รักนะนายซุปตาร์

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป

ห้องซ้อม

เคโอติกกำลังซ้อมกันอยู่อย่างจริงจังเพื่อขึ้นคินเสิร์ตเปิดตัวในอาทิตย์หน้าที่จะถึง

ก๊อกๆๆ

แก้ว:เอ่อ...ขอโทษที่รบกวนนะคะ

ป๊อปปี้:ไม่เป็นไรเข้ามาสิ

แก้ว:ค่ะ

เขื่อน:มาดูพวกเราซ้อมหรอ

แก้ว:ป่าวค่ะมาเอาต้นฉบับ

โทโมะ:ฉันอ่านเสร็จแล้วไม่มีอะไรต้องเปลี่ยน

แก้ว:ค่ะ

โทโมะ:วางอยู่บนโต๊ะน่ะไปเอาสิ

แก้ว:ค่ะ 

แก้วเดินไปเอาต้นฉบับทีวางไว้บนโต๊ะ

เขื่อน:เฟย์ไม่มาหรอ

แก้ว:ไม่ได้ชวนน่ะค่ะ

เขื่อน:คราวหลังชวนมาด้วยล่ะ

แก้ว:คงไม่มีวันหลังแล้วล่ะค่ะ

ป๊อปปี้:ว่าไงนะ พูดเหมือนจะไปไหนเลย

แก้ว:ป่าวค่ะก็งานเสร็จแล้วหนิคะ

จองเบ:งานเสร็จก็มาได้

เคนตะ:ใช่เราไม่ว่าหรอกนะ

แก้ว:ขอบคุณทุกคนมากจริงๆนะคะที่คอยช่วยเหลือ คอยเป็นกำลังใจ คอยแนะนำแก้วจะไม่ลืมทุกคนมากๆขอบคุณที่กลับมาขึ้นเวทีกลับมาเป็นเคโอติกอีกครั้งแก้วลาก่อนนะคะ

แก้วกำลังจะเดินออกไป

โทโมะ:เธอพูดอะไรของเธอ เธอพูดเหมือนเราจะไม่ได้เจอกันแล้ว

แก้ว:ป่าวหรอกค่ะ แก้วขอตัวนะคะแก้วรีบ

แก้ววิ่งออกไปจากห้องซ้อม

โทโมะ:นี่เธอ เธอ

ป๊อปปี้:ไม่ต้องเรียกแล้วเขาไปแล้ว

เขื่อน:ไปๆซ้อมกัน

จองเบ:แต่เมื่อกี๊แก้วพูดแปลกๆนะ

เคนตะ:ฉันก็ว่างั้นแหละเหมือนกำลังจะไปไหนแล้วไม่กลับมางั้นแหละ

ป๊อปปี้:คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง

โทโมะ:...............

นี่เธอเป็นอะไรของเธอนะแก้วหลังๆมานี้เธอเอาแต่หนีหน้าฉันถามคำตอบคำไม่พูดไม่จา พูดจาแปลกๆ