ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ

 
 
 
          poppy
 
          "ไอ้โมะกูว่าเราจัดที่ไหนกันใหม่ไหม....แยกฟากับแก้วให้ออกจากกัน"ผมคิดแผนการออกแล้วแยกทั้งสองคนนี้ออกจากกันแถมผมก็ยังได้นั้งข้างฟางอีก
 
          "เออดีว่ะแถมกูยัยได้นั้งข้างแก้วอีก...งั้นเดียวกูไปนั้งฝั่งนู้นเอง"ไอ้โมะกำลังเดินไปแต่ก็ตอนหยุดเพราะเสียงไอ้เขื่อนนี้แหละ
 
          "เฮ้ยไปโมะถ้าแก้วมามึงต้องให้เฟย์กับแกวนั้งข้างกันนะแล้วมึงค่อยนั้งข้างแก้ว"แหมนึกว่าอะไร...ที่แท้ก็หวงนี้เอง
 
          "เออๆ"เสียงไปโมะมันบอกไอ้เขื่อน
 
          ตอนนี้พวกผมก็จัดที่นั้งกันเรียบร้อยแล้ว...และตอนนี้สาวๆเขาก็เดินมากันแล้วแต่ดูท่าทางพวกเธอจะตกใจกันเล็กน้อยกับการจัดที่นั้งของเรา
 
 
          fang
 
          "อ่าวพวกนายทำไมนั้งกันอย่างนี้อะแล้วพวกฉันจะนั้งกันตรงไหน"ฉันถามนายป๊อปปี้ไปแต่กลับไม่ได้คำตอบแต่นายนั้นมันก็ดึงฉันลงมานั้งข้างๆมัน
          กลับกลายเป็นว่าตอนนี้ฉันนั้งตรงข้ามนายโทโมะ ตามด้วยนายป๊อปปี้นั้งตรงข้ามแก้วและก็เขื่อนนั้งตรงข้ามเฟย์ .....แต่ฉันก็ยอมนั้งแต่โดยดีนะเพราะฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าฉันรู้สึกอย่างไงก็แน่....และอยยู่ดีๆนายป๊อปปี้ก็ตักอาหารมาให้ฉัน
 
          "ขอบคุณนะ^-^"ฉันตอบนายป๊อปปี้ไปพร้อมยิ้มให้
 
          "ครับ^-^"นายป๊อปปี้ก็ยิ้มกลับแต่เดียวนะรอยยิ้มนิมันคุ้นมากเลย...และฉันก็ไปสดุดตาตรงสร้อยของนายนี้ด้วย..มันใส่สร้อยด้วยหรอ..แต่ทำไมสร้อยนี้มันคุ้นๆจังอะ
 
          "อ่าว..ไม่กินหรอ"นายนั้นพูดกับฉันเพราะฉันนิ่งไปสักพัก...ทำเอาฉันตกใจเล็กน้อย
 
          "ห่ะ..กินๆกินสิ"พอได้สติฉันก็กินต่อ
 

 
 
เอาแล้วสิ.....ฟางจะจำป๊อปปี้ได้ไหม
อย่าลืมติดตามกันน้าาา