คู่ชีวิต(is love)
10.0
เขียนโดย kobkob
วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.56 น.
28 chapter
89 วิจารณ์
42.60K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2558 01.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) สุขสันต์วันเกิดเจ้าตัวแสบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้เป็นงานวันเกิดของใบเฟิร์นที่มหาลัยมีเซอร์ไพส์จากเพื่อนที่เอาเค้กแล้วก็ของขวัญมาให้แต่มันไม่สำคัญเพราะเธอรีบกลับมาบ้านเพื่อหวังว่าพี่สาวของเธอจะจัดงานวันเกิดให้เธอเหมือนทุกปี
"พี่ฟางเฟิร์นมาแล้ว"ใบเฟิร์นที่วิ่งเข้าบ้านมาอย่างร้อนใจ แต่เมื่อเข้ามาในบ้านก็พบแต่ความว่างปล่าวเขาจึงเดินเขามาอย่างจ๋อยๆ
"ยังไม่มาอีกหรอเนี้ย"ใบเฟิร์นที่เดินมานั่งที่โซฟาแล้วถอนหายใจเบาๆ 'เดี๋ยวพี่ฟางคงมามั้ง'เฟิร์นที่คิดแล้วเดินออกไปซื้อเค้กเพื่อมาจัดงานวันเกิดของตัวเอง
"ยังไม่กลับมีหรอเนี้ย"เธอมองดูนาฬิกาตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งทุ่มแล้วปรกติพี่สาวเธอก็ไม่เคยมาสายถ้าจะไปไหนก็จะบอกเธอก่อน
ปรื้นๆๆๆ เสียงรถจอดอยู่ที่หน้าบ้านเฟิร์นรีบเปิดประตูไปดูทันทีพี่ฟางต้องมาแล้วแน่ๆเฟิร์นเปิดประตูออกไปแต่ต้องหน้าจ๋อยเมื่อเป็นรถของพอร์ช
"มาทำไม"เฟิร์นที่นิ่วหน้าอย่างอารมณ์เสียก็พูด
"พอดีว่าจะมาหาฟางนะฟางอยู่ไหม"พอร์ชที่เห็นหน้าเฟิร์นอารมณ์เสียใส่ก็แกล้งต่อ
"พี่ฟางไม่อยู่ ไม่รู้ว่าจะกลับตอนไหนด้วย"เฟิร์นที่พูดแล้วกำลังจะเดินกลับเข้าบ้าน
"พี่ขอเข้าไปได้ไหม"พอร์ชที่พูดเล่นเอาเฟิร์นหันขวับทันที
"อยากเข้าก็เข้ามาดิ"เฟิร์นที่พูดแล้วเดินเข้าบ้านไปพอร์ชที่เห็นว่าเฟิร์นให้เข้าบ้านก็ส่งสัญญาณมือให้ป๊อปปี้กับฟางทันที
ครืดดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในจอโทรศัพท์โชว์เบอร์ของฟางทำเอาเฟิร์นลุกจากโซฟาทันที
"ฮัลโลพี่ฟาง พี่ฟางอยู่ไหนเนี้ย"เฟิร์นที่รีบร้อนก็พูด
"เฟิร์นพอดีว่าวันนี้พี่ต้องอยู่เครียงานช่วยพี่ป๊อปนะ คือพี่อาจจะกลับดึกหน่อยนะ"ฟางที่พูดแต่ตอนนี้เขากับป๊อปปี้แอบย่องมาที่หลังบ้านเพื่อเตรียมเซอร์ไพส์เรียบร้อยแล้ว
"อืมไม่เป็นไรเฟิร์นอยู่ได้"เฟิร์นที่พูดจากปลายสายเสร็จก็หน้าจ๋อยทันที
"อ้าวซื้อเค้กมาทำไมนะเฟิร์น งานวันเกิดเราหรอ"พอร์ชที่แกล้งถามเฟิร์น
"อืม ใช่"ฟางที่ตอบสั้นๆแล้วนั่งลงที่โต๊ะมองเค้กที่ตัวเองซื้อมาอย่างเศร้าๆ เฟิร์นรอฟางจนตอนนี้สี่ทุ่มแล้วฟางก็ยังไม่มา
