Everything for u ได้ทั้งนั้น

 

 

 

 

 

ตอนที่ 5 : หวั่นไหว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไอ้ป้อป เอาอีกแล้วนะ หลอกถามเรื่องแฟนช้้นตลอด เดี๋ยวปั๊ดตบปากแตกเลย" แก้วลุกขึ้นมาชี้หน้าป้อปปี้ เพราะเวลาเธอเมาป้อปปี้และโทโมะชอบหลอกถามเรื่องแฟนเธอตลอด เธอซดเบียร์ไปอีกแก้วจนหมดเกลี้ยง แล้วซบไหล่โทโมะด้วยความเมา โดยที่โทโมะมองแก้วนิดนึง แล้วโอบแก้วไว้ตามนิสัยเจ้าชู้ตัวพ่อของเขา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าววววว ขวัญ มาพอดีเลย มามะ มาดื่มกับพวกเราดีกว่า" เขื่อนเห็นฟางจึงรีบไปลากมานั่งข้างป้อปปี้ทันที โดยที่ฟางมองอย่างงงๆ เพราะเธอเป็นคนเมาง่าย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เอาอ่ะเขื่อน ขวัญเมาง่ายจะตาย นี่ถ้าขวัญเมาแล้วใครจะแบกฟางกลับห้องล่ะ" ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่! ป๊อดก็บอกเหอะขวัญ เดี๋ยวป้อปกินให้ดู รวดเดียวหมด" ป้อปปี้หันมากวนฟาง แล้วซดเบียร์ไปจนหมดแก้ว ท่ามกลางเสียงเฮของเขื่อนและโทโมะ ฟางมองอย่างไม่ยอมแพ้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไหน อย่ามาดูถูกชั้นนะ เดี๋ยวโดนตบไปนู่นเลย เขื่อน ขอแก้วนึง" ฟางพูดแล้วหันไปมองป้อปปี้อย่างไม่ยอมแพ้ ก่อนที่จะซดไปจนหมดแก้ว ป้อปปี้ไม่ยอมจึงเอามาอีกแก้วเหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"งั้นก็มาวัดกันเลย ว่าใครจะกินได้เยอะกว่ากัน" ป้อปปี้และฟางมองกันอย่างไม่ยอมแพ้ ทั้งสองต่างส่งสายตาพิฆาตให้กัน ก่อนที่ซดเบียร์ไปคนละหลายแก้ว จนทั้งคู่เมามาก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ๆ พอละ ชั้นว่าเรามาเล่นเกมกันดีกว่า" แก้วพูดขึ้นมา โดยที่ทั้งหมดมองอย่างงงๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"กติกามีอยู่ว่าถ้าหมุนเบียร์แล้วไปหยุดที่ใครแล้ว คนนั้นต้องยอมทำตามที่คนอื่นสั่งทุกอย่าง ไม่ว่าใครจะถามความลับหรืออะไรก็เชิญ ผู้ตอบก็ต้องตอบความจริงด้วยนะถ้าทุกถาม แล้วก็หนึ่งคำถามต่อหนึ่งคนนะ อ้อ....ผู้ที่ถูกถามต้องกินเบียร์ไปแก้วละคนด้วยนะครัชชชช สี่คนก็สี่แก้ว โอเค๊" แก้วพูดให้ฟังถึงกติกา โดยที่สามหนุ่มหันไปชนแก้วกัยแล้วกี่ครั้งก็ไม่รู้ แต่ฟางนั้นนั่งมึนอยู่ข้างๆป้อปปี้นั่นเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอาล่ะๆ อธิบายยาวเป็นบ้าเลย เรามาเริ่มเล่นไอ้เกมนี้กันดีกว่านะ" โทโมะพูดตัดบท

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"งั้นเดี๋ยวช้านหมุนเอง" เขื่อนที่เมามากแล้วอาสาเป็นคนหมุนคนแรก

 

 

 

 

 

 

 

และแล้ว.......ผู้โชคดีคนแรกก็คือ......คือออออออ

 

 

 

 

 

 

 

