วงวนแห่งรัก

"กัปตัน!!!" คนที่ผมอยากเจอที่สุด...ตอนนี้ผมได้เจอแล้ว...พร้อมกับใครบางคน...
"ไวท์!!!!" ผมตกใจที่เจอไวท์ที่นี่และไม่คิเลย่วาจะเจอ...ยิ่งเจอกันในตอนนี้ด้วยแล้ว...ผมยิ่งไม่
อยากเจอ...
"ใคร...เหรอครับพี่กัป..."
"อ่อ...คนรู้จักอะ.." 
"สวัสดีครับ..ผม..ติน...เป็นน้องคนสนิทของพี่กัป...พี่...ไปเดินเล่นด้วยกันไหม..."
"ไม่...ดีกว่าครับ..พอดีพี่กำลังจะกลับ...เดินเล่นให้สนุกนะครับ...." คนรู้จัก...สำหรับผมเป็นได้
แค่นี้สินะ...ผมคงไม่มีสิทธิ์ใช้คำว่ารอแล้ว...เพราะคนที่เค้าให้ผมรอ...เค้าไม่อยากให้รอแล้ว...
"ติน...พี่ลืมนาฬิกาที่ห้องอะ...ตินกลับไปเอาให้หน่อยนะครับ" 
"อ้าว!!!...ลืมนาฬิกาใช่ไหมพี่กัป...งั้นเดี๋ยวตินกลับไปเอาให้...พี่กัปรอตรงนี้นะครับ"
แผ่นหลังของไวท์...ที่เดินจากผมไป...มันทรมานใจผมเหลือเกิน...ผมรู้ว่าไวท์เสียใจ...ผมเองก็
เสียใจ...ผมพร้อมจะอธิบายทุกอย่างให้ไวท์ฟัง...ขอเพียงแค่ไวท์ฟัง...และเชื่อใจผม...
"ไวท์!!!!!" เสียงกัปเรียกผม...แต่ถ้าผมหยุดตอนนี้..ผมคงกลายเป็นคนอ่อนแอในสายตาของ
กัป...ผมกลัว..และยังไม่พร้อม....ถ้ากัปจะบอกเลิกผมตอนนี้....แต่..
"ไวท์!!!...มึงฟังกูก่อนนะ...คือ...ตะ..ตินเค้าเป็นน้องชายของขิง...กูรับปากขิงไว้ว่าจะดูแลติน
แทนเค้าเอง...เพราะตอนนี้...ตินไม่มีใครแล้ว...พ่อ...แม่..ขิง...ทุกคนทิ้งตินไปหมด...มึงจะให้
ทิ้งตินไปอีกคนเหรอว่ะ...กูคงไม่่เลวขนาดนั้น...กูขอร้อง...มึงต้องเชื่อใจกู...นะไวท์..." กัปพูด
พร้อมกับสวมกอดผม...อ้อมกอดนี้ที่ผมคิดถึง...สัมผัสนี้ที่ผมอยากแตะต้อง...ตอนนี้ผมได้มันกลับ
คืนมาแล้ว...ผมได้หัวใจของผมคืนมาแล้ว...
"กะ..กัป..ปล่อยได้แล้ว...ไวท์เชื่อใจกัป...เสมอ...ขอเพียงแค่กัปพูดความจริง...ไวท์ขอโทษนะ
ที่งี่เง่าแบบนั้น...ขอโทษนะที่ทำให้กัปทุกข์ใจ...อ่อ..แล้วติน...จะต้องอยู่กับกัปแบบนี้ตลอดไป
เลยรึเปล่า..."
"ตอนนี้กูคงต้องดูแลตินไปก่อน....มึงเข้าใจกูใช่ไหม...ขอเวลาให้ตินโตกว่านี้หน่อย...ถ้าเค้าโต
พอที่จะดูแลตัวเองได้...แล้ว..วันนั้นกูจะกลับไปหามึง...มึงยังรอกูอยุ่ใช่ไหม..."ผมใช้นิ้วเกี่ยวนิ้ว
ก้อยของกัป...แล้วดึงให้มันมาคลุมตรงหัวใจผม...
"ไวท์..ยังอยู่ที่เดิม...ที่ที่มีความทรงจำของเราอยู่...กัปจะให้ไวท์รอแค่ไหนไวท์รอได้
เสมอ...."
"ขอบคุณ...ที่มึงไว้ใจและเชื่อใจกู..อ่อ...แล้วนี่มึงจะกลับเลยเหรอ...กูยังไม่อยากให้มึงกลับ
เลย...มึง...อยู่ต่อได้ไหม..อ่อ....กูอยากเข้าห้องน้ำว่ะ..มึงเปิดห้องมึงให้กูเข้าไปหน่อย.."
