ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ

 
 
 
          ฉันขับรถมาถึงบ้านของฉัน..ตอนนี้พวกนั้นนั้งเมากันมากรู้สึกว่าพวกนั้นจะไม่มีสติแล้ว
 
          "เฟย์..แก้วเดียวพานายโทโมะกับนายเขื่อนไปนอนห้องข้างๆห้องฟางอะมันมีอยูุ่สองห้องแล้วเดียวป๊อปไปนอนห้องฟางจะได้ดูแลและก็เช็ดหัวด้วยนะดูเหมือนพวกนนี้จะเมามากเลย"ฉันพูดพร้อมแบกนายปีอปปี้ให้ขึ้นมาบนบ้านเพื่อนที่จะไปนอนที่ห้องฉัน
 
          "ป๊อปๆนายลุกมากินยาแก้ปวกหัวก่อนดิ...แล้วค่อยนอนเร็วๆลุก"ฉันปลุกนายป๊อปปี้ที่นอนไม่รู้เรื่องอยู่บนเตียง
 
          พอนายป๊อปปี้ลุกมากินยาแล้วฉันก็ให้นอนต่อเลยพร้อมกับเดินเข้าไปหยิมผ้ามาชุบน้ำเพื่อที่จะเช็ดตัวในนายนี้ดีนะที่พรุ่งนี้ไม่ต้องไปเรียนไม่งั้นนายนี้คงไปไม่ไหวแน่เลย
 
          "ป๊อปปี้...นายอยุ่เฉยๆดิฉันจะตัวให้"ฉันพูดจบอยู่ดีๆนายป๊อปปี้ก็ลุกม่าแล้วดึงฉันให้เข้าไปจูบ
 
          ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าตัวฉันกำลังหลุดลอยไปไหนก็ไม่รู้รับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับเขาและฉัน...ใจฉันเต้นแรงไม่เป็นจังหวะและก็สัมผัสได้ถึงใจนายป๊อปปี้ที่เต้นแรงมาก
 
          "อ๊ะ..."อยู่ดีๆนายป๊อปปี้ก็ขึ้นมาคลอมตัวฉันและก็จูบฉันอีกครั้ง...จูบที่แสนหวานกลายเป็นจูบที่ร้อนแรงและและแฝงไปด้วยความปราถนาต่างๆระหว่างนายป๊อปี้และฉันตอนนี้นายป๊อปปี้เหมือนหมีที่กำลังชิมน้ำผึ้งที่แสนหวาน...โดยที่ฉันกำลังเป็นน้ำผึ้งที่นายป๊อปปี้กำลงชิมรสชาตินะสิ
 
          "หยุดดีกว่า..เดียวจะเลยไปมากกว่านี้..ถนอมไว้ในวันแต่งงาน"พอนายป๊อปปี้พูดตบก็หอมแก้วฉันอีกครั้งพร้อมลงตัวนอน
 
          
          "ใครบอกว่าฉันจะแต่งกับนายห่ะ..ไอ้หมีตื่นแล้วก็ลุกไปอาบน้ำเล็วไม่งั้นก็ไปนอนข้างลางเลยเลือกเขา...นายป๊อปปี้ทำตามคำสั้งแต่โดยดี
          ฉันเลยล้มตัวลงนอนโดยที่ไม่รอนายป๊อปปี้ก่อนฉันเชื่อว่าเขาจะไม่ทำอะไรฉัน...ฉันไว้ใจเขาและตอนนี้ก็ดึกมากแล้วด้วย
 
          poppy
 
          ผมยอมลุกมาอาบน้ำแต่โดยดีก็ไม่อยากลงไปนอนข้างล่างนิ..อยากนอนกอดยัยเตี้ยนิมากกว่า..
 
