ผมคิดว่าผมเป็นเกย์
เขียนโดย master_
วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 00.03 น.
แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2558 21.13 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) Chapter 3 – ผมคิดว่าผมเป็นเกย์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
Chapter 3 – ผมเป็นเกย์
อ๊ออออออออด อ๊อออออออออออออออด
“ โว๊ยยย ใครมาแต่เช้าวะ คนจะหลับจะนอน ” ผมหงุดหงิดขั้นสุดเมื่อได้ยินเสียงออดที่ประตูดังขึ้นไม่ขาดสาย ผมเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่บนหัวเตียงขึ้นมาเพื่อมาดูเวลา แต่กลับพบแต่ความว่างเปล่า เท่านั้นแหละผมตื่นเลย โทรศัพท์หายไปไหน!!
อ๊อออออออด อ๊อออออออออออออออด
“ โอ้ยไอ้เชี้ยย รู้แล้วเว้ยยยยย...” ผมตะโกนตอบกลับไปแต่ก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อนึกขึ้นได้ว่า ผมไม่ได้อยู่ห้องตัวเอง.....
เฮียละไอชานยอล เมื่อคืนมึงมาโซโล่ไอเตี้ยนี่หว่า แต่ไอเตี้ยนี่หลับเป็นตายเลยเว้ยเห้ย ออดลั่นขนาดนี้ยังไม่ตื่น ผมรีบลุกขึ้นคว้าผ้าขนหนูที่นุ่งมาเมื่อคืนพันรอบเอวอย่างลวกๆก่อนจะเดินไปที่ประตูหน้าห้องเพื่อดูหนังหน้าไอคนมากดออดตอนเช้าอย่างบ้าระห่ำ
แกร๊ก
“ ช้าจังไอห่า กูรอมึงตั้งนาน ” เมื่อผมเปิดประตูไปก็พบกับสีหน้าอารมณ์บ่จอยของเพื่อนซี้ที่ผมเบี้ยวงานปาร์ตี้มันนั่นเอง
“ กูเพิ่งตื่น โทษที ” ผมบอกก่อนจะเดินกลับเข้ามาในห้องแล้วเซฮุนก็เดินตามเข้ามาก่อนจะปิดประตูห้องให้
“ เมื่อคืนมึงเบี้ยวกูไอสัส ” ยังไม่ทันที่มันจะถอดรองเท้าเลย มันก็โวยวายใส่ผมทันที
“ …พอดี...พอดีกูมีปัญหานิดหน่อยอ่ะ ” ผมหลุบตาลงต่ำ บอกตรงๆว่าไม่ได้จะมีพิรุธอะไรหรอก แต่ผมแค่โกหกใครไม่เป็นแค่นั้นแหละ
“ ปัญหาเหี้ยไรไม่ทราบถึงขนาดต้องเบี้ยวงานกูชานยอล กูอุตส่าห์นัดพี่ดาร่าไว้ให้มึงแล้วด้วย ” เซฮุนดูหงุดหงิดมากจริงๆที่ผมทำเรื่องเสียขนาดนี้
“ เออ กูขอโทษ กูมีปัญหาจริงๆ ไอเตี้ยมันเมากูเลยต้องอยู่ดูแลมัน ” ผมบอกปัดๆไปก่อนโบ้ยไอเตี้ยเลยขรั่บ555555
“ แบคฮยอนเมา? มึงมอมเค้าหรอ ” เซฮุนถามอย่างสงสัยเพราะคนอย่างไอเตี้ยหรือจะแตะต้องแอลกอฮอล์
“ กูจะไปมอมมันทำไม แล้วกูไม่รู้ด้วยว่ามันเป็นอะไรถึงเมาขนาดหนักจนมาจู...เอ้ยจน..จนเหี้ยไรก็ช่าง มึงกลับไปก่อน กูยังไม่พร้อมรับแขก กูอยากพัก กูปวดเอว ” ผมลุกขึ้นนั่งจากโซฟาก่อนจะเดินเข้าห้องนอนของตัวเองไป ปล่อยให้เซฮุนยืนโง่ๆอยู่กลางห้องรับแขกไป
20%
เป็นเวลากว่า 10 นาทีมั้งที่กว่าเซฮุนมันจะออกไปจากหอผมได้ แต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าผ่านไปกี่ชั่วโมงแล้วที่ผมยังนอนแน่นิ่งไม่ไหวติงอยู่บนเตียง ไม่มีการขยับเขยื้อนร่างกายใดๆทั้งสิ้น ทั้งห้องอยู่ในความเงียบกริบ ได้ยินแต่เสียงหายใจเข้าออกแรงๆของผมเอง
