Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!

                         Through it all, I made my mistakes.
                    ~ที่ผ่านมาทั้งหมดมันเป็นความผิดพลาดของผมเอง~

ปึก!

ผมโยนหนังสือเล่มที่สิบลงบนพื้น หงุดหงิดโว้ยหงุดหงิด-_-^ทำไมหนังสือเดี๋ยวนี้มันไม่ได้เรื่องสักเล่ม ใจเย็นๆหาเล่มใหม่อ่านก็ได้ว่ะ -_- ผมค่อยๆหยิบหนังสืออีกเล่มขึ้นมาเปิดอ่านไปทีละหน้า

"ตะ..แต่โทโมะฉันทำอย่างนั้นไม่ได้"

อืม..บรรทัดนี้หน้าสนใจ 'กฎของกระจกคือการสะท้อนกลับมา แต่กฎของวันเวลาคือไม่มีการย้อนกลับไป'

"นายอยากให้ฉันทำอย่างนั้นจริงๆหรอโทโมะ"

น่าสนใจมียกตัวอย่างเป็นบทกลอน หนังสือเล่มนี้โอเคเลยทีเดียว อืม...

"โทโมะถ้านายต้องการอย่างนั้น.."

"ฉันก็จะทำให้นาย"

โธ่เว้ย -_-^ หนังสือมันก็ไม่ได้เรื่องเหมือนกันหมดแหละว่ะ

แข่งรถออกไปแข่งรถก็ได้โว้ยย แก้วเธอกำลังทำให้ฉันบ้าใครสั่งให้เธอเข้ามาอยู่ในสมองฉันฮะ!

บรื้นนนนนนน

ผมบีบแตรรถอย่างอารมณ์เสีย ใจเย็นๆผู้หญิงคนเดียวอย่าให้มีอิทธิพลกับตัวเองได้

"นี่เบอร์ของกวินงั้นหรอ ตกลง...ฉันจะโทรหาเขาเดี๋ยวนี้แหละ"

ผมจอดข้างทางแล้วรีบกดเบอร์โทรหาไอ่กวินทันที

"ฮัลโหล"

"ไอ่กวินแกอยู่ไหน"ผมตะคอกเสียงใส่โทรศัพท์ ทำไมเสียงมันดังอย่างนี้ว่ะ

"อยู่ที่งานทำไม~"

"จัดที่ไหน -_-"

"TK Club ถามทำไม" ผมกดวางสายทันที

    ผมเดินลงจากรถตอนนี้ผมอยู่หน้าผับของยัยขนมจีนเป็นที่เรียบร้อย ผมเดินเข้าไปในร้านแล้วกวาดสายตาไปทั่วร้าน ก็เห็นยัยแก้วนั่งที่โซฟาอยู่ โธ่เอ้ย ก็ปลอดภัยนี่หว่า แล้วผมจะเป็นห่วงทำไมละเนี่ย -..-

ไม่สิ ผมไม่ได้เป็นห่วงแค่อยากเห็นกับตาแค่นั้นว่าไม่ได้ตายจริงๆนะ -_-

"มาร์ตินี่แก้ว"ผมนั่งบนเค้าเตอร์แล้วสั่งเหล้ามากินระหว่างนั้นไม่ละสายตาไปจากยัยนั่น

"อ่าว ไอ่โมะมาทำไรที่นี่ว่ะ"ผมหันไปมองไอ่เขื่อน มาอยู่ที่นี่ได้ไงว่ะ ยัยเฟย์ไม่มาด้วยหรือไง ช่างเหอะผมหันไปมองยัยแห้วต่อที่ตอนนี้ลุกขึ้นไปคุยกับไอ่กวินแล้ว

"มาสังเกตการณ์อะไรนิดหน่อย"ผมยกมาร์ตินี่เข้าปาก ยัยแก้วร้บแก้วจากไอ่กวินแล้วมองแก้วน้ำอย่างพะอืดพะอม

"ถ้าฉันทำตามที่นายบอก นายต้องเชื่อฉันนะ"

     แวบหนึ่งเสียงแก้วเข้าในสมองผม สงสัยกันหรอว่าผมให้ยัยแก้วทำอะไร ผมแค่บอกให้ยัยนั่นเข้าไปเป็นสมาชิกของไอ่กวินมันได้ ผมจะเชื่อในสิ่งที่แก้วพูด แต่อย่างว่าละไอ่กวินมันนะเวลาจะรับใครเข้าเป็นสมาชิกมันทั้งโหดร้ายและ มันไม่สนว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ขอแค่ผ่านการทดสอบก็จะได้เข้าเป็นสมาชิกทันที

     ผมหันไปมองแก้วที่ตอนนี้มองซ้ายมองขวาแล้วพยายามจะดื่มน้ำในแก้วนั้นหลายรอบ แต่ก็บืนหน้าหนีทุกครั้ง เธอหันซ้ายหันขวาจนมาเห็นผมพอดี แก้วยิ้มให้ผมก่อนจะดื่มน้ำแก้วนั้นเข้าไปหมด
ยัยบ้ากินแบบนั้นเดียวมันก็สำลักหรอก -_-^ แก้วปล่อยแก้วน้ำนั้นลงกับพื้นแล้วเซไปด้านหลัง ผมเหลือบไปมองเห็นไอ่กวินที่ถือถุงยาเล็กๆอยู่

"ชิบเอ้ย!"ผมเข้าไปหาไอ่กวินและไม่รอช้าผมชกหน้าไอ่กวินทันที ผมไม่รู้หรอกว่ายานั้นเป็นยาอะไร แค่ภาวนาให้มันเป็นยานอนหลับธรรมดา

