เพลิงรักเล่ห์สวาท

                    ณ ห้องรับแขก
"นังฟางแกมานี่เลย" คุณหญิงตะโกนเรียกฟางที่กำลังจัดดอกไม้อยู่ซึ่งฟางก็เดินมาหาแต่โดยดี
"มีอะไรเหรอค้ะคุณผู้หญิง" ฟางเอ่ยถามคุณผู้หญิงด้วยสีหน้ากังวลเพราะรู้ว่าแต้งกิ้วคงเอาเรื่องนั้นมาฟ้อง
เพี้ย!!!!
ฟางถูกคุณผู้หญิงตบจนคว่ำลงไปกองกับพื้น
"อีผู้หญิงชั้นต่ำ แกไม่มีสิทธิ์ในตัวลูกชายฉัน แกอย่าไปยุ่งกับตาป๊อปอีกเพราะตาป๊อปจะต้องหมั้นในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าจำไว้" คุณผู้หญิงชี้หน้าฟางที่กำลังร้องไห้อยู่
"ค่ะ" ฟางพูดพร้อมลุกขึ้นยืนจะเดินออกไปแต่กลับถูกตุณหญิงกระชากผมไว้
"เห็นหน้าแกแล้วมันหมั่นไส้ ขอฉันตบให้สะใจหน่อยเถอะให้สมกับที่แกยัวตาป๊อป" พูดจบคุณผู้หญิงก็ตบฟางไปอีกถึงสองครั้งแล้วเมื่อจะตบครั้งที่3ก็มีคนมาห้ามเสียก่อน
"คุณป้าค้ะ หยุดนะค้ะคุณป้าตบผู้หญิงคนนั้นทำไม" แก้วใจสาวน้อยคนสวยแสนเข้มแข็งเดินเข้ามาดึงตัวฟางออกไป
"ป่าวหรอกจ้ะหนูแก้ว เข้าใจผิดกันน่ะ แล้วคุณพ่อคุณแม่หนูล่ะจ้ะ" คุณหญิงสีหน้าเจื่อนๆ
"กำลังเข้ามาค่ะ เอ๊ะ!!! ฟางนี่ ฟางนิฉันแก้วเอง" แก้วดีใจมากที่ได้เจอเพื่อนเธออีกครั้ง
"แก้ว แก้วเองหรอ" ฟางโผเข้ากอดแก้วอย่างรวดเร็ว
"นี่หนูแก้วรู้จักนังผู้หญิงชั้นต่ำนี่ด้วยเหรอ"
"เพื่อนสนิท เพื่อนรัก เพื่อนตายคนเดียวของแก้วเองล่ะค่ะ ไม่ใช่ผู้หญิงชั้นต่ำที่ไหนหรอกค่ะ" แก้วตอบน้ำเสียงเด็ดเดี่ยว
"อ่อ เพื่อนหนูแก้วเหรอจ้ะ" คุณหญิงหน้าซีดเผือดเพราะรู้ว่าทำอะไรลงไป
"ยัยจีน" แก้วเรียก
"อ้าวแก้วมาหาคุณแม่เหรอแล้วนี่เกิดอะไรขึ้นน่ะ" ขนมจีนถาม
"แกพาฟางไปก่อนน้ะ" แก้วพูด
เวลาผ่านไปป๊อปปี้ก็ได้ลงมาแล้วอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา
"คุณป้าค้ะ แก้วอยากรู้จังค่ะทำไมต้องเรียกฟางว่าผญ ชั้นต่ำ" แก้วสีหน้าจิงจัง
"ก็ยัยนี่ขายตัวมายั่วตาป๊อปนิ อยากได้เงินจนตัวสั่น" คุณหญิงตอบแปลกๆ
"แก้วสนิทกะฟางค่ะฟางเป็นคนดี รักพ่อแม่ แต่พ่อติดเหล้าติดการพนันเลยเอาฟางมาขาย ส่วนฟางมายุที่นี่ได้ไงก็ถามพี่ป๊อปดูสิค้ะ" แก้วหันไปทางป๊อปปี้
"คือผมอยากให้ฟางมาอยู่ด้วยเองล่ะครับเลยซื้อตัวมา" ป๊อปปี้ตอบอย่างมั่นใจ
"ความจิงที่แก้วมาที่นี่เพราะแก้ว กับคุณพ่อคุณแม่จะมาบอกคุณป้าว่าจะไม่หมั้นกับพี่ป๊อปค่ะเพราะว่าเรา2คนไม่ได้รักกัน"
"อ้าวไม่ได้น้ะไม่ได้"
"ต้องได้ครับเพราะผมอยากให้ลูกรักคนที่รักแม้จะต้อยต่ำขนาดไหนถ้าเรารักลูก เราต้องยอมให้เค้ารักกันไปยัยแก้วกลับ" พ่อของแก้วพูด ป๊อปปี้ดีใจสุดๆ