ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ

8.0

เขียนโดย nutpao

วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.50 น.

  35 ตอน
  68 วิจารณ์
  43.00K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 13.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) เริ่มสนิท....3

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
         
 
 
          โอ๊ย...พักเที่ยงสักที่...อยากจะบอกว่าวันนี้ทำไมฉันเรียนไม่ค่อยรู้เรื่องเลยถ้าไม่มีนายป๊อปปี้มาช่วยนะมีหวังฉันเรียนไม่รู้เรื่องแน่เลย
          ฉันเดินออกมาจากห้อง...โดยมีพวกนายป๊อปปี้เดิมตามมาแล้วอยู่ดีๆยัยแก้วก็กระชิบกับพวกฉัน
          "ยัยฟาง...วันนี้ทำไมฉันเรื่องไม่ค่อยรู้เรื่องเลยอะ"ไม่ใช่แกคนเดียวหรอกแก้วฉันก็ด้วย...มึนมาก
          "ฉันก็ด้วยอะ...ไม่รู้เรื่องเลยดีนะที่มีนายเขื่อนอะฉันยังพอถามได้"ทำไมวันนี้สมองพวกฉันไม่รับอะไรเลยอะ...ไม่รู้เรื่องเลยปรกติพวกฉันเรียนรู้เรื่องน้าาา
          "ใช่ๆดีนะที่ฉันมีนายป๊อปปี้อะยังพอช่วยฉันได้"จะว่าไปนายป๊อปปี้นี้ก็ดีนะถามอะไรก็ช่วยอธิบายทุกครั้งเลย
          "ฉันก็ถามโทโมะเหมือนกัน...พวกนั้นช่วยพวกเราไว้เยอะเลยเนอะ"จะว่าไปพวกนั้นก็ช่วยพวกเราได้ดีเลยนิ
          "ฟางๆฉันว่าพวกเราชวนพวกนั้นไปกินข่าวด้วยไหม ไหนๆพวกนั้นก็ช่วยอธิบายเรื่องที่เราไม่เข้าใจให้ฟังนะ"เออใช่ฉันควรจะตอนแทนมั้งสินะ ยังเฟย์พูดดีนะเนี้ย
          "ใช่ๆไหนๆพวกนั้นก็เป็นเพื่อนเราแล้วอะ....ชวนไปกินข้าวด้วยกันคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง"ตามมาด้วยยังแก้วที่เห็นด้วยกับยัยเฟย์
          "ก็ได้..ไหนๆพวกนั้นก็อยากเป็นเพื่อนกันเราแล้ว"
          "นิพวกนายไปกินข้าวกับพวกฉันไหม"พอฉันตอบยังแก้วกับยังเฟย์ฉันก็หันหลังไปถามพวกนายป๊อปปี้ทันที แต่ดูเหมือนว่าพวกนั้นจะตกใจไม่น้อยเลยนะ ทำไมอะแค่ชวนไปกินข้าวแค่นี้ทำไมต้องตกใจด้วยนะ
          "0_0"ตกใจกันทำไมเนี้ย
           "ยังไงจะไปไหม"ยัยแก้วพูดขึ้น ทำให้พวกนั้นตกใจเล็กน้อย
           "ไปสิไป^_^"พวกนั้นตอบเป็นเสียงเดียวกัน......จะว่าไปรอยยิ้มของนานป๊อปปี้นิพอสักเกตุดีๆแล้วทำไมมันคุ้นๆจัง...คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง
           
           พอพวกฉันลงเดินลงจากตึกที่พวกฉันเรียนพวกนายป๊อปปี้ก็เดิมมาแทรกกลางละหว่างพวกฉัน โดยนายป๊อปปี้ยือข้างงฉัน นายเขื่อนข้างเฟย์ และโทโมะก็ข้างแก้ว
          พวกนายมาแทรกกลางละหว่างเพื่อนทำไม!!!
          "นายทำไมต้องมาเดินข้างฉันด้วยเนี้ย"ฉันหันไปถามนายป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ข้างฉัน
          "เธอไม่กลัวพวกที่มองเธอเหมือนจะกัดกินเธอเลยหรอ"เออจริงด้วยฉันไม่ได้สนใจเลยพอฉันมองไปรอบๆเท่านั้นแหละพวกผู้ชายมองฉันเหมือนอยากจะกินเลยอ่า 
           "เขื่อนเฟย์กลัวอะดูสายตาพวกนั้นสิ"ยัยเฟย์พูกับนายเขื่อน เดียวนะ แทนตั้งเองว่าเฟย์หรอ มันแปลกๆนะเนี้ยมีจับมือกันด้วย
           "ไม่ต้องกลัวนะเฟย์เขื่อนอยู่นี้แล้ว"นายเขื่อนนี้ก็เหมือนกันนะแทนตัวเองว่าเขื่อน แปลกจังคู่นี้มีอะไรกันหรือป่าวนิ
           "เธอไม่กลัวเลยหรอยังทอม"55555โทโมะยังเรียกยังแก้วว่าทอมอยู่เลย ฉันอยากจะขำออกมาแต่ถูกสายตายัยแก้วมาห้ามไว้
            "กลัวสิ...แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ"ยัยทอมของเราก็กลัวเหมือนกันนะ
           
           
พอเดินมาถึงโรงอาหารแล้วนานป๊อปปี้ก้ถามขึ้นมาว่า
            "พวกเธอจะกินอะไรละ...เดียวพวกฉันไปซื้อให้"หุย...จะดีหรอนายป๊อป งั้นฉันไม่ยั่งเลยนะ
ฉันเลยสั่งนายป๊อปปี้ไปเยอะเลยเช่นเดียวกับพวกเพื่อนฉัน แต่พวกนายนะก็ซื้อมาให้ครบตามที่สั้งเลย
            "ขอบคุณนะที่ไปซื้อมาให้"ฉันบอกนายป๊อปปี้ที่นั้งอยู่ตรงข้ามกับฉัน 
            "ไม่เป็นไร แค่นี้จิ๊บๆ"นายป๊อปปี้บอกฉันนายนั้นยิ้มให้ฉันอีกแล้ว โอ๊ยดูไปดูมาพวกนี้ก็หล่อเหมือนกันนะเนี้ย นี้ฉันกำลังคิดอะไรอยู่นิ 
            พอกินข้าวก็เสร็จพวกเราก็ขึ้นเรียนตามปรกติ

เป็นไงบ้างอะจบไปอีกตอนแล้วน้าา สนุกหรือป่าว
 
         

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา