งๆที่ปากของผมและเธอยังไม่ยอมแยกออกจากกันเลย
"ตัวเล็ก กบน้อยขอได้ไหม"หลังจากที่เธอถอนจูบของผมผมก็รีบพูดกับเธอไปทันทีแต่เธอก็ไม่ได้ตอบมาได้แต่พยักหน้าอย่างเดียว
fang
"อือ"ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมามองดูคนที่กำลังกอดฉันอยู่ทั้งๆที่ไม่มีเสื้อผ้าฉันรีบลุกไปใส่เสื่อผ้าทันที
"อือ..เตี้ยตื่นแล้วไม่เห็นเรียกหมีเลย"ป๊อปปี้ลืมตาขึ้นมาก็พูดกับฉันและก็หอมแก้มฉันทันที
"หมีไปใส่เสื้อผ้าเลย..เตี้ยอยากกลับและนะ"ฉันค่อยๆลุกไปอย่างช้าๆเพราะรู้สึกเจ็บที่ท้องน้อย
"เจ็บมากไหมหมีขอโทษนะ"ป๊อปปี้ลุกนั้นพร้อมพูดออกมาอย่างรู้สึกผิด
"หมีรักเตี้ยหรือป่าว"ฉันถามออกไปพร้อมมองหน้าป๊อปปี้
"รักสิ..หมีรักเตี้ยนะ"ป๊อปปี้บอกฉัน
"งั้นหมีก็ไม่ต้องรู้สึกผิดเพราะเตี้ยก็ยอมเอง"ฉันพูดออกไปพร้อมยิ้มให้ป๊อปปี้
"รีบเรียนๆให้จบหมีสัญญาว่าจะรับผิดชอบเรื่องนี้แน่นอน"ป๊อปปี้พูดพร้อมจับมือฉันมาจูบอย่างอ่อนโยน
"ไปใส่เสื้อผ้าได้แล้วจะกลับบ้าน"ฉันพูดขึ้นพร้อมลุกไปใส่เสื้อผ้าในห้องน้ำ
koen
ผมรุ้สึกตัวขึ้นแล้วมองเฟย์ที่นอนอยุ่ผมทำอะไรลงไปเนี้ย..ทำไมผมไม่ควบคัมอารมณ์ของตัวเองนะ..
"อือ"เฟย์ค่อยๆลืมตาขึ้นมาแล้วมองหน้าผม
"ตัวเล็ก กบน้อยขอโทษนะ..แต่กบน้อยสัญญาจะรับผิดชอบตัวเล็กแน่นอน"ผมรีบพูดออกไป
"กบ..ไม่ต้องรู่สึกผิดอะไรขนาดนั้นก็ได้เพราะยังไงตัวเล็กก็เป็นคนยอมเอง
"กบน้อยรักตัวเล็กนะ"ผมบอกเธอเพื่อจะย่ำว่าผมรักเธอจริงๆ
"ตัวเล็กก็รักกบน้อยนะ"เธอพูดกับผมและต่างคนก็ต่างแยกไปใส่เสื้อผ้า
tomo
"โทโมะตื่นได้แล้ว..แก้วอยากกลับบ้านแล้วนะ"ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาเพราะแก้วมาปลุกผม
"เอ่อ..แก้วโมะะขอโทษนะ"ผมขอโทษเธอผมรู้ว่าเมื่อคือนี้ผมทำอะไรกับเธอไปบ้างเธอแค่พยักหน้าเบาๆให้ผม
"โมะไปแต่งตัวดีกว่านะแก้วจะกลับแล้ว"แก้วบอกผมผมเลยรีกไปแต่งตัวทันที
เจอกันตอนหน้าค่าา nc อาจจะยังไม่ชัดเจนรออีกแบบนึงมีอีกเยอะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