"พี่ฟางลืมงานวันเกิดเราสินะ"เฟิร์นที่พูดแล้วน้ำใสๆในตาก็เริ่มคลอเบ้า
"เฮ้ยอย่าร้องไห้สิ พี่สาวเราไม่ลืมวันเกิดเราหรอกน๊าเดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อน"พอร์ชที่พูดแล้วมานั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามเฟิร์น
"ไม่เป็นไรหรอกเป่าเองก็ได้ นายช่วยฉันเป่าหน่อยดิ พอดีฉันเคยชินกับการเป่าสองคนนะ เป่าคนเดี๋ยวแล้วรู้สึกยังไงก็ไม่รู้"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าพอร์ชอย่างเศร้าๆ
"อืมได้สิ"พอร์ชที่พูดเสียงดังเพื่อให้คนข้างหลังได้ยิน
"Happy birthday to you Happy birthday"เฟิร์นที่พูดแล้วน้ำตาก็ไหล่ขึ้นมาจู่จู่ไฟก็ดับแล้วก็มีแสงเทียนเดินมาจากตรงหลังบ้านเป็นพี่สาวของเขาที่เดินมากับป๊อปปี้ยิ่งทำให้เฟิร์นร้องไห้หนักกว่าเดิม
"Happy birthday to you Happy birthday to you"ฟางที่เดินถือเค้กมาตรงหน้าน้องสาวแล้วไฟในบ้านก็สว่างขึ้น
"สุขสันต์วันเกิดนะเจ้าแสบ"ฟางที่พูดแล้วยื่นเค้กให้เฟิร์นเป่า
"อธิฐานก่อนสิตัวแสบ"ป๊อปที่พูดแล้วเฟิร์นก็กำมืออธิฐานทันที
"เฟิร์นคิดว่าพี่ฟางจะลืมวันเกิดเฟิร์นซะแล้ว"เฟิร์นที่พูดพลางปาดน้ำตาตัวเองให้หยุดไหล
"ก็แค่อยากเห็นคนแถวนี้ขี้แยไง แกล้งเขาไว้เยอะโดนแกล้งบ้างเป็นไงล่ะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเอามือโยกหัวเฟิร์นเบาๆ
"โอ๊ย แล้วใครเป็นคนคิดแผนนี้เนี้ย"เฟิร์นที่พูดแล้วกวาดสายตามองอย่าดุดุ
"โน่น/โน่น"ทั้งป๊อปแล้วก็ฟางต่างชี้ไปที่พอร์ช
"นายเองหรอ ว่าแล้วแผนกวนประสาทแบบนี้คิดได้คนเดียว"ฟางที่พูดแล้วแฉ่งใส่พอร์ช
"อ้าวใครจะไปรู้ว่าจะร้อง"พอร์ชที่พูดแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
"ยะ นายนี้คิดแผนเก่งๆอย่างนี้ต้องให้รางวัล"เฟิร์นที่พูดแล้วปาดเค้กที่อยู่ในมือปาดหน้าพอร์ชทันที
"เฮ้ยเล่นแบบนี้เลยหรอ"พอร์ชที่พูดแล้วไม่ยอมก็เอาเค้กปาดหน้าเฟิร์นคืนแล้วทั้งหมดก็นั่งกินเค้กกันหยอกล้อกันจนเวลาตอนนี้ดึกมากแล้ว
"แล้วนี้ไม่คิดจะมีของขวัญให้กันรึไง"เฟิร์นที่พูดแล้วก็กอดอกเชิงงอน
"ใครบอกจะไม่มีล่ะ นี้"ฟางที่เอาตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มาให้เฟิร์น เฟิร์นที่เห็นตุ๊กตาหมีก็รีบวิ่งไปกอดทันที
"พี่กับพี่ป๊อปไปเลือกตั้งนานแหน่"ฟางที่มองหน้าป๊อปแล้วยิ้ม
"ขอบคุณค่ะ"เฟิร์นที่วิ่งมาเอาตุ๊กตาอย่างดีใจ"
