ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ

 
 
                   fang
           
          ตอนนี้ฉันอยู่ในรถของนายป๊อปปี้สวยยัยเฟย์กับยัยก็อยู่ในรถของเขื่อนกับโทโมะ ว่าแต่ทำไมนายป๊อปปี้ถึงมองฉันอะ...หรือว่าหน้าฉันมีอะไรติด....หรือวันนี้ฉันไม่สวยหรอ
 
          "นินาย...นายมองหน้าฉันทำไมหรอ..วันนี้ฉันไม่สวยหรอหรือมีอะไรติดหน้า"เฮ้ยถามบ้าอะไรไปเนี้ย
 
          "อืมใช่มีอะไรติดหน้า"นายนั้นทำหน้าจริงจังมากเลย
 
          "ไหนอะอะไรอ่า...."ฉันถามไปด้วยสีหน้ากังวลเป็นอย่างมาก
 
          "55555ป่าวหรอก..วันนี้เธอสวยกว่าทุกวันนะฉันเลยมอง"อร๊าย...นายป๊อปปี้มันชมฉันแถมยังยิ้มหวานให้อีก...ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าหัวใจฉันเต้นจนจะหลุดออกมาแล้วเนี้ยและยังรู้สึกร้อนๆที่หน้ามากเลย
 
          "หื่ย...นายหลอกฉันอ่ะไม่คุยด้วยแล้ว" เดียวนะนี้ฉันงอแงกับนายป๊อปปี้หรอนี้ฉันเป็นอะไรเนี้ย
 
          "โอ๋ๆ...ไม่งอนน้าๆๆๆๆ"อร๊ายยยนายนั้นง้อฉันด้วยอ่า...ตอนนี้ฉันรู้สึกเขินมากเลย
 
          "เออๆไม่งอนแล้วนายขับรถไปเถอะ"ตัดบทการสนทนาทันที
 
          อยากบอกนะว่าฉันหวั่นไหวกับนายแล้วอะ...ฉันเป็นอะไรของฉันเนี้ยเขินทำไมแล้วทำไมต้องงอแงกับนายนั้นด้วย...โอ๊ยอยากจะบ้า
 
 
 
               poppy
 
 
          "นิเธอ...อย่าเงียบสิ"หลังจากที่เงียบกันมานานผมเลยเรียกเธอ..แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับเลยผมเลยหันไปดูเธอ...สรุปคือ...หลับ
         
 
          ผมปฎิเสธไม่ได้เลยว่าเธอสวยเพราะวันนี้เธอสวยจริงๆทำเอาผมอึ้งเลย....ยัยนี้เวลาหลับก็น่ารักเหมือนกันนะ...แล้วเมื่อไหร่เธอจะจำผมได้เนี้ย...เมื่อไหร่ผมจะได้บอกความรู้สึกของผมไป...หวังว่าพอถึงวันนั้นแล้ว...เธอคงยังรอผมอยู่นะ...ยัยเตี้ย^-^
 
 

 
 
       จบไปแล้ว...แหมป๊อปปี้จะได้บอกความรู้สึกตอนไหนน้าาา...แล้วเมื่อไหร่ฟางจะจำป๊อปปี้ได้
อย่าลืมติดตามกันน้าา
เม้นกันเยอะๆน้าา...สนุกไม่สนุกบอกกันด้วยน้าถ้าสนุกจะอัพให้บ่อยๆเลย