คู่ชีวิต(is love)

บรรยากาศของรีสอร์ตที่ตกแต่งอย่างเรียบง่ายเป็นซุ่มดอกไม้และโต๊ะจัดเพื่อเป็นพิธีการอย่างสวยงามแขกที่มาในงานก็มีแต่เพื่อนๆของเจ้าบ่าวและเจ้าสาวและญาติสนิทเท่านั้น
 
"เฮ้ยเฟิร์นเบาๆหน่อยกินซะไม่ห่วงเลยว่าตัวเองป่วยอยู่"พอร์ชที่เห็นใบเฟิร์นแอบเดินมาที่โต๊ะของกินก็เดินตามมา
 
"พี่พอร์ช เฟิร์นหิวอยากกิน น๊า น๊าค่ะสุดหล่อหล่อที่สุดเลย"ใบเฟิร์นที่เดินไปคลอแขนพอร์ชอย่างกะลูกแมวจนพอร์ชอดที่จะเขินไม่ได้
 
"อะ แต่อย่ากินเยอะล่ะแล้วนี้ฟางยังไม่ลงมาอีกหรอ"พอร์ชที่เห็นว่าใกล้เวลางานแล้วฟางยังไม่เดินออกมาสักที
 
"พี่พอร์ชงานแต่งใครเขาให้เจ้าสาวออกมาล่ะ"ใบเฟิร์นที่พูดค้อนใส่พอร์ช
 
"อ่าวหรอ"พอร์ชที่พูดแล้วเกาหัวตัวเอง
 
"เดี๋ยวเฟิร์นชวนป๊อปไปหาพี่ฟางก็ได้"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะเดินไปชวนป๊อปปี้หญิงไปดูฟางที่ห้องแต่งตัว
 
ก๊อก ก๊อก ก๊อก สองสาวเคาะหน้าประตู
 
"เข้ามาเลยค่ะห้องไม่ได้ล็อค"ฟางที่ใส่ตุ้มหูอยู่ตะโกนออกมา
 
"โห พี่ฟางสวยจังเลย"ใบเฟิร์นที่เปิดประตูเข้ามาแล้วเห็นพี่สาวตัวเองอยู่ในชุดเจ้าสาวที่เป็นลูกไม้ระบายและกระโปรงพองยาวแล้วยังแต่งหน้าอ่อนๆผมลอนใส่ที่คาดผมดอกไม่นี้มันเจ้าหญิงชัดๆ
 
"พี่ฟางสวยมากนี้มันเจ้าหญิงชัดๆ"ป๊อปปี้หญิงที่พูดแล้วเดินไปหาฟาง
 
"นี้ใกล้เวลางานแล้วนะค่ะลงไปกันเถอะ อาหมอรออยู่"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนที่ทุกคนจะลงไปอาหมอที่รักษาเฟิร์นอาสามาเป็นญาติผู้ใหญ่ให้กับฟางและป๊อปปี้ในงาน
 
ฟางที่คล้องแขนอาหมอเดินเข้ามาในงานโดยรอบข้างมีเด็กๆโปรยดอกไม้ใหเป็นทางเธอคิดว่าการได้แต่งงานคงไม่มีสำหรับเธอแต่เพราะเขาคนนี้คนที่ยื่นอยู่ตรงหน้าเธอคนที่เธอไม่คิดว่าจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยอีกกลับมาเป็นคนที่ทำให้เธอได้รับความสุขมากขนาดนี้
 
"วันนี้ฟางสวยมากๆเลยนะ"ป๊อปปี้ที่พูดยิ่งทำให้ฟางเขิน
 
"จะแต่งงานทั้งทีไม่คิดจะชวนฉันมางานด้วยรึไง"เสียงที่คุ้นหูทำเอาทั้งสองหันไปมองดู เป็นอย่างที่พวกเขาคิดเสียงของ คุณหญิงภรประภา แม่ของป๊อปปี้ที่เดินมาพร้อมกับสามีเขื่อนและสาวน้อยแก้มบุ้มเธอคงชื่อเฟย์ที่เป็นแฟนของเขื่อนสินะ 
 