"แล้วนายนะไม่มีอะไรให้ฉันรึไงนอกจากคิดแผนแกล้งเนี้ย"เฟิร์นแกล้งพูดลอยๆแล้วมองไปทางอื่นทั้งสามคนเห็นก็อดขำไม่ได้
"เดี๋ยวรอแปปหนึ่ง"พอร์ชที่พูดแล้วเดินออกไปหยิบกล่องของขวัญสีหวานให้ใบเฟิร์น
"อะไรนะอย่าบอกนะว่าเป็นระเบิด"เฟิร์นที่แกล้งแหย่แล้วกระโดดไปหลบอยู่หลังป๊อปปี้ทันที
"ไม่ใช่หรอกน๊าฉันไม่ฆ่าเสาไฟ้ฟ้าหรอก"พอร์ชที่พูดแล้วยื่นกล่องของขวัญให้เฟิร์น
"ยะ แบร่"เฟิร์นที่ทำหน้าล้อเลียนพอร์ชเล่นเอาป๊อปกับฟางอดขำไม่ได้
"กลับล่ะนะเจ้าแสบ"หลังจากที่เสร็จจากงานวันเกิดเฟิร์นป๊อปปี้กับพอร์ชก็ขอตัวกลับทันที
"ไงเจ้าแสบเรา หมดแสบเลย"ฟางที่พูดแล้วลูบหัวเฟิร์นเบาๆ
"โห พี่ฟางอ่ะ"เฟิร์นที่อายก็รีบขึ้นบ้านไปฟางมองน้องสาวแล้วส่ายหน้า
"อะไรอ่ะ"เฟิร์นที่เข้าห้องมาแล้วเปิดของขวัญที่พอร์ชให้มันเป็นสร้อยรูปหมีที่เขาชอบและมีกาดร์แนบมากับกล่องของขวัญด้วย
'พี่ไม่รู้ว่าเราชอบรึเปล่านะ แต่พี่ตั้งใจเลือกให้เลยนะ สุขสันต์วันเกิด'
พี่พอร์ช
"โห้ ดูหล่อ ขอบคุณมากนะค่ะ"เฟิร์นที่อ่านการ์ดแล้วก็สวมสร้อยที่พอร์ชให้ก็ยิ้มอย่างดีใจ
แม้ว่าเหมือนไม่มีโอกาส แม้ว่าฉันต้องพลาดอีกกี่สักทีแต่ว่าความรักก็ยังขอให้ฉันทำแบบนี้
..........................................................................................
พอร์ช.
ฟินๆอีกคู่กันไปไรเตอร์แต่งจากใจ ใครอ่านแล้วเหมือนเดิม
"เม้น"เยอะๆนะค่ะเดี๋ยวความสุขมาน้ำตาจะแทรกมีโรแมนติก ต้องมีคอมมิดี้ และต้องมีดราม่าแน่นอน
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่ติดตาม และอ่านฟิคเรา ขอบคุณค่ะ จุ๊ปปปปป
"พี่ฟางเฟิร์นมาแล้ว"ใบเฟิร์นที่วิ่งเข้าบ้านมาอย่างร้อนใจ แต่เมื่อเข้ามาในบ้านก็พบแต่ความว่างปล่าวเขาจึงเดินเขามาอย่างจ๋อยๆ
"ยังไม่มาอีกหรอเนี้ย"ใบเฟิร์นที่เดินมานั่งที่โซฟาแล้วถอนหายใจเบาๆ 'เดี๋ยวพี่ฟางคงมามั้ง'เฟิร์นที่คิดแล้วเดินออกไปซื้อเค้กเพื่อมาจัดงานวันเกิดของตัวเอง
"ยังไม่กลับมีหรอเนี้ย"เธอมองดูนาฬิกาตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งทุ่มแล้วปรกติพี่สาวเธอก็ไม่เคยมาสายถ้าจะไปไหนก็จะบอกเธอก่อน
ปรื้นๆๆๆ เสียงรถจอดอยู่ที่หน้าบ้านเฟิร์นรีบเปิดประตูไปดูทันทีพี่ฟางต้องมาแล้วแน่ๆเฟิร์นเปิดประตูออกไปแต่ต้องหน้าจ๋อยเมื่อเป็นรถของพอร์ช
"มาทำไม"เฟิร์นที่นิ่วหน้าอย่างอารมณ์เสียก็พูด
"พอดีว่าจะมาหาฟางนะฟางอยู่ไหม"พอร์ชที่เห็นหน้าเฟิร์นอารมณ์เสียใส่ก็แกล้งต่อ
