รักนะนายซุปตาร์
เขียนโดย wipawiwi
วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 21.36 น.
แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 21.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
22)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบ้านโทโมะ
งานปาร์ตี้
เขื่อน:อ้าวๆทุกคนคนของกินเสร็จแล้วนะ น้องเฟย์ครับนี่ครับพี่ตักมาให้
เฟย์:ขอบคุณค่ะ
ป๊อปปี้:แหมๆๆ พี่ก็มีให้ฟางนะ
ฟาง:ค่ะ
เขื่อน:แก้วกินไรมั้ยพี่ตักให้
แก้ว:ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวแก้วตักเองดีกว่า
หวาย:โทโมะคะนี่ค่ะหวายตักมาให้โทโมะชอบไม่ใช่หรอ
โทโมะ:ขอบคุณครับ หวายก็อย่าลืมกินบ้างล่ะ
หวาย:ค่ะ
จองเบ:นี่เรามาร้องเพลงกันมั้ย
เคนตะ:เห็นด้วยว่ะ
เขื่อน:ดีๆ
ป๊อปปี้:งั้นผฉันขอร้องก่อน
เคโอติกร้องเพลงกันมานานพอสมควรระหว่างนั้นแก้วนั่งมองโทโมะกับหวายที่นั่งคุยกันอย่างสนิทเหมือนคนรักกัน
เขื่อน:นี่แก้วร้องเพลงหน่อยสิ
แก้ว:แก้วเนี่ยนะ
เฟย์:ร้องเลยยัยแก้ว
ฟาง:ใช่ๆ นี่ทุกคนคะแก้วร้องเพลงเพราะนะคะ
แก้ว:ยัยฟาง
ป๊อปปี้:ร้องเลยแก้ว
เคนตะ:ร้องเลยๆ
จองเบ:อะนี่ไม
แก้ว:ก็ได้ค่ะ
เคนตะ:เอาเพลงนี้แล้วกัน
ระหว่างร้องแก้วมองไปทางโทโมะตลอดเวลาและโทโมะเมื่อได้ยินเพลงก็ต้องหันมามองแก้ว
-ห่วงฉันก็พอ แต่เธอไม่ต้องส่งกลับเองไม่ลำบากเท่าไหร่
แล้วคืนนี้ขอร้องได้มั้ยไม่ต้องโทรมา ไม่ต้องแสดงอาการใส่ใจเพราะฉันไม่ชอให้ใจสั่น
อย่าให้ความหวังทั้งๆที่เธอก็ยังต้องมีเขา เกิดฉันเหงาและไม่ทันคิด
ไปเผลอนึกว่ามีสิทธิ์ ทำผิดโดยไม่ได้ตั้งใจ
รับได้ใช่มั้ยถ้ามีใครเจ็บเพราะเธอ
แก้วร้องไปมองหน้าโทโมะไปนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาทำให้แก้วเสียงสั่นและน้ำตาคลอป๊อปปี้มองอยู่ห่างๆและรู้ดีว่าทั้งสองคนคิดอะไรอยู่
เขื่อน:เฮ้ เพราะมากเลย
ป๊อปปี้:ปรบมือ ฉันว่าเรามานั่งคุยกันดีกว่า
โทโมะ:ดีว่ะ
ฟาง:ฟางไม่คิดเลยนะคะว่าจะได้เห็นเคโอติกบนเวทีอีกครั้ง
ป๊อปปี้:ฉันเองก็ไม่คิดเหมือนกัน
เขื่อน:นั่นสิไม่น่าเชื่อว่าพวกเราจะได้มานั่งคุยกันแบบนี้อีก
จองเบ:ฉันเองก็ดีใจนะที่เรายังเป็นเคโอติกอยู่
เคนตะ:ฉันนึกว่าเราจะไม่มีโอกาสอีกซะแล้ว
แก้ว:แก้วยินดีกับทุกคนด้วยนะคะ
หวาย:หวายก็ดีใจด้วยนะ ดีใจด้วยนะคะโทโมะ
โทโมะ:ครับ
ป๊อปปี้:แต่ต้องขอบคุณแก้วด้วยนะที่ทำให้โทโมะใจอ่อน
แก้ว:ไม่หรอกค่ะ ไม่เกี่ยวกับแก้วเลย
เขื่อน:เกี่ยวสิใช่มั้ยโทโมะ
โทโมะ:......
หวาย:หวายขอตัวก่อนนะคะ
โทโมะ:จะกลับแล้วหรอ
หวาย:ค่ะ
โทโมะ:งั้นเดี๋ยวผมเดินไปส่ง
หวาย:ไม่ต้องก็ได้ค่ะ
โทโมะ:จะดีหรอ
หวาย:งั้นหวายขอกอดทีแล้วกัน
แก้วมองทั้งสองคนกอดกันแล้วหันหน้าไปทางอื่นป๊อปปี้เห็นแล้วรีบเอามือมาจับมือแก้วไว้าเพื่อเป็นกำลังใจให้แก้ว
หวาย:ไปก่อนนะ
โทโมะ:โชคดีนะ
หลังจากนั้นทุกคนก็นั่งคุยกันในหลายๆเรื่องที่ผ่านมาป๊อปปี้เองก็เปิดใจคุยกับฟางเขื่อนกับเฟย์ก็เหมือนกันแต่โทโมะกับแก้วไม่ยอมมองหน้ากันและนั่งเงียบตลอดการสนทนาตอนนี้ทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้าน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