Little things สิ่งเล็กๆที่ฉันรักเธอ

-

เขียนโดย snooky

วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 08.38 น.

  10 ตอน
  3 วิจารณ์
  14.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2558 11.59 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) การพบเจอที่บังเอิญ(rewrite)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ไม่จริงๆๆ มันต้องเป็นแค่ฝัน ไม่ก็ตาฝาด จะบ้ารึไง เนื้อที่มีเป็นร้อยล้านพันไร่ จะมาบังเอิญไปแร้ว นี่มันประเทศไทยนะไม่ใช่หมู่บ้านพวกเขาเป็นใคร เราจะมาเจอง่ายๆอย่างนี้ได้ไง" ปลายน้ำตะโกน

โวยวายอยู่บนรถคันสีแดงของเธออย่างบ้าคลั่ง เพราะเธอแทบไม่เชื่อว่าจะมาบังเอิญเจอหนุ่มๆทั้งห้า ที่เรียกว่าชายในฝันก็เป็นได้ เธอผ่อนลมหายใจจนสติกลับมา แล้วบอกตัวเองให้ใจเย็นๆ 

แล้วคิดว่านี่คือความโชคดีที่เธอจะไม่มีวันลืมเลย  แล้วเธอก็ขับรถมุ่งหน้าไปที่คอนโดเพื่อเตรียมตัว ไปคอนเสริ์ตที่เธอรอมานานถึง 4 ปี

 

 

ทางด้านหนุ่มทั้ง5แห่งวง one direction

ตอนนี้รถของพวกเขาก้ได้ถูกซ่อมเป็นที่เรียบร้อย แล้วก็ได้ขับมาจวนถึงสถานที่จัด คือ ราชมังคลากีฬาสถาน นั่นเอง

"นี่ พวกนายเห็นเธอคนนั้นเหมือนที่ฉันเห็นไหม" เสียงของแฮร์รีถามขึ้น แก่ทุกคนในรถ

"อืม เห็น สวยดีนะ มีน้ำใจสุดๆเรยว่ะ"เสียงของเลียมตอบขึ้น 

"ฉันเห็นด้วยนะ เสียดายมีแฟนแล้วไม่งั้นจะจีบ 555"เสียงของเซนพูดขึ้นพลางจิ้มมือถือ

"ฉันว่าอยากอยู่เที่ยวที่ประเทศไทยต่อว่ะ อยากเจอเธอคนนั้นอีก ไม่รู้ทำไมแต่ฉันว่าถูกชะตาว่ะ"เสียงของไนออลดังขึ้น ท่ามกลางความตกใจของเพื่อนๆในวง

"เอ่อ ไนล์ แกเป็นไข้ป่าว ปกติพวกฉันไม่ค่อยเห็นแก สนใจใครมากนัก ถ้าไม่นับบาบาร่า นางแบบคนนั้นน่ะ อุ้บ!"ลูอิสพูดออกมา แล้วต้องปิดปากตัวเองด้วยความที่เผลอพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดออกมา 

นั่นทำให้ไนล์ตาเบิกกว้าง เพราะไม่อยากได้ยินชื่อผู้หญิงคนนี้เท่าใดหนัก

"555 เออ น่ารักจริง สวยมาก ผู้หญิงเอเชียเนี่ย ฉันก้สนใจเธอ แล้วฉันก็คิดว่า ถ้าเจออีกไม่ปล่อยแน่"เสียงของแฮร์รี่ โพล่งขึ้นมาขัดบรรยากาศที่กำลังแย่ลงๆ

"อย่างนี้ทุกที ไอ้เพลย์บอยเอ้ย"เสียงของเลียมพูดว่าเล่นกับแฮร์รี่  

 

 

แล้วการสนทนาก็จบลงไป ทั้งรถจึงเหลือเพียงความเงียบ แต่ในใจของไนออลนั้น กลับไร้ความเงียบ เรื่องในอดีตที่ผ่านมาได้ไม่นาน ได้ถูกสะกิดปม ให้เขาได้วุ่นวายใจ 

แล้วเกิดเสียงดังมากมายในจิตใจของเขา

//ภาพของผู้หญิงนามที่ชื่อบาบาร่าได้ฉายอยู่ในหัวของไนออลในตอนนี้ ผู้หญิงที่ตนเอง สนใจ อยากคบด้วย วาดฝันอนาคตไว้อย่างสวยงาม ความสัมพันธ์ที่รู้กันแค่วงใน ย้ำว่าแค่วงในเท่านั้น แต่ไนออลกลับจริงจังและจริงใจกับเธอ 

