เรามาไกลเท่านี้ ก็ดีเหลือเกิน

1อาทิตย์ผ่่านไป



สนามบิน



"แก้วไม่อยากไปเลยพี่ป๊อป"แก้วพูดทั้งน้ำตา



"ไม่อยากก็ต้องไป"




"ทำไมอ่ะ พี่ไม่ยอมบอกแก้วเลย"



"พี่จะให้แก้วได้ลืมเรื่องเก่าๆที่นี่ แล้วไปเริ่มต้นใหม่ที่นิวยอร์กเจออะไรใหม่ๆ"



"ไม่เอาๆ"



"นี่ยัยน้องเลิกร้องไห้เป็นเด็กได้แล้วนะ พี่จะให้ยัยน้องไปเรียน ต่อยมวย คาราเต้ เทคอนโด้ ยิงปืน ฟันดาบ ยิงธนู"



"โห...ไม่เอาอ่ะแก้วไม่เรียนหรอกเหนื่อยแย่ ไหนจะเรียนหนังสือ ไหนจะเรียนไอพวกที่พี่พูดอีก"แก้วบ่นยาวเยียด



"ต้องเรียน ไปขึ้นเครื่องได้แล้ว"ป๊อปปี้พูดคำขาด แก้วกับต้องยอมทำตามพี่ชายตัวเอง



"ก็ได้งั้นแก้วพี่แล้วนะ"แก้วกอดป๊อปปี้ครั้งสุดท้ายแล้วเดินจากไป



"โชคดีนะยัยน้อง"ป๊อปปี้ตะโกนไล่หลังไป




นิวยอร์ก


คอนโดของแก้ว



เฮ้อถึงสักทีเมื่อยจังนั่งเครื่องตั้งหลายชั่วโมง อยากนอนจังเลย



"ไปอาบน้ำนอนดีกว่า"แก้วเดินหายไปในห้องน้ำแล้วก็เดินออกมานอนที่เตียงแล้วก็หลับไปทันที