     ผมอุ้มร่างของแก้วออกจากร้ายทันที แล้วโยนเข้าหลังรถทันที ผมดูกระจกเป็นระยะ เหงื่อแก้วเริ่มออกผมเลนเร่งแอร์รถมากขึ้น ผมรีบขับรถไปที่บ้านผมเร็วที่สุด คงพายัยนี่กลับสภาพนี่ไม่ได้แน่ ผมรีบอุ้มแก้ววิ่งเข้าในบ้าน

"คุณหนูเกิดอะไรขึ้น"

"ป้าเตรียมผ้าชุบกับและยาลดไข้ให้ผมด้วย"ทันทีที่บอกป้าแจ่มเสร็จผมรีบพาแก้วขึ้นไปห้องนอนผมทันที ผมวางแก้วลง และเช็ดเหงื่อแก้วไปพลางๆ

"ร้อนทำไมร้อน เปิดแอร์ให้หน่อยสิ"ผมหันไปมองอุณภูมิห้องก็ต้องตกใจ นี่มัน 20 องศา เธอร้อนงั้นหรอแก้ว งั้นยาที่แก้วกินไปก็เป็นยา....

บ้าเอ้ย!

"อือ.."แก้วเริ่มถอดเสื้อนอกของตัวเองออก โธ่เว้ย จะทำไงดีเนี่ย -_-^ ผมรีบกดเบอร์โทรไอ่ป๊อปปี้ทันที

"โทรมาดึกผีเข้าหรือไงไอ่โมะ"

"ไอ่ป๊อปถ้าคนโดนยาปลุกเซ็กส์ต้องทำไงให้อาการมันหายว่ะ"

"ว่าไงนะ O_O"

"แกได้ยินไม่ผิดหรอก นี่ยัยบ้าอย่าพึ่งถอดเสื้อสิว่ะ นี่ไอ่ป๊อปแกรีบตอบเร็วสิว่ะ"ผมจับแขนแก้วไว้แล้วเร่งให้ไอ่ป๊อปตอบ

"อันดับแรกพาไปที่อ่างปล้วเปิดน้ำเย็นๆราด"

"แล้งไงต่อ"

"ถ้าอันดับเเรกไม่ได้ผลก็สนองความต้องการซะ ว่าแต่ผู้หญิงโชคดีคนนั้นเป็นใครว่ะ -.,-"

"แค่นี้นะ -_-^"ผมกดวางสายทันที ผมอุ้มแก้วที่เริ่มดิ้นไปที่ห้องน้ำ แล้วจับยัยนั่นนอนอ่างแล้วเปิดน้ำเย็นตามที่ไอ่ป๊อปบอก

"โทโมะหรอ..."

"ยัยโง่ใครใช้ให้เธอกินมันฮะ! รู้ไหมว่าตัวเองกินอะไรเข้าไป -_-^"

"นายเชื่อฉันแล้วใช่ไหม"แก้วลุกขึ้นมานั่งแล้วใช้แขนโอบคอผมไว้

"ฉันเชื่อเธอแล้วเธอโอเคแล้วใช่ไหม"

"อือ"แก้วตอบแล้วรั้งหน้าผมไปใกล้ๆ จากนั้นใช่ริมฝีปากประทับลงปากผม ยัยนี่ยังไม่หายอีกหรอว่ะ -_-^

"โทโมะฉันร้อน"

"ฉันกำลังเร่งน้ำให้เย็นอยู่เธอรอแปปนึ่ง"

"ฉันทรมาน ฮึก..ทำไมร้อนยังงี้"

"อย่าร้องไห้ อีกแปปเดียวเธอก็หายแล้ว โธ่เว้ย"

"ฮึก...อย่าทิ้งฉันไปนะโทโมะ"

"ฉันไม่ทิ้งเธอไปไหนแน่ อย่าร้องไห้สิแก้ว"ผมคว้าร่างแก้วมากอด ผมยอมรับว่าเป็นความผิดของผม ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น

"ป้าเองค่ะ คุณหนู"

"เข้ามาเลยฮะ"

"นี่ผ้าชุบน้ำกับยาลดไข้ค่ะ"

"ขอบคุณฮะป้า"ผมบิดผ้าละเช็ดตัวให้แก้ว ต้องรีบเปลี่ยนเสื้อให้ก่อนที่จะเป็นปวดบวม

"คุณหนูมีอะไรจะให้ป้าช่วยไหมค่ะ"

"ไม่มีแล้วฮะป้า ขอบคุณมากฮะ"หลังจากที่ป้าเเต่มออกไป ผมก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แก้ว ผมสาบานว่าผมไม่ได้มองอะไรทั้งนั้น -_- เปลี่ยนเสร็จผมก็ไดร์ผมให้แก้ว แล้วอุ้มไปนอนที่เตียง ผมเหลือบไปมองนาฬิกา แล้วหาวทันที

ตีสองแล้วหรอเนี่ย -_-

    ผมหยิบหมอนเพื่อจะไปนอนที่โซฟา แต่ก็เหลือบไปเห็นร่างของแก้วที่นอนสั่น ตกลงเธอจะร้อนหรือหนาวเลือกสักอย่างได้ไหมแก้ว -_-^ ผมเดินไปวางหมอนลงที่เดิม แล้วล้มตัวนอนข้างแก้ว จากนั้นก็ดึงร่างแก้วเข้ามากกอดไว้

ฉันขอโทษที่ทำให้เธอเดือดร้อนแก้ว

อัพแล้วจ้า ตอนนี้โทโมะน่ารักมาก แต่คงไม่น่ารักเท่าตอนที่โทโมะบอกชอบแก้วหรอก ใครอยากอ่านอีกรีบๆเม้นนะจ้ะ