ก้ต้องพังลง เพราะเธอนั้นไม่ได้รักไนออลอย่างที่ควรจะเป็น 

แต่หล่อนกลับไปสนใจเพื่อนคนนึงในวงของเขาแทน คือหนุ่มดวงตาสีเขียวมรกต ทำไมเขาจะไม่รู้เมื่อความต้องการของเธอมันโจ่งแจ้ง แล้วด้วยความที่แฮร์รี่มีนิสัยที่เป็นเพลย์บอยยู่แล้ว เขาก็มีเล่นด้วยบ้างตามปกติ

แต่แฮร์รี่ก็ไม่ได้คิดจริงจังอยู่แล้ว เพราะบาบาร่าคือ ผู้หญิงของเพื่อน เขาแค่สนองตามที่บาบาร่าเสนอแค่ครั้งเดียวเท่านั้น แต่เพียงครั้งเดียวเรื่องทุกอย่างก็ถูกทำลายลง ดังนั้นความสัมพันธ์ของบาบาร่ากับไนออล

จึงเปรียบเหมือน แก้วที่แตกไม่สามารถประสานได้เหมือนเดิม ส่วนไนออลกับแฮร์รี่นั้น ทั้งสองก็ได้ปรับความเข้าใจกันแล้ว มันคงยากที่จะเหมือนเดิมทุกอย่าง เพราะภาพที่เพื่อนของตัวเองกับผู้หญิงที่ตนเองรัก

หักหลังเขา มันไม่เคยจางไปเลย

'อืมมม อ้ะๆๆ แฮซ อ่า'เสียงครางของบาบาร่า เล็ดลอดออกมาจากในห้องของ แฮร์รี่ โดยตอนนั้น ไนออลก็ได้เดินผ่านมาพอดี เพราะจะชวนเพื่อนรักไปเที่ยวกลางคืน ก็ต้องหยุดความคิดลง แล้วเอาหูไปนาบกับประตูห้องแทน

เขาจำเสียงนี้ได้ดี เพราะเขาไม่ได้ใสๆขนาดไม่เคยร่วมรักกับเธอ เสียงครางที่เคยมีเขาคนเดียวได้ยิน ตอนนี้มันไม่ใช่อีกต่อไป

'ฮืมๆๆ แฮ่กๆๆ'เสียงหอบหายใจของเพื่อนรัก ก็ดังขึ้นเมื่อเสร็จกิจกรรม เขาโล่ง แต่คนข้างนอกห้องกลับตรงกันข้าม เพราะมันเหมือนมีมีดมาปักกลางหลัง 

'กริ้ก' เสียงประตูที่กดปลดล็อกจากข้างใน ได้ถูกเปิดออกมา โดยมีร่างของหญิงสาวโผล่ออกมาด้วย ดวงตาของหญิงสาวเบิกกว้าง ตัวสั่นระริก เมื่อสายตาได้ปะทะไปยังร่างชายหนุ่มที่ตนเองคบด้วยอย่างไนออล

'ไน....ออ..ออ.ล'เสียงของเธอตะกุกตะกัก อย่างเห็นได้ชัด 

'นั่น เธอพูดอะไรของเธอน่ะบาบาร่า ทำไมไม่รีบไปสักที กลัวใครไม่รู้หรือไง ยังจะยืนนิ่ง อยู่อีก'เสียงของแฮร์รี่ดังขึ้น ถามร่างบาง แล้วเดินมาที่ประตู แล้วดวงตาสีเขียวมรกต ก็ต้องนิ่งงัน ตะลึงกับภาพตรงหน้า

'หึ'คำพูดสั้นๆ ออกมาจากปากของไนออล สายตาที่ผิดหวังได้จ้องไปที่ ร่างหญิงชายตรงหน้า

'ไนล์ คือ ฉัน...เอ่อ  ฉัน'เสียงบาบาร่าดังขึ้น พลางเอื้อมมือไปจับไนออล แต่ไนออลกลับปัดมันทิ้งอย่างไม่ใยดี แล้วก็เดินออกไปจากทั้งคู่ ด้วยอารมณ์โมโห

'เอ้ย ไอ้ไนล์ ฉันอธิบายได้นะเว้ย โถ่เว้ย เธอกลับบ้านไปเลย เดี๋ยวฉันเคลียร์ทางนี้เอง แล้วก็อย่ามาเรียกร้อง หรือตอแยฉันอีก เพราะเราตกลงกันแล้ว ว่าแค่ครั้งเดียว ไม่มีสัมพันธ์อื่น'แฮร์รี่ประกาศกร้าว

ไปยัง บาบาร่า ที่ตอนนี้ น้ำตานองหน้า แล้วแฮร์รี่ก็ตามไนออลไป

.

.

.

.

.