"คุณหญิง/แม่"ฟางและป๊อปปี้พูดพร้อมกันแล้วมองหน้ากันอย่างเสียๆ
 
"งานแต่งของลูกชายฉันทั้งทีไม่เชิญคนเป็นแม่มาได้ยังไง"คุณหญิงภรประภาพูด
 
"ผมขอโทษนะครับแม่ที่ไม่ได้บอกแม่นะครับ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วก้มหน้ารับความผิด
 
"ดีแล้วมัวรออะไรอยู่ล่ะฉันไม่ได้ห้ามสักหน่อยฉันมาแล้วงานก็เริ่มต่อสิ"คุณหญิงพูดแล้วคลี่ยิ้มออกมาที่จริงแล้วเขาเครียกับสามีเรื่องในอดีตแล้วเขาคิดว่าควรปล่อยว่าและเขาอยากให้ลูกชายของเขามีความสุข
 
"ขอบคุณนะค่ะคุณหญิงที่ไม่ห้ามให้เราสองคนแต่งงานกัน"ฟางที่พูดแล้วยิ้มปนดีใจที่คุณหญิงยอมรับ
 
"ทำไมฉันต้องห้ามต่อไปนี้ห้ามเรียกฉันว่าคุณหญิง"คุณหญิงภรประภาพูดแล้วทำสีหน้าเครียด
 
"ให้เธอเรียกฉันว่าคุณแม่เข้าใจไหม"คุณหญิงพูดทำเอาทุกคนยิ้มออกมาป๊อปปี้ที่กอดฟางไว้แล้วยิ้มให้ฟางอย่างมีความสุข
 
 
"ต่อไปนะค่ะจะเป็นการโยนช่อดอกไม้คนที่รับได้ก็จะเป็นคนที่ได้แต่งงานคนต่อไป"ฟางที่พูดแล้วยิ้ม
 
"เธอไม่ไปรับกับเขาอ่ะ"เอี๊ยงที่เดินมาหาป๊อปปี้แล้วถาม
 
"ไปทำไมแฟนก็ไม่มีได้ไปก็ไม่รู้ว่าจะแต่งกับใคร"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วกอดอกมองสาวๆที่วิ่งออกไปรอที่หน้าเวที
 
"ก็ถ้าไม่มีใครแต่งฉันแต่งด้วยก็ได้"คำพูดของเอี๊ยงทำเอาป๊อปปี้หันควับทันที
 
"จีบป่ะเนี้ย"ป๊อปปี้ที่ถามเอี๊ยงอย่างยิ้มๆ
 
"อ่อยซะขนาดนี้"เอี๊ยงที่พูดก่อนจะดันป๊อปปี้หญิงใหเดินเข้าไปรับช่อดอกไม้
 
"จ้าแหม่ๆหวานมากไอ้หล่อ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วยิ้มที่เห็นเพื่อนเก๊กไม่สนใจตั้งนานแผนสูงนะเนี้ย
 
"แล้วเราล่ะไม่อยากไปรับกับเขาหรอ"พอร์ชที่ถามเฟิร์น
 
"ไม่อ่ะ ไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วไม่สนใจก้มกินเค้กต่อ
 
"เอามานี้ พี่ขอสั่งให้เราไปรับช่อดอกไม้เดี๋ยวนี้"พอร์ชที่พูดเล่นเอาเฟิร์นหันมาค้อนวงใหญ่
 
"ก้ได้ๆเห็นแกขนมหรอกนะ"ใบเฟิร์นที่พูดก่อนจะเดินไปยื่นข้างป๊อปปี้หญิงที่รอรับช่อดอกไม้อยู่
 
"อ้าวคุณเฟิร์นมารับช่อดอกไม้เหมือนกันหรอ"ป๊อปปี้ที่เห็นใบเฟิร์เดินมาหน้ามู่ทุ่ก็ถาม
 