"อ่อ....แล้ว...ติน..ละ...น้องเค้าไปไหนเหรอ"
"กูให้เค้าไปธุระข้างนอก...คงจะกลับมาตอนเย็น ๆ อะ...มึงจะเปิดห้องได้ยังเนี่ย...กูจะราดอยู่
แล้ว" ผมรีบเปิดประตูทันทีที่มาถึงห้อง...กัปเข้าไปทำธุระเสร็จแล้ว..กัปก็...
"กู..คิดถึงมึง...อืม..ฮึก...อ่ออ..มึง..คิดถึงกูบ้างไหม..อืออ" กัปจูบเบาๆ ที่ริมฝีปากผม...พร้อม
กับพลักให้ผมล้มลงบนเตียง..แล้วใช่มืดปลดกระดุมเสื้อผมที่ละเม็ด...ด้วยปาก..
"กะ..กัป..วะ..ไวท์..อ่า...อืม....อ่า..." สติที่เหลืออยู่น้อยนิดตอนนี้ของผมมันเหมือนปุยเมฆที่
ล่องลอยอยู่บนท้องฟ้า...มันนุ่มนวลและอ่อนหวาน...
"ก๊อก...ก็อก...ๆๆๆๆ" เสียงประตูที่ดังขึ้นดึงสติผมให้มองหน้าไวท์ที่ตอนนี้มันแดงระรื่น...
"ดะ..เดี๋ยวกูไปเปิดประตู...ให้มึงเอง...มึงสวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อย...เดี๋ยวกูจะพามึง...ไปเดินเล่น
ข้างนอก" เสียงกัปกระชิบที่ข้างหูผม...แล้วดึงให้ผมลุกขึ้น...
"ติน!!!!..อ่อ..ตินรู้ได้ไงว่า..พี่อยู่ห้องนี้...ละ..แล้วตินมาตั้งแต่เมื่อไหร่.." สีหน้าตินตอนนี้ดูไม่ดี
เลย...ตินคงจะรู้เรื่องของผมกับไวท์แล้ว...ผมรุ้ว่าตินคิดกับผมแบบไหน...เพราะตินเป็นคนบอกผม
เองว่าหลงรักผมมาตั้งนานแล้ว...ทุกครั้งที่ผมกับขิงไปไหนด้วยกัน...ตินมักจะขอตามไป
ด้วยเสมอ...ตินรักผม...
"แล้วพี่กัป..มาทำอะไรที่ห้องนี้...พี่มาหาคนรู้จักเหรอ" ตินเดินแทรกเข้ามาในห้องอย่างเร็วจนผม
ตั้งตัวไม่ติด..ทำให้..
"นี่....พี่...คนที่พี่กัปบอกว่าเป็นคนรู้จักนิ...แล้วทำไมถึงมาอยู่ในห้องด้วยกันละครับ..ไหนว่าจะ
กลับแล้วไม่ใช่เหรอ.."
"อ่อ..คือ...ตอนนี้รถตู้มันหมดแล้ว...พี่ก็เลยค้างต่อที่นี่อีกสักคืนหนึง..อ่อ..ตินจะไปเดินเล่นกับพี่
กัปไม่ใช่เหรอ...ไปสิ..พี่กัปบ่นคิดถึงตินอยู่นะ..เมื่อกี้" 
"จริงเหรอครับพี่กัป...ผมดีใจจัง...งั้นเราไปเดินเล่นกันนะพี่กัป...."
"ครับ..ไปกันเลย..." ผมเดินตรงไปที่ไวท์แล้วบอกว่า...
"ไวท์..รอกัปนะ...เดี๋ยวกัปมา..อย่าเพิ่งนอนนะครับ...กัปคิดถึง...ไวท์...อยากอด..จุ๊บ!!!"
"กะ..กัป!!.." ผมอดยิ้มไม่ได้ที่กัปแอบจูบแบบนั้น...
.......ครึ่งชั่วโมงผ่านไป........
.........เสียงไลน์ผมเด้งเตือนว่ามีข้อความเข้า...ผมจึงเปิดดู..พบว่า.....
"อย่าคิดว่าผมดูพี่ไม่ออกนะว่าพี่คิดยังกับพี่กัป...และผมขอเตือน...ว่าพี่...จะไม่ได้อยู่อย่างมีความ
สุขแน่...ถ้าพี่คิดจะแย่งพี่กัปไปจากผม...ติน..."
 
..............จบตอนแล้ว.......ตินคิดจะทำอะไร........ไวท์จะแก้ไขปัญหาได้ยังไง.....อย่าลืมมา
ลุ้นกันต่อนะค่ะ^^.......