เผลอรักนายสุดฮ็อด

ฟาง   : เจอกันตอนเย็นนะคะ
Thank you : อืมบ๊าย บาย
เขื่อน : บาย
ฟาง  : พี่ป๊อปปี้บ๊ายบายคะ
ป๊อปปี้ : อืม^_^
แก้ว  : ฟางทางนี้!
ฟาง  : แก้วมาเช้าจัง
แก้ว  : แน่อยู่แล้วละ
ฟาง  : 5555
แก้ว  : นั้นพวกพี่เธอออ
ฟาง  : ใช่ เดี๋ยวตอนเย็นก็ได้รู้จัก
แก้ว  : พวกนั้นดังมากเลยนะเนี่ยแต่เอ็ะนั้นมันเพื่อนของโทโมะนิ
ฟาง  : ใครหรอโทโมะ
แก้ว  : เออ...แฟนฉันนะ
ฟาง  : อ๋อ
  ปึก!
แก้ว  : ฟาง!เป็นไรไหม
ฟาง  : มะ มะ ไม่
แก้ว  : นี้เธ...
  แก้วต้องหยุดชะงักเมื่อคนที่ทำฟางล้มนั้นคือออออ
ฟาง  : แก้วเป็นไร
หวาย : นี้เธอ!
ฟาง  : คะ?
หวาย : เธอใช่ไหมคนที่ย้ายมาอยู่บ้านของป๊อปปี้นะ
ฟาง  : ใช่คะทำไมคะ
หวาย : เธอเป็นนนน
ฟาง  : แค่พี่น้องคะ
หวาย : อ๋อ นั้นถ้าเธอมีอะไรกับป๊อปปี้ละก็
แก้ว  : เออหวายเธออย่ามาหาเรื่องฟางตอนเช้าได้มะ
หวาย : นี้แก้วเธอยังไม่รู้สินะว่าถ้ามีอะไรกับฉันเธอ
ฟาง  : นี้เธอเป็นใครมาหาเรื่องอะไรด้วยเนี่ย
หวาย : ฉันชื่อหวายประธารนักเรียนของโรงเรียนนี้และยังเป็นลูกของโรงเรียนนี้อีกด้วย
ฟาง  : อ๋อถึงว่าหาเรื่องได้ทุกคนสินะ
หวาย : นี้!แกกกกก!
ฟาง   : อุๆนี้ลูกโรงเรียนทำอย่างงี้ได้หรอระวังเสียงชื่อนะยะ
  แป็ะ! เสียงดังบนหน้าของฟางเต็มไปด้วยลอยมือของหวาย
แก้ว   : นี้มันจะมากไปแล้วนะ!
  แป็ะ!
หวาย  : อีนางแก้ว
แก้ว    : ขอโทธด้วยนะเรานางสาวไม่ใช่นาง
หวาย   : กรี๊ดดดดดดดดด
  ทางด้านป๊อปปี้ เขื่อน โทโมะ จงเบ เคนตะ
จงเบ    : มากันแล้วหรอกำลังซ้อมกันอยู่เลย
เขื่อน   : ไงจงเบ เคนตะ และโทโมะละ
เคนตะ  : ออกไปด้านนอกนะ
โทโมะ  : เห้ยป๊อปเกิดเรื่องแล้ววะ
  ตอนที่โทโมะพูดทุกคนต่างสงใสว่าเกิดอะไรขึ้นอีกแต่ป๊อปปี้ก็รู้ว่าน่าจะเป็นหวายที่ก่อเรื่อง
ฟาง     : หวายเราบอกให้หยุดไง!
หวาย    : นี้เธอ อย่ามายุ่งเดียวก็โดนคิวเธอ
  ฟางทำทุกวิทีทางให้หวายปล่อยแก้ว
ป๊อปปี้   : หวาย!
  หวายรีบหันไปมองว่าใครเรียกเธอด้วยความหงุดหงินเธอเลยตะโกนไปว่า
หวาย    : อย่ามายุ่....ป๊อปปี้
ป๊อปปี้    : ปล่อยฟางกับแก้วนะ
  จากนั้นหวายก็ปล่อยจนแก้วล้มลงไปกับพื้น
โทโมะ    : แก้ว!เป็นไรไหม
แก้ว       : ไม่เป็นไร
โทโมะ    : ปะไปที่ห้องดนตรีก่อน
หวาย     : ป๊อปปี้คะแต่หวายยย
"......"
  ตึก ตึก ตึก
โทโมะ    : แก้วนั้นก่อนนะ
ฟาง       : ขอบคุณทุกคนนะคะที่มาช่วยฟางกีบแก้ว
เขื่อน     : ไม่เป็นไรเราเป็นพี่น้องกันอยู่แล้วเออใช่นี้โทโมะแฟนแก้ว แล้วส่วนนี้จงเบกับเคนตะ
ฟาง      : สวัสดีคะหนูชื่อฟางนะคะ
โทโมะ จงเบ เคนตะ : ครับ
ป๊อปปี้    : แล้วฟางมีอะไรกับหวายหรอ
ฟาง      : ฟางไม่ได้มีอะไรกับหวายนะคะไม่รู้จักเลยด้วยซำ้
ป๊อปปี้    : ฉันขอคุยกับเธอหน่อยสิ
ฟาง      : ??
  ตึก ตึก ตึก
ฟาง      : มีอะไรหรอคะพี่ป๊อปปี้
ป๊อปปี้    : เธออย่ายุ่งกับหวายเลยนะเราไม่อยากเกิดเหตุการแบบนี้
ฟาง      : คะแต่หวายเข้าเริ่มก่อนนะคะ
ป๊อปปี้    : นั้นแหละ
ฟาง      : ฟางขอถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ
ป๊อปปี้    : หืม
ฟาง      : พี่ป๊อปปี้เป็นแฟนกับหวายหรอคะ
ป๊อปปี้    : เคยแต่เลิกแล้ว
ฟาง      : ออคะนั้นฟางไม่มีอะไรแล้วขอตัวกลับห้องนะคะ
ป๊อปปี้    : อืม
เรียน
 