หลายชั่วโมงแล้วมั้งที่ผมนอนแผ่หลามองฝ้าเพดานห้องสี่เหลี่ยมสีขาวสะอาดตาแบบไม่ขยับเขยื้อน ให้ตายเหอะไอชานยอล กูจะเอาหน้าไปไหวที่ไหนวะกูเพิ่งไปสอยไอเตี้ยมานะเว้ย! ไอเตี้ยรูมเมทกูเนี้ยยยยยยยยย กูทำอะไรลงไปปปปปปปปป
“โครกคราก~” เสียงท้องผมร้องดักังวาลมาก ถ้ามีคนอยู่ในห้องผมกับผมอีกคนอาจจะไล่ให้ผมไปกินข้าวได้ ผมจำใจต้องหยิบโทรศัพท์มาดูเวลา แล้วก็พบว่าตอนนี้แม้ง! บ่ายสองโมงแล้วไอเชี้ย มึงนอนนิ่งๆแบบนี้ตั้งแต่ แปดโมงกว่า มึงทำได้อย่างไรรรรรรรรรรรร
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะแระตูหน้าห้องผมดังอยู่สักพัก ผมคิดไว้แล้วแหละว่าต้องเป็นไอเตี้ย เพราะผมได้ยินเสียงอาบน้ำจากข้างห้อง สักพักก็เป็นเสียงจากไดร์เป่าผม แล้วก็เสียงเหมือนเปิดตู้เสื้อผ้า หูผมดีมั้ยหล่ะ แทบจะได้ยินเสียงมดเดินในห้องมันเลยมั้ง
“ อะไร ” ผมตะโกนขานรับเสียงเคาะประตูออกไป
“ เราจะไปตลาด ชานยอลจะเอาอะไรมั้ย หรือจะไปด้วยกัน ” เสียงไอเตี้ยตะโกนมาจากด้านนอกด้วยน้ำเสียงใสแจ๋ว.. มึงจำไม่ได้หรือมึงจงใจทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นวะ
“ ไม่ ” ผมตอบไปแค่นั้นก่อนจะปิดเปลือกตาตัวเองลง แล้วก็ได้ยินเสียงไอเตี้ยปิดประตูหอ สงสัยจะออกไปข้างนอกแล้ว
ผมนอนแบบนั้นอยู่สักพัก ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวเพื่อจะมาสะสางชำระความอัปยศอดสูของตัวเอง ไอเชี้ยเอ้ยยยยยยยย ชีวิตวัยรุ่นกูกูได้กับผู้ชาย กูกลายเป็นยอดชายแล้วววววววว
ผมเอาหัวโคกกำแพงเบาๆย้ำนะว่าเบาๆเพราะกลัวหัวแตก ก่อนจะเปิดฝักบัวให้มันไหลลงมารดหัวผมอย่างไม่ขาดสาย เหมือนพวกมิวสิควิดีโอมั้ยหล่ะ นั่นแหละผมเลียนแบบ
ผมยืนนิ่งๆปล่อยให้น้ำในฝักบัวไหลลงผ่านเรือนร่างของผมไปเรื่อยๆจนไม่รู้ว่ามันนานเท่าไหร่ เอาจริงๆในสมองผมตอนนี้ขาวโพลนไปหมด ผมคิดอะไรไม่ออกเลย ได้แต่คิดว่าผมจะทำตัวอย่างไรเมื่ออยู่ต่อหน้าไอเตี้ย ผมจะทำหน้าอย่างไรเวลาคุยกับไอเตี้ย
“ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ” ผมตะโกนลั่นห้องน้ำหวังว่าป้าดูแลหอจะไม่แตกตื่นนะ
ผมจะทำอย่างไรดี...ผมได้แต่คิดมันวนไปวนมา จนขมับข้างขวาเต้นตุบๆแทบจะเป็นไมเกรนให้ได้ ผมคิดมาเสมอว่าการที่ผู้ชายชอบผู้ชายมันเป็นเรื่องที่น่าอับอายมาก และยิ่งต้องมาอะโบ๊ะจะมะกันด้วยยิ่งน่าอายเข้าไปใหญ่ พ่อแม่ผมรู้นี่คงเอาปี๊ปเดินคลุมหัวไปตลาดแน่ๆ
น้ำในฝักบัวยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างต่อเนื่อง จนตอนนี้ปลายนิ้วผมเริ่มเหี่ยวแล้วหล่ะ ก่อนที่จะเป็นปอดบวมผมควรไปทำตัวให้แห้งแล้วหาทางออกจะดีกว่า ผมหยิบผ้าขนหนูตัวเดิมพันรอบเอวก่อนจะออกมาแต่งตัว เป่าผมให้แห้ง
ครืดดดดดดดดดดดด
เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น มันแจ้งว่ามีคนทักไลน์ผมมา ผมเดินไปสไลด์หน้าจอแล้วพบว่า เซฮุนเพื่อนผมนั่นแหละมันยังคงตอแยอยู่นั่นว่าทำไมถึงเบี้ยวงานมัน ผมกดล็อคโทรศัพท์ก่อนจะวางมันไว้ที่เดิม เอ๊อะ!! ผมว่าผมคิดอะไรออกละ!