          ผมเดินออกมาจากห้องน้ำดีนะที่พวกผมเตรียมชุดสำรองกันมาประจำเวลาจะไปเที่ยวไหนและก็ดีนะที่ก่อนจะมาไปเอาชุดมาก่อนไม่งั้นก็คงใส่ชุดเก่านี้แหละ
 
          แต่พอผมใส่ชุดเสร็จผมก็เดินมาหาฟางที่นอนไปแล้วและดูเหมือนเธอจะหลับสนิทไปแล้วด้วย...ผมเลยล้มตัวลงนอนข้างๆอย่างเบาๆและก็ดึงเธอมากอด
 
          ."ฉันรักเธอนะยังเตี้ย..ฉันไปรู้หรอกนะว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นแต่ฉันสัญญาว่าต่อจากนี้ฉันจะดูแลและปกป้องเธออย่างดี..ฝันดีนะน้ำผึ้งที่แสนหวานของฉัน"พอผมพูดจบยัยนั้นก็ขยับตัวเขามาใกล้ผมละกอดผม..เธอคงจะละเมอแหละเพราะดูแล้วหลับสนิทเลย.. 
          เมื่อไหร่เธอจะรุ้นะว่าฉันคือคนๆนั้นที่เธอรอมาตลอด
 
          faye
 
          "ไอ้เขื่อน..นายอะทำอะไรของนายเนี้ย"พอฉันพานายเขื่อนมาที่ห้องอยู่ที่ๆนายนั้นก็ดึงฉันไปกอดหลังจากที่ฉันพามันมาที่เตียงนอนแล้ว
 
          "ขอกอดอย่างนี้ก่อนได้ไหม..แค่คืนเดียวคืนนี้คืนเดียว"พอนายนั้นพูดจบก็หลับตาไปตอนนี้ฉันใจเต้นเร็วและแรงมา..ทำไมชอบทำให้หวั่นไหวนะ
 
          "นายนินะ..ชอบทำให้ฉันหวั่นไหวอยู่เลื่อยเลยนะไอ้กบ"พอฉันพูจบนายนั้นก็กอดฉันแน่นกว่าเดิมอีก
 
          "เธอก็ชอบทำตัวน่ารักเองฉันก็ขอทำให้เธอหวั่นไหวไม่ได้หรือยังไง..นอนได้แล้วนะ"พอพูดจบนายนั้นก็กระชับอ้อมก่อนนั้นอีกครั้งและฉันสองคนก็หลับไปพร้อมๆกัน
 
          kaew
 
          "นินายโทโมะ..ถ้านายยังทำตัวแบบนี้อยุ่นะฉันจะเลิกชอบนาย...ไม่คุกับนายและจะหายไปจากชีวิตนายอีกเลย..นายก็รู้นิว่าถ้ากินแล้วมันก็ไม่ได้ต่อร่างกายแล้วก็ยังจะกินอีกนะ"ฉันพูดพร้อมกับเช็ดตัวให้นายโทโมะไปด้วย
 
          "งั้นเธอก็มาดูแลฉันตลอดเลยสิ..ฉันสัญญาว่าฉันจะไม่ทำแบบนี้อีกถ้าเธอยอมสัญญากบฉันว่าถ้าเรียนจบเธอจะแต่งงานกับฉัน"ห่ะแต่งงานเลยหรอ..คำพูดของนายนั้นทำฉันหน้าร้อนมากแล้วใจเต้นแรงและเร็วมาก
 
          "จะแต่งได้ไงก็เราไม่ได้เป็นอะไรกันนิ"ฉันตอบออกไป..ก็ถูกนิเราไม่ได้เป็นอะไรกัน
 
          "ก็ฉันชอกเธอ..ถ้าเธอไม่สัญญาฉันจะปล่ำเธอเดียวนี้แหละ"นายนั้นพูดพร้อมขึ้นคลอมตัวฉัน
 
          "อร๊ายยยพอๆฉันสัญญา"พอฉันพูจบนายนั้นก็ไปนอนอย่างเดิมแต่ก็ไปลืมเอาฉันไปนอนกอดด้วยโอ๊ยตอนนี้ฉันอยากจะบ้าตายก็ใจฉันยังไม่หายเต้นแรงเลยและยังสัมผัสได้ถึงหัวใจของนายโทโมที่ไ่ได้แตกต่างอะไรไปจากฉันเลย
 
          "ฝันดีนะ.."พอนายโทโมะพูดจบฉันก็หลับไปพร้อมๆกับนายโทโมะทันที...