"ไม่ได้อยากมาหรอกแค่ไอ้พี่พอร์ชบอกให้มานะ"ใบเฟิร์นที่พูดแล้วกอดอกมองอย่างอื่มๆ
 
"เอาล่ะน๊า 1 2 3" พรึ่งช่องดอกไม้ที่ลอยมากลางอากาศป๊อปปี้หญิงที่รอรับแต่ช่อดอกไม้กลับไปตกอยู่ที่คนข้างๆ
 
"ว๊าว เฟิร์นได้ช่อดอกไม้ แล้วอย่างนี้เนี้ยคนที่จะเป็นเจ้าบ่าวคนต่อไปเตรียมตัวให้ดีน๊าาา"ฟางที่พูดแซวพอร์ชและเฟิร์น
 
ตุ๊บ ปลายฟ้าที่วิ่งออกมาแล้วชนกับคุณหญิงภรประภาก็รีบขอโทษ
 
"ขอโทษค่ะคุณยายหนูเดินไม่ดูทางเองค่ะ"ปลายฟ้าที่พูดแล้วรีบลุก
 
"เป็นไงบ้างยัยหนูเจ็บตรงไหนไมลูก"คุณหญิงถรประภาถามด้วยความเป็นห่วง
 
"ไม่เป็นไรค่ะ หนูไม่เจ็บเลยแม่สอนไว้ว่าการที่เราเจ็บเองเราก็ต้องลุกเองได้ค่ะ"ปลายฟ้าที่พูดแล้วยิ้ม
 
"แม่หนูนี้คงจะเป็นคนดีมากๆสินะลูกสาวถึงน่ารักแบบนี้แล้วหนูเป็นลูกใครล่ะ"คุณหญิงถามปลายฟ้า
 
"หนูเป็นลูกของแม่ฟางกับพ่อป๊อปค่ะที่สวยๆหล่อๆอยุ่ตรงโน้นนะค่ะคุณยาย"ปลายฟ้าที่ชี้ไปหาฟางและป๊อปปี้ที่ยื่นอยู่บนเวที
 
"อ้าปลายฟ้ามาอยู่นี้เองอาเขื่อนตามหาแทบแย่ป่ะเดี๋ยวอาเขื่อนกับอาเฟย์พาเข้าไปในงาน"เขื่อนญาติห่างๆของป๊อปปี้ที่อาสามาดูแลปลายฟ้าเดินมาตามปลายฟ้าที่อยู่กับคุณหญิง
 
"คุณน้ามีอะไรรึเปล่าครับทำไมไม่เข้าไปข้างในล่ะครับ"เขื่อนที่พูดแล้วยิ้มให้คุณหญิง
 
"ไม่ล่ะจะน้าขอออกมาสูดบรรยากาศข้างนอกดีกว่า"คุณหญิงพูดแล้วเขื่อนและปลายฟ้าก็เดินเข้าไปในงาน นี้ฉันควรจะดีใจสิว่าในชีวิตก็เคยมีหลานกับเขาและหลานของเขาก็ช่างจิตใจดีเขาเคยลงผิดที่ที่ห้ามให้ป๊อปปี้คบกับฟางเพราะเรื่องในอดีตแต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าอย่างน้อยเขาก็มีความสุขที่ได้เห็นคนที่เขารักมีความสุข
 
"ฟาง"ป๊อปปี้ที่เห็นฟางนั่งเหม่ออยู่ก็เรียก
 
"มีอะไรป๊อป"ฟางที่ออกจากภวังค์ก็ถาม
 
"เป็นอะไรเหม่ออะไรครับ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วเดินมาหาฟาง
 
"ปล่าวนิค่ะแล้วนี้ป๊อปยังไม่อาบน้ำหรอ"ฟางที่หันมาถามป๊อปปี้
 
"ยัง พอดีป๊อปมีของอะไรมาให้ฟางดูปิดตาก่อนสิ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วบอกให้ฟางปิดตา
 