ปั้กๆๆๆ เคร้งงง เสียงกำปั้นมือกระทบกับฝาผนังสีน้ำตาลในห้องนั่งเล่น ดังขึ้น ซึ่งตอนนี้ได้มีคราบเลือดสีแดง เปื้อนเต็มไปหมด ต่อมากก็เสียงแจกันที่แตกกระจาย เกลื่อนพื้นห้อง

'แฮ่กๆๆ โถ่เว้ย นี่มันเรื่องไร ว่ะเนี่ย แฮซ บาบาร่า พวกเธอ ทำแบบนี้กับฉันได้ไง หักหลังกันได้ไงวะ'ไนออล ตะโกนดั่งลั่นห้อง ส่งผลให้ เลียม เซน และลูอิส ได้ยินเสียงไปด้วย แล้วลงมาจากห้องพัก

'ไนล์ ฉันอธิบายได้ ฉันขอโทษว่ะ ฉันผิดเอง'แฮร์รี่พูดขึ้น แล้วกระชากแขนของไนออล เพื่อหยุดการกระทำที่ต่อยฝาผนังอยู่

'แฮซ แกทำแบบนี้ไปได้ยังไง แกหักหลังฉัน ทั้งๆที่แกก้รู้ว่าฉันกับเธอ คบกันอยู่ ทำไปได้ไงว่ะ'ไนออลที่หยุดต่อยฝาผนังแล้ว แต่กลับมากระชากกำคอเสื้อของแฮร์รี่แทน พลางเขย่าไปมา แล้วเงื้อมมือต่อย

ที่ใบหน้าของแฮร์รี่จนใบหน้าหันไปอีกทาง ส่งผลให้เกิดเลือดที่มุมปาก

'เห้ย เกิดไรขึ้นว่ะ ทำไมมาต่อยกันแบบนี้' ลูอิสตะโกนขึ้น โดยทางเซน กับ เลียม ก้ได้จับตัวไนออล กับ แฮร์รี่แยกออกจากกันแล้ว

'มันเรื่องอะไรกัน พวกนายต้องเล่ามาเดี๋ยวนี้' เสียงเลียมดังขึ้น แล้วช่วยกันพาไนออล กับ แฮร์รี่ ไปที่โซฟา แล้วไนออลก้เล่าทุกอย่างที่ตนเห็นให้ทั้งหมดฟัง ทุกคนพยักหน้า แล้วหันไปหาแฮร์รี่

'เรื่องที่เกิดมันผิดก็จริง แต่ฉันอธิบายได้ว่า ฉันไม่ได้คิดจริงจังกับเธอ ฉันแค่สนองความต้องารของบาบาร่า เท่านั้น โดยเราตกลงกันแล้วว่าจะจบลงแค่ครั้งเดียว แล้วเธอก้จะไม่มายุ่งเกี่ยวกับฉันอีก

ตลอดเวลาเธอพยายามเข้าหาฉันตลอด นายต้องเชื่อฉันนะ ไนล์' แฮร์รี่อธิบาย โดยไนออลก็ไม่ได้เถียงเรื่องที่บาบาร่าแอบสนใจแฮร์รี่เพราะมันเป็นเรื่องจริงที่เขาก็พอรู้บ้าง

'แล้วบาบาร่าก็จะไม่มาเจอหรือคบกะนายอีก เธอตกลงกับฉันไว้แล้ว ฉันเลย....กับเธอ' แฮร์รี่พูดต่อ

'ถ้าเรื่องมันเป็นอย่างที่ฉฮซพูด ฉันว่าบาบาร่าไม่น่าจะใช่ผู้หญิงที่คู่ควรกับแกนะ ไนล์' เซนพูดขึ้น พลางโอบไหล่ไนล์ที่ตอนนี้ใจเย็นมากแล้ว

'ไม่ใช่ฉันไม่รู้ว่า บาบาร่าเขาแอบสนใจนาย ไอ้แฮซ แต่ฉันแค่ไม่คิดว่า พวกนายจะ ทำเรื่องแบบนี้ ฉันผิดหวัง จริงๆ'ไนออลพูดออกมาอย่างหมดแรง//

 

 

แล้วเรื่องในอดีตที่อยู่ในใจของไนออลก็ต้องสะดุดลง เพราะตอนนี้พวกเขาได้มาถึงสถานที่จัดคอนเสริ์ตเรียบร้อยแล้ว พวกเขาจึงพากันเดินลงมาจากรถ มุ่งหน้าไปเตรียมตัวแสดง 

เพื่อมอบความสุขให้แก่แฟนคลับที่จะเกิดขึ้นภายใน 2 ชั่วโมงข้างหน้านี้

.

.

.

.