 
 
 
เลิกเรียน
Thank you : พี่ฟางได้ข่าวมาว่าพี่ฟางและเพื่อนโดนตบจริงหรอ
ฟาง      : อืม
thank you : ไม่เป็นไรใช่ไหม
ฟาง      : จร้ากลับบ้านเถอะ
เขื่อน     : เร็วทุกคน
ฟาง      : แก้วปะ
แก้ว     : อืมเอะโทโมะไปบ้านฟางด้วยหรอ
โทโมะ   : อืมกะว่าจะไปนอนที่บ้านป๊อปปี้นะ
แก้ว      :  ออ
กลับบ้าน
 
 
ถึงบ้านแม่มารี
แม่ฟาง  : กลับมาแล้วหรอจร้า
ฟาง     : คะ
แก้ว     : สวัสดีคะแม่ฟาง
แม่ฟาง  : สวัสดีจร้านู่แก้วเห็นฟางบอกว่าจะมาบ้านแล้วจะข้างไหมวันนี้แม่มีจะจัดงานปาร์ตี้อ่าจร้า
แก้ว     : อยู่แน่คะ!
ฟาง     : แหม่มีของกินนะอยู่เชียวนะ
แก้ว     : 555คร้า
โทโมะ  : สวัสดีครับแม่ฟางแม่มารี
แม่ฟาง แม่มารี : สวัสดีจร้า
แม่มารี   : วันนี้มาข้างกันหรอจร้า
เขื่อน    : ข้างแค่3คนแม่
แม่มารี   : จงเบและเคนตะไม่ข้างหรอ
จงเบ     : แค่กินข้าวเย็นก็กลับแล้วครับ
แม่มารี    : นั้นไปเล่นบนบ้านก่อนปะ
ทุกคน   : ครับ/คร้า
ฟาง      : แก้วเข้ามาในห้องก่อนสิ
แก้ม      : อืม
ฟาง      : แล้วเธอยังเจ็บอยู่ไหม
แก้ว      : ไม่ละ เออแล้วเฟย์ละ
ฟาง      : เฟย์ไปต่างจังหวัดนะ
แก้ว      : ออ   
         ใครอยากดูตอนต่อไปเม้นเลยและติดตามต่อไปด้วยน่า