รักนะนายซุปตาร์

10.0

เขียนโดย wipawiwi

วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 21.36 น.

  36 ตอน
  198 วิจารณ์
  43.57K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 21.46 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

บ้านโทโมะ

งานปาร์ตี้

เขื่อน:อ้าวๆทุกคนคนของกินเสร็จแล้วนะ น้องเฟย์ครับนี่ครับพี่ตักมาให้

เฟย์:ขอบคุณค่ะ

ป๊อปปี้:แหมๆๆ พี่ก็มีให้ฟางนะ

ฟาง:ค่ะ

เขื่อน:แก้วกินไรมั้ยพี่ตักให้

แก้ว:ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวแก้วตักเองดีกว่า

หวาย:โทโมะคะนี่ค่ะหวายตักมาให้โทโมะชอบไม่ใช่หรอ

โทโมะ:ขอบคุณครับ หวายก็อย่าลืมกินบ้างล่ะ

หวาย:ค่ะ

จองเบ:นี่เรามาร้องเพลงกันมั้ย

เคนตะ:เห็นด้วยว่ะ

เขื่อน:ดีๆ

ป๊อปปี้:งั้นผฉันขอร้องก่อน

เคโอติกร้องเพลงกันมานานพอสมควรระหว่างนั้นแก้วนั่งมองโทโมะกับหวายที่นั่งคุยกันอย่างสนิทเหมือนคนรักกัน

เขื่อน:นี่แก้วร้องเพลงหน่อยสิ

แก้ว:แก้วเนี่ยนะ

เฟย์:ร้องเลยยัยแก้ว

ฟาง:ใช่ๆ นี่ทุกคนคะแก้วร้องเพลงเพราะนะคะ

แก้ว:ยัยฟาง

ป๊อปปี้:ร้องเลยแก้ว

เคนตะ:ร้องเลยๆ

จองเบ:อะนี่ไม

แก้ว:ก็ได้ค่ะ

เคนตะ:เอาเพลงนี้แล้วกัน

ระหว่างร้องแก้วมองไปทางโทโมะตลอดเวลาและโทโมะเมื่อได้ยินเพลงก็ต้องหันมามองแก้ว

 -ห่วงฉันก็พอ แต่เธอไม่ต้องส่งกลับเองไม่ลำบากเท่าไหร่

แล้วคืนนี้ขอร้องได้มั้ยไม่ต้องโทรมา ไม่ต้องแสดงอาการใส่ใจเพราะฉันไม่ชอให้ใจสั่น

อย่าให้ความหวังทั้งๆที่เธอก็ยังต้องมีเขา เกิดฉันเหงาและไม่ทันคิด

ไปเผลอนึกว่ามีสิทธิ์ ทำผิดโดยไม่ได้ตั้งใจ

รับได้ใช่มั้ยถ้ามีใครเจ็บเพราะเธอ

แก้วร้องไปมองหน้าโทโมะไปนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาทำให้แก้วเสียงสั่นและน้ำตาคลอป๊อปปี้มองอยู่ห่างๆและรู้ดีว่าทั้งสองคนคิดอะไรอยู่

เขื่อน:เฮ้ เพราะมากเลย

ป๊อปปี้:ปรบมือ ฉันว่าเรามานั่งคุยกันดีกว่า

โทโมะ:ดีว่ะ

ฟาง:ฟางไม่คิดเลยนะคะว่าจะได้เห็นเคโอติกบนเวทีอีกครั้ง

ป๊อปปี้:ฉันเองก็ไม่คิดเหมือนกัน

เขื่อน:นั่นสิไม่น่าเชื่อว่าพวกเราจะได้มานั่งคุยกันแบบนี้อีก

จองเบ:ฉันเองก็ดีใจนะที่เรายังเป็นเคโอติกอยู่

เคนตะ:ฉันนึกว่าเราจะไม่มีโอกาสอีกซะแล้ว

แก้ว:แก้วยินดีกับทุกคนด้วยนะคะ

หวาย:หวายก็ดีใจด้วยนะ ดีใจด้วยนะคะโทโมะ

โทโมะ:ครับ

ป๊อปปี้:แต่ต้องขอบคุณแก้วด้วยนะที่ทำให้โทโมะใจอ่อน

แก้ว:ไม่หรอกค่ะ ไม่เกี่ยวกับแก้วเลย

เขื่อน:เกี่ยวสิใช่มั้ยโทโมะ

โทโมะ:......

หวาย:หวายขอตัวก่อนนะคะ

โทโมะ:จะกลับแล้วหรอ

หวาย:ค่ะ

โทโมะ:งั้นเดี๋ยวผมเดินไปส่ง

หวาย:ไม่ต้องก็ได้ค่ะ 

โทโมะ:จะดีหรอ

หวาย:งั้นหวายขอกอดทีแล้วกัน

แก้วมองทั้งสองคนกอดกันแล้วหันหน้าไปทางอื่นป๊อปปี้เห็นแล้วรีบเอามือมาจับมือแก้วไว้าเพื่อเป็นกำลังใจให้แก้ว

หวาย:ไปก่อนนะ

โทโมะ:โชคดีนะ

หลังจากนั้นทุกคนก็นั่งคุยกันในหลายๆเรื่องที่ผ่านมาป๊อปปี้เองก็เปิดใจคุยกับฟางเขื่อนกับเฟย์ก็เหมือนกันแต่โทโมะกับแก้วไม่ยอมมองหน้ากันและนั่งเงียบตลอดการสนทนาตอนนี้ทุกคนแยกย้ายกันกลับบ้าน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา