Little things สิ่งเล็กๆที่ฉันรักเธอ

    ...กริ้ง.....
   เสียงนาฬิกาปลุกได้ทำหน้าที่ทุกวันเช่นเคย จนวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายในรอบสัปดาห์ เพราะพรุ่งนี้เป็นวันอาทิตย์นั่นเอง หญิงสาวเมื่อได้เสียงของนาฬิกา ก็ตืนและเตรียมตัวไปทำงาน
 
"สวัสดีค่ะพี่ๆ สบายดีนะค่ะ"ปลายน้ำเอ่ยทักรุ่นพี่ในทีมครีเอทีฟ เมื่อมาถึงทันที ทุกคนก้พยักหน้า ตอบรับเธอ ยกเว้นก้แต่ ผู้หญิงผมยาว หน้าตาดี แต่งตัวค่อนข้างผิดกฏบริษัท ที่ตอนนี้ได้เดินมาที่โต๊ะทำงานเธอและนั่งทับกองงานเอกสารของปลายน้ำ อย่างเสียมารยาท
"กรุณาลงจากที่คุนนั่งด้วยค่ะ นั่นม้นโต้ะของฉัน คุนเชอร์ ลอย" ปลายน้ำพูดอย่างมีมารยาทพลางข่มอารมณ์โกรธเอาไว้
"อุ้ย ต้องขอโทษทีนะ พอดีไม่รู้ว่าตรงนี้เป็นที่ของเธอ ยัยเด็กใหม่ ไก่อ่อน หึ!"เธอพูดพลางจิกตาร้ายใส่เธอ เอามือปล้องปากอย่างดัดจริต
"มันถูกที่ฉันเป็นแค่เด็กใหม่ แต่ไก่อ่อนเนี่ย คงต้องพิสูจน์กันนะค่ะ ว่าใครกันแน่ คุนเชอร์ ลอย อุ้ย ตอนนี้ได้เวลาทำงานแล้ว คงไม่ว่างมาทำเรื่องไร้สาระแล้วอ่ะค่ะ ขอโทษนะค่ะ ช่วยหลบออกไปที"     เธอพูดพลางทำมือป้องปากอย่างดัดจริตเลียนแบบหญิงตรงหน้า นั่นทำให้เชอร์ ลอย ปรี้ดแตก ที่มีคนกล้าหือกับเธอ แต่ต้องระงับอารมณ์แล้วเดินไป เพราะเธอสามารถทำอะไรที่สะใจได้มากกว่านี้อีกมาก โดยที่ปลายน้ำอาจคาดไม่ถึงในอนาคต
"ทำใจหน่อยนะ นังนี่ก้เป็นงี้ล่ะ เธอเป็นกิ๊กลับๆของลูกประธานบริษัทน่ะ เลยอวดดี ถ้าปลายน้ำไม่อยากเดือดร้อนก้อย่าไปอะไรกับเธอเลย"รุ่นพี่คนนึงในทีมเตือนเธอ 
"หนูก้ไม่อยากมีเรื่องหรอกค่ะ แต่ถ้าเขาร้ายมา ปลายน้ำก้ร้ายไปเท่านั้นเอง"เธอพูดพลางยิ้มให้แก่รุ่นพี่คนนั้น ที่เป็นห่วงเธอ
 
 
     ณ บ้านรวมของวง one direction
"ตึ้ดๆๆ ตี่ๆๆตึ้ดๆๆ... ฉันว่าปรับคีย์ตรงนี้ให้สูงหน่อยดีกว่าจะได้พอดีนะ"ไนออลเกากีตาร์พลางบอกทุกคนที่กำลังนั่งแต่งเพลงในอัลบั้มใหม่อยู่ 
"อื้มๆ"เลียมเห็นด้วย
"ว่าแต่ พรุ่งนี้เนี่ย จะนัดมาแต่งเพลงกันอีกไหม พอดีว่านัดว่าจะไปดูคอนเสิร์ตของเพอร์น่ะ"เซนถามทุกคน
"พรุ่งนี้ฉันก็นัด เอเลนเนอร์ไว้เหมือนกันว่ะ"ลูอิสเสริม
"ให้ตายเถอะ ใครมีนัดอีกม่ะ "เลียมกล่าว
"ฉันว่าจะพาปลายน้ำไปเที่ยวน่ะ วันพรุ่งนี้วันหยุดเธอ" ไนออลยิ้มพลางจงใจพูดชัดๆไปยังแฮร์รี่
"อ่อ อืม ว่าแต่ไนล์กะปลายน้ำเนี่ย ยังไงกันหรอ สนิทกันเร็วมาก ไปไหนด้วยกันบ่อย อย่าบอกว่าคบกันแล้วไม่บอกเพื่อนนะเว้ย ไอ้ไนล์"ลูอิสพูดแล้วชี้หน้ามาที่ไนออลอย่างเค้นเรื่อง
"เห้ย ปล่าวนะเว้ย ก็แค่เกือบๆเท่านั้นเอง เธอน่ารักดี ไม่แปลกถ้าฉันจะสนใจ แล้วไม่แปลกเหมือนกันถ้าเธอจะสนใจฉัน ก้เราคบกันมาเป็นปี "ไนออลพูดไปมองหน้าแฮร์รี่ไป เพราะจงใจให้เขารับรู้
"จริงหรอว่ะ ไอ้แฮซ แกว่าจริงม่ะ?"ลูอิสหันไปถามแฮร์รี่
"ฉันจะไปรู้หรอ โทดที ขอตัวกลับล่ะ" แฮร์รี่พูดอย่างหงุดหงิด แล้วลุกจากโซฟาทันที
"เห้ จะรีบไปไหนว่ะ ฉันพูดอะไรผิด?"ลูอิสพูดแล้วเอานิ้วชี้มาที่หน้าตนเองอย่าง งงๆ
 
 
'หึ แค่นี้ทำเป็นฟังไม่ได้ แต่ก้ดีจะได้รู้ว่าปลายน้ำเป็นของใคร สะใจว่ะ มันยังไม่จบแน่ หากนายไม่เลิกชอบผู้หญิงของฉัน' ไนออลพูดในใจ แล้วยิ้มร้ายออกมา โดยที่คนอื่นไม่เห็น
 
 
    22:00น.
"เห้ออออ ดาวที่มองจากที่นี่จะเหมือนที่ไทยไหมเนี่ย"ปลายน้ำพูดกับตนเองตรงระเบียง พลางมองที่ท้องฟ้า
...You and I
We don't wanna..
   เสียงมือถือเธอก็ดังขึ้น เธอจึงรีบออกจากระเบียง แล้วไปที่เตียงเพื่อรับมัน
...ไนออล..
ชื่อของปลายสายปรากฏที่หน้าจอ
"ฮัลโหลลล ว่าไงค่ะ คุนไนล์" เธอลากเสียงยานๆ แต่ปากยิ้มกว้าง
"พรุ่งนี้ ไปเที่ยวกันนะ ปลายน้ำ"ไนออลรีบกรอกเสียง
"ที่ไหนล่ะ?"เธอถาม
"สวนสัตว์น่ะ เห็นเธอเคยบอกอยากเห็นเพนกวิน ไปนะๆๆๆ"เขาอ้อนเธอ เสียงน่ารัก
"เพนกวินหรอ. อื้ม ตกลง มารับฉันล่ะกัน"เธอยิ้มแล้งตอบตกลงเขา
" 9 โมงจะไปรับ ฝันดีนะ"เขาบอก
"อื้มๆ ฝันดีนะเพื่อนสาววว55"เธอลากเสียงล้อเลียน
"ลองดูไหมล่ะ ว่าฉันเป็นเพื่อนสาวจริงอ่ะเปล่า ฉันมั่นใจว่าทำเธอท้องได้น่ะ หึๆ ปลายน้ำ"เขาทำเสียงโรคจิต
"ไอ้บ้า นอนแล้วนะ บาย ..ติ้ด" เธอยิ้มแล้วตัดสายทันที
 
 
   Niall's part
ตอนนี้ผมรออยู่หน้าคอนโดของเธอเรียบร้อย ผมสวมหมวก แว่นตากันแดด อำพรางหน้าตนเอง วันนี้ผมไม่ได้พาการ์ดมา เพราะอยากไปกับเธอสองคนมากกว่า ไม่นานนักผมก้เห็นเธอกำลังเดินตรงมาที่รถ  ผิวที่ไม่ขาวมากตัดกับเสื้อบางสีเหลือง จึงขลับผิวของเธอให้เนียนสะพรั่ง กางเกงยีนส์ขาเดฟ บวกกับ รองเท้าผ้าใบสีขาวแนวลุยๆที่เป็นสื่อบอกตัวตนของเธอ ทรงผมเกล้าเป็นหางม้า หมวกแก้ปสีน้ำตาล ทั้งหมดทำให้ผมเคลิ้มกับทุกอย่างที่เป็นเธอจริงๆ
 