ผมรีบจัดการเดินไปเปิดคอมพิวเตอร์ที่อยู่บริเวณห้องรับแขกอย่างรวดเร็ว และผมก็พลันคิดได้ว่า การแก้ปัญหาคนเดียวไม่ใช่สิ่งเดียว เพราะฉะนั้นผมต้องปรึกษาจากคนที่ผมไม่รู้จัก คนที่ผมไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน เพราะอย่างน้อยก็ช่วยลดความอายของผมลงได้บ้าง
Pantube ยังไงหล่ะ ไอเว็บนี้กำลังเป็นกระแสที่ดังมากอยู่ในเมืองไทย ผมติดตามมันมาสักพักแล้วหล่ะ ผมเห็นเวลาใครมีปัญหาชอบมาแชร์ลงในเว็บนี้ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาครอบครัว ปัญหาความรัก ปัญหาจากที่ทำงาน หรืออื่นๆอีกมากมาย นั่นแหละครับ ผมว่าผมควรเลือกปรึกษาเว็บไซต์นี้ดีกว่า
ผมทำการสมัครยูสเซอร์ของผมลงไป ดีนะที่ไม่ต้องกรอกรหัสบัตรประชาชนไม่อย่างนั้นผมคงตายแน่ เพราะผมไม่ใช่คนไทย ผมคลิกเข้าไปช่อง ‘ตั้งกระทู้’ ก่อนอันดับแรก ก่อนจะนึกถึงหัวข้อที่ผมต้องการตั้ง อืม.......ใช้ชื่ออะไรดีวะที่มันไม่น่าเกลียด ‘ผมเสียตัวให้ผู้ชาย’ เอ้ยเชี้ยละ ผมเป็นคนทำไอเตี้ยเอง ไอเตี้ยต่างหากที่ต้องบอกว่าเสียตัว เอ้ยยยยยยยยยยยยยยย! แม่งงกูคิดอะไรอีกเนี้ยไอชานยอลลลลลลลลลลลลลลล
ผมเดินไปเดินมาอยู่ในห้องสักพัก เดินไปเปิดตู้เย็นอันว่างเปล่า ที่พบเพียงขวดน้ำเปล่าโง่ๆหนึ่งขวดนอนแน่นิ่งอยู่ก็จัดการหยิบมันมากระดกรวดเดียวหมด เอออออออออออแล้วกูจะใช้ชื่ออะไรดีวะเนี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
มันแทบเป็นปัญหาโลกแตกได้เลยนะ ผมกลัวกระทู้ผมโดนหิ้วด้วยแหละถ้าผมตั้งชื่อน่าเกลียดไป ภาษาไทยผมก็ไม่ค่อยฉะฉานซะด้วย ให้ตายเถอะไอปาร์คเอ้ยยยยยยยย
ผมตัดสินใจลงนั่งที่หน้าจอคอมอีกครั้งแล้วก็จ้องหน้าจอมันอยู่อย่างนั้น จ้องจนถ้ามันเป็นปลากัดผมว่าคงท้องแล้วคลอดท้องแล้วคลอดประมานสิบครั้งได้ ผมไม่รู้ว่าเวลามันผ่านไปนานเท่าไหร่แล้วที่ผมจ้องหน้าจอเหลี่ยมๆนี้อยู่
แต่เดี๋ยวนะ...ผมเหมือนจะนึกอะไรออก!! หรือจะไม่เอาดีวะ.. ไม่น่าชื่อมันก็น่าสนใจอยู่นะ เอ๊ะหรือจะเปลี่ยนวะ ...... แปะ ผมตบหน้าตัวเองหนึ่งทีก่อนจะตัดสินใจ เอาวะ!! ชื่อนี้แหละแม่งเอ้ย ซอฟต์สุดแล้ว!!!
“ ผมคิดว่าผมเป็นเกย์ ”
หรืออีกหนึ่งช่องทาง- http://writer.dek-d.com/ayeminnie/writer/view.php?id=1341881
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