"ป๊อปอย่าเล่นอะไรพิเลนๆนะฟางโกรธนะ"ฟางที่พูดแล้วหน้ามุ่ยก่อนที่ป๊อปปี้จะพาฟางออกมาจากห้องแล้วมายังๆที่ๆหนึ่งที่ฟางรู้สึกได้ว่ามันเป็นที่ๆเขามาที่ไรแล้วต้องอบอุ่นหัวใจ
 
"เปิดตาสิ"ป๊อปปี้บอกให้ฟางเปิดตาฟางที่เปิดตาออกมาแล้วมองรอบๆชิงช้าของเขาที่ถูกตกแต่งอย่างสวยงามและจู่ๆป๊อปปี้ก็หยิบกีตาร์ขึ้นมา
 
"ฟาง ป๊อปเคยทำให้ฟางเสียใจ เคยทำให้ฟางร้องไห้และเคยทำให้ฟางเจ็บแต่ต่อจากนี้ไปป๊อปจะเป็นคนดูแลฟางกับลูกนะ"ป๊อปปี้ที่พูดก่อนจะบรรเลงกีตาร์ขึ้นมา
 
"เธอ คือทุกสิ่งในความจริงในความฝัน คือทุกอย่างเหมือนใจต้องการ เธอเป็นนิทานที่ฉันอ่าน
ก่อนหลับตาและนอนฝัน 
เธอคือหัวใจไม่ว่าใครไม่อาจเทียบ เทียบเท่าเธอฉันโชคดีที่ได้เจอได้ตกหลุมรักเธอได้มีเธอ
เคียงข้างกัน
คงจะมีเพียงเธอทำให้โรงนั้นหยุดหมุนเพียงเธอสบตาฉัน คงจะมีเพียงเธอที่หยุดหัวใจของฉันไว้ตรงนี้ตรงที่เธอ
เธอเพียงคนเดียว และเพียงเธอที่ต้องการฉันจะทำทุกๆทางด้วยวิญญาณและหัวใจนั้นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไหร่สถานใดทั้งหัวใจฉันมีเธอเพียงคนเดียว"
 
เสียงกีตาร์จบทุกคนต่างเดินออกมาจากที่ซ่อนแล้วปรบมือเสียงดังป๊อปนี้ทำให้ฉันเขินได้ตลอดเวลาเลย
 
"หอมเลย หอมเลย หอมเลยเสียงเชียร์ที่ตะโกนออกมาเล่นเอาฉันยิ่งหน้าแดงแล้วจู่ๆป๊อปปี้ก็ก้มลงหอมที่แก้มของฟางจนหญิงสาวแทบม้วนตัวหนี
 
"รักนะครับ"ป๊อปปี้พูดจบก็เอาจมูกมาชนกับฟางนี้คงเป็นภาพที่เขาจำไปตลอดชีวิตสินะ
 
"รักเหมือนกันค่ะ..."
 
 
 
เธอเพียงคนเดียวและเพียงเธอที่ต้องการฉันจะทำทุกๆทางด้วยวิญญาณและหัวใจ นั้นคือฉันจะรักเธอไม่ว่าเป็นเมื่อไหร่สถานใดทั้งหัวใจฉันมีเธอเพียงคนเดียว...
............................................................................................
                                             ป๊อปปี้.
 
นานนามาทีอัพแล้วค่าคิดนานแล้วแหละแต่บทมันตีไปตีมาอาจจะงงๆเดี๋ยวลงตอนพิเศษให้มุมมุ้ง
มิ้งของทุกคู่ไม่ว่าจะเป็น พอร์ช ใบเฟิร์น ป๊อป ฟาง เอี๊ยง ป๊อปปี้ มาแน่จ้าอัพหน่อยนะคิดถึงพุด
เลอะมีเวลาจะมาอับเรื่องใหม่เรื่อยๆนะค่ะ....