"อะแฮ่มๆ ก้อกๆ ไนล์ๆ ฉันร้อนนะ"ปลายน้ำเคาะรถ บอกให้ไนออลเปิด เพราะไนออลเหม่อ จนตอนนี้เขาสะดุ้ง รีบปลดล็อคประตู "เชิญครับๆ คุณผู้ หญิง"เขาพูดแล้วปลายน้ำก้เข้ามานั่ง
   ตอนนี้ทั้งคู่มาถึงสวนสัตว์แล้ว ทั้งสองเดินดูสัตว์ไปมา ให้อาหารบ้าง ไปดูการแสดงของสัตว์บ้าง จนตอนนี้มาหยุดที่ นกเพนกวิน สิ่งที่ปลายน้ำอยากเห็น
"ไนล์ ดูดิ น่ารักมากอ่า น่าอุ้มมากเลย "เธอมองไปที่นกเพนกวิน แล้วถามไนออล
"หึๆ คงจะทำได้หรอก อีกอย่าง มันมาอยู่ในมือเธอ คงตายพอดี ยัยโหด55" เขาแกล้งเธอ
"หนอย ไนล์ เพี้ยะๆ"เธอตีแขนเขาเบาๆเพราะหมันไส้
"555 เฮ้ย ปลายน้ำ"เขาหัวเราะก่อนที่จะรับร่างบาง มากอด เพราะมีเด็กวิ่งเล่นมาชนเธอจนเสียกลักเกือบล้ม ถ้าเขาไม่คว้าไว้ก่อน
.
 
   ..แชะๆๆ...
เสียงรัวกดชัตเตอร์ของบุรุษนิรนามคนเดิม ที่แอบถ่ายเขาทั้งสองที่ร้านอาหาร โดยเรียกตนเองว่าปาปารัชซีนั่นเอง
 
"ลัคกี้! ภาพนี้มันเด็ดจริงๆ คุ้มกับการสะกดรอยตาม หึ พรุ่งนี้ เตรียมตัวเป็นข่าวใหญ่ได้เลย ไอ้หนุ่ม วู้ รวยแล้วเรา คงขายได้มากอยู่" แล้วเขาก็ออกไปจากตรงนั้น หายไปในฝูงคนทันที
 
 
  เหมือนเป็นฉากที่พบได้ทั่วไปตามละครไทยน้ำเน่า ที่พระเอกรับนางเอกเอาไว้ในอ้อมแขน แล้วจ้องตากันอย่างเนิ่นนาน ชวนเคลิ้ม เพ้อฝัน แต่มันก็เกิดขึ้นแก่เขาทั้งสองในตอนนี้จริงๆ เขาและเธอมองตากัน ดวงตาสีฟ้ากับสีน้ำตาลเข้ม มองกันอยู่เช่นนั้น ไม่มีใครยอมใคร
 
"เอ่อ ขอบ..บบ.ใจ นะไนล์"พอปลายน้ำได้สติก้ผละออกจากไนออลด้วยความขวยเขิน ซึ่งตอนนี้ไนออลก็มีอาการแบบนั้นเช่นกัน
"ระวังหน่อยๆมันอันตรายน่ะ ฉันว่าเราไปหาอะไรกินแล้วกลับกันไหม?"เขารีบโยงประเด็นอื่น
"อื้ม"เธอก้รีบตอบรับทันที
 
      ทั้งคู่ก้พากันไปกินอาหาร แล้วไนออลก้พาเธอกลับคอนโดเรียบร้อย โดยที่ไม่รู้เลยว่าภัยสำหรับเขาทั้งสองกำลังจะเกิดในวันพรุ่งนี้ แต่มันก้คงไม่ร้ายแรงมาก 
 
ถ้าหาก...แฟนคลับไม่รู้เรื่องเหล่านี้ 
ถ้าหาก...มันไม่ได้เป็นชนวนจุดไฟแก่....
 
 
 
เชอร์ ลอย 
ในเรื่องเธอไม่ชอบนางเอกค่ะ  แต่ตัวจริงนางน่ารักกับหนุ่มๆมาก  รักนาง
 
+++++++++++
ทิ้งท้ายให้สงสัยเล่น555
พรุ่งนี้ซื้อบัตรแล้ว ไรท์จะทันมั้ย ใครอย่าแย่ง 5500 ของไรท์นะ จะดิ้นๆ ใครตื่นเต้นบ้างเนี่ย
คึๆ ตอนหน้ามาต่อนะ
ถ้าสนุกโปรดติดตามและบอกต่อ
ถ้าไม่ชอบหรืออยากติชม เม้นท์ได้เลยค่ะ น้อมรับทุกคำวิจารณ์พร้อมปรับปรุงจ้า