"ผู้โชคดีคนแรกของเราคือ ไอ้แก้ววววว555555 มีใครจะถามหรือสั่งไรมันมั้ย" เขื่อหัวเราะก้ากกับป้อปปี้และโทโมะโดยที่แก้วนั่งหน้ามุ่ยอยู่่ข้างโทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮ่าฮ่า ชั้นขออสั่งให้ไอ้แก้วเต้นท่าเลดี้กาก้าให้ดูหน่อย55555" ป้อปปี้พูดแล้วเทเบียร์ส่งให้แก้ว โดยที่แก้วต้องรับมาดื่มอย่างเสียไม่ได้ แล้วออกไปวดดลวดลายการเต้น จนทุกคนถึงกับตะลึง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เป็นไงๆ อย่ามาดูถูกชั้นนะ อย่าให้ถึงคราวชั้นบ้างล่ะกัน ชั้นให้นายเต้นไก่ย่างแน่" แก้วคาดโทษป้อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่มีอะไรจะถามยัยนี่อ่ะ ดูไม่น่าค้นหาเอาซะเลย" โทโมะหัวเราะก้าก ก่อนที่แก้วจะตบเขาไปทีนึง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ตาชั้นบ้างๆ ชั้นขอให้ไอ้แก้ว จีบไอ้โมะ" เขื่อนพูดออกมาด้วยความเมา ทำเอาโทโมะและแก้วถึงกับสำลักน้ำ ทั้งสองมองหน้ากันแล้วส่งสายตาพิฆาตให้กันทันที ชั้นนี่นะจีบอีโมะ ตายล่ะ!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โมะ คือแก้วมีอะไรจะสารภาพอ่ะ" แก้วหันมองมองหน้าโทโมะ ส่งสายตาหวานเยิ้มให้เขาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

""ห้ะ มีไร" โทโมะพูดห้วนๆ ทำเอาแก้วที่กำลังหวานอยู่เปลี่ยนโหมดมาตบหัวเค้าไปฉาดนึง โทโมะมองแก้วแล้วแยกเขี้ยวใส่อย่างเจ็บใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"คือแก้ว คือแก้ว.....อร้ายยยย -.-  แก้วชอบโมะอ่ะ แก้วขอถวายตัวเป็นแฟนโมะได้ปะ" แก้วพูดออกมาอย่างเสียไม่ได้ ทั้งหมดส่งเสียงเฮ ฟางที่เมามากส่งแก้วเบียร์ให้แก้วกินทันที ทำเอาแก้วถึงกับเซ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ขวัญไม่แกล้งแก้วดีกว่า แต่ถ้าอีขวดนี้มันหันมาหาขวัญ แก้วก็ต้องไม่แกล้งฟางนะ" ฟางพูด แก้วพยักหน้าแล้วซบไหล่โทโมะต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มานี่! ขวดนี้ชั้นหมุนเอง" แก้วพูดแล้วแย่งขวดมาจากมือป้อปปี้แล้วหมุนขวดออกไป ทุคนต่างมองอย่างลุ้นระทึก และแล้ว....ขวดก็ไปหยุดที่.....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เชี่ยป้อป55555" ทั้งหมดหัวเราะกันดังลั่น เมื่อขวดนั้นไปหยุดที่ป้อปปี้ เขามองอย่างเซ็งๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นจะถามแกว่า แกเคยจูบกับผู้หญิงมาแล้วกี่คน ไม่นับผู้ชายนะเว้ยยย" โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เห้ยยยยย ชั้นไม่เคยจูบผช.เว้ยยย เดี๋ยวนะๆ ชั้นขอนับก่อน หล่อๆอย่างชั้นเนี่ย สาวๆเค้ามาขอจูบชั้นทั้งนั้นแหละ" ป้อปปี้คุยโว แล้วนั่งนับนิ้วตัวเองไป โดยมีฟางมองแล้วรู้สึกเจ็บจึกในใจอย่างบอกไม่ถูก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"30 กว่าคนอ่ะ ไม่รู้นับตกไปรึเปล่า แต่ก็ประมาณนั้นอ่ะ" ป้อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"มาๆ ชั้นถามบ้าง แกเคยรู้สึกหวั่นไหวให้กับฟางบ้างมั้ย เห็นใกล้ชิดกันตลอดเวลาเลยว่ะ5555555" เขื่อนถามทำเอาป้อปปี้และฟางมองหน้ากันเลิ่กลั่ก ท่ามกลางเสียงเฮของทั้งแก้วและเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"บ้า ไม่มี๊......" ป้อปปี้และฟางพูดพร้อมกัน ทั้งสองมองหน้ากันแล้วหน้าแดงจัด รีบหลบหน้ากันทันที ท่ามกลางเสียงแซวของแก้วและเขื่อน โดยมีโทโมะนั่งหน้าบึ้งอยู่ เพราะเขาแอบปลื้มฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ก็เพื่อนกันน่ะ ไม่มีไรหรอก เนอะ...." ป้อปปี้หันไปแซะฟาง แล้วกอดคอฟางไว้ ทำเอาฟางใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ นี่เราเป็นอะไรกันแน่นะ?" ฟางถามตัวเองด้วยความไม่เข้าใจ

 

 

 

ฟางเปนรัยหนอ มาอัพละนะ555 เค้าไม่ฉะบาย เม้น-โหวตกันด้วยน้าา และอีกอย่างเรื่อง NC คือเราขอเลื่อนเป็นตอนหน้าโนะ คือเราพิมไม่ค่อยไหว55555 จุ้บเหม่ง