ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ

 

 

 

 

          fang

 

         "อืออ"ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาและก็เจอหน้าไอ้หมีนี้..อยากจะฆ่ามันนัก..เมื่อวนนี้มันขโมยจูบฉันไปอีกแล้วเออว่าแต่ตอนนี้ก็เช้าแล้วนิ..ลงไปทำอาหารดีกว่าโชคดีนะที่วันนี้เป็นวันเสาร์พวกฉันเลยไม่มีเรียน

 

          "อ่าว..เฟย์แก้ววันนี้ตื่นเร็วจัง"ฉันถามเฟย์กับแก้วไปก็ปรกติพวกนั้นจะตื่นที่หลังฉันตลอด

 

          "แหมฟาง..ดูเวลาด้วย7โมงแล้วจ้าาปรกติตื่นกันดี่โมงค่ะ"ยัยแก้วพูดขึ้น

 

          "หรือเมื่อวานหนักเลยทำให้ตื่นเช้าไม่ไหว"ตามด้วยยัยเฟย์จ้าาาได้ทีแซวฉันใหญ่เลย

 

          "บ้า..เดียวเหอะว่าแต่เรามาทำกับข้าวกันดีกว่า"ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องทันที

 

          "แหมๆๆๆเปลี่ยนเรื่องหรอ"ยัยแก้วมันแซวฉันไม่หยุดเลย

 

          "จะหยุดไม่หยุด"ฉันรีบบอกยัยแก้วทันที

 

          "หยุดก็ได้จ้าาา"ยัยแก้วพูด

 

          "เมื่อวานนี้เป็นไงกันบ้าง..รู้ความจริงกันแล้วใช่ไหมแล้วพวกนั้นรู้แล้วใช่ไหมว่าพวกน้องรหัสเราก็เป็นแฟนเก่าเราอะ"ยัยเฟย์ถามฉัน

 

          "อืมป๊อปรู้แล้วนายนั้นเอาให้ฟังแล้วแหละไม่คิดเลยเนอะว่าพวกเต้ยจะเป็นแบบนี้"ฉันรีบพูดไปเลย

 

          "ใช่ๆโทโมะก็รู้แล้ว..ไม่น่าเชื่อเลยคนที่เราเคยรักจะนิสัยอย่างนี้"ยัยแก้วพูดพร้อมทำเสียงผิดหวัง

 

          "แล้วพวกนั้นไม่ได้ว่าอะไรใช่ไหมที่แฟนเก่าเราคือน้องรหัสเราอะ"ยัยเฟย์ถามมา

 

          "ไม่นะนายโทโมะก็ไม่ได้พูดอะไรนิ"ยัยแก้วรีบตอบ

 

          "นายป๊อปปี้ก็ไม่ได้ว่าอะไรฟางเหมือนกันไม่ได้พูดถึงเลยด้วยซ้ำ"ฉันรีบพูดออกไป

 

          "เอ่อ..ฟางแก้ว เฟย์มีอะไรจะบอกอะ"ยัยเฟย์พูดแล้วหน้าก็แดงทันที

 

          "มีอะไรหรอ"ฉันรีบถามออกไป

 

          "ก็เมื่อวานนี้อะ..ฉันง้อนายเขื่อนด้วยการขอเป็นแฟนอะ"ยัยเฟย์พูด

 

          "จริงหรอเฟย์..แก้วก็เหมือนกันถูกขอเป็นแฟนนายโทโมะบอกว่าถามเป็นแฟนแล้วจะหายโกรธแก้ว"ยัยแก้วพูดออกมาตอนนี้เพื่อนสาวทั้งสองของฉันก็หน้าแดงกันใหญ่เลย

 

 

          "แล้วฟางอะนายป๊อปปี้ไม่โกรธมั้งหรอที่ไปโกรธเขาไม่ฟังอะไรเขาซ่ะขนาดนั้น"ยัยเฟย์ถามฉันเอาซ่ะฉันเริ่มๆหน้าแดงแล้ว

 

          "โกรธสิ"ฉันตอบออกไปพร้อมกับไม่ให้เพื่อนเห็นหน้าแดงๆของฉัน

 

          "แล้วง้อยังไงอะ..หรือว่า"

 

          "นิแก้วอย่าคิดทะลึ่งนะ"ฉันรีบห้ามออกไป

 