ณ คอนโด*****

 

 

"ส้นสูงพร้อม ยาดมพร้อม พัดพร้อม กล้องพร้อม เสื้อผ้าหน้าผมพร้อม โอเค ได้เวลาไปเจอสามีทั้ง5แร้ววววว" ปลายน้ำพูดขึ้น ตอนนี้เธออยู่ที่คอนโด ใจกลางกรุงเทพที่ค่อนข้างมีระดับ เพราะเธอก็พอมีฐานะ

เธอไม่ได้อยู่กับครอบครัว เพราะเธอต้องมาทำงานเป็นครีเอทีฟให้กับบริษัทโฆษณาแห่งหนึ่ง เป็นคนมีความสามารถ สวย ดังนั้นไม่แปลกที่เธอจะเป็นที่สนใจแก่ชายทั่วไป แต่เธอเลือกที่จะโสด 

เพราะยังไม่เจอคนที่ใช่ แล้วก็ยังไม่ได้สานฝันว่าอยากไปทำงานที่ต่างประเทศ ลอนดอนใช่ ลอนดอน คือที่ที่เธอใฝ่ฝัน อยากไปทำงานด้วย

ตอนนี้เธอสะพายกระเป๋า พร้อมใส่ส้นสูง เพราะเธอกลัวมองหนุ่มๆไม่เห็น ก็เธอสูงแค่ 162 ซม.เองนี่นา แล้วล็อคห้อง ตรงไปที่รถสีแดงคันรู้ใจของเธอทันที

    And we dance all night to the best song ever,we knew every line now I can't remember...... เสียงฮัมเพลงของปลายน้ำดังขึ้นอย่างอารมณ์ดี  เธอขับรถออกมาเรื่อยๆ จนตอนนี้ถึงสถานที่เรียบร้อยแล้ว

"คนเยอะจริงๆ ดีนะฉันซื้อบัตรเร็ว ได้อยู่ข้างหน้า 555 " เธอพูดขึ้นอย่างเสียไม่ได้ เพราะที่นี่คนเยอะจริงๆ มีทั้งเด็กประมาน 13 ปี ทั้งผู้ใหญ่ที่พาลูกๆมาดู แล้วก็กลุ่มวัยรุ่น เต็มไปหมด เธอยิ้มอย่างภูมิใจ

ว่าวงที่เธอชื่นชอบโด่งดังมากเหลือเกิน แล้วก็เหลือบมองนาฬิกาที่จวนได้เวลาเข้าแล้ว เธอจึงรีบเดินไปที่ประตู

 

 

ตอนนี้เธอได้มาอยู้ข้างหน้าเวทีเรียบร้อยแล้ว ไม่นานนักเสียงเพียงเปิดตัวของวง one direction  ก็ดังกระหึ่มขึ้น  เสียงกรี้ดกร้าดในสเตเดียมดังขึ้น แต่เธอจึงเลือกที่จะเงียบ เพราะเธอไม่ชอบกรี้ดกร้าด

แต่ในใจนั้นเต้นแรง เพราะตอนนี้หนุ่มๆได้ออกมาแสดงแล้ว เธอมองไปที่ทุกคนบนเวทีอย่างปลาบปลื้ม การแสดงก็ถูกดำเนินไปสักพักใหญ่  จนทันใดนั้นเองสายตาของไนออลก็ได้มาปะทะที่หน้าของปลายน้ำเข้าอย่างบังเอิญ

ทั้งคู่มองหน้ากัน แล้วไนออลก็ก้มลงกระซิบการ์ด แล้วเขาก็เดินไปที่อื่น ร้องเพลงในท่อนของตัวเองต่อ

 

จนในไม่นานนัก การ์ดที่ไนออลกระซิบเมื่อสักครู่ก็เดินมาหา ปลายน้ำ แล้วบอกกับเธอว่า

"คุนครับ คือคุณไนออน ให้ผมมาบอกว่า หลังจบการแสดงแล้ว ให้ผมพาคุณไปหลังเวทีด้วยน่ะครับ" การ์ดพูดไปยิ้มไป อย่างเป็นมิตร ผิดกลับตอนนี้ที่ปลายน้ำ มีสีหน้าที่งงงวย ว่าไนออลจำหล่อนได้หรือไงกัน

แล้วการ์ดก็เดินกลับไปประจำที่ของตนเอง รอทำหน้าที่ของตนเองอีกที เมื่อจบคอนเสิร์ต ปล่อยให้ ปลายน้ำ ยังคงคิดต่อไปว่า เธอจะทำเช่นไร แล้วเขาจำหล่อนได้หรือ แต่มันคงไม่สำคัญเท่ากับว่า

 เขาเรียกหล่อนไปพบเป็นการส่วนตัวทำไม???

 

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ทิ้งค้างไว้ให้สงสัยต่อค่ะ 555

ไรท์ไม่ได้ใจร้ายน้าทุกคน

ไนออลเรียกปลายน้ำไปทำไมๆๆ??

หึงนะเนี่ย555 แต่งเองหึงเอง มีงี้ด้วย

สามารถติดตามไรท์ได้ทาง

@Skadsakul ทวิตเตอร์ไรท์เอง เอาไว้ทวงฟิค เผื่อขี้เกียจ เผื่อหลงลืม

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา