YOU ARE EVERYTHING.. >popfang<
เขียนโดย 
Omoji
วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.25 น.
แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2558 19.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
14) BE MINE -14-
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
-14-
BE MINE
'เธอคือคนเดียวที่จะเปลี่ยนฉันไปตลอดกาล'
"พี่ป๊อป.."ฟางพูดขึ้น เธอก็น่าจะรู้อยู่แล้วว่าพี่มดจะคุยเรื่องพี่ป๊อป
"เก่งดีนะ..นี่ถ้าไม่บอกว่าเป็นพี่น้องกันเนี่ย ฉันคิดว่าคงเป็นแฟนของป๊อปไปซะแล้วสิ"มดพูดขึ้นพร้อมเน้นคำว่าพี่น้องเข้าไปอีก ร่างเล็กพยายามเก็บอารมณ์และความรู้สึกที่มากระทบกับจิดใจให้สั่นไหวแบบนี้
"มีเรื่องอะไรหรอคะพี่มด ฟางไม่ได้มีเวลาทั้งวันเหมือนพี่มดสักหน่อย"
"ปากดี!เธอคิดว่าเธอดีมาจากไหนหะ!ฉันเป็นรุ่นพี่เธอ!"
"ตกลงพี่มดจะมาคุยเรื่องรุ่นพี่รุ่นน้องหรือเรื่องพี่ป๊อปกันแน่คะ!ช่วยพูดให้ฟางเข้าใจด้วยเถอะค่ะ ฟางไม่ได้ว่างพอมาเถียงเรื่องรุ่นพี่ที่ไม่ควรเคารพอยู่นะคะ.."
"หึ!เข้าเรื่องเลยก็ได้นะ.."พี่มดพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดๆ พลางเดินเข้าไปใกล้ฟาง
"มีอะไรคะ.."
"ฉันขอป๊อปปี้คืน.."ฟางแทบไม่มีเรี่ยวแรงเลยสักนิด เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าพี่มดเป็นแฟนเก่าพี่ป๊อป แต่จะให้ทำไงก็ตอนนี้เธอกับพี่ป๊อปกำลังคบกัน
"เพราะฉันอยากกลับไปดูแลป๊อปปี้เหมือนเดิม..ฉันดีกว่าเธอตั้งเยอะเธอก็รู้ใช่มั้ยล่ะ"พูดเสียงล้อเลียนฟาง แน่นอนว่าฟางจะพยายามไม่สนใจมัน
"ถ้าคนเก่าดีเขาคงไม่มาหาคนใหม่หรอกค่ะ.."
"ว่าไงนะ!"
"ฟางไม่มีวันทิ้งพี่ป๊อปไป..ไม่ว่าจะยังไงก็ตาม..ฟางจะอยู่เคียงข้างพี่ป๊อป และฟางก็จะดูแลพี่ป๊อปให้ดีกว่า..ที่พี่มดเคยดูแลเขามา"ฟางพูดจบ เธอดูออกว่ามดมีสีหน้าโกรธและกำลังอิจฉาฟางอยู่
"ไม่มีใครรู้เรื่องป๊อปดีกว่าฉัน.."
"ฟางรู้..แต่ฟางก็ไม่ยกพี่ป๊อปให้ใครง่ายๆหรอกค่ะ พี่ป๊อปไม่ใช่ของเล่น..ฟางขอโทษด้วยค่ะพี่มด ฟางไม่คืนพี่ป๊อปให้พี่มดหรอกนะ"ฟางพูดจบก็เดินออกไปจากตรงนั้น
มดกำมือตัวเองแน่น..เธอไม่คิดว่ายัยเด็กฟางนั่นจะดีกับป๊อปปี้จริง จะจริงจังขนาดนั้น..แต่เธอก็ไม่มีวันยอมให้มีความสุขไปตลอดหรอก..มันจะไม่มีวันนั้น ป๊อปปี้จะต้องกลับมาหาเธอ..ต่อให้ต้องแลกด้วยอะไรก็ตาม
เธอก็ยอม..
.................................
ฟางเดินกลับเข้ามาในห้องด้วยความกังวลอย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้มดรู้เรื่องเธอกับป๊อปปี้แล้ว เอาจริงๆเธอกูรู้สึกเจ็บเหมือนกันที่มดมาบอกกับเธอว่าขอป๊อปปี้คืน แต่ก็อย่างที่บอกฟางไม่ได้ใส่ใจ และฟางคิดแบบนั้นจริงๆ ฟางจะไม่ทิ้งป๊อปปี้ไป
"ยัยหน้าด้าน!!"ฟางเดินเข้ามาในห้องก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น น่าจะเป็นพวกกลุ่มของพิมและจินนี่ ฟางลืมไปว่าสองคนนี้เขาเป็นติ่งพี่ๆวงสวีต
"พูดอะไรของเธอน่ะหะ!"แก้วตะโกนด่ายัยสองคนนั้น แน่นอนว่าสองคนนั้นกำลังด่าฟาง
"ก็มันไปอ่อยพี่ป๊อปปี้ทำไมเล่า!เธอก็ด้วยแก้ว!ถ้าไม่ไปอ่อยพี่เขา ทั้งพี่โมะทั้งพี่ป๊อปก็คงไม่ไปชอบแกหรอก!"พิมพูดขึ้นด้วยความโมโห ฟางเดินกลับไปหาแก้วแล้วจับแขนแก้วให้ผ่อนคลายอย่าไปกังวลให้มาก
เพราะแค่นี้เธอก็กังวลมากพออยู่แล้ว...
"ฟาง..พี่มดคุยอะไรกับเธอหรอ..เขาทำอะไรเธอรึเปล่า"แก้วจับไหล่ฟางแล้วพลิกตัวฟางไปมา
"ฉันไม่ได้เป็นอะไร..."ฟางพูดแล้วยิ้มให้บางๆ ใครว่าไม่เป็นไร..ฟางแทบอยากเจอป๊อปปี้ให้เร็วที่สุด..
ไม่ใช่อะไร..
คิดถึง..
...............................................
พักเที่ยง
"แก้วไปกินข้่าวที่บ้านฉันนะ"ฟางชวน
"ทำไมไปกินที่บ้านล่ะ ปกติก็กินที่มหาลัยนี่"
"ก็เฟย์มันอยู่บ้านคนเดียวน่ะ ไม่อยากทิ้งไว้ แล้วก็สัญญาไว้แล้วด้วยว่าจะกลับไปตอนเที่ยง"ฟางร่ายยาว แก้วพยักหน้ารับ
"โอเค ไปก็ได้"แก้วก็พอรู้จักกับเฟย์บ้าง เพราะเมื่อก่อนฟางชอบเล่าให้ฟังอยู่บ่อยๆ
ห้องดนตรี
"ไอป๊อปไอเขื่อนไปไหนตั้งแต่เช้า"โทโมะว่าพลางเก็บกีต้าร์ไว้กับที พวกเขากำลังจะไปบ้านฟางเช่นกัน
"ไม่รู้มัน..สงสัยไปหาเฟย์"
"เออ น่าจะใช่..กูว่าเฟย์นี่ชักจะมีอิทธิพลกับไอเขื่อนมากแล้วว่ะ"ก็จริงอยู่..หลังจากที่เขื่อนมองโทรศัพทืแล้วก็ยิ้มๆภาพในนั้นล้วนเป็นภาพของเฟย์ทั้งนั้น เขื่อนซ้อมดนตรีได้สักรอบสองรอบก็ออกจากห้องไป
"ไปได้แล้ว ฟางโทรตามแล้ว.."
.................................................
ณ บ้านฟาง
ทั้งสี่คนเดินเข้ามาในบ้านจากที่คุยๆอยู่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นเขื่อนอยู่ในบ้านก่อนแล้ว..อาจจะแค่ฟางกับแก้มก็ได้ที่ไม่รู้
"พี่เขื่อน..มาตั้งแต่ตอนไหน"ฟางถามด้วยความแปลกใจ
"มาสักพักใหญ่แล้วครับ คิดถึงเฟย์ไม่อยากปล่อยไว้คนเดียว เดี๋ยวโดนฉุด"เพียงเท่านั้นฝ่ามือบางก็ตีเข้าที่หัวของเขื่อนทันทีทันใด เขื่อนกุมหัวตัวเองแล้วร้องโอย
"เฟย์อ่า!!พี่เจ็บนะครับ"
"ใครอยากให้มาอยู่ด้วยไม่ทราบ!พี่ฟาง..กินข้าวเถอะเฟย์เตรียมไว้ให้แล้ว..."เฟย์ยิ้มแย้มแล้วไปดึงแขนเฟย์มา ก่อนจะหันไปเห็นแก้วเธอยิ้มแล้วลากมาทั้งสองคน
"เฟย์ทำอาหารเก่งจังเลย ไม่เหมือนฟางเลยนะ"แก้วพูดแล้วมองดูอาหารแต่ละอย่างที่น่ากินยิ่งกว่าอะไร ต่างจากพี่สาวตัวเอง
"อะไรเล่าแก้ว!เพราะฟางไม่ค่อยได้ทำต่างหากล่ะ!"ฟางแย้ง
ทุกคนมารวมตัวกันที่โต๊ะอาหารแล้วนั่งกันเป็นคู่ๆ แน่นอนว่าอาหารที่อยู่บนโต๊ะไม่มีผักเลยสักนิดเดียว
"นั้นพี่กินแล้วนะ"เขื่อนพูดขึ้นพลางตักผัดหมี่ของโปรดของเขา หากแต่ไม่โดนเฟย์ตีมือไว้
"ใครใช้ให้นายกินก่อนยะ!พี่ป๊อปพี่โมะพี่ฟางพี่แก้วกินก่อนเลยค่ะ"เฟย์พูดจบก็หันมาแลบลิ้นใส่เขื่อนที่นั่งข้างๆ ทำเอาทุกคนให้เราะออกมากันยกใหญ่
"แก้วยินดีกับฟางแล้วก็พี่ป๊อปด้วยนะ ไม่คิดเลยจริงๆว่าคนอย่างพี่ป๊อปจะมาลงเอยกับฟาง อิจฉาชะมัด"แก้วพูดขึ้นแล้วหันไปดูทั้งสอง
"ไม่ต้องอิจฉาหรอกครับแก้ว คู่เราก็หวานไม่แพ้คู่ป๊อปฟางหรอกนะ"โทโมะหันมาทำสายตาหวานใส่ แก้วทำมือค้อนใส่
"เงียบไปเลยน่าพี่น่ะ.."แก้วทำเสียงดุ
"อุ่ย!มะ..ไม่เล่นแล้วก้ได้จ่ะ"โทโมะยอมแพ้ ยอมแล้วจริงๆนี่ถ้าไม่บอกว่าเป็นแฟนเขาคงคิดว่าแก้วเป็นเมียไปแล้ว
"ทำไมเฟย์ไม่รู้เรื่องว่าพี่ป๊อปกับพี่ฟางคบกัน.."เฟย์ถาม ก่อนจะหันไปเจอหน้าเขื่อนที่มองมา
"ก็พี่บอกเฟย์แล้วนี่ครับ..แต่เฟย์ไม่ยอมเชื่อพี่เลยอ่ะ.."เขื่อนทำหน้าหงอย
"ก็ใครจะไปเชื่อเล่า!ก็พี่ป๊อปกับพี่ฟางจะเป็นพี่น้องกันแล้วนี่นา..อุ้บ!"เขื่อนแทบจะเอามือปิดปากร่างเล็กไว้ไม่ทัน จริงๆมันก็ไม่ทันแล้วล่ะ..เฟย์ทำหน้าหงอยทันที
รู้สึกผิด..
"เฟย์ขอโทษค่ะ.."เฟย์บอก เมื่อเห็นหน้าฟางดูหงอยลงไปแต่หน้าป๊อปปี้กลับไม่รู้สึกอะไรเลย
"ไม่เป็นไรหรอกเฟย์.."ฟางพูดขึ้น มองดูร่างสูงที่ยื่นมือมากุมมือฟางไว้..
"เรากินข้าวกันเถอะ..ว่าแต่หมูหวานนี่อร่อยนะเนี่ย ฮ่าฮ่า"โทโมะรีบเปลี่ยนเรื่องทันที เฮ้อออ รู้สึกถึงอะไรบางอย่างจะเกิดขึ้นระหว่างป๊อปปี้เพื่อนสนิทของเขากับฟางคนรักของป๊อปปี้นะเนี่ย..
............................................
ในครัวป๊อปปี้กับฟางอาสาล้างจานเอง ตอนแรกฟางจะล้างคนเดียวแต่ป๊อปปี้ก็พูดขึ้นว่าจะล้างจานด้วย..ท้งสองอยู่ที่เคาร์เตอร์ล้างจาน
"ฟาง..อย่ากังวลไปเลยนะ"ป๊อปปี้พูดขึ้นแล้วล้างจานไป
"กังวลอะไรเล่าพี่ป๊อป.."พูดไปอย่างนั้น เธอกลับรู้สึกกังวลมากขึ้น
"ฉันไม่อยากให้เธอกังวลนะ..ฉะนั้นเธออย่ากัวลมากล่ะ"ป๊อปปี้หันหน้าไปหาร่างเล็กก่อนจะคว้ามือฟางไม่กุมไว้
"ฟาง..ไม่ได้กังวลสักหน่อยนี่..ฮ่าฮ่า"หัวเราะกลบเกลื่อนน้ำตาที่มันกำลังจะไหลเต็มที ฟางหันหน้าหนี..แต่เธอไม่รู้หรอกว่าป๊อปปี้มองออกว่าตอนนี้ฟางกำลังเสียใจ
"นี่..."ป๊อปปี้ล้างมือแล้วจับไหล่ฟางเข้าหาตน จนทั้งสองเผชิญหน้ากัน
"พะ..พี่ป๊อป"
"ยิ้มได้ไหม..ฉันอยากเห็นเธอยิ้มมากกว่านะ"ป๊อปปี้พูดจบก็ลูบหัวฟางอย่างเอ็นดู และน้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลลงมาอาบแก้มฟางจนได้
"ฟาง..ขอโทษ..ฟางกังวลจริงๆ ฮึก ฟางขอโทษนะ"ฟางโผลเข้ากอดป๊อปปี้แลล้วปล่อยโฮออกมา ยังดีที่ตรงงนี้ไม่มีใครฟางเลยกล้าที่จะกอดร่างสูง
"ไม่เป็นไร..แต่ต่อจากนี้..เธออย่ากังวลไปเลยได้มั้ยฟาง..เพราะฉันชอบเธอไม่ใช่ในฐานะพี่ชาย..แต่เป็นฐานะคนที่รักเธอ"ป๊อปปี้พูดแล้วกดจูบกลุ่มผมนุ่มของฟาง
"อื้ม..."ฟางกอดป๊อปปี้แน่น
ฟางจะไม่กังวลอีกแล้ว..เธอจะเชื่อมั่นในตัวป๊อปปี้เธอจะรักป๊อปปี้..ในฐานะคนรัก และฟางจะไม่สนเรื่องพี่น้องอะไรอีกแล้ว..ขอแค่มีป๊อปปี้อยู่ข้างๆก็ดีแล้วสำหรับเธอ
"แฮ่ม แฮ่ม"เสียงเขื่อนกระแอม ทั้งสองผละออกจากกันแล้วหันไปมองทั้งสี่คนที่ยืนมองทั้งสองแล้วยิ้มแซว
"หวานจนเลี่ยนเลยนะครับคุณเพื่อนป๊อป..แต่สู่คู่กูไม่ได้หรอกใช่มั้ยแก้วครับ"โทโมะหันไปกระซิบข้างหูแฟนสาวพร้อมแขนยาวที่โอบไหล่แก้ว ก่อนจะโดนแก้วกระแทกศอกใส่ท้อง
"โอ้ย!แก้วพี่เจ็บนะ.."โทโมะกุมท้องตัวเองแล้วร้องโอย
"เลิกเล่นได้แล้วพี่โมะ!ไม่รู้จักอายคนอื่นบ้างรึไงหะ!"แก้วดุอีกแล้ว
"อายทำไมล่ะครับ..ก็เรารักกันนี่..แก้วจะยอมให้คู่ไอป๊อปมันแซงหน้าคู่เราหรอออออ"โทโมะพูดขึ้นพร้อมเอียงคอไปหาแก้วส่วสายตาอ้อนวอน มืออีกข้างกุมท้องตัวเองอยู่เพราะความเจ็บ
"อยากโดนอีกรึไงวะ!"แก้วเตรียมท่าทำเอาโทโมะเบี่ยงตัวหลบไปหาเฟย์ และก็ไม่นานฝ่ามือหนาของใครสักคนผลักหัวเขาออกไปไกลๆจากเฟย์
"ไอเขื่อน!!มึงผลักหัวกูทำไมวะ!!!ไอสัดดด!!"โทโมะกระแทกเสียงแล้วไปหลบอยู่หลังแฟนสาวของตัวเอง
"มึงอย่าคิดเข้ามาใกล้เฟย์ของกู!ถ้าจะหลบก็ไปหลบหลังฟางนู่นไป.."เขื่อนพูดแล้วชี้ไปยังหลังฟาง
"เงียบไปเลยไอเขื่อน!มึงอยู่ห่างๆเลยไอโมะ!ไปอยู่กับแฟนมึงนู่น!!"ป๊อปปี้ชี้ไปยังแก้วที่ยืนยิ้มขำ..สุดท้ายโทโมะก็มาหลบหลังแก้วจนได้
"นี่!ปล่อยเลยนะนายน่ะ!"เฟย์ดุเขื่อนเมื่อเขาเอามือมาพาดไหล่เธอ
"โถ่..ออกก็ได้ครับ.."เขื่อนเอามือตัวเองออกอย่างเสียดายสร้างเสียงหัวเราะให้คนที่เหลือ
โอ๊ะ!!ตอนนี้เราอัพแค่นี้ก่อนนะจ้ะ มีธุระต้องไปทำ
อย่าเพิ่งเบื่อกันนร้าาาา...
อยากฟังเสียงว่าตอนนี้เป็นยังไงบ้าง..รู้ถึงความหวงของแต่ละคู่แล้วยัง อิอิ
อาจจะดราม่านิดหน่อยเน้อะตอนนี้..แต่ก็ฝากติดตามไว้ในอ้อมอกด้วยนะจ้ะ..
ฝาไว้เช่นเดิม รักเม้นน ชอบโหวตต ถูกใจไลค์!!!
ขอบคุณที่คอยติดตามกันนะคะ ฝากติดตามตอนหน้าด้วยนร้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
