ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ

      ตอนนี้พวกฉันก็อยู่ในห้องเรียนแล้ว แต่ฉันรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำอะทำไงดีฉันเลยหันไปหาแก้วกับเฟย์
          "แก้วเฟย์ไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนฟางหน่อยสิ"ฉันเลยตัดสินใจช่วยเฟย์กับแก้วไป
          "ไปสิกำลังอยากไปอยู่เลย"เฟย์กับแก้วพูดเป็นเสียงเดียวกัน
          "โอเคไปกันเหอะ"ฉันเลยรับเดินไปเข้าห้องน้ำกับพวกนั้น
          "พวกเธอจะไปไหนกันหรอ"นายป๊อปปี้ถามพวกฉัน
          "อ๋อ จะไปเข้าห้องน้ำ เดียวมาและกัน"ฉันบอกนายป๊อปปี้ไปแล้วก็รีบเดินไปห้องน้ำทันที่
ตอนนี้พวกเราทำธุระส่วนตั้วเสร็จแล้ว กำลังล้างมืออยู่อยู่ดีๆยัยแก้วก็พูดขึ้นว่า
          "ฟางแก้วว่าวันนี้พวกนายป๊อปปี้ทำดีกับเรามากเลยเนอะ ตั้งแต่สงบศึกมาเนี้ยดีขึ้นเยอะเลย"จริงสิตั้งแต่สงบศึกมาเราก็คุยดีกันมาโดยตลอกเลย
          "ใช่ๆ พวกนั้นดูไปดูมาก็นิสัยดีนะ"ฉันก็ว่าตามจริงพวกเราน่าจะสงบศึกตั้งนานแล้วนะถ้าจะเจอเพื่อนที่นิสัยดีแบบนี้อย่างเช่นนายป๊อปปี้ นายนั้นน่ารักมาเลย หล่อ เวลายิ้มก็น่ารัก เฮ้ยเดียวนะนี้ฉันเป็นอะไรเนี้ยคิดถึงนายนั้นทำไม
           "ใช่ จากที่เคยพูดไม่ดีใส่กันตอนนี้สิคุยกันดีเลย"ยังเฟย์พูดขึ้นทำให้ฉันนึกถึงเรื่องเฟย์กับเขื่อนขึ้นมา
          "แต่ฟางว่ามีเรื่องนึงนะแก้วที่เปลี่ยนไปมากเลยอะ"ฉันพูดขึ้นและมองไปทางเฟย์ ยัยแก้วก็รู้ดีเลยยิ้มให้ฉัยอย่างเจ้าเลห์
         "ใช่ๆฟางแก้วเรื่องเนี้ยเปลี่ยนไปมากเลยอ่าาา"ยัยแก้วลากเสียงยาวแล้วมองทางเฟย์
         "เรื่องอะไรหรอแก้วฟาง"ยังเฟย์ถามพวกฉัน...แหมแน่ใจนะว่าแกไม่รู้อะเฟย์หน้าแดงเป็นูกตำลึงแล้ว
         "ก็เรื่องเฟย์กับน้องเขื่อนน้องไงละ"แก้วแกพูได้ถูกใจฉันมากฉันหันไปยิ้มให้แก้ว
         "อะไรเฟย์กับเขื่อนมีอะไรหรอก ไม่มีอะไรน้าาาาา ไปกันเถอะไปๆ"ยัยเฟย์เปลี่ยนเรื่องทันที
         "ไปก็ไป"ฉันพูดกับเฟย์และเดินออกมาจากห้องน้ำกำลังจะเดินไปที่ห้องเรียน
ละหว่างทางฉันก็คิดถึงรอยยิ้มของนายป๊อปปี้ทำไมมันคุ้ยๆอะฉันพยายามนึกว่าฉันเคยเจอรอยยิ้มนี้ตอนไหน ทำไมมันเป็นรอยยิ้มที่ฝังใจฉันจังอะ มันคงไม่มีอะไรหรอกมัง พอถึงห้อฉันก็ไปนั้งข้างนายป๊อปปี้และฉันก็ยังนึกถึงรอยยิ้มของนายป๊อปปี๊อยู่ 
          "ฟาง ฟาง"
          "ฟาง!!"นายนั้นตะโกนใส่หูแันอะ หูจะแตกT_T
          "นินายมาตะโกนใส่ฉันทำไมนิ หูจะแตก เรียกดีๆไม่เป็นหรือไงห่ะ"ฉันว่านายนั้นไปเลย สมมาตะโกนใส่ฉันทำไม
          "อ่าวก็เรียกดีๆเธอไม่รู้สึกอะก็เลยตะโกน เธออะเป็นอะไร เหม่ออะไร"อ่าวว่าไปสะเยอะเลย แล้วทำไมฉันต้องมาคิดถึงรอยยิ้มของนายด้วยอ่ะ 
          "อ๋อ ป่าวๆ ขอโทษด้วยนะที่ว่านายไปอะ"ฉันบอกขอโทษนายป๊อปปี้ไปแล้วอยู่ดีๆนายป๊ปปี้ก็ยิ้มให้ฉัน รอยยิ้มนั้นมันเหมือนคนที่ฉันเคยรู้จักเลยนิ คงไม่ใช่มันอาจจะแค่คลายกันก็ได้
          "นิเราจะไปไหนกันดีอะ อาจารย์ไม่มาสอนคาบบ่ายอะ"ยัยแก้วถามฉัน แล้วจะไปไหนดีอะ ไปนั้งเล่นที่เงียนๆดีกว่า 
           "เราไปนั้งเล่นที่สวนหลังโรงเรียนมั้ย"ฉัยถามกลับไปอีกแก้วกับเฟย์และฉันอะชอบไปที่นั้นกับบ่อยๆเพราะที่นั้นอะเงียบและก็สงบมากด้วย

จบไปอีกตอนแล้วว