          "อะไรฟางแก้วยัยไม่ได้ทะลึ่งเลยนะ...แล้วตกลงง้อยังไง"ยัยแก้วเถียงและก็ถามมาทันที

 

          "ก็ง้อโดยการที่บอกนายนั้นว่า..ให้ขออะไรก็ได้1อย่างแล้ว..เอ่อ..นายป๊อปปี้ก็ขอฟางเป็นแฟนอะ"ฉันรีบพูดออกไปด้วยอาการเขิน

 

          "สรุปคือ..พวกเรานิก็เป็นแฟนของนายพวกนั้นหมดแล้วนะ"ยัยแกวถามออกมาพวกฉันก็พยักหน้าทันที

 

          "ฟางว่าพวกเรา..รีบทำอาหารให้พวกนั้นดีกว่านะ"ฉันรีบพูดเพื่อตัดการสนทนาทุกอย่างและพวกฉันก็ตั้งใจทำอาหารให้นายพวกนั้น

 

 

          poppy

 

          "อือ"ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาแต่ก็ตกใจนิดหน่อยที่ฟางหายไปแต่เขาก็คงลงไปทำกับข้าวให้พวกผมละมั้ง.....ผมก็ไปจัดการกับตัวเองและก็ออกมานอกห้องเพื่อที่จะลงไปหาฟางแต่ดันเจอไอ้เพื่อนทั้งสองคนของผมเพิ่งเดินออกมาจากห้องเเหมือนกัน

 

          "อ่าวเป็นไงมั้งว่ะไอ้ป๊อปไอ้โมะ"ไอ้เขื่อนเห็นหน้าพวกผมมันก็รีบถามออกมาทันที

 

          "ของกูอะหรอ...เมื่อว่ากูขอเป็นแฟนแล้วฟางก้โอเคว่ะ"ผมพูดออกไปอย่างอารมณ์ดี

"

          "ของกูก็ขอแล้วเขาก็ตกลงนะ"ไอ้โทโมะพูดออกมา..แต่ดูจะอารมณ์ดีที่สุดก็น่าจะเป็นไอ้เขื่อน

 

          "แต่ของกููเฟย์เขาขอกูเอง"ไอ้เขื่อนพูดอย่างดีใจ

 

          "ไอ้นี้เจ๋งว่ะ.."ไอ้โทโมะรีบชมไอ้เขื่อนเลย

 

          "เฮ้ย..พวกมึงกูว่าเราต้องเรียงลำดับความสำคัญใหม่ได้แล้วนะ..เพราะแฟนเก่าของเราและของยัยพวกนั้นก็เป็นน้องรหัสของพวกเราและพวกเรากับพวกฟางก็เป็นแฟนกันแล้วนะเว้ยจะให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกไม่ได้นะเว้ย"ผมพูดออกไป

 

          "เออดิ..เราต้องคุยกันแล้วแหละแต่แม่งก็ไม่น่าเชื่อนะเว้ยว่าพวกนั้นจะเป็นแฟนเก่าของแฟนพวกเรา"ไอ้โทโฒะพูดออกมา

 

          "เออๆเดียวค่อยคิดกันดีว่าว่าจะเอายังไงแต่ตอนนี้ลงไปหาสาวๆกันก่อนดีกว่า"ไอ้เขื่อนพูดพร้อมเดินนำหน้าไป

 

          "ไอ้เขื่อนมึงรู้ตัวป่ะว่ามึงเหมือนหมานำทางอะ"พอลงมาของลางแล้วไปโมะก็พูดขึ้น

 

          "อ่ะ.ไอ้โมะเดียวเถอะมึง..เฟย์จ๋าาาาา..ไอ้โมะมันว่าน้องเขื่อนอ่า"ไอ้เขื่อนรีบเขาไปฟ้องเฟย์และนั้นข้างๆเฟย์ที่นั้งอยู่ที่โต๊ะอาหารทันดี

 

          "ไอ้เขื่อนนี้มึงจะออกตัวแรงไปแล้วนะ..น้องคงน้องเขื่อนอะไรปัญญาอ่อน"ผมพูดพร้อมไปนั้งข้างๆฟาง

 

          "ใช่ๆไอ้ปัญญาอ่อน"ไอ้โทโมะว่าแล้วก็ข้างผมเพราะตรงที่มันนั้งก็ตรงข้ามกับแก้ว

 

