เมียเก็บ

วันเวลาผ่านไป...จากวันเป็นเดือน...และจากหนึ่งเดือนจะเข้าช่วงเดือนที่สอง...

"อุ๊บ! อ้วก..." เสียงอาเจียนที่ดังลอดออกมาจากห้องน้ำ ทำให้ใครคนหนึ่งที่ยืนอยู่หน้าห้องน้ำรู้สึกร้อนรนกับอาการป่วยของนายหญิงที่ดูเหมือนว่าจะเป็นหนักมากขึ้นกว่าเดิม...

แกร๊ก!!

"นะ...นายหญิง..." เสียงหวานเอ่ยเรียบนายหญิงเสียงสั่น ก่อนจะรีบเข้าไปพยุงร่างบางของนายหญิงที่ตอนนี้เหมือนคนไร้เรี่ยวแรงเต็มที...

"นะ...น้ำ..."

"ว๊าย! นายหญิง!!" หญิงสาวร้องเสียงหลงทันทีที่ร่างสาวของนายหญิงเป็นลมลงล้มไปต่อหน้าต่อตาของเธอ ก่อนที่เธอจะรีบออกไปตามคนให้มาช่วยแล้วพานายหญิงของเธอไปโรงพยาบาลทันที...

----------

"อืมมม...เบ...คุณจะกลับแล้วเหรอค่ะ? อยู่กับอิงค์ก่อนไม่ได้เหรอ..." เสียงหวานเอ่ยอ้อนชายหนุ่มทันทีที่จองเบผละกายออกจากเธอ หลังจากจบเกมส์รัก...

ซึ่งบทรักของชายหนุ่มยังควเด็ดและทำให้เธอติดใจจนเธอไม่อยากปล่อยให้ชายหนุ่มกลับไปหาผู้หญิงคนนั้นอีก...

คนที่จองเบเอ่ยเรียกและยกตำแหน่งนายหญิงให้กับผู้หญิงคนนั้นมากกว่าจะเป็นเธอ!!

"ไม่" และคำตอบเพียงหนึ่งเดียวที่ได้กลับมา ทำให้เธอเผลอขบกัดริมฝีปากตัวเองทันที มือบางกำแน่นจนเล็บยาวจิกเข้าเนื้อจนรู้สึกเจ็บแสบไปทั่วฝ่ามือบาง...

"ทำไมค่ะเบ!? ทำไมคุณต้องปฏิเสธอิงค์ด้วย!?" อิงค์ตะคอกถามเสียงดังด้วยความไม่พอใจ ทำให้จองเบหันกลับมามองหญิงสาวที่ร่างเปลือยเปล่าอีกครั้งด้วยสายตา...ที่เรียบเฉย...

จนเธอสัมผัสถึงความกดดันที่แผ่ซ่านออกมา...

"เพราะเธอไม่มีสิทธิ์..."

ครืดดด..ดดดดด...

และยังไม่ทันทีีชายหนุ่มจะเอ่ยพูดอะไรจบ โทรศัพท์เครื่องบางของจองเบก็แผ่เสียงร้องขึ้นมา ทำให้ชายหนุ่มรีบกดรับสายนั้นทันที ก่อนคิ้วเข้มจะขมวดเข้าหากันทันทีที่ได้ยินเสียงปลายตอบกลับกลับมาทั้งๆที่เขายังไม่ได้เอ่ยพูดอะไรออกไป...

[คุณขนมจีนเป็นลมครับนาย ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล...]

----------

'คุณตั้งครรภ์ได้ 3สัปดาห์แล้วครับ...ยังไงช่วงนี้ก็ควรพักผ่อนเยอะๆและไม่ควรทำงานหนักมากเกินไปนะครับ'

คำพูดของคุณหมอวัยกลางคนที่เอ่ยพูดบอกกับเธอเมื่อชั่วโมงก่อนยังคงดังก้องอยู่ในหัวของเธอตลอดเวลา ราวกับว่ามันเพิ่งเอ่ยพูดออกมาเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้...

ท้อง...

คำนี้คำเดียวที่ยังเป็นคำถามที่เธอไม่สามารถให้คำตอบกับตัวเองได้...ว่ามันเป็นเพราะอะไร...

----------

: กลับมาแล้วนะคะ หลังจากที่หายไปนานเกือบ 2ปี :

ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