Grabbed a bad heart รักร้ายคว้าหัวใจนายสุดเถื่อน!

                                             The Proposal.
                                               ~ข้อเสนอ~
"เธอพูดบ้าอะไรของเธอ-_-^"

"นายจำไม่ได้หรอ ก็ครั้งนั่นที่ฉัน.."ฉันยิ้มให้กับโทโมะ แล้วนึกเห็นการณ์วันนั้นขึ้นมา

[ปีที่แล้ว]

'เรื่องที่ฉันให้สืบเป็นไงมั้ง'

'เรียบร้อยแล้วค่ะคุณหนู เราทราบว่าผู้ชายคนนี้ชื่อโทโมะ เป็นทายาทคนเดียวของบริษัท อายุ21ปี กำลังศึกษาอยู่ที่มหาลัย..'

'เดียวหยุดก่อน>_<'ฉันรีบบอกให้การ์ดหยุดทันที เขาอายุ21ปี อายุเท่าฉัน
ถ้าเป็นแฟนกันก็ได้สิ><

'ฉันไม่อยากรู้ประวัติเขา ฉันอยากรู้ว่าตอนนี้เขาทำอะไรอยู่-_-;'

'สักครู่คะคุณหนู'การ์ดของฉัน หรือผู้ดูแลฮูวว~มีความสุขจังเลย ถ้าฉันเดินออกไปตอนนี้เขาจะจำฉันได้ไหมนะคนที่ช่วยฉันไว้บนรถไฟ

'คุณหนูคะ!'ผู้ดูแลรีบวิ่งมาหาฉันทันที เกิดอะไรขึ้นฉันแค่ถามว่าเขาทำอะไรอยู่เท่านั้นเอง-_-;

'ว่าไงจ้ะ ทำไมต้องรีบมาขนาดนั้น'

'แย่แล้วค่ะ ตอนนี้คุณโทโมะกำลังมีอันตรายคะ!'

'หะ..หาที่ไหนพาฉันไปเดี๋ยวนี่ อ้อแล้วมาการ์ดมาสักสิบคนด้วยนะ'ทันทีที่ได้ยินฉันสั่งการ์ดและรีบขึ้นรถไปทันที เขาคงโดนรุมสินะ!

'ถึงแล้วค่ะคุณหนู'ฉันมองบรรยากาศรอบๆที่ซอยมืดๆแถมเปลี่ยวอีกต่างหาก ไม่ได้การละโทโมะเป็นอะไรไม่รู้ ฉันรีบวิ่งเข้าไป ในซอยนั้น เขาอยู่ไหนกัน

'ถุ้ยพวกบ้า ฉันให้เวลาแกสามวิปล่อยฉันเดี๋ยวนี่!'ฉันหันไปตามเสียงที่ได้ยินก็เจอโทโมะสภาพเมา ใช่เขาเมา เขาโดนผู้ขายสักเจ็ดแปดคนรุมกระทืบจนเลือกกระอัก

'ปล่อยเขาเดี๋ยวนี่นะ!'

'เธอเป็นใครว่ะ! อย่ามายุ่ง'

'ฉันบอกให้ปล่อยเขาคนนั้น ไม่งั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน!'

'ตัวเล็กแค่นี้จะทำอะไรได้ว่ะ!'ผู้ชายหนึ่งในนั้นพูดขึ้นมาจับฉันเหวี่ยงไปข้างๆโทโมะ เจ็บนะ! ฉันก้มดูแผลที่ถลอก เลือดไหลด้วยT^T

'โห้ ถ้าจะลูกคนรวยด้วยว่ะ ใส่สร้อยจี้สวยซะด้วย ขอนะจ้ะน้องสาว'ผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้นมา แล้วเอื้อมมือจะดึงสร้อยฉันไป

'อย่ามายุ่ง ไอ่พวกสวะ!'โทโทะพลักฉันไปด้านหลังของเขาแล้วชกเข้าที่หน้าของผู้ชายที่มาจับสร้อยฉัน

'เธอมาช่วยฉันทำไมนะ เธอกำลังทำให้มันยุ่งยากนะ!'โทโมะหันมากระซิบฉัน แหวก กลิ่นเหล้าเขากินมากเท่าไหร่เนี่ย=_=

'ไอพวกบ้า ฉันจะฆ่าแกให้ตายตอนนี้แหละ!'ผู้ชายที่โดนชกกำลังเหวี่ยงไม้มาทางฉันและโทโมะ แล้วอยู่ๆก็ชะงัก แล้วล้มลงไปนอน

'ขอโทษนะคะคุณหนูที่มาช้า จัดการ!'การ์ดที่ฉันสั่งมาทันเวลาพอดี

'ขอบคุณที่ช่วยฉันจากสร้อ..เอ๋สร้อยหายไปไหนแล้ว=_=;;'ฉันคล้ำหาสร้อยบนคอแต่มันไม่อยู่แล้ว
'อยู่นี่!-_-'โทโมะชูสร้อยแล้วดึงฉันเข้าไปใกล้ๆก่อนจะใส่สร้อยคอให้ฉัน

ณ ปัจจุบัน

"เหอะ พูดอะไรไร้สาระของเธอ-_-"

"นายคงจำไม่ได้ก็นายเมานี่^^"

"ไร้สาระ โทรบอกพ่อแม่เธอเดี๋ยวนี้ว่ายกเลิกงานแต่ง!!"โทโมะหยิบกระเป๋าจากเบาะรถด้านหลัง..อ่า กระเป๋าฉันนี่ ฉันเปิดก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อยจะหันไปมองหน้าเอส^_^

แก้วจะยอมยกเลิกไหมนะ~ เม้นจ้า ไรเตอร์อัพให้แล้วตามคำขอจ้ะ