          "เฟย์ดูไอ้ป๊อปกับไอ้โมะดิ..มันว่าเขื่อนน้อยอะ"ไอ้เขื่อนก็หันไปหาเฟย์และฟ้องอีก

 

          "มันก็จริงนิ"เฟย์พูดทำทุกคนขำกันทั้งโต๊ะ

 

          "เฟย์อะ"ไอ้เขื่อนทำท่าไม่พอใจ

 

          "เขื่อน..ตั้งแต่เป็นแฟนกับเฟย์นิเขื่อนน่ารักขึ้นเยอะเลยเนอะว่าไหมแก้ว"ฟางพูดออกมาทำเอาผมรีบหันไปมองฟางเลย

 

          "ใช่ๆฟางเขื่อนอะน่ารักมาเลย"แก้วพูออกมาไอ้โมะรีบหันไปมองแก้วและส่งสายตาอาฆาตไปให้ไอ้เขื่อนทันที          

 

          "สมน้ำหน้าไอ้พวกเพื่อนเลวว่าแต่กูว้ายๆแฟนมึงหลงรักกูแล้วว่ะ"ไอ้เขื่อนพูด

 

          "หุบปากไปไอ้เขื่อนแฟนมึงอยู่ข้างๆมึงอ่ะหันไป..แล้วอย่ามายุ่งกับแฟนกู ฟางก็เหมือนกันไปชมไอ้เขื่อนมันทำไม"ผมรีบว่าไอ้เขื่อนแล้วหันมาพูดกับฟางทันที

 

          "ใช่มึงนะมึงไอ้เขื่อนเดียวเจอกู..แก้วก็ด้วย..ไปชมมันทำไมเนี้ยโมะก็อยู่ตรงนี้นะ"ตามด้วยไอ้โทโมะ

 

          "อ่าวป๊อปผีหมีบ้าเข้าสิงหรือไง..นั้นเพื่อนป๊อปนะฟางแค่พูดเล่นเท่านั้นเอง"ฟางบอกผมพร้อมทำสีหน้าไม่พอใจ

 

          "โมะก็เหมือนกัน..นั้นเพื่อนโมะนะก็แค่เล่นๆจะจริงจังไปทำไม"ตามด้วยแก้วที่ว่าไอ้โมะ

 

          "ก็คนมันรักนิ..ไม่ว่าใครก็หึงทั้งนั้นแหละใช่ไหมไอ้ป๊อป"ไอ้โมะพูด

 

          "เออใช่..โทษฐานที่ทำให้ป๊อปหึงมาหอมแก้มป๊อปเลย"ผมพูดทำเอาฟางหน้าแดงเลย

 

          "ใช่ๆแก้วก็ด้วย..มาเลย"ไอ้โทโมะรีบบอกแก้วทันที

 

          "นิ..ไอ้หมีหื่นหยุดหื่นสักวันนึงจะได้ไหมห่ะ"ฟางว่าผมทันที

 

          "ใช่..นายโทโมะหน้านิก็เริ่มหื่นติดเพื่อนนายแล้วนะเดียวเถอะ"แก้วรีบว่าทันที

 

          "ขอโทษคร๊าบบบ"ผมและไอ้โมะพูดพร้อมกัน

 

          "แม้พวกมึงนิก็เนอะกลัวเมียแล้วหรอ"ไอ้เขื่อนรีกแซวพวกผมทันที

 

          "หรือเขื่อนไม่กลัว"ตามด้วยเฟย์ที่พูดออกมาและมองหน้าเขื่อนอย่างดุ

 

          "กลัวคร๊าบบบ"แหมไอ้นีนึกว่าจะแน่

 

          "หึ...มึงก็ไม่ได้ต่างอะไรจากพวกกูเลย"ไอ้โมะพูดขึ้นและพวกเราก็กินข้าวพร้อมคุยกันไปอย่างสนุกสนานบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยรอยยิ้มของพวกเรา

 

 

---

 

 

เป็นไงกันบ้างชอบกันหรือป่าวถ้าชอบเม้นให้กำลังใจกันหน่อยนะจะได้แต่งต่อไป

 

สัญญาว่าจะแต่งให้สนุกๆ..ถ้าชอบกันเดียวมาอีพให้อีกนะ