"พี่ฟางไม่อยู่ ไม่รู้ว่าจะกลับตอนไหนด้วย"เฟิร์นที่พูดแล้วกำลังจะเดินกลับเข้าบ้าน
"พี่ขอเข้าไปได้ไหม"พอร์ชที่พูดเล่นเอาเฟิร์นหันขวับทันที
"อยากเข้าก็เข้ามาดิ"เฟิร์นที่พูดแล้วเดินเข้าบ้านไปพอร์ชที่เห็นว่าเฟิร์นให้เข้าบ้านก็ส่งสัญญาณมือให้ป๊อปปี้กับฟางทันที
ครืดดดดเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นในจอโทรศัพท์โชว์เบอร์ของฟางทำเอาเฟิร์นลุกจากโซฟาทันที
"ฮัลโลพี่ฟาง พี่ฟางอยู่ไหนเนี้ย"เฟิร์นที่รีบร้อนก็พูด
"เฟิร์นพอดีว่าวันนี้พี่ต้องอยู่เครียงานช่วยพี่ป๊อปนะ คือพี่อาจจะกลับดึกหน่อยนะ"ฟางที่พูดแต่ตอนนี้เขากับป๊อปปี้แอบย่องมาที่หลังบ้านเพื่อเตรียมเซอร์ไพส์เรียบร้อยแล้ว
"อืมไม่เป็นไรเฟิร์นอยู่ได้"เฟิร์นที่พูดจากปลายสายเสร็จก็หน้าจ๋อยทันที
"อ้าวซื้อเค้กมาทำไมนะเฟิร์น งานวันเกิดเราหรอ"พอร์ชที่แกล้งถามเฟิร์น
"อืม ใช่"ฟางที่ตอบสั้นๆแล้วนั่งลงที่โต๊ะมองเค้กที่ตัวเองซื้อมาอย่างเศร้าๆ เฟิร์นรอฟางจนตอนนี้สี่ทุ่มแล้วฟางก็ยังไม่มา
"พี่ฟางลืมงานวันเกิดเราสินะ"เฟิร์นที่พูดแล้วน้ำใสๆในตาก็เริ่มคลอเบ้า
"เฮ้ยอย่าร้องไห้สิ พี่สาวเราไม่ลืมวันเกิดเราหรอกน๊าเดี๋ยวพี่อยู่เป็นเพื่อน"พอร์ชที่พูดแล้วมานั่งที่เก้าอี้ตรงข้ามเฟิร์น
"ไม่เป็นไรหรอกเป่าเองก็ได้ นายช่วยฉันเป่าหน่อยดิ พอดีฉันเคยชินกับการเป่าสองคนนะ เป่าคนเดี๋ยวแล้วรู้สึกยังไงก็ไม่รู้"เฟิร์นที่พูดแล้วมองหน้าพอร์ชอย่างเศร้าๆ
"อืมได้สิ"พอร์ชที่พูดเสียงดังเพื่อให้คนข้างหลังได้ยิน
"Happy birthday to you Happy birthday"เฟิร์นที่พูดแล้วน้ำตาก็ไหล่ขึ้นมาจู่จู่ไฟก็ดับแล้วก็มีแสงเทียนเดินมาจากตรงหลังบ้านเป็นพี่สาวของเขาที่เดินมากับป๊อปปี้ยิ่งทำให้เฟิร์นร้องไห้หนักกว่าเดิม
"Happy birthday to you Happy birthday to you"ฟางที่เดินถือเค้กมาตรงหน้าน้องสาวแล้วไฟในบ้านก็สว่างขึ้น
"สุขสันต์วันเกิดนะเจ้าแสบ"ฟางที่พูดแล้วยื่นเค้กให้เฟิร์นเป่า
"อธิฐานก่อนสิตัวแสบ"ป๊อปที่พูดแล้วเฟิร์นก็กำมืออธิฐานทันที
"เฟิร์นคิดว่าพี่ฟางจะลืมวันเกิดเฟิร์นซะแล้ว"เฟิร์นที่พูดพลางปาดน้ำตาตัวเองให้หยุดไหล
"ก็แค่อยากเห็นคนแถวนี้ขี้แยไง แกล้งเขาไว้เยอะโดนแกล้งบ้างเป็นไงล่ะ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเอามือโยกหัวเฟิร์นเบาๆ
"โอ๊ย แล้วใครเป็นคนคิดแผนนี้เนี้ย"เฟิร์นที่พูดแล้วกวาดสายตามองอย่าดุดุ
"โน่น/โน่น"ทั้งป๊อปแล้วก็ฟางต่างชี้ไปที่พอร์ช
"นายเองหรอ ว่าแล้วแผนกวนประสาทแบบนี้คิดได้คนเดียว"ฟางที่พูดแล้วแฉ่งใส่พอร์ช
"อ้าวใครจะไปรู้ว่าจะร้อง"พอร์ชที่พูดแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
"ยะ นายนี้คิดแผนเก่งๆอย่างนี้ต้องให้รางวัล"เฟิร์นที่พูดแล้วปาดเค้กที่อยู่ในมือปาดหน้าพอร์ชทันที
"เฮ้ยเล่นแบบนี้เลยหรอ"พอร์ชที่พูดแล้วไม่ยอมก็เอาเค้กปาดหน้าเฟิร์นคืนแล้วทั้งหมดก็นั่งกินเค้กกันหยอกล้อกันจนเวลาตอนนี้ดึกมากแล้ว
"แล้วนี้ไม่คิดจะมีของขวัญให้กันรึไง"เฟิร์นที่พูดแล้วก็กอดอกเชิงงอน
"ใครบอกจะไม่มีล่ะ นี้"ฟางที่เอาตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มาให้เฟิร์น เฟิร์นที่เห็นตุ๊กตาหมีก็รีบวิ่งไปกอดทันที
"พี่กับพี่ป๊อปไปเลือกตั้งนานแหน่"ฟางที่มองหน้าป๊อปแล้วยิ้ม
"ขอบคุณค่ะ"เฟิร์นที่วิ่งมาเอาตุ๊กตาอย่างดีใจ"
"แล้วนายนะไม่มีอะไรให้ฉันรึไงนอกจากคิดแผนแกล้งเนี้ย"เฟิร์นแกล้งพูดลอยๆแล้วมองไปทางอื่นทั้งสามคนเห็นก็อดขำไม่ได้
"เดี๋ยวรอแปปหนึ่ง"พอร์ชที่พูดแล้วเดินออกไปหยิบกล่องของขวัญสีหวานให้ใบเฟิร์น
"อะไรนะอย่าบอกนะว่าเป็นระเบิด"เฟิร์นที่แกล้งแหย่แล้วกระโดดไปหลบอยู่หลังป๊อปปี้ทันที
"ไม่ใช่หรอกน๊าฉันไม่ฆ่าเสาไฟ้ฟ้าหรอก"พอร์ชที่พูดแล้วยื่นกล่องของขวัญให้เฟิร์น
"ยะ แบร่"เฟิร์นที่ทำหน้าล้อเลียนพอร์ชเล่นเอาป๊อปกับฟางอดขำไม่ได้
"กลับล่ะนะเจ้าแสบ"หลังจากที่เสร็จจากงานวันเกิดเฟิร์นป๊อปปี้กับพอร์ชก็ขอตัวกลับทันที
"ไงเจ้าแสบเรา หมดแสบเลย"ฟางที่พูดแล้วลูบหัวเฟิร์นเบาๆ
"โห พี่ฟางอ่ะ"เฟิร์นที่อายก็รีบขึ้นบ้านไปฟางมองน้องสาวแล้วส่ายหน้า
"อะไรอ่ะ"เฟิร์นที่เข้าห้องมาแล้วเปิดของขวัญที่พอร์ชให้มันเป็นสร้อยรูปหมีที่เขาชอบและมีกาดร์แนบมากับกล่องของขวัญด้วย
'พี่ไม่รู้ว่าเราชอบรึเปล่านะ แต่พี่ตั้งใจเลือกให้เลยนะ สุขสันต์วันเกิด'
พี่พอร์ช
"โห้ ดูหล่อ ขอบคุณมากนะค่ะ"เฟิร์นที่อ่านการ์ดแล้วก็สวมสร้อยที่พอร์ชให้ก็ยิ้มอย่างดีใจ
แม้ว่าเหมือนไม่มีโอกาส แม้ว่าฉันต้องพลาดอีกกี่สักทีแต่ว่าความรักก็ยังขอให้ฉันทำแบบนี้
..........................................................................................
พอร์ช.
ฟินๆอีกคู่กันไปไรเตอร์แต่งจากใจ ใครอ่านแล้วเหมือนเดิม
"เม้น"เยอะๆนะค่ะเดี๋ยวความสุขมาน้ำตาจะแทรกมีโรแมนติก ต้องมีคอมมิดี้ และต้องมีดราม่าแน่นอน
ขอบคุณรีดเดอร์ทุกคนที่ติดตาม และอ่านฟิคเรา ขอบคุณค่ะ จุ๊ปปปปป
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